Merhaba 29 yaşındayım 6 ay önce nişanlımdan ayrıldım. 3 senelik bir ilişkiydi.Ve artık unuttum sayılır onu tamamen.ama bu yalnızlıktan içimdeki boşluktan kurtulamıyorum her yerde yalnızım sokakta cafede yolda arabada. Ya inanır mısınız bir yakın kız arkadaş whatsap grubum bile yok dedikodu yapılan. Günlerce telefonum çalmaz sadece annem babam arar. Onlarla da farklı şehirlerdeyiz kardeşim de yok tek çocuğum.cok yalnız hissediyorum hayatta keşke olmasaydım diyorum bazen.kendi ailemi kurmak çocuk şahini olmak çok istedim o da olmadı bu saatten sonra da olmaz gibi geliyor kimse beni sevmeyecek gibi sanki.birilerinin düğün gebelik fotoğraflarını görünce artık kahroluyorum,maşallah diyorum tabiki inşallah nazarım değmez. Ama bana neden nasip olmuyo 6 aydır karşıma bırakın birini çıkmayı tanışmadım bile kimseyle. Sosyal medyadan bile kimse yürümüyor o derece. Bu arada çok iyi bir mesleğim ve bence o kadar güzel olmasam da insanlar çok güzel olduğumu söylerler,maddi durumum yerinde ve gerçekten iyi niyetli bir insanım. Ama tatile çıkacak bir yakın arkadaşım bir sevgilim bile yok gerçekten çok çok mutsuzum. Nden bu kadar kısmetsizim kafayı yiycem artık
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Yiyip bitiren yalnızlığım bıktım artık
- Konu Sahibi perizat1
- Başlangıç Tarihi
- 27 Ekim 2022
- 5.502
- En iyi cevaplar
- 1
- 15.928
- 178
- 9 Ocak 2012
- 15.516
- 30.104
- 798
şimdi şöyle ki 3 yıldır hayatında biri varmış ona odaklanmışsın. E bu arada erkek arkadaş veya kadın arkadaş edinmemişsin. Ayrılığın ardından 6 ay depresiflik oluyor. Bu süreçte de olmaması normal. Hatta ilişkin olmaması isabet olmuş yanlış kararlar vermemen için. Ama bir silkelen yaz da geliyor. Spor salonuna yazıl. Değişik sanat kursları oluyor. Bazen günü birlik oluyor bu kurslar. İşten arkadaşlarım gidiyor. Seramik boyayacağım diyor bir sürü arkadaş ediniyor mesela. Onlara git mutlaka. Bir kahve iç iş arkadaşlarınla. Böyle böyle sosyalleşirsin.
- 21 Kasım 2024
- 187
- 99
- 13
Yakın arkadaşınız olmayabilir,elbet arada sırada konuştuğunuz arkadaşlarınız vardır.Onlarla daha sık görüşmeye çalışın.Kendinizi dış dünyadan soyutladıkça içinize kapanırsınız.Hiç yoksa arkadaşınız hobi edinin,oralardan birileriyle tanışabilirsiniz.Evlilik,yuva kurma olayına gelirsek henüz bu şekilde depresyona girmek için çok erken.3 yıllık ilişkiden çıkmışsınız gayet normal.Bırakın doğru olan sizi bulur zaten.Yanlış kişiyle doğru bir hayat yaşamaya çalışmaktansa yalnız başınıza doğru bir hayat yaşayın.Emin olun böylesi daha iyi.
- 27 Ekim 2022
- 5.502
- En iyi cevaplar
- 1
- 15.928
- 178
Ay ben bosandiniz diye okumusum nisanlinizdan ayrilmissiniz ozur dilerim yanlis yazmisim. Kurslara gidin yeni insanlarla tanisin.
- 1 Mayıs 2020
- 291
- 377
- 53
işte insanlar, yarın yörüngeden çıkmayacakmış gibi tek bir kişiye odaklanılırsa böyle yalnızlıklar yaşanıyor. Bunları yapabilecek vaktin var yine de. Çevre edinmen, sevgili bulman mesleğine bakmıyor. Kurslar, dernek ve vakıflar, projelerden çok güzel arkadaşlıklar kuruluyor. Deneyin derim.
- 15 Şubat 2025
- 42
- 74
- 3
- 39
Aslında sizin durumunuzda biraz durup şunu düşünmek gerekiyor: Gerçekten hayatını paylaşabileceğiniz insanlarla karşılaşmamanızın altında ne yatıyor olabilir?
Bilmeden yazıyorum ama belki de bugüne kadar hep güçlü olmanız gerekiyordu, kendi ayaklarınızın üzerinde durdunuz, hep mantıklı olanı seçtiniz, kırılmamayı önceliklediniz. Ama bu hayatta bazı şeyler sadece güçlü olmakla, iyi bir meslek sahibi olmakla, dışarıdan bakıldığında “ideal” biri olmakla çözülmüyor. Samimiyet kurmak, bağ kurmak biraz da kendini göstermek, paylaşmak, kırılmayı göze alabilmekle ilgili. Bu yüzden ilk adım şu olabilir: Yalnızlıktan değil, görünmemekten, temas kuramamaktan yorulmuş olabilir misiniz? İnsanlarla nasıl bir iletişim kuruyorsunuz, birini hayatınıza almak için ne kadar alan açıyorsunuz?
Arkadaşlık ilişkileri de zamanla kurulur ama artık çoğumuz duygusal anlamda öyle kapalı hale geldik ki, kendimize benzeyen biriyle bile temas kuramaz hale geldik. Belki de uzun süredir hep benzer çevrelerdesiniz, tanıdığınız insanlar birbirine benziyor. Bu rutinden çıkmak, belki sosyal medya dışında yeni bir topluluk, hobi ya da ortak ilgi alanı yaratmak gerekiyor. Özellikle sizin gibi hayatı oturtmuş ama içsel olarak yalnızlık çeken insanlar için bu adımlar çok belirleyici olabilir.
Ve son olarak, bu hissi geçici bir karamsarlık anı gibi görmeyin. Sorgulayın, gerekirse dışarıdan profesyonel destek alın. Çünkü siz aslında hayatınızda çok şeyi başarmışsınız, ama bir şeyi kaçırıyor olabilirsiniz: Hayat sadece güçlü olmayı değil, bazen de “yalnızım” demeyi, yardım istemeyi, açık olmayı da gerektiriyor. Kırılganlık göstermekten korkmayın. Belki de en büyük temas, o anda kurulacaktır. Çok yorgun hissetseniz de, hala içinde umut taşıyan biri olduğunuz belli. O umut sizi bir gün çok güzel bir yere götürebilir.
Bilmeden yazıyorum ama belki de bugüne kadar hep güçlü olmanız gerekiyordu, kendi ayaklarınızın üzerinde durdunuz, hep mantıklı olanı seçtiniz, kırılmamayı önceliklediniz. Ama bu hayatta bazı şeyler sadece güçlü olmakla, iyi bir meslek sahibi olmakla, dışarıdan bakıldığında “ideal” biri olmakla çözülmüyor. Samimiyet kurmak, bağ kurmak biraz da kendini göstermek, paylaşmak, kırılmayı göze alabilmekle ilgili. Bu yüzden ilk adım şu olabilir: Yalnızlıktan değil, görünmemekten, temas kuramamaktan yorulmuş olabilir misiniz? İnsanlarla nasıl bir iletişim kuruyorsunuz, birini hayatınıza almak için ne kadar alan açıyorsunuz?
Arkadaşlık ilişkileri de zamanla kurulur ama artık çoğumuz duygusal anlamda öyle kapalı hale geldik ki, kendimize benzeyen biriyle bile temas kuramaz hale geldik. Belki de uzun süredir hep benzer çevrelerdesiniz, tanıdığınız insanlar birbirine benziyor. Bu rutinden çıkmak, belki sosyal medya dışında yeni bir topluluk, hobi ya da ortak ilgi alanı yaratmak gerekiyor. Özellikle sizin gibi hayatı oturtmuş ama içsel olarak yalnızlık çeken insanlar için bu adımlar çok belirleyici olabilir.
Ve son olarak, bu hissi geçici bir karamsarlık anı gibi görmeyin. Sorgulayın, gerekirse dışarıdan profesyonel destek alın. Çünkü siz aslında hayatınızda çok şeyi başarmışsınız, ama bir şeyi kaçırıyor olabilirsiniz: Hayat sadece güçlü olmayı değil, bazen de “yalnızım” demeyi, yardım istemeyi, açık olmayı da gerektiriyor. Kırılganlık göstermekten korkmayın. Belki de en büyük temas, o anda kurulacaktır. Çok yorgun hissetseniz de, hala içinde umut taşıyan biri olduğunuz belli. O umut sizi bir gün çok güzel bir yere götürebilir.
- 3 Kasım 2024
- 1.061
- 2.367
- 48
Nişanlınızdan ayrılalı daha 6 ay olmuş, insanlar sevgililerinden ayrılınca 6 ayda tam unutuyor zaten.Ne bu acele?
Kimse yalnızlıktan ölmez.Kendi kendinize mutlu olamıyor musunuz illa bir erkek mi lazım ?
Tek çocuk olmanız değiştirebileceğiniz bir şey değil ama arkadaş grubu olup olmaması sizin elinizde.Madem paranız var , iyi niyetli olduğunuzu düşünüyorsunuz .E neden kimse yok o zaman arkadaş olarak ?
Sorunu kendinizde arayın bence biraz, arkadaş bulmak isterseniz bulursunuz çünkü ama belkide insanları sizden iten bir şeyler vardır sizde ?
Kimse yalnızlıktan ölmez.Kendi kendinize mutlu olamıyor musunuz illa bir erkek mi lazım ?
Tek çocuk olmanız değiştirebileceğiniz bir şey değil ama arkadaş grubu olup olmaması sizin elinizde.Madem paranız var , iyi niyetli olduğunuzu düşünüyorsunuz .E neden kimse yok o zaman arkadaş olarak ?
Sorunu kendinizde arayın bence biraz, arkadaş bulmak isterseniz bulursunuz çünkü ama belkide insanları sizden iten bir şeyler vardır sizde ?
- 11 Aralık 2018
- 41.115
- 255.443
- 598
6 ay yeni birini bulamadım diye ağlanacak bir süre değil. Önce bu konuda anlaşalım.
Hayatınızda bir erkek olmamasını, birileriyle tanışamamayı anlarım da insanın nasıl sosyal arkadaşı olmaz? O kısım benim kafamda hiç oturmuyor. İşte, okulda, sporda, orda burda bir sürü insanla tanışıyoruz hayatımız boyunca. Bunlardan bir kaçını hayatınıza dahil edememiş olmanız tuhaf. Burda sorun sizde gibi sanki.
Hayatınızda bir erkek olmamasını, birileriyle tanışamamayı anlarım da insanın nasıl sosyal arkadaşı olmaz? O kısım benim kafamda hiç oturmuyor. İşte, okulda, sporda, orda burda bir sürü insanla tanışıyoruz hayatımız boyunca. Bunlardan bir kaçını hayatınıza dahil edememiş olmanız tuhaf. Burda sorun sizde gibi sanki.
İlla ki var arkadaşlarım. Ama öyle grup halinde takıldığım insanlar yok. Can dostum diyebileceğim kimse yok sanırım belli bir yaştan sonra olmuyor
Bu inanç ve enerjiyle hayatınızda istediğiniz gibi bir gelişme olması zaten bayağı az kolay.
- 11 Aralık 2018
- 41.115
- 255.443
- 598
Yooo oluyor. Kırkıma merdiven dayadım şu an en sık görüştüğüm en yakınım diyebileceğim birkaç kişiyle son 2 yıl içinde tanıştım. Eskiden gelen, kardeş gibi olduğum insanlar tabi ki var, bunlar da yeni kardeşlerim.
Arkadaşlık biraz zaman ayırma, çaba ve özveri gerektiriyor. Tabi ki bunlar karşılıklı olmalı. Birilerinin hayatına dokunmuyorsanız can dostunuz olmazlar.
- 16 Temmuz 2023
- 4.370
- 11.942
- 128
3 senelik uzun bir ilişki ve boşluğa düşmüşsünüz bu çok normal. Zamanla alışırsınız. Şöyle düşünün o nişanlınızla evlenip 2-3 yıl evli kalıp çocuğunuz olsa anlaşamayıp boşansaydınız daha zor olmaz mıydı? Sosyal medyadan tanıştığınız bir erkek sürekli nude fotoğraf istese, sarkıntılık etse ya da çevrenizde sürekli dedikodu yapan, diğerlerine arkanızdan konuşan , negatif konuşan, enerji emici arkadaşlarınız olsaydı bu sizi rahatsız etmez miydi? Tek kardeşsiniz bunun etkisi de büyük tabi. Ama istediğiniz şeylere, bunu isterken kullandığınız cümlelere dikkat edin bence. Çalışmadığınız boş günlerde bir kursa kayıt olun, sosyallaşmeye çalışın. Mutlaka karşınıza tanışacak birileri çıkacaktır.
- 25 Aralık 2020
- 5.889
- 21.192
- 298
- 41
olur olur
ben memur kızıyım
evin ilk çocuğuyum + ben köyde doğdum ilkokula kadar köyde yaşadım
sonra ben okula babamın çalıştığı yerde gittim
neyse sürekli okul değiştirdim babam yeni sayılacak memur olduğu için yükseldikçe tayini oldu
mesela benden sonraki kardeşlerim daha az değiştirdi en küçük kardeşim hep ankarada okudu, misal. ilkokuldan ortaokuldan liseden her yerden arkadaşı var çünkü aileler de lojmanda yaşıyordu yakın çevrelerde olanlar vardı vs.
bense ortaokula kadar değiştire değiştire okudum sonra zaten yurtta okudum
liseden üniversiteden şu anda ülkede bulunan hemen hiç arkadaşım yok
olanlar da ultra muhfazakar tayfa -onların bile büyük kısmı yurtdışında. ben ultra muhafazakar tayfayla çok anlaşamam (ha yoksa memleketim muhafazakar bir yer uzak olduğum konular değil ama onlar 3er çocuklu, tarikat ehli filan ve hayatlarımız çok ayrıştı)
benim iş hayatımın ilk yılları da yurtdışında geçti
sonra sağlık sorunları, tedaviler, evde geçirdiğim süreçler.
neyse kısacası size bir yerde bulunup orada uzun süreli arkadaşlıklar kurabilecek bir profil gibi geldi mi?
ben 35 yaşında egeye taşındım
şu andaki arkadaşlarım da hep egede yeni edindiğim arkadaşlar
eskilerden 2-3 kişi vardır ülkede kalmış, ara sıra görüştüğüm ama yakın olduğum yok. yakınlarım hep yeni.
bir de grup halinde takılmak elbette zor. onun için işyerinden filan olmak lazım o da herkes evlenene kadar sürer ancak.
eskiden beri arkadaş değilsen (liseden, mahalleden, takımdan bir yerden) 30 yaştan sonra grup halinde gezilmiyor zaten.
ki ben de kafama göre insan bulmakta zorlanıyorum. hele erkek kalitesi beni benden alıyor yani, donanımlı erkek ara ki bulasın. ama yine de arkadaş olamayacak kadar değil, en azından kadın arkadaş mutlaka edinmelisiniz.
bundna osnrai lişki yaparsanız da lütfen hayatınızın merkezine koymayın. ondna bağımsız bir hayatınız da olsun.
Bakış açını değiştirmen lazım
Dışarıdan bi bakınca ne kadar özenilesi bir durumdasın
Yaşın genç
Mesleğin var
Elin ayağın tutuyor
Ailen hayatta
Tek başına çocuk büyütmüyorsun çöpsuz üzümsun
Hayatına hem sevgili hem dost istiyorsan alan aç ve güzel düşün.
Sevilesi bi insan olursan, ilişkilerin için emek verirsen hepsi olur
Oturduğun yerden sizlanip durursan kendi kendini dibe çekersin
Her şey bakış açısı..
Dışarıdan bi bakınca ne kadar özenilesi bir durumdasın
Yaşın genç
Mesleğin var
Elin ayağın tutuyor
Ailen hayatta
Tek başına çocuk büyütmüyorsun çöpsuz üzümsun
Hayatına hem sevgili hem dost istiyorsan alan aç ve güzel düşün.
Sevilesi bi insan olursan, ilişkilerin için emek verirsen hepsi olur
Oturduğun yerden sizlanip durursan kendi kendini dibe çekersin
Her şey bakış açısı..
Arkadaşlar da sevgili yerini tutmuyor ki.haftada bir buluşuyorsun iki saat oturuyorsun sonra yine yalnızsın.sevgili gibi sahiplenip sürekli ilgilenmiyor yani kimse.o yüzden ilişki eksikliğini de çok hissediyorum sanırım bu ara.sevilmeye layık olmama eksiklik gibi hisler de var ve bu hisler çok uzadı. Ne yapicam bilmiyorum
- 1 Şubat 2015
- 3.613
- 9.352
- 358
Yoo gayet oluyor
Ama sizin gözünüz sevgilinizden başkasını görmemiş ve kız arkadaşları ihmal etmişsiniz belli ki
- 1 Şubat 2015
- 3.613
- 9.352
- 358
Sevgilisiz var olmayı deneyin
Siz de bir bireysiniz ya
O olmadan da doyumlu ve eğlenceli bir hayat mümkün
Ne sevgili ne yakın arkadaş ne aile olmayınca doyumlu bir hayat mümkün olmuyor malesef. İnsanı ayakta tutan şey kurduğu bağlar ve sevgi.
