• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

yeni evliyim boşanmalı mıyım

okyanus777

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
24 Mart 2025
10
6
1
herkese merhaba çok içimin dolup taştığı kimseye anlatamadığım bir süreçten geçiyorum. uzun yazıcam biraz. eşimle 5 yıllık birliktelik sonrasında evlendik yaklaşık 9 aydır evliyiz ama düğün arifesinde sorunlar kendini göstermeye başladı bi anda uzaklaşma beraber vakit geçirme azaldı. ufak şeylerden sorunlar büyüdü. hatta düğünden 1 ay önce saçma sebeplerden bi tartışma çıktı ve yine ayrılık eşiğine geldik. hepsinde de yapıcı olmaya çalıştım stres vardır maddi kaygılar olabilir dedim hep. ve klasik düğün öncesi aman yeter ki mutlu olalım diyip çoğu şeyi istemedim yapabildiğim kadarıyla da elimi taşın altına koydum. çünkü hayatı paylaşmaktı amacım her zaman da ilişkide daha çok verici taraf oldum bu süreçte de almayı unuttum denge orda bozuldu. bu arada ailesinin hakkını yiyemem onlar da ne gerekiyorsa yapmaya gayret ettiler. ama eşimin ilk sorunu şu annesiyle bağlı değiller bağımlılar annesi her şeyi eşimle yapmış düğün öncesinde annesinin de çok negatif etkileri oldu. evlendiğimiz ilk hafta balayı dönüşünde tartıştık 1 hafta küs kaldık derken derken bu böyle devam etti beraber zaman geçirmiyoruz ne istediğimin bir önemi yok çok insani şeyler bekliyorum aslında beraber bi film izlemek mesela bi pazar dışarı çıkmak gibi ama yok. ev arkadaşı gibiyiz ayrı odalarda sadece yemek yerken ne kadar muhabbet edersek ediyoruz o kadar , her tartışmamızda da hemen boşanmayı öne sürüyor ve sevgim bitti sevmiyorum diyebiliyor. aralık ayında dipsiz kuyuda gibiydik eşyalarımı toplama aşamasına geldim ama yapamadım o da yapamadı tam düzeldik dedik ama bu sırada yine ev arkadaşlığı devam etti sadece tartışmalarımız bitti daha sakin bi hal aldık. 20 gün önce yine absürt şekilde tartıştık ve konuşmuyoruz hiç tartışırken çok kırıcı oluyor. dediğim gibi başlarda alışma sürecidir vs dedim ama bizim tartışmalarımız fikir çatışması veya adapte olmaktan kaynaklı değil alışma süreciyle bir alakası yok bana kalırsa. kendimi çok yalnız hissediyorum aynı evin içinde sanki sevgisi gerçekten bitmiş hatta düğünden önce bitmiş ama vicdan yapmış gibi düğün yazın oldu geçen sene marttan beri soğukluk var işte o zamanlar görmek istememişim hep biterse biter modunda evliliğe ben zorlamışım gibi bi tavırda evet sevgim bitmedi ama hissizleştim yoruldum görülmeye çalışmaktan. ona kalırsa bir şey yok ortada ben büyütüyorum ama normal değil normalleşmeye başladı. şimdi de konşmuyoruz ama aynı şeyleri konuşmak istemiyorum bitiyosa bitsin diyor işte sadece
 
herkese merhaba çok içimin dolup taştığı kimseye anlatamadığım bir süreçten geçiyorum. uzun yazıcam biraz. eşimle 5 yıllık birliktelik sonrasında evlendik yaklaşık 9 aydır evliyiz ama düğün arifesinde sorunlar kendini göstermeye başladı bi anda uzaklaşma beraber vakit geçirme azaldı. ufak şeylerden sorunlar büyüdü. hatta düğünden 1 ay önce saçma sebeplerden bi tartışma çıktı ve yine ayrılık eşiğine geldik. hepsinde de yapıcı olmaya çalıştım stres vardır maddi kaygılar olabilir dedim hep. ve klasik düğün öncesi aman yeter ki mutlu olalım diyip çoğu şeyi istemedim yapabildiğim kadarıyla da elimi taşın altına koydum. çünkü hayatı paylaşmaktı amacım her zaman da ilişkide daha çok verici taraf oldum bu süreçte de almayı unuttum denge orda bozuldu. bu arada ailesinin hakkını yiyemem onlar da ne gerekiyorsa yapmaya gayret ettiler. ama eşimin ilk sorunu şu annesiyle bağlı değiller bağımlılar annesi her şeyi eşimle yapmış düğün öncesinde annesinin de çok negatif etkileri oldu. evlendiğimiz ilk hafta balayı dönüşünde tartıştık 1 hafta küs kaldık derken derken bu böyle devam etti beraber zaman geçirmiyoruz ne istediğimin bir önemi yok çok insani şeyler bekliyorum aslında beraber bi film izlemek mesela bi pazar dışarı çıkmak gibi ama yok. ev arkadaşı gibiyiz ayrı odalarda sadece yemek yerken ne kadar muhabbet edersek ediyoruz o kadar , her tartışmamızda da hemen boşanmayı öne sürüyor ve sevgim bitti sevmiyorum diyebiliyor. aralık ayında dipsiz kuyuda gibiydik eşyalarımı toplama aşamasına geldim ama yapamadım o da yapamadı tam düzeldik dedik ama bu sırada yine ev arkadaşlığı devam etti sadece tartışmalarımız bitti daha sakin bi hal aldık. 20 gün önce yine absürt şekilde tartıştık ve konuşmuyoruz hiç tartışırken çok kırıcı oluyor. dediğim gibi başlarda alışma sürecidir vs dedim ama bizim tartışmalarımız fikir çatışması veya adapte olmaktan kaynaklı değil alışma süreciyle bir alakası yok bana kalırsa. kendimi çok yalnız hissediyorum aynı evin içinde sanki sevgisi gerçekten bitmiş hatta düğünden önce bitmiş ama vicdan yapmış gibi düğün yazın oldu geçen sene marttan beri soğukluk var işte o zamanlar görmek istememişim hep biterse biter modunda evliliğe ben zorlamışım gibi bi tavırda evet sevgim bitmedi ama hissizleştim yoruldum görülmeye çalışmaktan. ona kalırsa bir şey yok ortada ben büyütüyorum ama normal değil normalleşmeye başladı. şimdi de konşmuyoruz ama aynı şeyleri konuşmak istemiyorum bitiyosa bitsin diyor işte sadece
daha taze evlisiniz, bu sorunlar yasanicaksa en basindan yasaniyor olmasi daha iyi cunku arada cocuk yok. bu kadar rahat bosanalim diyebilen erkek sevmiyordur, devam ettirirseniz kendi cabanizda bogulursunuz.
 
9 aylık evlilikte 1 haftalık 20 günlük küslükler boşanma sözleri seni sevmiyorumlar,
ayrı odalarda zaman geçirmeler vs çok sıkıntılı ilişkinizin içi boşalmış,
alelade bir ilişkiye dönmüş, zararın neresinden dönseniz kardır, bir an önce kendi yolunuzu çizin.
 
9 ay dediğiniz nedir ki daha eller, dokunurken ten titremeli zamanlar 😱

Siz birbirinizi yıpratmışsınız çocuk olmadan önünüze bakın
 
herkese merhaba çok içimin dolup taştığı kimseye anlatamadığım bir süreçten geçiyorum. uzun yazıcam biraz. eşimle 5 yıllık birliktelik sonrasında evlendik yaklaşık 9 aydır evliyiz ama düğün arifesinde sorunlar kendini göstermeye başladı bi anda uzaklaşma beraber vakit geçirme azaldı. ufak şeylerden sorunlar büyüdü. hatta düğünden 1 ay önce saçma sebeplerden bi tartışma çıktı ve yine ayrılık eşiğine geldik. hepsinde de yapıcı olmaya çalıştım stres vardır maddi kaygılar olabilir dedim hep. ve klasik düğün öncesi aman yeter ki mutlu olalım diyip çoğu şeyi istemedim yapabildiğim kadarıyla da elimi taşın altına koydum. çünkü hayatı paylaşmaktı amacım her zaman da ilişkide daha çok verici taraf oldum bu süreçte de almayı unuttum denge orda bozuldu. bu arada ailesinin hakkını yiyemem onlar da ne gerekiyorsa yapmaya gayret ettiler. ama eşimin ilk sorunu şu annesiyle bağlı değiller bağımlılar annesi her şeyi eşimle yapmış düğün öncesinde annesinin de çok negatif etkileri oldu. evlendiğimiz ilk hafta balayı dönüşünde tartıştık 1 hafta küs kaldık derken derken bu böyle devam etti beraber zaman geçirmiyoruz ne istediğimin bir önemi yok çok insani şeyler bekliyorum aslında beraber bi film izlemek mesela bi pazar dışarı çıkmak gibi ama yok. ev arkadaşı gibiyiz ayrı odalarda sadece yemek yerken ne kadar muhabbet edersek ediyoruz o kadar , her tartışmamızda da hemen boşanmayı öne sürüyor ve sevgim bitti sevmiyorum diyebiliyor. aralık ayında dipsiz kuyuda gibiydik eşyalarımı toplama aşamasına geldim ama yapamadım o da yapamadı tam düzeldik dedik ama bu sırada yine ev arkadaşlığı devam etti sadece tartışmalarımız bitti daha sakin bi hal aldık. 20 gün önce yine absürt şekilde tartıştık ve konuşmuyoruz hiç tartışırken çok kırıcı oluyor. dediğim gibi başlarda alışma sürecidir vs dedim ama bizim tartışmalarımız fikir çatışması veya adapte olmaktan kaynaklı değil alışma süreciyle bir alakası yok bana kalırsa. kendimi çok yalnız hissediyorum aynı evin içinde sanki sevgisi gerçekten bitmiş hatta düğünden önce bitmiş ama vicdan yapmış gibi düğün yazın oldu geçen sene marttan beri soğukluk var işte o zamanlar görmek istememişim hep biterse biter modunda evliliğe ben zorlamışım gibi bi tavırda evet sevgim bitmedi ama hissizleştim yoruldum görülmeye çalışmaktan. ona kalırsa bir şey yok ortada ben büyütüyorum ama normal değil normalleşmeye başladı. şimdi de konşmuyoruz ama aynı şeyleri konuşmak istemiyorum bitiyosa bitsin diyor işte sadece
En güzel zamanlarınızı çöp ediyor eşiniz,farkında mısınız?
 
5 yıl içinde hiç bu denli tartışmanız olmuyor muydu peki ? Bir anda patlak vermiş olamaz
merhabalar, evet oluyordu ama normal derecede büyük tartışmalar değil yani küs bile kalmazdık bugün tartıştık diyelim ertesi sabah hatalı taraf mutlaka adım atardı sadece o geçen 5 yılda görüşmelerimiz biraz kısıtlıydı pandemi denk geldi, farklı şehirde işe başladı her haftasonu görüşebiliyoduk ama belki o yüzden çabuk yumuşama oluyodu. sonra memleketimize olduğumuz şehire dönmek istedi buraya geldi nişanımız oldu 1 sene sonra da düğünümüz nişanlıyken vs böyle değildik sonra yavaş yavaş bi şeyler tükendi muhtemelen şimdi uzaktan izlediğimde biraz anlıyor gibiyim kabul etmesi zor oldu sadece. sonrasında da sadece benim tepkilerimi konuşmaya başladık işte 1 oldu 2 oldu 3 te ben patladım sorun çıkaran oldum yoran oldum sevgisini bitiren oldum. ama neden patlıyor diye sorgulanmadım.
 
9 ay dediğiniz nedir ki daha eller, dokunurken ten titremeli zamanlar 😱

Siz birbirinizi yıpratmışsınız çocuk olmadan önünüze bakın
evet yıprandık ve hep çabalayan oldurmaya çalışan taraf benim. nasıl bu hale geldik bilmiyorum sevgililik dönemi nişan dönemi böyle değildi herkeste olabilcek sınırda tartışmalar oluyodu tabiki ama böyle kırıp dökme olmuyodu mesela bana en son ne zaman seni seviyorum dedi hatırlamıyorum ya da ne zaman adım harici bi sıfatla seslendi hatırlamıyorum.
 
herkese merhaba çok içimin dolup taştığı kimseye anlatamadığım bir süreçten geçiyorum. uzun yazıcam biraz. eşimle 5 yıllık birliktelik sonrasında evlendik yaklaşık 9 aydır evliyiz ama düğün arifesinde sorunlar kendini göstermeye başladı bi anda uzaklaşma beraber vakit geçirme azaldı. ufak şeylerden sorunlar büyüdü. hatta düğünden 1 ay önce saçma sebeplerden bi tartışma çıktı ve yine ayrılık eşiğine geldik. hepsinde de yapıcı olmaya çalıştım stres vardır maddi kaygılar olabilir dedim hep. ve klasik düğün öncesi aman yeter ki mutlu olalım diyip çoğu şeyi istemedim yapabildiğim kadarıyla da elimi taşın altına koydum. çünkü hayatı paylaşmaktı amacım her zaman da ilişkide daha çok verici taraf oldum bu süreçte de almayı unuttum denge orda bozuldu. bu arada ailesinin hakkını yiyemem onlar da ne gerekiyorsa yapmaya gayret ettiler. ama eşimin ilk sorunu şu annesiyle bağlı değiller bağımlılar annesi her şeyi eşimle yapmış düğün öncesinde annesinin de çok negatif etkileri oldu. evlendiğimiz ilk hafta balayı dönüşünde tartıştık 1 hafta küs kaldık derken derken bu böyle devam etti beraber zaman geçirmiyoruz ne istediğimin bir önemi yok çok insani şeyler bekliyorum aslında beraber bi film izlemek mesela bi pazar dışarı çıkmak gibi ama yok. ev arkadaşı gibiyiz ayrı odalarda sadece yemek yerken ne kadar muhabbet edersek ediyoruz o kadar , her tartışmamızda da hemen boşanmayı öne sürüyor ve sevgim bitti sevmiyorum diyebiliyor. aralık ayında dipsiz kuyuda gibiydik eşyalarımı toplama aşamasına geldim ama yapamadım o da yapamadı tam düzeldik dedik ama bu sırada yine ev arkadaşlığı devam etti sadece tartışmalarımız bitti daha sakin bi hal aldık. 20 gün önce yine absürt şekilde tartıştık ve konuşmuyoruz hiç tartışırken çok kırıcı oluyor. dediğim gibi başlarda alışma sürecidir vs dedim ama bizim tartışmalarımız fikir çatışması veya adapte olmaktan kaynaklı değil alışma süreciyle bir alakası yok bana kalırsa. kendimi çok yalnız hissediyorum aynı evin içinde sanki sevgisi gerçekten bitmiş hatta düğünden önce bitmiş ama vicdan yapmış gibi düğün yazın oldu geçen sene marttan beri soğukluk var işte o zamanlar görmek istememişim hep biterse biter modunda evliliğe ben zorlamışım gibi bi tavırda evet sevgim bitmedi ama hissizleştim yoruldum görülmeye çalışmaktan. ona kalırsa bir şey yok ortada ben büyütüyorum ama normal değil normalleşmeye başladı. şimdi de konşmuyoruz ama aynı şeyleri konuşmak istemiyorum bitiyosa bitsin diyor işte sadece
Zaman kaybetmeden ayrılın ki hayatınız kurtulsun bu ittire ittire gidecek birsey degil evlilik birakin ailesine geri dönsün insanlar sevgililikte evlilikte olduğu gibi olmuyolar
 
merhabalar, evet oluyordu ama normal derecede büyük tartışmalar değil yani küs bile kalmazdık bugün tartıştık diyelim ertesi sabah hatalı taraf mutlaka adım atardı sadece o geçen 5 yılda görüşmelerimiz biraz kısıtlıydı pandemi denk geldi, farklı şehirde işe başladı her haftasonu görüşebiliyoduk ama belki o yüzden çabuk yumuşama oluyodu. sonra memleketimize olduğumuz şehire dönmek istedi buraya geldi nişanımız oldu 1 sene sonra da düğünümüz nişanlıyken vs böyle değildik sonra yavaş yavaş bi şeyler tükendi muhtemelen şimdi uzaktan izlediğimde biraz anlıyor gibiyim kabul etmesi zor oldu sadece. sonrasında da sadece benim tepkilerimi konuşmaya başladık işte 1 oldu 2 oldu 3 te ben patladım sorun çıkaran oldum yoran oldum sevgisini bitiren oldum. ama neden patlıyor diye sorgulanmadım.
Emek verdiğiniz icin zor olur ama gerçekten devam etmez bu evlilik aci ama gerçek sen cok verici olmussun kimse hak etmedigi sevgiyi kabul edemez o da edememiş hayatınızı kurtarin bir daha dünyaya gelmeyeceksiniz
 
evet yıprandık ve hep çabalayan oldurmaya çalışan taraf benim. nasıl bu hale geldik bilmiyorum sevgililik dönemi nişan dönemi böyle değildi herkeste olabilcek sınırda tartışmalar oluyodu tabiki ama böyle kırıp dökme olmuyodu mesela bana en son ne zaman seni seviyorum dedi hatırlamıyorum ya da ne zaman adım harici bi sıfatla seslendi hatırlamıyorum.
İşte bu bakış acısını yanlış buluyorum neden herkeste tartışmalar olduğunu düşündünüz ki yani neden kötüye bakıp Benımkı ondan iyi dediniz kendınıze .

Tam tersi iyisine bakıp Benımkı elinkinden daha iyi olabilir denilmeliydi
 
Tamam işte o zamandan beri var biri belli. Evlenmezdi değil bazı şeyleri kabul edemeyebilirsiniz ki pişman olmuş zaten evlendiğine.
Konu sahibi ben degilim o zamanda biri olsaydi adam evlenmezdi nisan atar hoslandigi ile olurdu yorumunuz alakasiz yani
 
İşte bu bakış acısını yanlış buluyorum neden herkeste tartışmalar olduğunu düşündünüz ki yani neden kötüye bakıp Benımkı ondan iyi dediniz kendınıze .

Tam tersi iyisine bakıp Benımkı elinkinden daha iyi olabilir denilmeliydi
kötüyü referans almak değil de yakınlarımdan bu süreçte yaşadıklarını dinlediğim için normal karşıladım sanırım ama kesinlikle katılıyorum neden iyi hatta daha iyi olmasın ki
 
kötüyü referans almak değil de yakınlarımdan bu süreçte yaşadıklarını dinlediğim için normal karşıladım sanırım ama kesinlikle katılıyorum neden iyi hatta daha iyi olmasın ki
Etraftakiler Hep aynı kafa da bende duyuyorum çevrem de düğün arefesi olur böyle şeyler die yok kardeşim olmuyor ya . Biz heyecandan konuşamazdık. Düğünden sonra 1 sene evlendık mı die el ele uyuyup gecelerı bırbırımızı kontrol ediyorduk gerçek mi falan die 😃 asıl bide sabah dayak yemiş gibi kalkardık birbirimize seslenmekten uyuyamazdık 😁
 
Back
X