Kızlar merhaba.. öncelikle yazım biraz uzun olucak baştan belirtmek istiyorum.Henüz 7 aylık evliyim eşimle severek evlendik.İlişkimiz uzak mesafe ilişkisiydi 2. Senede evlendik diyebilirim.Ben gurbete gelin geldim.. İstanbul gibi bi yerden eşimin memleketine gelin oldum. İlk aylar her şey güzel ilerliyordu şu son 2 aydır çok sık anlaşmazlık yaşıyoruz. Yaşlarımız 25 aslında ikimizde olgun insanlarız ama eşim biraz içine kapanık bir insan fazla konuşmayı sevmez kavga esnasında da susmayı tercih eder. Benim bakış açımdan hep ben alttan aldığımı düşünüyorum oda kendince susarak alttan aldığını düşünüyor. Ama bilmiyorum hayalimde ki evlilik bu değildi böyle olmamalı..ben eşime çok toleranslı davrandığımı düşünüyorum ondan önce ki hayatımda kimseyi bu kadar alttan aldığımı hatırlamam..Özetle şu ki eşim hatayı hiç kendine aramaz hep benim takıldığım şeylerin ufak dert olduğunu söyler.Hep peşinden ben giderim üzerine düşerim hep mutlu olsun gülsün isterim suratı asıkken ki genelde hep asık olur onu eğlendirmeye veya kendi halinde bırakıp kafasını dağıtmasına yardımcı olurum.. bundan 4-5 gün önce çok bunaldım artık ağzıma ne geldiyse söyledim umursamazsın yapma böyle gibisinden yine hatayı kendinde aramadı suçlu ben oldum.. ve konuşmuyoruz aramızda soğukluk var benim kızgınlığım geçti ama bi özür bile dilemeye gerek duymuyor canım çok yanıyor ya ben haklı haksız aramıyorum sonuçta ben onun için nelere katlandım evimi yurdumu bırakıp geldim şunun bile hatrı olur insanda oda yok.. hani gelip konuşsa uzatmayacağım ama resmen ölü taklidi yapıyor umarsız davranıyor bende kendime söz verdim o gelmeden gitmeyeceğim diye böylede iş inada bindi ama bende ilgi görmek istiyorum her zaman tek taraflı olmaz haksız mıyım.. eşime nasıl davranacağım konusunda kafam çok karışık birbirimizi üzmeden nasıl aşabiliriz bu durumu bana düşen ne yapmak.. yardımlarınızı ve görüşlerinizi bekliyorum…
