Sevgili arkadaşlar ben 17 yaşında evlendim. 18 de ilk 21 de ikinci çocuğum oldu. Şimdi 26 yaşımdayım. Eşimle aramızda yaklaşık 7 ay var. Görücü usulü ama severek evlendim. Eşim sakin yapılı bir insan değildir. Etrafıma baktığımda güzel giden bir evliliğim var. Benim sıkılmama sebep olan şeyse şu; 17 de evlenince mecburen daha olgun davranmak zorunda kalıyor insan..Hani 17 iken 20 gibi diyelim. E çocuklar oldu 20 de 25 gibi hissetmeye başladım. İşe başladım.. Pozisyon, iş ortamı falan derken yaş oldu 26 ama 30 gibi hissediyorum. sonuçta 9 yıllık evliyiz baştan beri eşime diyorum..Ben çok gencim unutma hani gezmek, romantik bir dönem yaşamak, cıvıl cıvıl olmak istiyorum diye..Ben babamın evinde hiçbir şey görmedim. Evlenince gezersin evlenince kocan alsın vs. Haklısın diyor ama netice yok. Hep diyorum sen benim yaşımdayken neler istiyordun öyle düşün diye.
Pikniğe gidelim diyorum. Ama rahat bir yer olsun git otur ye iç değil. İp atlayalım oyunlar oynayalım, top oynayalım çocuklarla diyorum. Saçmalama diyor. İki çocuk annesisin.. Gezmeye gidelim diyorum. Ben istiyorum ki dağ bayır gezelim..O gittiğimiz yerde alışveriş yapıp güzel bir mekanda sohbet düşünüyor. Etrafıma baktıkça üzülüyorum. Yaşıtlarım geziyor dolaşıyor, birçok duyguyu yeni yeni yaşamaya başlıyorlar. Sanki benim için herşey bitmiş gibi geliyor. Akşamları birşeyler yapalım diyorum. Olmaz çocuklar burnumuzdan getirir diyor.Ama kendisi evde sıkılıyor bira takılayım diyip abisinin arkadaşlarının yanına mutlaka her akşam gidiyor. Çocuklar uyuduğu için ben evde oturuyorum. Bir yere oturmaya gidemiyoruz kızımız çok mızmız.. Gitsek pişman oluyoruz.
Birde hani ben istiyorum sevgisini göstersin insan yanında sanki ben yabancıyım yani tam ataerkil davranış tipi. Çok üzülüyorum sanki 26 değil 30 35 gibiyim.. Yüzüne bile bakmak istemiyorum. Sanki herşey boğuyor beni..
Bence yaşınla ya da çocuklarla ilgisi yok, sizin zevkleriniz başka.
O yüzden kendiniz ya da çocuklarla yapabileceğiniz aktivitelere yönelin.
Ya da sıraya alın, bu hafta avmye gidelim ama haftaya şöyle olsun diye.
Beraber tırmanış, piknik vs yapabilirsiniz.
Bir süre sonra kızınız da duruma uyum sağlar.
tamam erken evlendinizde 2 tane çocuğu arka arkaya neden yaptınız diye sormak istiyorum.
ayrıca siizn isteklerinizin yaşla ilgisi yok ben 20 yaşımdada dağ bayır gezmek istemezdim.şu anda 30lardayım alışveriş+şık mekanlar+cafeler tercihimdir mesela. bu yaşam tarzıdır. eşinizle sizin yaşam tarzınız farklı bence.
akşamları eşiniz çıkmıyorsa çocukları ona bırakıp kendiniz çıkın. siz neden hep evi beklemek zorundasınız????
Ailem kesinlikle öyle gezme tozma olaylarına onay vermezdi. Düşünün bir kız arkadaşımın evine gitmeden eğitim dönemim bitti. İŞuraya gezi var desem evlenince kocanla gidersin dediler. Şunu almak istiyorum dedim. Almadılar. Hemen çocuk yaptık çünkü benim ve eşimin çocuk sahibi olmakla ilgili olası problemlerimiz vardı. Olmasa da benim eşim evlendiğimizde (24 yaşındaydı) gencim benim bir ortamım var der. Hep onlarla takılırdı.. Bana da gitmek istediğim yere gitme demezdi. Şimdi de ben ona diyorum sen o zaman gencim ben sosyal ortamım var vs diyordun evde durmuyordun. Beni anla diyorum. Anlıyorum diyor. O kadar. Bunalıyorum hemde çokBende 19 yasinda evlendim. 20 yasindayim şuan eylülde doğum yapicam inşallah.Lisede o kadar yasamisimki bu gezme tozma işlerini hic aramiyorum biliyor musunuz.9 yil sonra ne olur bilinmez ama -1 sene sonrada üniye kaldigim yerden devam edicem zaten- Her pazar ailemle o gitmek istediginiz yerlere giderdik her pazar ! Artik isyan ederdim yeter diye . Simdide esimle çok fazla bir yere gidemiyoruz hep bilindik şeyler bana bile geliyorlar artik.Bekarken yasamak önemli ya sonradan boyle olmaması için.