Merhaba . Okuyan herkesten objektif yorumlar bekliyorum, şimdiden teşekkürler.
Olayın başı şöyle başlıyor, 3 yaşındaki erkek yiğenimi amcasının oğlu yani kuzeni,yer tahtası(parke )ile dövüyor , yüzü kalı burnu vs çiziliyor iz kalıyor kafası şişiyor . Ablam o sırada orda olmadığı için olayı göremiyor ama döven çocugun annesi yani eltisi çocukları ayırması , cocuguna sahip çıkması gereken yerde inkar ediyor olayı,ifşa olmayacagımı bilsem resmi koyarım halini görün diye. Ve bu arada o kadın hergün çocuklarını alış ablama geliyor ablam eve almasada kaynanasına gidiyor kaynanası alıp geri getiriyor yani bıkmış laf söz anlamıyorlar . Bu olayın üstüne ablam tartısıp konusup ortamı terk ediyor annesine kızıyor cunku ciddi anlamda çocuklarını öğreten o. Yiğenimin o halini görünce cok üzüldüm cok ağladım , ablamın eltisine yazdım üzüldüğümü , hep aynı şeylerin olduğu artık biraz olsun cocuguna dur demesi gerektiğini gerekirse aynı ortama bırakmamaları gerektiğini tatlı dille anlattım. Tabi anlayana . Tabi haklısın demedi kendini savundu ben de bir daha cevap yazmadım. Olaylar böyle .
Gelelim akşamki konuya, kaynanam aksam bi beş dk lıgına bize geldi oturuyordu bende bu konuyu anlatmıstım sonucu sordu söyledim ordan eşim , bi anda köpürdü aşırı yüksek ses tonuyla bağırdı konuştu senin hakkın yok anneai babası karışacak vs vs uzattı da uzattı. Aile işlerine karısamam karısmadım da her hangı bir hakaret vs de yok ortada etmedim sadece yiğenimib o hali beni kahretti ve haklı olarak çocugun annesine yazdım . Daha fazlasına da hak ediyorlardı ama sakinliğimi korudum. Eşin uzattı kv min yanında bana bağırmayan adam bagırarak konusmaya başladı . Sesimi cıkartmadım acıklamamı yapıp sustum. Kv ağzını acıp oğlum tamam sus abarttın falan demedi asla o da annesinden daha cok yüz buldu gibi geldi. Ve inanın o an kaynanamın mutlulugunu hissettim. Bana bagırmasından mutlu oldugunu . Kaynanam gidince dayanamadım ağladım. Annenin yanında bana sesini yükseltmenin acıklaması ne dedim içimdekileri döktüm kırıldığımı üzüldüğümü soyledim onunla bir daha konusmak istemediğimi söyledim , detaylarını hatırlamıyorum geldim yataga yattım , uyuya kalmışım, kalktığımda saat 4,5 eşim yok, salonda uyuya kalmış ve ayrı yatma konusunda asırı ciddi oldugumu biliyor , kalktım yerine cagırdım geldi yattı o saatten sonra. Şimdi üzgün müyüm kırgın mıyım bilmiyorum, başkasının yanınra bana oyle bagırmasının acıklaması ne bilmiyorum sormak bile gelmiyor içimden . Ona nasıl davranacagımı bilmiyorum. Özür dileyip hatasını anlayana kadar konusmayımmı mne yapıyım. Haksız mıyım değil miyim beni aydınlatın .
Eşimle olan ilişkimiz normalde saygılı , anlaşabiliyoruz onun dısında hiç kavgamız olmaz gurultumuz olmaz mutluyuz ama acaba annesi var diye mi o kadar gaza geldi ne oldu . Kafam cok karısık .
