Bana kalirsa dogru yapiyorsunuz
Derdi yemek istedigi seyi yemek degil de sizi terbiye etmek gibi gorunuyor
Çok katı olmaya karşıyım ama bana katı gelmediniz.
Hatta 3 ayrı kahvaltı hazırlamışsınız, hem de onun isteği doğrultusunda, gayet esneksiniz bile.
Ben de bunun ayarını bilmiyorum, bazen bazı şeyleri normalde yesem de hiç canım istemiyor, çocuklar da istemiyor olabilir ama alışkanlık haline getirmeye çok müsait onlar.
sadece istediğinde ver, o istemeden birey yapma...ayrıca sabahları cimnastik yaptır...dışarda gezdir ve yor onu...evet bugün yine böyle başladık güne.
Normalde de yemeye düşkün degil zaten.
Kilo sınırda, sağlığı bozulmadıkça dert etmiyorum.
Ayda, bazen 2 ayda bir, giriyoruz bu döngüye.
Yemiyor. Ama öyle hani onu yemez bunu yer, iki lokma yer öyle degil. Saat 2 ye kadar hiç bir şey yemiyor. Sonra da makarna yada ekmek istiyor.
Ben bu duruma 1 hafta dayanabiliyorum.
Sonra napıyorum?
Aç bırakıyorum.
Bu sabah 3 kahvaltı hazırladım.
Yumurta yemem pankek dedi, pankek yaptım.
Pankek istemiyorum tost dedi, tost yaptım.
Ve hiçbirini yemedi.
Ve yine başladı bizim aç kalma maceramız.
Saat 3, 9 da uyandı. Ve henüz su hariç hiç bir şey yemedi. Yemeyecek. Benim verdiğimi yemeyi kabul edene kadar aç kalacak.
Son 1 saattir bana ne kadar kötü bir anne olduğumu söylüyor. Bana bunu yapamazsın diye bagrınıyor.
Beni herkese şikayet edecekmiş.
Beni hiç sevmeyecekmiş.
3 yaş 3 ay. Çok mu katı davranıyorum?
Bu inadın başka türlü kırılma noktası Yok.
Ve önünü almadığımda başka şeylerde de yapıyor. Çünkü istediğini elde etmenin yolunu buluyor.
ilk önce siz menü yapın sonra da ona seçme için şans tanıyın. Bana onu yap yapayım. Vazgeçtim bunu yap iyi yapayımla olmaz.
Kahvaltıda yumurta ve tost var diyelim. Hangisini yemek istiyosun. İstiyosa yesin .İstemiyorsa bırakın.
10 buçuk gibi yoğurt yada meyve ister misin diye sorun. İstemiyorsa geçin.
Öğlen akşamüstü akşam yemeği böyle devam etsin.
2 güne hizaya gelir. Sizin yapacaklarınız net olduktan sonra açlıktan ölmeyeceğine göre yiyecek demektir.
Hiç birşey yemediyse açlıktan yapıyor da olabilir. Tamam madem öğle yemeği yiyelim. Menüye de makarna yapalım benim canımda yoğurt istedi onu koyalım deyip alın mutfağa gidin. Oyun gibi yapın makarnayı. Birlikte oturun sofraya bakalım napıcak. O yemezse bile siz yiyin sonra kaldırın yemeğiZaten bugün başlattığım süreç bu.
Daha önce 6-7 kere daha aynı şekilde hizaya geldi.
Ama o zaman bu kadar dilli düdük değildi sanırım. Sevmiyorum seni, kötüsün falan yeni girdi lügatine.
Şu an kendini yerden yere atıp, makarna yap bana diye ağlayan bir çocuk var karşımda.
Bu kadar ağlaması da olmuyordu.
Normalde de çok ağlayan bir çocuk değil.
Acaba çok mu yıpratıcı onun için bu süreç? Çok mu katı? Yanlış mı yapıyorum sorgulaması oluyor ister istemez...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?