- 29 Haziran 2015
- 914
- 1.173
- 28
- 35
- Konu Sahibi Penelope_Lalilop
-
- #761
Çocuğu annesinde kalıyor tatlım... Çocuk ve annesi benim eski erkek arkadaşımın yaşadığı şehirde değiller, İngiltere'ye bağlı bir küçük adada yaşıyorlar. Eski erkek arkadaşım da oraya gidip, düzenli olarak çocuğunu ziyaret ediyor... Bazen de bazı tatillerde, yılda 2 defa falan çocuk onun yanına geliyor....
İlk başlarda hayatını İngiltere'de büyük bir şehirde kurma kararındayken(üni.yi bitirdikten sonra-şu an son sınıfta), sonradan çocuğun annesinin piskopatlıklarını görüp(kadın, benim ex'imden ayrıldıktan sonraki erkek arkadaşını yumrukladı suratına tükürdü adam polis çağırmak durumunda kaldı, ondan da öyle ayrıldı; bunları da dünya tatlısı minik kızı anlatmıştı eski erkek arkadaşıma), çocuk da annesine benzeyecek büyüyünce, benim çocuğun olduğu yere gitmem lazım diye konuşmaya başladı sonradan ve bana da beraber o adaya yerleşmeyi teklif etti. Küçük 100 000 nüfuslu, iş imkanı filan doğru düzgün olmayan egzotik bir ada; tatil için mükemmel çok güzel bir yer ama, ben de doktora yapmayı vs planlıyorum, orada sadece yüksek okul var, üniversite bile yok, olay tam anlamıyla aslında orada koptu.... Ben çünkü mantıklı değil oraya gitmek, işini gücünü de orada iyi kuramazsın öyle olunca da çocuğuna da zaten doğru düzgün faydan olmaz dedikçe, ben sanki çocuğundan ayırmaya çalışıyormuşum gibi filan bir yanlış anlamalara girdi, tartışmalar, şunlar bunlar...
Çok mutluydum onunlayken gerçekten:)) Acayip aile meselelerim, iş meselelerim, inanılmaz kilo aldığım bir dönem, böyle hani insanın hayatla bağlarının iyice inceldiği her şeye lanet olsun demesine ramak kaldığı bazı dönemler olur ya öyle bir dönemimdi, her sorunumla inanılmaz ilgilendi ve, o zaman 107 kiloya filan çıkmıştım sanırım; benim ondan önce görüştüğüm çocuk 68 kilodan 73'e filan çıktım diye inceden inceden eleştiriler yaparken; o bana 107 kiloda kendimi dünyanın en güzel ve en arzulanan kızıymışım gibi hissettirdi, hem de tatlı tatlı sağlıklı yiyip, egzersiz yapmaya teşvik ederek, ne bileyim çalışma programımdır, ailemle sorunlarımdır her şeyimle olağanüstü ilgilendi; hani diyebilirim ki Allah herkese böyle erkek arkadaş / eş nasip etsin... Dibindeki insan yeri geliyor umursamıyor senin üzüntünü sıkıntını, ben bir kere çaldırdım mı, o derste bile olsa, dersten çıkıp hemen arardı beni, n'oldu canım, bi sıkıntın mı var diye, ta dünyanın öbür tarafından...
Çok da yakışıklıydı bi de...Bizim ülkede yakışıklılar kendini beğenmiş olur genelde, o çok da alçak gönüllüydü... Ama işte çoğu kişi olumsuz düşünüyor ilişkiyle ilgili, buradaki sevgili arkadaşlar da... (Daha önceden de yazışmıştık bazı arkadaşlarla, hatta
Adaya taşınmaktan vazgeçer mi bilmiyorum ilerleyen zamanlarda, öyle olursa ve ben de İngiltere'ye gidebilmiş olursam, muhtemelen yine barışmak isterim; her ne kadar mantık, çocuğu olmayan ve dolayısıyla problem ihtimalinin daha az olduğu bir adam bul, dese de... :/ :/ :/ Ama tabii bilmiyorum belki o başka birini bulmuş olur....