• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yine bi çıkmaz...

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Çok üzüldüm adınıza. Çalışsanız kızınıza bakabilecek birileri var mı babaanne ya da anneanne gibi? Özelde iş bakıp biraz para biriktirmeye çalışsanız bu sırada da devlete atanma şansınızı da denersiniz. Bu arada lütfen birde yardım almaya başlayın psikolojik olarak çünkü bu durumunuz çocuğunuza da yansıyor ve böyle bir yaşamı en son hakedecek kişi kızınız.
Bilmiyorum sanki ömür boyu çekmek zorundaymışım gibi geliyor bunları.. Kızımın yaşayacağı muhtemel acıları düşününce çok üzülüyorum beni yıkan bu oluyor. Hiçbir şeye cesaretim yok
 
Nereden başlayacağımı bilmiyorum.. Eşimle hiçbir zaman iyi bi ilişkimiz olmadı. Evlenmeden önce de aşkımdan ölmüyordum ama evlenip çocuk sahibi olma fikri ağır bastığı için 1 yılda evlendim. 2.5 yılllık evliyim 1.5 yaşında bi kızım var..
Genel olarak haklı olduğum konularda asla taviz vermeyen ve alttan almayan bi yapım var. Eşimin ise tek derdi ben senin kocanım hata da yapsam susacaksın alttan alacaksın. Asla geri adım atmadım bu tavrımdan o yüzden de kimse tarafından sevilmedim annesi gibi olmadığım için.

Hamileliğim boyunca sözlü şiddetinin yanında 1 kere fiziksel şiddetini gördüm. Ama ayrılacak gücü kendimde bulamadım şartlarım buna müsaade etmedi. Annesine çay koymadığım için doğumundan 1 gün önce sabahlara kadar sen benim anneme saygısızlık yaptın ben de seni boşayacam bilmem ne ve hamileliğin tümü böyle şeylerle geçti.. Geriye dönüp baktığımda düğünüm doğumum özel günlerim dahil hiçbir gün güzel hiçbir anım yok.. Gerçek anlamda ne o beni sevdiği kadın gibi sahiplendi ne de ben ona sevdiğim adam gibi bakabildim. Bana ne yaptıysa şiddet dahil aynen karşılık verdim dağıttıysa dağıttım kırdıysa kırdım vurduysa vurdum. Ev ev değil tımarhane gibiydi.

evladımı kucağa aldığımda artık tek yaşama sebebimin kızım olduğunu anladım ve o ne yaparsa karşılık vermedim lafımı söyledim ama onun aynıyla karşılık vermedim. Kızımın yanında kavga etmemeye çalıştım. Bana hamileliğim dahil para vermiyordu. Benim aldığım parayı dahi vermiyordu çeşitli sebeplerle bankaya atıyordu. Biz evde ay sonuna 1 hafta kala 50 lira ayırıp 600 700 belki daha fazla bankaya yatırıyordu.. Kızım 2 aylıkken büyük bir kavga ettim. Bana da kızına da bakmak zorundasın benim de ihtiyaçlarım var dedim ki bir göğüs pedi alamıyordum düşünün. Bana ''ben sana yapmam sadece çocuğuma yaparım'' dedikten sonra eşşek gibi yapacaksın dediğim için 1 saat aralıksız dayak yedim yavrum yan odada uyuyordu ve ben sadece Allah belanı versin diyerek ağlamakla yetindim artık yerimden kalkmaya gücüm bile yetmiyordu zaten kaldırmadı da..

En son yanından kaçtım annesine mesaj attım anne beni kurtar diye ama iş işten geçti herkes ondan sonra geldi. Nitekim 1 yıl geçti üzerinden ve ben hala bu insanla evliyim..

Şimdi kızıma bağıran sabırsız tahammülsüz asla alttan almayan bi insanım. Ve özellikle kızıma bağırdığımda bunu bana karşı kullanıp sen delisin tedavi ol bilmem ne diyerek beni yıldırmaya çalışan bi adam var karşımda...

Dün yaşananlara gelecek olursak; sabah kahvaltı hazırlarken tuvalete gitti çıktı kapıyı kapat dediğim halde kapatmadı. En az 5 kere söyledim kapıyı kapat çocuk tuvalete girecek diye ama dinlemedi. Banyoya girdi ve kızım o ara koşarak tuvalete girdi. Tuvaletimiz klozet ve beyimizin sifon çekme gibi bir adeti asla yok. Neyse... Kızım dur gitme diyene kadar girdi içeri ve ben de kızarak geri zekalı kaç kere kapat dedim şunu sana napıyosun orda dedim ve dememle bana küfürler etmeye başladı ve devamında neredeyse dövecek üzerime geliyor falan dedim çık git evden ben sana kahvaltı falan yapıp da koymam önüne.. Neyse çıktı dışarı.

Çıkınca abimi aramış ağlamış bana hakaret ediyo çocuğa bağırıyo alttan almıyo o alttan alsa ben ona iyi olurum vs diyerek abim de hiçbir şey bilmediği içi bana alttan al kızım şimdilik sabret işin olur çocuk biraz büyümüş olur olmuyosa sen bilirsin dedi ve içim rahat bir şekilde telefonu kapattım. Çünkü olandan bitenden şimdiye kadar abimin haberi yoktu bundan sonra olacak çünkü bu yolu kendisi açtı.. Mesele o da değil. Sanki ilk defa tartışmışız gibi gitti ailesinin evine ve akşam eve gelmedi. Kızımın odalara bakıp baba diye ellerini açıp onu sorması çok zoruma gitti gel evine diye mesaj attım ama gelmedi. Neymiş yine tartışmak istemiyormuş.. Sabah da geldi kızı aldı ailesinin götürdü.

Benim zoruma ne gitti derseniz maddi olarak iyi değiliz sigortamız yok işimiz yok devletin verdiği iki maaşla geçiniyoruz. Çünkü kendisi engelli. Sanıyo ki bu maaşlar bize ömür boyu yetecek ama işin böyle olmayacağını bi türlü anlamıyor anlatamıyorum. Adam çalışmak istemiyor. Ben de bi an önce devlete atanıp en azından kendimi ve kızımı kurtarmak istiyorum. Sinirlenmemeye sakin olmaya çalışıyorum asla kızıma kimseye yansıtmıyorum ama oynatmaya az kaldı sanki yavaş yavaş yine eski intihar meraklısı ben geri geliyor gibi.. Ama yapamıyorum hiçbir şey.. Şu an boşanamam. Öyle bir maddi gücüm yok kimsede yok. Ama bu şekilde de iyice deliriyorum..

İçimi dökeyim dedim. Kimseye anlatamıyorum kimseye söyleyemiyorum... İçimde bir şeyler eziliyo acıyo kendimi çok çaresiz hissediyorum.. Benim hayalimdeki hayat bu değildi. Bana vaad edilen evlilik kesinlikle bu değildi.. Şimdi elim koynumda kızım yok ben hissiz bi şekilde öylece oturuyorum ağlayamıyorum bile..
Sırf çocuk için evlenin, sonra da o çocuğa sahip çıkmayın. Anne desen anne değil, insan o kadar küçük evladı nasıl azarlar? Baba desen terörist kılıklı herifin teki. Şize o evde kaldığınız için çocuğunuz için gitmediğinizden dolayı müstehak her şey ama ben o evlada acırım. Keşke biri görse de sosyal hizmetlerden falan alsa o çocuğu. Anne olmak doğurma hevesine kapılıp ondan sonra da o hayatı çocuğa zindan etmek mi? Siz ve eşiniz böyle devam edin. İlerde ikinizi de asla sevmeyecek nefret dolu bir evlat yetişsin
 
Bilmiyorum sanki ömür boyu çekmek zorundaymışım gibi geliyor bunları.. Kızımın yaşayacağı muhtemel acıları düşününce çok üzülüyorum beni yıkan bu oluyor. Hiçbir şeye cesaretim yok
Hiç öyle düşünmeyin. Kimseyi ömür boyu çekmek zorunda değilsiniz. Ne güzel lisans mezunusunuz geliştirmem gereken üç dil biliyorum diyorsunuz. Bunların üzerine yoğunlaşın. Sadece bir süre eşinizi ev arkadaşınız olarak düşünüp kendinize ve kızınıza odaklanın, şartlarınızı olgunlaştırmaya çalışın. Sürecin sonunda da boşanırsınız. İnanın kadınlar çok çok güçlü ve ben burdan sizin güçlü enerjinizi alabiliyorum. Yalnızca kendinize inanın.
 
Sırf çocuk için evlenin, sonra da o çocuğa sahip çıkmayın. Anne desen anne değil, insan o kadar küçük evladı nasıl azarlar? Baba desen terörist kılıklı herifin teki. Şize o evde kaldığınız için çocuğunuz için gitmediğinizden dolayı müstehak her şey ama ben o evlada acırım. Keşke biri görse de sosyal hizmetlerden falan alsa o çocuğu
Keşke şu dili zehir insanları da toplumdan alsa sosyal hizmetler. Yapacak bir şey yok insan insan değilse malesef!
 
Eşinizin engeli nedir? Evlenmeden önce de var mıydı, sonradan mı oldu? Çalış demişsiniz önceden çalışıyor muydu yoksa hep engelli maaşıyla mı geçiniyordunuz?
Durumunuz çok zor. Çocuk için daha da zor.
Şu an babasıyla gitti yani öyle mi? Yanınızda değil mi orada mı kalacak?
Neden müsaade ettiniz ki görmek istiyorsa gelsin sizin evinizde görsün. Bence alın kızınızı yanınıza size güç verir diye düşünüyorum.

Allah yardımcınız olsun
 
Hiç öyle düşünmeyin. Kimseyi ömür boyu çekmek zorunda değilsiniz. Ne güzel lisans mezunusunuz geliştirmem gereken üç dil biliyorum diyorsunuz. Bunların üzerine yoğunlaşın. Sadece bir süre eşinizi ev arkadaşınız olarak düşünüp kendinize ve kızınıza odaklanın, şartlarınızı olgunlaştırmaya çalışın. Sürecin sonunda da boşanırsınız. İnanın kadınlar çok çok güçlü ve ben burdan sizin güçlü enerjinizi alabiliyorum. Yalnızca kendinize inanın.
çok teşekkür ederim.. Her konuda insanlara daha da acı vermek için dilini zehire batırıp kusan insanlardan olmadığınız için.. ben çok güçlüyğm çünkü hayatta hep tek başımaydım şimdi bi de yoldaşım evladım var. Asla geri durmıycam asla pes etmiycem asla yılmıycam..
 
Sadece evleneyim de bir çocuğum olsun düşüncesiyle olmuyor işte. Şimdi o çocuğun maruz kaldığı psikoloji daha mı iyi. Belki boşanacaksınız ve paramparça bir ailenin evladı olmak zorunda kalacak. Elleri kırılsın pislik kocanızın. Kimse bu adama dur demedi mi ? Ailenizin ne kadarından haberi var ? Destek olup arkanızda duruyorlarsa daha kolay olur bazı şeyler.
 
Eşinizin engeli nedir? Evlenmeden önce de var mıydı, sonradan mı oldu? Çalış demişsiniz önceden çalışıyor muydu yoksa hep engelli maaşıyla mı geçiniyordunuz?
Durumunuz çok zor. Çocuk için daha da zor.
Şu an babasıyla gitti yani öyle mi? Yanınızda değil mi orada mı kalacak?
Neden müsaade ettiniz ki görmek istiyorsa gelsin sizin evinizde görsün. Bence alın kızınızı yanınıza size güç verir diye düşünüyorum.

Allah yardımcınız olsun
Genelde ders çalışmak için kaynanam bakıyodu zaten bu günlerde yani kızımı vermedim bikaç saatliğine oraya gidiyor haftada 4 gün . asla vermem kızımı kimseye.
Doğuştan engelli evlenmeden önce part time gibi işler yapıyordu evlendikten sonra hiç çalışmadı hep evdeydi
 
Sadece evleneyim de bir çocuğum olsun düşüncesiyle olmuyor işte. Şimdi o çocuğun maruz kaldığı psikoloji daha mı iyi. Belki boşanacaksınız ve paramparça bir ailenin evladı olmak zorunda kalacak. Elleri kırılsın pislik kocanızın. Kimse bu adama dur demedi mi ? Ailenizin ne kadarından haberi var ? Destek olup arkanızda duruyorlarsa daha kolay olur bazı şeyler.
İşte evlenmeden önce makul gelmeseydi zaten bi manyakla evlenecek bi insan değilim. İyi anlaşıyorduk gğzel şeylerden konuşuyorduk.. Böyle değildi. Evlendikten sonra ev geçindirmek eş olmak sorumluluklar daha önce yapmadığı şeyler olduğu için anlayamadı ağır geldi ve tamamen değişik bi insan oldu. Evlenmeden önce ağzına kaşıkla yemek tutan insanlar bi anda etrafından çekilince ben de vermeyince ben vatmaya başladım oma
 
Genelde ders çalışmak için kaynanam bakıyodu zaten bu günlerde yani kızımı vermedim bikaç saatliğine oraya gidiyor haftada 4 gün . asla vermem kızımı kimseye.
Doğuştan engelli evlenmeden önce part time gibi işler yapıyordu evlendikten sonra hiç çalışmadı hep evdeydi

Ne diyeyim, ne desem kırılırsınız en iyisi susayım.. O zaman iyi yapmışsınız göndermekle, bir süre dinlenin kafanızı toplayın. Belki ciddi anlamda boşanma fikrini ortaya atarsanız eşinize de birseyler dank eder de çalışmaya başlar, olmaz mı?
En azından gerçekten boşanana kadar oyalarsiniz bir sekilde, maddi sıkıntı azalirsa evde durmazsa size de bulasmaz fazla.
Kendinizi toplayıp isinizi gücünüzü kurup bosanirsiniz yine.
Kendinize de iş bulun mutlaka engelli raporunuz var mi sizin rahatsızliginizdan dolayi?
Mesela bazi iletisim sirketleri evden çağrı merkezi kuruyorlar engeli olan calismak isteyenlere. Hem kendi engelli personel istihdam etme zorunluluklari var onu dolduruyorlar hem de siz evden çalışmış oluyorsunuz. Bi arastirin bakalım.
 
İşte evlenmeden önce makul gelmeseydi zaten bi manyakla evlenecek bi insan değilim. İyi anlaşıyorduk gğzel şeylerden konuşuyorduk.. Böyle değildi. Evlendikten sonra ev geçindirmek eş olmak sorumluluklar daha önce yapmadığı şeyler olduğu için anlayamadı ağır geldi ve tamamen değişik bi insan oldu. Evlenmeden önce ağzına kaşıkla yemek tutan insanlar bi anda etrafından çekilince ben de vermeyince ben vatmaya başladım oma

Bazı insanlar evliliği deneme tahtası olaram görüyor. Kocanız da öyleymiş. Bir bakayım alışırsam ne ala alışamazsam eşime dünyayı zehir ederim mantık bu herhalde. Katlanılacak gibi değil yaşanılanlar. Ailenizih durumdan haberi var mı?
 
Bazı insanlar evliliği deneme tahtası olaram görüyor. Kocanız da öyleymiş. Bir bakayım alışırsam ne ala alışamazsam eşime dünyayı zehir ederim mantık bu herhalde. Katlanılacak gibi değil yaşanılanlar. Ailenizih durumdan haberi var mı?
Abimin hberi var ama eve gelmemesinden falan değil diğerleri üstün körü biliyor. Ama annemlerin bilmesinin bana bi faydası yok ki onlara sığınmam ya da kapılarına gitmem. Sadece dille desteklerler beni
 
Eşinizin engeli bedensel değil mi? Bana bu hareketleri yapan insanın zihinsel engeli var gibi geldi. 4 yaşındaki kızım tuvalete girince sifonu çeker, çıkınca kapıyı kapatır. En çok buna takıldım ben. Tuvaletin kapısını kapatmamak da nedir? Sizin hareketleriniz de fevri olabilir ama eşiniz bana hiç normal gelmedi.
 
Ne diyeyim, ne desem kırılırsınız en iyisi susayım.. O zaman iyi yapmışsınız göndermekle, bir süre dinlenin kafanızı toplayın. Belki ciddi anlamda boşanma fikrini ortaya atarsanız eşinize de birseyler dank eder de çalışmaya başlar, olmaz mı?
En azından gerçekten boşanana kadar oyalarsiniz bir sekilde, maddi sıkıntı azalirsa evde durmazsa size de bulasmaz fazla.
Kendinizi toplayıp isinizi gücünüzü kurup bosanirsiniz yine.
Kendinize de iş bulun mutlaka engelli raporunuz var mi sizin rahatsızliginizdan dolayi?
Mesela bazi iletisim sirketleri evden çağrı merkezi kuruyorlar engeli olan calismak isteyenlere. Hem kendi engelli personel istihdam etme zorunluluklari var onu dolduruyorlar hem de siz evden çalışmış oluyorsunuz. Bi arastirin bakalım.
Bi arkadaşımla buluşucam yarın iş konusunda yardımcı olabilir diye düşünüyorum.. Ben ne okursa olsun bu gğne kadar evi terk etmedim ailemi ayağa kaldırmadım ailesine hiçbir şey anlatmadım. Her tartışmada annesini babasını teyzssini kim varsa eve doldurdu gitmiş abimi aramış eve gelmedi. Bunların artık yönü değişmeli. Evde koca yolu gözlemem artık ya da beni şikayet edip insanlara açıklama yapmam
 
Eşinizin engeli bedensel değil mi? Bana bu hareketleri yapan insanın zihinsel engeli var gibi geldi. 4 yaşındaki kızım tuvalete girince sifonu çeker, çıkınca kapıyı kapatır. En çok buna takıldım ben. Tuvaletin kapısını kapatmamak da nedir? Sizin hareketleriniz de fevri olabilir ama eşiniz bana hiç normal gelmedi.
Raporunda %25 yazıyor ama o ve ailesi kesinlikle dr un bi hatası olduğunu söylüyor. Yani kimse benim yoğurdum ekşi demiyor
 
Bi arkadaşımla buluşucam yarın iş konusunda yardımcı olabilir diye düşünüyorum.. Ben ne okursa olsun bu gğne kadar evi terk etmedim ailemi ayağa kaldırmadım ailesine hiçbir şey anlatmadım. Her tartışmada annesini babasını teyzssini kim varsa eve doldurdu gitmiş abimi aramış eve gelmedi. Bunların artık yönü değişmeli. Evde koca yolu gözlemem artık ya da beni şikayet edip insanlara açıklama yapmam

Sorun da orada ya zaten sizin anlatmanız gerekirdi. Siz anlatmayınca demek ki suçlu diyordur herkes. İşinizi ayarlayın öncelikle evet, sinirlerinize hakim olmaya çalışın, üstünüze sıçratmayın yani onu. Bir süre idare edin işinizi hayatınızı yoluna koyana kadar.
 
Sorun da orada ya zaten sizin anlatmanız gerekirdi. Siz anlatmayınca demek ki suçlu diyordur herkes. İşinizi ayarlayın öncelikle evet, sinirlerinize hakim olmaya çalışın, üstünüze sıçratmayın yani onu. Bir süre idare edin işinizi hayatınızı yoluna koyana kadar.
Öyle yapmak zorundayım malesef
 
Lisans mezunuyum geliştirilmesi gereken 3 dil biliyorum bi kaç bilgisayar programı.. Devlette atanma şansım var mı var ama bu psikolojiyle ders falan çalışmıyorum. İyice umudum tükendi. Yavaş yavaş batıyorum gibi..
3 dil biliyorsanız iş özel sektörde çok rahat bulursunuz. Hem de iyi maaşlara.
Akıcı mı yoksa sadece kendinizi ifade edebilecek düzeyde mi ?
Istanbulda iseniz bence ilanlara başvurun. O arada kızınıza da anneniz bakar.
Atama için KPSS den kaç almanız gerekiyor ?
 
Sifonu cekmeyen ınsan, klozettekı bokla esdegerdır gozumde.
Devlete sırtını dayayan engelliyim ayagi yapıp, karısını Bı saat kesintisiz döven saglıklı insanlar da kımıl zararlısıdır gozumde.
Engelin varsa, calısmıyorsan kadını nasıl dövuyorsun?

Onca eziyet gorup alırım basımı gıderım efeler gibi hey diyen ama ses cıkarmayan ailesiyle dertlesmeyen, oturup ceken insanlarla empatim sıfır.
Evdekı cocuk dısında uzuldugum hıcbısey yok bu konuda. Rabbım ona saglık mutluluk huzur versin.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back