Selamlar herkese daha yeni üyeyim konuşacak kimsem yok size yazmaya karar verdim
1.5 yıllık evliyim eşimin memleketine gelin geldim Kimsem yok burda kendi ailemle de küstüm eşimin ailesi yüzünden o günden sonra da gerginlikler bitmedi bazı problemlerim var evliliğimde. Ne eşimle anlaşabiliyorum ne de onun annesiyle nefret ediyorum annesinden evlendiğimiz günden beri bi kere bile arkamda durmadı benim. her ne kadar beni istemese sevmese bile belli etmemeye çalışıyor bunu yaparken de o kadar yapmacık iki yüzlü ki hepten soğuyorum ondan ailemle zaten kaynanam yüzünden küstüm kaynanamın soğukluğu ilgisizliği dünür olmayı becerememesi yüzünden onlarla küsünce büyük bir buhrana kapıldım memleketime gelip gitmeler bitti evlendiğim günden beri hiç gitmedim bu bana evliliğimize de yansıyor ister istemez zaten mezhep farkı var aramızda aileler onu hiç kabullenemedi herşeye rağmen evlendik severek evlendik eşimi çok seviyorum ama aramızda yaş farkı da var 7 yaş bazen hiç anlaşamıyoruz beni sürekli eleştiriyor kırıyor evlendiğine pişmanmış gibi davranıyor her kavgamızda benim anneme olan nefretini vurguluyor bende her geçen gün ona benziyormuşum onu taklit ediyormuşum diye sürekli eleştiriyor yok alttan almayı bilmiyormuşum yok erkekle sidik yarıştırılmazmış niye sürekli üste çıkıp hatamı kabul etmiyor muşum azcık olgun ol evi beni Çek çevir diyor ya ben Çok bunaldım her kavgada ağzına geleni sayıyor onun istediği Kadın profiline beni sokmaya çalışıyor çok ağır konuşuyor Ben bikere bile onu ezecek en ufak bir cümle söylemezken .Yani beni hep hatalar yapan salak biri olarak görüyor olgunluk sıfır diyor ben ağzımı açıp iki bişey söylesem suçlu ben oluyorum hep üste çıkıyor .ben hiçbir şey Hiçbir rest çekemiyorum diyemiyorum .Birşey olduğunda gönderim seni de ailenin yanına diyor boşanmakla tehtid ediyor beni biliyor çünkü gidecek hiçbir yerim olmadığını ekonomik gücüm olmadığını çok ezildim ben artık kaynanam zaten hiç samimi gelmiyor bana başından beri yuvamın üstünde bir tehtid olarak görüyorum onu eşim ikimiz arasında dengede durmaya çalışır adaletli davranır ama çok da bağlı annesine belli etmesede şuan bile kavga ettik yine beni olgun olmamamla yapıcı olmamamla suçladı çekti gitti annesinin yanına kafasını dağıtmaya Çok bunaldım çok yalnızım Eşim kaynanama karşı Da kendini ezdirme diyor güvenle sakın diyor onu bikere bile gönülden aramamışım diye de bugün laf sokuyor zaten çok evimize gelip gitmiyor Son zamanlarda gelince gitmek bilmediği için Herşeye karıştığı için eşim de çağırmıyor o yüzden Sonra suçlu ben oluyorum hep ben onu zaten hiç sevmemişim falan diyor merak etme o da farkında herşeyin diyor ne demek istiyorsun diyorum?Hiçbirşey demiyor,susuyor acaba beni eşime karşı dolduruyor mu. biraz sorunlu bi Kadın eşimle bikere bile dışarı Başlasa çıktığımızı söylememişizdir gizli saklı gidiyoruz duyarsa bende gelseydim diyor yada gidilecekse biyere hep beraber gidelim diyor istiyor ki hep birlikte yapalım bazı şeyleri evlendiğimiz günden beri başbaşa tatile çıkamadık eşimle Çıkalım diyor dönünce bide onu alıp gideriz diyor ben mecbur muyum senin annenle biyere gitmeye o yüzden artık hiç birşey istemiyorum eşimden Kadının tek oğlu kimi kimsesi yok ta bu kadar da vicdan duygu sömürüsü olmszki eşim de çok yufka yürekli vicdan azabı duyuyo falan aman çok anlatacak şeylerim varda buraya sığmaz yani kısacası eşimle anlaştığımızda çok iyiyiz ama kavgayı sürekli o çıkarıyır beni sürekli eleştiriyor eleştiriye açık bir insanım ama suçlayıcı ifadeler kullandığı için ben de savunmaya geçiyorum kendimi o da beni olgun olmamamla suçluyor Çocuk gibisin diyor vs kaynanamla da fiziki hiçbir şey yaşamadım ama bi rahat bırakmıyor beni istiyor ki ben onu hep arayım sorayım hep birlikte hareket edelim gına geldi ya arabada bile öne oturmaya çalışıyor saygısız yani hiç demezki senin yerin kocanın yanı sanki ben onun oğluyla evli değilim başkasıyla evliymişim gibi davranıyor offf derdim çok benim ne yapmam gerekiyor benim
