Böyle bir kanıya nasıl vardınız?
Ben de 18 yaşında çok zengin bir aileye gelin geldim. Kimse beni ezmeye, sindirmeye kalkmadı. Kimsenin parasını yemeye kalkmadım. Her zaman, her konuda destekçim oldular.
Kayınpederim ne zaman onlara gitsem, 600 tl 1000 tl harçlık vermek istedi. Almazsam masaya koydu, bu senin dedi. Al kredi kartını git alışveriş yap kızım dedi. Param olduğunu, eşimdeki ek kartın birinin bende olduğunu bile bile. Sigortamın ödendiğini bile geçtiğimiz sene öğrendim. Her zaman arar sorar bir eksiğin var mı der. Ailemin yanına giderken iş yerine uğrayıp kasadan para verildiğini bildiği halde, arayıp kızım harçlığın var mı diye sorar. Var desem de cep telefonu numarama ekstra para yollar. Gideceğimi öğrense 200 bin lira limitli kartını bana yollar eşimle. İlk evlendiğimiz zaman çok zor şeyler yaşadık, ayrılma kararı aldık eşimle. Kayınpederim arayıp, "Sen benim kızımsın, ben senin arkandayım. Altınların da bende merak etme," dedi. Ben bile unutmuşum o altınları, aklıma bile gelmemiş. Ehliyet kursuna yazılmaya giderken aradı kızım geçerken gel kartı al, dedi. Daha iki gün önce bir mağazadayken orada olduğumu öğrenmiş, "Kızım alacağını al, faturayı ben ödeyeceğim," dedi. Araba alınırken, arabayı benim üzerime yapacaklardı ben istemedim.
Ben de çok küçük evlendim ama kimseye kendimi ezdirmedim. Kimseye o fırsatı vermedim. Kayınpederim bana bu kadar destekçiyse eğer sebebi de hiçbir zaman haksızlığa boyun eğmediğim, susmadığım içindir. Saygı verilmez, kazanılır.
Ayrıca etrafımda o kadar zengin insan var, birinin de gelinlerine bahsettiğiniz gibi davrandığını görmedim. Gerek akraba içinde gerek arkadaş çevremizde. Aile şirketi, herkesin harcadığı kendisinedir kimse kimsenin harcadığına karışmaz çünkü şirketten harcansa dahi yine kişinin kendi hesabından düşülür veya ileride ayrılma durumunda hissesinden. Küçük yaşta evlenmek, kendini ezdirmek anlamına gelmiyor.