Yeni hamileyim eşimle kavga ettik

Ben de aynen bunu düşündüm.

Fabrika sahibi insanlar aptal değiller.

Kimseye mallarını yedirmezler.

Ve zengin ailelerin gelinleri daima küçüktür. Çünkü sindirilmesi susturulmasi gerekir. Baskıya itiraz ederse para ile susturulur.
 
Eşinin hamile psikolojisinden haberi yok belliki ben 30 yaşında hamileydim eşim en ufak bişey yapsa oturup ağlardım çocukluk değil bu hamileliğin etkisi
Eşinin davranışları hoş değil sen onun çocuğunu taşıyorsun böyle davranmaya hakkı yok hadi herşeyi geçtim yüze tükürmek nedir yahu? İnsan baba olucam diye karısının isteklerini seve seve yerine getirir sen ondan ev araba yat kat istemedin. Bu davranışlardan şu sonuca varıyorum o zaman kocanın ne sana ne çocuğa hevesi yok
 
Biz de ilk baslarda boyleydik. Aramizda yas farki da yok ustelik. Ben surekli yemege gidelim gezelim tozalim avmye gidelim bu kafadaydim. Ama maddi durumumuz cok iyi degildi dugun borçlarını oduyorduk. O da bir yerden sonra taştı bana esinizin dediği gibi doyumsuzsun sukursuzsun dedi. Cok kavgalar ettik biz de. Ben esimin yaptıklarını hic gormedim sen hicbir sey yapmıyorsun dedim hep. Ama insan zamanla anliyor ben suan dusundugum zaman niye o kadar sıkıştırmisim diyorum. Bak ne guzel bir bebeginiz olacak, benim 1.5 yildir hayakini kurdugum bir şey... Birbirinizi kirmayin üzmeyin konusarak anlaşın. Bariz bir sekilde şeytan araniza girmiş çünkü seytanin en buyuk dusmani mutlu bir ailedir ve buna da bebek eklenince sizi ayirmaya koyulmuş ,surekli şeytandan Allaha siginirim diyin.Ben esinizin cocuga sevindigine eminim ama erkekler genel olarak duygularını dışa vuramıyorlar. Insallah yuvanizda huzur hakim olur. Hakkinizda hayirlisi olsun.
 
Gerçekten erkeklere surat yaparak bir sey yaptirilmiyor anca işve cilve
 
Bir kendi 18 yaşımı düşünüyorum bir de sizin...
Ay ben 27 yaşındayım hala küçük geliyorum kendime. Evliliği geç bir de bebek cesareti. Pasta için maddi konuları tartıştığınız bir ailede çocuk için nasıl bütçe ayıracaksınız. Öyle rızkıyla falanda gelmiyor ha bilgin olsun. Kendinden kısıp ona harcamak durumunda kalıyorsun. Pasta bile sorun oluyorsa nelerden kısılmalı sen düşün artık. Bunları düşünmeden nasıl cocuk yapıyorsunuz ya. Anlamıyorum.Valla hakkınızda hayırlısı ne diyim...
 
Tüp bebekle hamile kaldım 5 sene sonda gem de
Benim. Eşimde çiçek böcek alıp gelmedi eve kutlama için
Pasta olayını çok abartmışsınız
Adam öiğkofte almış sen yeme dokunur demiş
Düşünmüş sizi ne güzel
Benim eşim çok tatlı düşkünü bir insan
Her akşam eve gelirken alır
Bana dr yasak etti mesela ama eşim yer
Herhalde siz olsaniz bana yasak sen neden yiyorsun diye olay çıkarırsınız
Haftada 3 gün dışarda yemek yiyorsunuz
Eşiniz sizi şükürsüzlükle suçlamış bana sanki sürekli bu tarz kaprisleriniz var gibi geldi
Hamileliği bu kadar abartmayın Allah askına
Bir pasta konusu nerelere gelmıs
Erkekler bzim gibi bebeğe hemen bağlanamıyorlar
Çok dramatize etmeyin olayları
 
4 buçuk haftalık hamilelikte ne sancısı ?
Daha dün bir bugün 2 hemen hamilelik psikolojisine girmıssın
Adamı daralma bence şimdiden
İleriki aylarda ne yapacaksın
Elin yüzün ayakların şişip geceleri ağrıdan uyuyamadıgında
 
şeytan ne alaka adam hanzo.
 
Alt tarafi bir pastayi ne kadar buyuttmussunuz
İleride Allah korusun buyuk bir probleminiz olsa kanli bicakli olursunuz sanirim
 
Konuya yazip ta boşa enerji kaybi yapmayin bayanlar.
Konu sahibi konuya ugramiyor.
 
Böyle bir kanıya nasıl vardınız?

Ben de 18 yaşında çok zengin bir aileye gelin geldim. Kimse beni ezmeye, sindirmeye kalkmadı. Kimsenin parasını yemeye kalkmadım. Her zaman, her konuda destekçim oldular.

Kayınpederim ne zaman onlara gitsem, 600 tl 1000 tl harçlık vermek istedi. Almazsam masaya koydu, bu senin dedi. Al kredi kartını git alışveriş yap kızım dedi. Param olduğunu, eşimdeki ek kartın birinin bende olduğunu bile bile. Sigortamın ödendiğini bile geçtiğimiz sene öğrendim. Her zaman arar sorar bir eksiğin var mı der. Ailemin yanına giderken iş yerine uğrayıp kasadan para verildiğini bildiği halde, arayıp kızım harçlığın var mı diye sorar. Var desem de cep telefonu numarama ekstra para yollar. Gideceğimi öğrense 200 bin lira limitli kartını bana yollar eşimle. İlk evlendiğimiz zaman çok zor şeyler yaşadık, ayrılma kararı aldık eşimle. Kayınpederim arayıp, "Sen benim kızımsın, ben senin arkandayım. Altınların da bende merak etme," dedi. Ben bile unutmuşum o altınları, aklıma bile gelmemiş. Ehliyet kursuna yazılmaya giderken aradı kızım geçerken gel kartı al, dedi. Daha iki gün önce bir mağazadayken orada olduğumu öğrenmiş, "Kızım alacağını al, faturayı ben ödeyeceğim," dedi. Araba alınırken, arabayı benim üzerime yapacaklardı ben istemedim.

Ben de çok küçük evlendim ama kimseye kendimi ezdirmedim. Kimseye o fırsatı vermedim. Kayınpederim bana bu kadar destekçiyse eğer sebebi de hiçbir zaman haksızlığa boyun eğmediğim, susmadığım içindir. Saygı verilmez, kazanılır.

Ayrıca etrafımda o kadar zengin insan var, birinin de gelinlerine bahsettiğiniz gibi davrandığını görmedim. Gerek akraba içinde gerek arkadaş çevremizde. Aile şirketi, herkesin harcadığı kendisinedir kimse kimsenin harcadığına karışmaz çünkü şirketten harcansa dahi yine kişinin kendi hesabından düşülür veya ileride ayrılma durumunda hissesinden. Küçük yaşta evlenmek, kendini ezdirmek anlamına gelmiyor.
 

konuda "çalışmama izin vermiyorsun" gibi bir cümle var. siz çalışmak isteseniz kayınpederiniz (sürekli ondan bahsettiğiniz için onu söylüyorum, veya eşiniz) izin verir mi? veya siz izin alır mısınız? çalışıyorsanız durum farklı.

buradaki konu sizinkiyle benzer bile değil. onlar 18 yaşında iş güç sahibi olmayan kızı alıp çalıştırmayıp yediği lokmayı bile saymışlar. ben de alıntıladığınız mesajdaki gibi düşünüyorum. tamam sizin hayatınız gibi çok güzel örnekler, 200 bin liralık kartlar falan olabilir ama ortada vaoovv olacak bir aşk yoksa, 29 yaşındaki adamı 18 yaşındaki kadınla evlendirmeyi anlamıyorum ve aynen parayla susturup terbiye etmek için yapılmış evlilikler olduğunu düşünüyorum çoğunun.

konu sahibi size de yorumum adam almam dediyse pasta diye tutturmaya ne gerek var pasta yemezse ölecek hastalığınız yoksa?
 
Yorumu konudan bağımsız olarak alıntıladığım mesajdaki içerik ile ilgili yaptım zaten canım.

Konu sahibinin eski konusuna, "Seni kimliksizleştirecekler. Buna izin verme," gibi bir yorum yazmıştım.

Ben şuan çalışmıyorum. Eğitim konusunda eşim de ailesi de destek. 24 yaşına dek çocuk düşünmüyordum, çünkü okula dönecektim ama ayrılık kararı aldığımızda hamile olduğumu öğrendim. Ondan önce eşim mimarlık okumamı çok istiyordu ama benim hayallerim başka. Çocuk olunca, ikinciyi de yapayım büyüsün üniversiteye hazırlanayım o süreçte diye konuştuk -ki ben yazıyorum eşim hayallerim konusunda bana çok destek oluyor.

Yorumda sadece kayınpederimden bahsettim çünkü, alıntıladığım mesajda, "Baskıya itiraz ederse, para ile susturulur," yazıyordu. Para ile susturulacak insanın yaşı önemli değil, parayı seven her şekilde susar. Eşim de ailesi de, bir sorun olduğu zaman önüme dünyayı koysalar cayır cayır yakacağımı ama susmayacağımı bilirler. Dedim ya saygı verilmez, kazanılır. Çok kavgalarımız oldu bizim ama bir kere bile maddiyatı sürmediler önüme. Kayınpederim boşanacağımızı bilerek, boşanmayayım diye değil, boşansak bile sen benim kızımsın demek istedi. Dediğim gibi konudan bağımsız olarak yazdım. Sadece bana değil, diğer gelinlerine de aynı şekilde davranır. Adaletlidir.

Ben baskılanmak istemediğim sürece kim beni baskılayabilir ki?
 
Sizin adınıza gerçekten sevindim.
Allah bozmasın..
Fakat siz çok nadir istisna sayılan kişilerdensiniz.
Benimde kuzenim durumu çok iyi antepli bir iş adamı ile evli.
Ve adam sizin dediğiniz örneklerin binde birini yapmıyor.
Kuzenimin habersiz altınlarını sattı.Araba almıştı onu sattı.
Kuzenimin üstüne hiçbir şey yok.Hiç yok.
Yani para,mal mülk desen onda da var ama yapmıyor.
Bu arada siz istediğiniz kadar hakkınızı savunun; iradeli, özgüvenli bir kişi olun yapmak istemeyen yapmıyor.
Ve benim kuzenim öğretmendi yani öyle hayatı bilmeyen biri değildi.Ama adama güvendi mesleği bıraktı bence hata yaptı.
Dediğim gibi siz masallah çok şanslısınız.
Ama bu şansınız iyi, adaletli, sizi kızı gibi gören ve seven bir kayınpederiniz olduğu için.Size kıymet veren bir ailede olduğunuz için şanslısınız.Yoksa istediğiniz kadar özgüvenli olun yapmayan yapmazdı.
Yani sizin durum yaşla alakalı değil ona katılıyorum.
Keşke her örnek sizin gibi olsa ama değil.
Hele konu sahibi sizin şartlarınıza sahip olamayacak.
Çok zor, imkansıza yakın.

En azından bari konu sahibi adına hesap açıp harçlık verseler.
 

bu anlattığınız şeylerin normal ve övgüye değer olduğunu size düşündüren nedir? 18 yaşında evlenip de kaynpeder parası ile rahat etmişsiniz, cebinize harçlık konulmuş, doğum kontrolden bi haber olup ayrılma döneminde hamile kaldığınızı öğrenmişsiniz vs... sizin yazdıklarınızı okurken bi şeyler için çabalayan tüm kadınlar adına üzüldüm.
 
Şu yazdıklarınızı okurken ben de üzüldüm. Çünkü ben hayatımı hiçbir zaman onların bana sağladığı imkânlara göre yaşamadım. 18 yaşında evlenip sırtımı kayınpederime yaslamadım. Üniversite sınavlarına hazırlanıyordum o dönem. Eşim kursa göndermek istediği halde kabul etmedim; kendim başardım demek istediğim için. Arkadaşlarla eğlenceden döndüğümüz zaman korunmasız ilişkide hamile kaldım. Bazı şeyler yaşandı ve ben ailemin yanına döndüğüm zaman hamile olduğumu öğrendim. 19 yaşındaydım, kürtaj olmaya karar verdim ama yapamadım. Karnımda bir bebek ne yaparım, demedim. Boşanma konusunda kararlıydım. Ailem hep arkamda durdu. Kayınpederim defalarca maddi destek göndermesine rağmen tek kuruş harcamadım o paradan. O 6 aylık dönemde psikolojik olarak çok yıprandım. Barıştığımızda da hamileyim, çocuk olacak diye barışmadık. Ne o dönemler ne de şimdi hayatımı onların mal varlığına dayatarak yaşıyorum. Kredi kartını verdikleri zaman gidip binlerce liralık alışveriş yapmıyorum; bir çantaya bırakın 5 bin 7 bin vermeyi 500 lira versem içime oturur. Kayınpederimin verdiği harçlıkları banka hesabıma koyuyor ve bir kısmını kızım için biriktiriyorum bir kısmını gerçekten yardıma ihtiyacı olan insanlara annem aracılığı ile ulaştırıyorum.

Bir şeyler için çabalamaya sıra gelince. Ben bir yazarım. Son bir senedir yazamasam, üzerinde çalışamasam da 3 seneden fazla gece gündüz demeden yazmak istediğim kurgum için çalıştım. Sürekli okudum, A4 boyutunda 400 küsür sayfadan fazla taslak çıkardım. O taslağın üzerinden defalarca geçtim, düzenledim. Yazmak için değil, gerçekten yazar olabilmek için çabaladım. Gecemi gündüzüme kattım derken mubalağa yapmıyorum, yemek yemeyi unuttuğum zamanlar oldu. Ben memur, bankacı veya akademisyen olmak istemiyorum ki, yazar olmak istiyorum ama hak ederek. Bir senedir her şeyi askıya aldım neredeyse çünkü bir giriş cümlesini aylarca yazamadım. Neden biliyor musunuz? Hayalim popüler bir yazar olmak değil benim. Ben insanları okurken eğlendirmenin yanı sıra düşünmeye itmek istiyorum. Bir Orwell, Huxley, Asimov, Le Guin ve birçok yazar gibi olmak istiyorum. Haklısınız yazık bana! Yazık ki yazarlığı bir meslek olarak görüp, hayallerimin peşinde koşuyorum.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…