- 16 Şubat 2012
- 6.436
- 10.701
- 448
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Lab kusura bakma da Kv madem iyi insan neden onu değil de seninkileri çağırdın
Yani Kv ben çok yaşlı vs sanmıştım değilmiş, sizin eve girmeyecek gibi bir küslük yokmuş, gelmiş
Eee hasta olan onun oğlu
Şehir dışındaki annemi neden çağırayım ki
Yardım lazımsa Kv yapar hatta uygunsa gider eşim orda yatar
Kv ye bayılmam o da bana bayılmaz ama oğlun hasta gel desem ikiletmez bu şartlarda
Eşime de annende kal sen istersen o kendi evinde daha iyi bakar sana derim
400 km ötedeki anam babam aklıma gelmez
Bu arada ailem de konudaki maddi durumla karşılaştırırsak tersidir sürekli para verir harcamaya çalışır vs vs
Doğumda geldiler annem biten şeyleri eşim sorunca söylemez babama aldırırdı
O da tuvalet kağıdı mı alınacak gider 32 li alırdı kalabalığız çok gidiyor diye
Sonraki yıllarda gelince dışarı yemeğe giderdik çaktırmadan hesap öderlerdi vs vs
Ben bu moddaki ailemi çağırmam sen seninkileri çağırarak bile bile lades demişsin
Neyse oldu bitti
Eşin umarım en kısa zamanda iyileşir
Çok sıkma maddi olarak da gerekirse araba satılır vücut ve ruh sağlığınız önemli
Anne baban ile de mesafeni ayarlarlar zira üzülen sen oluyorsun böyle
Açıkçası ben kayınvalidede iyilik görmedim.Kendi oğlu hasta ta ne zaman geliyor kadın.El gibi.Lab acildeyken yanna gidip destek olabilirdi ben bakarım diyebilirdi.
Bu şekilde konuşmayı sevmiyorum ama örnek vermem de lazım.Babamlar bizde kaldığında onlara hiç masraf ettirmezdik ama onlar yinede birşeyler alırlar ederlerdi.Dışarı mı çıkmış elinde ya kahvaltılık ya ekmek olmadı meyve birşeyler alırlardı.İçinden geliyordu.Benim gelirim onlara göre çok iyi olmasına karşın bizde katkıda bulunalım diye düşünürlerdi...Oğlumada harçlık verirlerdi.
Sonuçta bu kişiler anne baba herhangi bir misafir değil.Destek olunması için çağrılmış.Kızının evini kendi evi gibi benimseyebilmeli.
Aslında ailesinin huylarını sularını biliyormuş çağırmasa daha iyiymiş.Kendide tek başına eşine bakabilirdi.
Lab o bilet olayınıda tolere edebilirdi .Ama o kadar bunalmışki söylemiş açık açık ailesine.Dönüş biletini siz alabilirmisiniz diye.Oysa onlar kendilerini acındırıyorlar.
Birde gereksiz yere bilezik bozduracak.
İyilik demeyeyim de bir kötülüğü de yok gibi
Hiç bir yere bırakın demez yük olmamak için demiş de o nedenle öyle yazdım
Yani kadın küs değilmiş yaşlı kötürüm vs de değilmiş
Kv yi aramış Kv ben bakmam demiş de annesini aramış gibi gelmedi bana
O gelsinler destek olurlar demiş de işte köstek olmuşlar
eşinin rahatsızlığı neydi?Artık bunaldım. Sonunda tamamen hayatımdan çıkartacağım ailem denilen insanları o olacak. Hem üzgünüm hem sinirli...
Eşim çok rahatsız yaklaşık 3 hafta oldu. Bu sürecin bir kısmını hastanede geçirdi. Acil serviste yalnız başıma ağlarken haliyle annemi aradım. Atlayın gelin dedim. Biletlerini aldım geldiler. Hastaneden taburcu olunca hep beraber eve çıktık ama eşim hala hasta ve çok fazla ziyaretçi olduğu için annemle babam kaldılar yanımızda. Eşimin annesi Allahlık... En sonunda zıvanadn çıkınca gelmeyi akıl etti... Ona hiç girmiyorum...
Bu süre içerisinde bizimkilerin ellerini ceplerine attırmadık. Eve ne gerekiyorsa herşey fazlasıyla alındı. Kimse üşümesin diye herşey sonuna kadar yakıldı. Bulunduğumuz yerde sıcak su ücretli ve inanılmaz pahalı. Bulaşık yıkanırken onu değil ısıtıcı ile ısıtıp kullanalım anne dedim diye alındı ses çıkarmadık. Tamam bildiğiniz gibi yapın dedik.
Eşim uzun süre yattığı ve ne kadar yatacağı belli olmadığı için patron hukuksuz bir şekilde maaşında kesinti yaptı. Zaten sgk'da asgari ücret gösterildiği için iyiden iyiye maaş düştü... Benim aldığım maaş da belli... Memurum sonuçta..
Son durumda ağzına kadar dolmuş kredi kartları en az 800 tl gelecek olan yakıt parası araba taksidi ve ev taksidi şeklinde önümüzde bir yığın ödeme var. Yetmezmiş gibi geçen akşam bir de kaza yaptık ve maalesef kusursuz olmamıza rağmen trafik cezası aldık.
Bugün annemler biz memlekete dönmek istiyoruz bizi gönderin dedi. Ben de durumu açıkladım. Biz biletlerinizi gelirken aldık. Bu kez gerçekten zor durumdayız siz kendiniz alın dedim. Paramız yok dediler.
Gelirken bir akrabamızdan 500 tl borç aldılar ve buraya geldikten 3 gün sonra babam maaşını aldı. Biliyorum ki paraları var ama baban harcadı diye annem yalan söylüyor. Babam da bizi gönderin havalarında.
O arada markete biz kendimiz gittik. Gidecekleri her yere biz götürdük kapıdan biz aldık. Hiç bir şekidle masraf yapmalarına izin vermedik. Ama son durumda 150 tl miz kaldı ne yapacağız deyip bayaa duygu sömürüsü olayına girdiler. Ben de en son artık dedim ki madem öyle o zaman bir dahaki maaşınız yatana kadar kalın burda maaşınız yatınca alır biletinizi gidersiniz. Sıkılmışlar bunalmışlar gideceklermiş.
Benim yapabileceğim hiç birşey kalmadı. İki ay sonra başıma ne gelecek bilmiyorum belki de eşimin işine son verilecek. Zaten bunaldım. İki tane bileziğim var onları satacağım. Size elimden gelen son iyilik budur kalın bir dahaki ay gidin. Yok derseniz sizin bileceğiniz iş dedim.
Eşim yataktaydı. Durumun farkında. Ve inanılmaz iyi niyetli. Alalım ne olacak diyor hala. Ama daha önce de babam evleneceğimiz zaman bir çok vukuata imza attı. Düğünde harcama yapacağım diye etraftan 10bin tlye yakın borç toplayıp düğünde kız evnde verilecek yemeğe kadar eşime ödetti... Buna rağmen ne zmaan annemlere gitsek eşim arabayı doldurur. Para vermez ama yağından deterjanına ne varsa alır götürür. Evi yığar ki paraları yok alışverişe çok harcamasınlar diye. Biliyorum ki eşimin iyi niyetinden dolayı böyle yapıyorlar.
Daha anlatsam bir sürü şey var yoruldum... Ama moralim bozuk.. Biz o kadar zor durumdayız. Onlardan maddi hiç bir beklentim yok. Ama sürekli talep içinde olmalarına artık katlanamıyorum....
sizde çağırmayın ailenizi olsun bitsin adam hasta üstüne evde fazladan iki kişi, getir götür işi-haliyle ekstra da masraf , gelmeyiversinler siz tek başınıza hallederdiniz....Artık bunaldım. Sonunda tamamen hayatımdan çıkartacağım ailem denilen insanları o olacak. Hem üzgünüm hem sinirli...
Eşim çok rahatsız yaklaşık 3 hafta oldu. Bu sürecin bir kısmını hastanede geçirdi. Acil serviste yalnız başıma ağlarken haliyle annemi aradım. Atlayın gelin dedim. Biletlerini aldım geldiler. Hastaneden taburcu olunca hep beraber eve çıktık ama eşim hala hasta ve çok fazla ziyaretçi olduğu için annemle babam kaldılar yanımızda. Eşimin annesi Allahlık... En sonunda zıvanadn çıkınca gelmeyi akıl etti... Ona hiç girmiyorum...
Bu süre içerisinde bizimkilerin ellerini ceplerine attırmadık. Eve ne gerekiyorsa herşey fazlasıyla alındı. Kimse üşümesin diye herşey sonuna kadar yakıldı. Bulunduğumuz yerde sıcak su ücretli ve inanılmaz pahalı. Bulaşık yıkanırken onu değil ısıtıcı ile ısıtıp kullanalım anne dedim diye alındı ses çıkarmadık. Tamam bildiğiniz gibi yapın dedik.
Eşim uzun süre yattığı ve ne kadar yatacağı belli olmadığı için patron hukuksuz bir şekilde maaşında kesinti yaptı. Zaten sgk'da asgari ücret gösterildiği için iyiden iyiye maaş düştü... Benim aldığım maaş da belli... Memurum sonuçta..
Son durumda ağzına kadar dolmuş kredi kartları en az 800 tl gelecek olan yakıt parası araba taksidi ve ev taksidi şeklinde önümüzde bir yığın ödeme var. Yetmezmiş gibi geçen akşam bir de kaza yaptık ve maalesef kusursuz olmamıza rağmen trafik cezası aldık.
Bugün annemler biz memlekete dönmek istiyoruz bizi gönderin dedi. Ben de durumu açıkladım. Biz biletlerinizi gelirken aldık. Bu kez gerçekten zor durumdayız siz kendiniz alın dedim. Paramız yok dediler.
Gelirken bir akrabamızdan 500 tl borç aldılar ve buraya geldikten 3 gün sonra babam maaşını aldı. Biliyorum ki paraları var ama baban harcadı diye annem yalan söylüyor. Babam da bizi gönderin havalarında.
O arada markete biz kendimiz gittik. Gidecekleri her yere biz götürdük kapıdan biz aldık. Hiç bir şekidle masraf yapmalarına izin vermedik. Ama son durumda 150 tl miz kaldı ne yapacağız deyip bayaa duygu sömürüsü olayına girdiler. Ben de en son artık dedim ki madem öyle o zaman bir dahaki maaşınız yatana kadar kalın burda maaşınız yatınca alır biletinizi gidersiniz. Sıkılmışlar bunalmışlar gideceklermiş.
Benim yapabileceğim hiç birşey kalmadı. İki ay sonra başıma ne gelecek bilmiyorum belki de eşimin işine son verilecek. Zaten bunaldım. İki tane bileziğim var onları satacağım. Size elimden gelen son iyilik budur kalın bir dahaki ay gidin. Yok derseniz sizin bileceğiniz iş dedim.
Eşim yataktaydı. Durumun farkında. Ve inanılmaz iyi niyetli. Alalım ne olacak diyor hala. Ama daha önce de babam evleneceğimiz zaman bir çok vukuata imza attı. Düğünde harcama yapacağım diye etraftan 10bin tlye yakın borç toplayıp düğünde kız evnde verilecek yemeğe kadar eşime ödetti... Buna rağmen ne zmaan annemlere gitsek eşim arabayı doldurur. Para vermez ama yağından deterjanına ne varsa alır götürür. Evi yığar ki paraları yok alışverişe çok harcamasınlar diye. Biliyorum ki eşimin iyi niyetinden dolayı böyle yapıyorlar.
Daha anlatsam bir sürü şey var yoruldum... Ama moralim bozuk.. Biz o kadar zor durumdayız. Onlardan maddi hiç bir beklentim yok. Ama sürekli talep içinde olmalarına artık katlanamıyorum....
Esin gercekten melek.gibi bir insanmis. Cok sanslisin.KV ile özel bir durumumuz vardı. Evlendiğimizdn kısa bir süre sonra ne benimle ne eşimle konuşmadı bir daha. Bir kere evime gelmedi. Telefonlarıma çıkmadı. Bir sürü şey... İyi bir insan diyemeyeceğim. Kötü demeye de eşimden dolayı dilim varmaz.
Aradım kendisini zaten. Annemler memleketten gelene kadar bir vesaitlik mesafeden gelemedi. Gelir gelmez de hastanede doktorlarla hemşirelerle kavga etti. Bana herkesin için de "oğluma iyi bakamadın"vs diye bir sürü hakaret etti. En son eşim bizi odadadan çıkartıp annesi ile kavga etti. O şekilde susabildi...
Yanımda insan istemem gerekiyordu. Kendi başıma halledeceğim bir durum değildi. Eşimin tuvaletini banyosunu geçtim yatakta sağdan sola dönmesi ile bile ben ilgilenmek zorundayım. Tek başıma gözüm kesseydi kimseyi çağırmazdım zaten. Bir de iş yerimden izin alamadım. Herşey üst üste geldi kısacası....
Neyse... Detaylarına girmeyeceğim daha fazla.
Dün gece sabaha kadar da uyuyamadım zaten. Sabah kahvaltı yapıp çıkacaklardı. Sofrada konuşuyoruz. Annem buradayken hastaneye filan gitti tahlil vermeye vs. Dikkatli davranması lazım artık. Eşim de anneme dedi ki "artık dikkat edin kendinize anne. süt yoğurt peynir mutlaka yiyin". Annem pat diye "bulursam yerim" dedi. böyle kinayeli kinayeli...
Yerin dibine girdim utancımdan. Zaten giderken küs gibi ayrıldılar. Daha tövbe görüşmem dedim eşime. Hala iyi niyetli davranıyor. Öyle deme. Sinirin geçince yine özlersin annen baban onlar. Sen merak etme toplarız durumu filan diyor...
Delireceğim artık gider ayak yaptılar yapacaklarını...
Esin gercekten melek.gibi bir insanmis. Cok sanslisin.
Allah ondan razı olsun. Dualarınızı eksik etmeyin bir an önce iyileşsin inşallah.