sabah başlıyor stres ...kızım özellikle ..her sabah sormam lazım ne istersin diye ve bir saat düşünme süresi var neredeyse ..bu esnada ben ek gıdaya geçen bebegimi yedirmeye çalışıyorum o da oldukça memnuniyetsiz ek gıdalardan devam sütü bile içmiyor o ayrı bir uğraş ..kızım yumurta sevmiyor senelerdir zaten bununla ugrastim her sabah tost yemesini de ben istemiyorum..peynir falan koyulur içine buğday ekmeği ile belki faydalı olur ama peynir zeytin bile asla yemez ..çok uğraştım bebekken kapattı ağzını almadı daha ..melemen ister yaparım yumurta koktu der yumurtasız yaparım çok sade tatsız der ..tereyağ koktu der ..öylece kalkar ..bende kızarım yeme ozaman der kalkdiririm sonra aç diye vicdan yaparım yeniden sorarım ne istersin diye ..ama bu esnada benim biten psikolojimi soyleniyorum ..hazırlaması yıkaması topmasi tam oturacakken yeniden acıkan çocuklar ..bir bardak suyu bile benden ister ...konuştum artık sekiz yaşındasın suyunu alabilirsin ben getirmeyecegim istersen içme diye ..benimle kavga yapıyor bir laflar bir laflar sürekli tartışma halindeyiz ...ağlıyorum sinirden sonra ...bu şekilde yetiştirmedim hep görevler verdim hep istemedi yapmak hep geri cevaplar verdi ...iyice saldı ..ben gerçekten sorumsuz bir anne değilim...yapması gereken herşeyi biliyorum ama yaptiramiyorum..yatağını asla toplamaz arada tabağını tezgahın üstüne koyar o da bazen halimi görüp vicdana geliyor galiba ..bende çok teşekkür ettiğini söylerim ..bidahakine kaldırmaz falan...gerçekten çok bunaliyorum en çok da büyük kızımdan..bebek bile okadar bunaltmiyor ..minik bir kayınvalide gibi başımda ne yaparsam soyleniyor herşeye karışıyor ..duşa girmeme bile karışır oldu..az bir otursam benimle oynaman gerekiyor diye dadaniyor resmen ..biraz dinleneyim diyorum elleri belinde söylenmeye başlıyor o söyledikcr bende başlıyorum söylenmeye ..ilişkimiz berbat bir hal almaya başladı ...bazen diyorum Allah korusun ama düşman yetiştiriyorum sanki diyorum ..bazen çok iyidir gelir sarılır ama çoğunlukla anlattığım gibi ....keşke çalışan anne olsaydım değerim biraz daha anlasilirdi belki..fazla görmezdi beni ozlerdi...çok doluyum ya ..sebze yemez yumurta yemez peynir yemez varsa yoksa makarna hamur işi ...uzun zamandır yapmıyorum ıspanak brokoli takılıyorum ama yemiyor sevmedigi yemek olunca aç değilim diyor ..yasaklar kalksın ..verebildigim bütün kurslara verecem insalah düzelme olur...bu gidişle kurslarda pek olmaz gibime geliyor ..sizin aynı yaşta çocuklarınız varmı nasıl aranız ??
not; eşim pek fazla yemek seçmez ama o da sebze yemez ...birde hep hizmet bekler ben artık hayat müşterek lütfen birlikte yapalım en azından çayını corbani kendin al diye konuştum çayını demler alır bazen bana da verir saolsun ama o da genel anlamda hizmet bekliyor ..mesela ceviz kırıp getirirmisin diyor önüne koyuyorum kendin kır ye lütfen veya balkonda diyorum gidip alirmisin diyorum tamam yemiyorum ozaman diyor aynı kızımda ona çekmiş işte ...ben hizmet etmeyince yemiyor içmiyorlar cidden eşimin gunlerce eve gelip yemek yemedigini bilirim ..benim sofra kuramadigim durumlarda ...kızımla azonce oynayıp oturdum su konu yazarken bile onunla uğraşıyorum ne yazıyorsun bana da söyle bakim biraz daha oyna benle diye bagriyor ufacık bir kahve molası yapmıştım halbuki
Benim kizim da 12 yasinda. Ayni anlattiginiz tip.
Ergenligine versem de cogu hareketini, yemek secmesi bebeklikten gelen bir durum.
Bebekken de deliye donerdim. Hazir mamadan baska bisey yemez. Yese de yarisini kusar. Goren de eli is tutmaz o yuzden hazir besliyor cocugu saniyordu ama gercek cok farkliydi..
Envai cesit evde mama hazirlarim kusar geri cevirir. Belli basli seyleri yer..
Buyudu halen yemez. Bunda et var, yumurta sevmem, sut icmem inek gibi kokuyor, ben bu sebzeyi yemem haberin olsun vs vs vs..
Ben de yeme kalk derim. Koskoca cocuk zerre de vicdan yapmam. 10 gun yemek verme yine istemez. Abur cuburu geri çevirmez. Kek , kurabiye yapsam atlar..
Bir de simdi ergenlikten zayiflama takintisi basladi mesela sabah menemen yaptim yedik. Oturmadi bile sofraya. Hic karismadim. Sutunu icmedi hic ses etmedim. Baktim abur cubur atiyor agzina. Ki cogunlukla eve abur cubur sokmam bugun canim istedi aldim okadar..
Yemege oturdum mis gibi kiymali patates yemegi iki mincikladi "bu yemek hayvan kokuyor, kiyma hayvandan yapiliyor ben yemem" kalkti halbuki normal dana kiyma kullandim. Umursamadim ama kizdim. "Yakinda anoreksiya olacaksin ve ben seni tedavi ettirmeyecegim!" Diye umrunda degil..
Velhasil bir cok konuda benim kizim da ayni senin kizim gibi.
Tembel bi kere..
Asi.. hadi onu ergenligine veriyorum ama tembellige tahammulum yok.
Stresten urtiker oldum.
Egzama oldum.
Hani herkes ister sozu gecsin cocuguna ama iste gel de yasa bir gun derler insana..
Yasa ve sen gor bakalim hadi goster maharetlerini de duzelt bu cocugu..
Uzaktan anneye yuklenmek kolay, yasamayan bilemez ve zaten en cok da sorumlu anne dert eder bunu kendine. "Ben ne yaptim da boyle oldu bu cocuk" diye..
Simdi bir de bizim ergenlikten oturu bas kaldiri, anneyle zitlasma vs olaylari basladi aman Allahim saglikli bir sekilde atlatsam su sureci baska birsey istemiyorum..
Yeme icme sorunu artik umrumda degil yuzune soyluyorum bebek degilsin yapacagin herseyin sorumlulugu sana ait , hastalanirsin cekersin okadar.
Cozumsuzum konunu okuyup cozum arayacagim.
-EarthLing- çok merak ettim neyi beğenmediniz? Sağlık sorunum olmamasını mı yoksa boyumun uzun olmasını mı? Sizin için boyumu kısaltamam ama bir hasta olmayı deneyeyim
