İyi akşamlar konuma geçiyorum biraz uzun ve iç dökme olacak. Şuan 2 senelik evliyim 10+6 haftalık gebeyim. Deprem zamanı konumu hatırlayanlar varsa eşimin ailesi bizi evden kovdu. Benim ailemin evi yıkıldı ilk gün daha üzülüyordum “ne olmuş ölmüşler mi” dediler bi çay tepsisini dalgınlıkla ilk eşime uzattım diye havaya zıpladılar hakaret ettiler kayınpeder dururken saygısız ev ahlak görmemiş vs dendi sonra da evden kovdular. Bilerek yapmışım. Gerçekten kafam iyi değildi koskocaman bi deprem yaşadım evde tektim gece deprem anında. Sabaha kadar sokakta pijamayla karda öylece bekledim kimsesiz. Telefonum bile yoktu aileme ulaşacak nasıl normal diri hop hop davranabilirim seke seke çay dağıtabilirim millete. Bu konuyu geçiyorum o günden beri kendileriyle görüşmüyorum. Eşim askerde bi kaç günü kaldı. Kaynanam bu süreçte 2 defa aradı biri ilk gittiğinde biri de dün. İlk aramasını açtım annemi telefona istedi. Vermedim çünkü görüşmesini istemiyorum ilk evlendiğimizde anneme ağızlarına geleni söyleyip kadını 6ay psikiyatrik ilaçlara mahkum ettiler kocasıyla birlikte kaynana, annem 60 yaşında tansiyon hastası ve duygusal biri. Neyse vermedim tlfna bahane bulup incitmeden . Akrabaları beni aradılar tam kpss açıklandığı gün. Bunu soracaklar diye açmadım. Bide eşimin bi akrabasıyla deprem günü duygusal bi şekilde konuştum üzgündüm hata ettim sonradan iftira attılar bizi o kişiye şikayet etmiş evden koyduğumuzu demiş dedikodumuzu yapmış çilekanonim diye kocama demişler. O kişiyle de sadece mesajla konuşmuştum allahtan hepsini şak diye çıkarıp eşimin önüne koydum iftira atmasınlar dedim. Neyse bugüne geliyorum dün yine ek atama haberleri vs çıktı baktım millet arıyor telefonu uzağa koydum yattım bakmak moralimi bozmak istemedim belli olmadan, kv aramış görmedim bile. Bu akşam bana mesaj attı “ aramalarımı açma afferim sen böyle devam et bakalım” yazmış. Kendisiyle böyle bi samimiyetim yok. 4-5 aydır 1 telefon konuşması yaptım sadece. Neyse eşime yazdım annen bana böyle yazmış sen şu açıklamayı yap ben çok bozuldum bu mesaja arayıp ters bi şey derse üzülürüm dedim . Eşim canım cicim üzülme sen dedi ilkin, sonra eşim anasını aramış doldurmuş eşimi geri bana döndü diyor niye anneni istemiş telefona vermiyorsun sen niye akrabalarımı açmıyorsun annem arıyormuş açmıyorsun. Ters yapıyor. Tamam dedim kapattım kv aradım. Bana neler demedi neler. 2 sene önce düğünde altınları bozdurup araba almışız üstüme yapmışım arabayı, saygısızmışım ahlaksızım, bana diyo sizin gibi görgüsüz değiliz biz insanız. Bu arada eşimin kendi parasıyla taktığı altınları elimizden aldıklarını, kendilerinin bende bana taktığı bi çeyreği bile olmadığını söyledim. Altınları aldın anana götürdün diyo daha. Dedim arabayı aldık o altınlarla sattık arabayı duruyor evde 1 gramı harcanmadı. Senin 1 çeyreğin bile yok bende bu evde bi saksın yok dedim. Bana diyo sen bana ne aldın.
Bana hırsız çingene dedin baban yok(vefat etti) ahlakın yok dedin hiç mi acımadın bana benim de bi kalbim var gittim parkta saatlerce ağladım o gün dedim ama cidden konu oralara geldi. Şuan parça parça anlatıyorum sinirden. Beni 1 kere doğru düzgün sevmediniz saygı duymadınız hep bizden beklediniz dedim bi sıcaklık vermediniz hep kavga hep dövüş bıktık size gelince 1 hafta bu evde huzur olmuyo ya bana çirkin diyorsunuz ya hırsız ya çingene niye böyle yapıyorsunuz ben size ne yaptım ne saygısızlığımı gördün Allah rızası için söyle dedim. Neyse bu hiçbi şeyi kabul etmiyo halen ahlaksızsın deyip çeşitli iftiralarda bulunuyo. Sonra bi süre böyle tartışmalı konuşma devam ettikten sonra kayınpeder arkadan bağırdı “kapat diyorum sana muhatap olma şununla” diye kapattırdı karısına telefonu. Ya gerçekten bıktım. Eşimi doldurmasınlar diye eşime arayıp kısaca anlattım böyle böyle bir konuşma oldu gelince konuşuruz dedim eşim de yani arkamda pek durmadı bi şey de demedi. Bıktım ya