Normal düzeninde böyle degil. Dönem dönem yaşıyoruz bu durumu. Bu sefer 7 yada8. . 1 hafta kadar müsade ediyorum, nazını çekiyorum.
Anlamaya çalışıyorum, inat mı, kafasına bir şey mi takıldı, dikkat mi çekmeye çalışıyor? 1 yaşında bir kardeşi var, onunla ilgili bir durum mu diye...
olmadığına emin olduğumda o naz çekme donemi bitip karşı inat dönemini başlatıyorum
Ama ilk defa bu kadar ağladı, bana seni sevmiyorum diyecek kadar çileden çıktı.
Ben de kendimi kötü hissettim.. gaddar mıyım? Onun için mi? Kendim için mi?
:)))
AhahAha maşallah oğlunuza.
Ben sürekli tepesinde bekleyemem.
Ve Benim yedirmeme başta kendisi izin vermez.
Yemek yeme süresi de zaten uzun uzadıya olamaz. Fazla hareketli bir çocuk. O yüzden miktarları azdır ama çok çeşitli yer normalde.
Kalabalık ortam en çok zorlandığım şey desem yalan degil. Çocuk kendi olmaktan çıkıyor resmen.. alışkın değil diyecegim geniş bir aileyiz, hep bulundu kalabalık ortamda. Ama kiminin kafası kaldırmaz ya, Bu da duygusal olarak etkileniyor öyle ortamlardan.
Ne yapacagını, neyle ilgileneceğini şaşırır hale geliyor. Bir zaman sonra bunu hırçınlaşarak anlatıyor.
Ama oyun grubuna gidiyoruz, orada problem Yok. Duzen onun icin önemli yani :)
Pırasa, kereviz, fasulye, kabak vs hemen her sebzeyi normalde yiyor.
Bu inatlaşma dönemlerinde bırakın sebzeyi,ok sevdiği şeyleri de reddediyor. Aklına bir şey geliyor ve sadece onu istiyor :) genelde makarna.
Onu unutunca da başka bir şeyi.
Evet buna çok katılıyorum işte. Bu yüzden ödül verin ceza verin önerilerine çok katılamıyorum.
Yemeğin hayatın akışında bir şey olduğunu düşünmeli ve yediğinde bir şeyi hak ediyor olmamalı diye düşünüyorum.
Sonra ki zaman için benim oğlum bunu akıl edebiliyor.
Bir kere ona yemeğini bitir sürpriz yumurta vereceğim dediğimde, bir sonraki yemeği sonunda sürpriz yumurta yoksa yemeyi reddeder.
O toplara o yüzden girmiyorum.
Beni inadıyla yönetmeye çalıştığı tek konu yemek de degil zaten.
Tutturmaları vardı bir ara. Kendini yerden yere atıyordu çizgi film açacaksın bana diye.
Taviz vermedim. Karşılık bulamayınca vazgeçti.
Başta hata yaptım ama. Onu ikna etmeye oyalamaya çalışıyordum. Konuya biri yazmış seyircisiz şov olmaz diye. Aynen öyle son buldu. Ağladı, bağırdı, karşılık bulamayınca bitirdi.