Kendisi söz de bu olaydan dersini çıkarmış ve g.t korkusu sarmış kaybettiğini anlayınca oda tabi o yüzden bir daha asla yapmam demekten başka bir şey demiyor. Ben inanıyor muyum hayır inanmak istiyor muyum hayır. Sonuç belli.
Kendisi söz de bu olaydan dersini çıkarmış ve g.t korkusu sarmış kaybettiğini anlayınca oda tabi o yüzden bir daha asla yapmam demekten başka bir şey demiyor. Ben inanıyor muyum hayır inanmak istiyor muyum hayır. Sonuç belli.Bosanmayacaksaniz aileleri için işine karıştırmaktan çok doğru bir hareket değil. Kur'an'a el basan yada basacak erkek net aldatmaya meyilli veya aldaracaktir bu goxy şaşmaz. Bir kere yapan bir kezler daha yapar net
Affetseydim gidecektim ama sanırım affetme fikrinden burada ki yorumlar ve düşündükçe kendi fikrimle uzaklaştım. Bu kadar yıpranma bana yeter.Eğer affedecek olursan çift terapisi ile devam edin. Yoksa içinizdeki bu konuya öfkeden kaynaklı i gelgitler den dolayi ayrıca x k yipranacaksiniz.
Aldatılmak eksiklikler değil evet ama insan yine de düşünüyor eksik hissediyor özgüveni zedeleniyor. Çok güzel söylemişsiniz ne sevgim ne efendi oluşu şu anda da gözüm de beş para etmiyor.Kalbinizdeki yeri için bir çıkmaza girmişsiniz. Mantık "Bu olmaz" diyor ama kalbiniz, ona konduramıyor.
Lakin... Devam ederseniz çok acı duyguları ile bir ömür mücadele edeceksiniz. Ne sevginiz, ne efendi oluşu gözünüzde beş para etmeyecek. Onlarda sizi tatmin etmeyecek.
Bu süreçte "Acaba benden daha mı güzeldi? Ben agresifim, karşı daha mı anlayışlıydı? Gözüne mı baktı? Poposuna mı baktı?" vb. düşünceler sizi yiyip bitirecek. (Aldatılmak eksiklikler değil, karşının karaktersizliği)
Şimdi kalbinizi ve bunları önünüze koyun. Artı ve eksi yapın. Çünkü giderek bu adamı sevmeyeceksinizde. Şu an devam ederseniz, milyon tane ruhsal sorun ve sevgisiz, mutsuz bir evliliğe hazır mısınız?
Ailem konusunu açıkladım boşanmak için aldığım karardan dolayı haber verdim onların da bi hata bir daha asla yapmaz demelerini beklemiyordum açıkçası. Affetme fikrinden epey uzaklaştım ki çocuk konusunda da hep temkinliydim zaten.Erkekler her kötü alışkanlığının adını hastalık koymuş, ne güzel dünya.. Affedecekseniz bu konunun üstünü kapatacaksınız, her kavgada öne sürmeyeceksiniz ama içinizde şüphe ile yaşayacaksınız.. Keşke ailenize haber vermeseydiniz hemen.. Çocuk konusunda temkinli olun..
Yok neden kusura bakayım haklısınız ama hepsi benim yüzümdendi. Ne öfkemi durdurabiliyordum ne dilimi eşimin huylarına baktığınız da sağlıksız kişiliği olan bendim maalesef. Ben olsaydım benim gibi bir insanı asla alttan almazdım.Çok sağlıksız bir evliliğiniz varmış zaten.kusuura bakmayın.
Kendisi zaten pişman olduğu için yapmayı bıraktığını söyledi ki mesajlar en son mart tarihli o zamandan sonra giriş bile yapılmamış hesaba ama bu beni tabiki de tatmin etmiyor. Bence de bir kere yapan tekrar yapar hele ki affedilmenin verdiği yüzle belki de daha fazla. Başlarda düşünüyordum ailem duydu çok pişman beni kaybetmek istemiyor bir daha cesaret edemez bence diye ama artık eminim. Bu şüpheyi yaşamak istemiyorum.Eşiniz yakalandığı için bu kadar pişman. Suçluluk duygusuyla hareket ediyor yani. Yakalamasaydınız devam edecekti. Bir kere yapan bir daha yapar bu hiç şaşmaz. Ama karar sizin.
Siz yapsanız o affeder miydi?Öncelikle herkese merhabalar;
Siteye yeni üye oldum çünkü anlatmak konuşmak ve içimi dökmek istiyorum. Yargılamadan incitmeden cevap verirseniz çok sevinirim.
Ben 1 yıllık evliyim eşimle 4 yıldır da sevgiliydik. Ben karakter olarak zor bir insanım öfke kontrolüm yok aşırı gergin, kibirli ve sivri dilli bir insanım. Eşim de daha sakin ve sürekli yapıcı olduğu için onun mücadelesi sayesinde evlendik. Gözümün içine bakan, her dediğimi yapan sürekli ilgilenen sarılan iltifatlar eden bir adamdır kendisi ve evlendikten sonra da bu değişmedi. Hatta ben de sırf bu yüzden artık kendimi böyle kabul etmek istemediğim için terapiye başladım ve artık eskisi gibi değildim. Her neyse bundan 10 gün önce eşimin telefonunda sahte bi hesaptan bi kaç kıza yazılmış mesajlar gördüm. Duygusal içerikli mesajlar değildi sadece napıyorsun nasılsın saçma sapan şeyler işte. Tabi ben çok şaşırdım bütün inancım güvenim kırıldı yıkıldım resmen ve ona sordum kabul etti evet ben yazdım dedi. Ertesi günü ailemi çağırdım ve onlara söyledim ailemde çok şaşırdılar ondan asla böyle bi şey beklemiyorlardı. Evlenmek için bu kadar mücadele verdin nasıl böyle bi şey yaparsın diye kızdılar vs. ( bu arada eşim sırf ben istiyorum diye kendi şehirini bırakıp benim olduğum şehire taşındı ve evlendikten sonra burada yaşamaya başladı). İnanılmaz ağrıma gitti yaşayan bilir zaten o an her şey başıma yıkıldı o kadar şoka uğradım ki ne yıktım ne döktüm ne bağırdım ne çağırdım sadece neden diyebildim. Bekarlığımdan kalan saçma bi hastalık gibi asla kimseyle fiziksel bi şey yaşamadım duygusal bi şey hissetmedim yemim ederim zaten pişman olup bırakmıştım ama Allah senin önüne çıkardı vs dedi. Neyse ben düşündüm taşındım boşanmak istediğime karar verdim aileme bu konuyu açtım onlar da onca emeğin var çok pişman bir kere daha denesen mi acaba dediler. Hayır dedim istemiyorum güvenim inancım hepsi kırıldı. Eşim günlerdir ağlıyor yalvarıyor herkesin önünde Kurana el basarım bir daha asla yapmam seni çok seviyorum diyip duruyor. Tabi ben de sevseydin yapmazdın diyorum ama gerçekten beni seviyordu durup durup sarılır sürekli ilgilenir gözümün içine bakardı hep. Neden böyle oldu keşke olmasaydı diyip duruyorum ama kocaman bi karmaşanın içine düştüm. Boşanmam gerektiğinin farkındayım çünkü affedersem bir daha yapar korkusu beni yiyip bitiriyor ama çok pişman asla yapmam sana köpek olurum sözünden çıkmam yeter ki bi şans ver olmazsa söz boşanırım diyor. Kısacası ne yapacağımı şaşırdım. Kendime olan saygımı gururumu kaybetmek istemiyorum ama bi şans verirsem ya bir daha yapmazsa fikri de aklımı çeliyor. Çok uzun oldu okuyan varsa kusura bakmayın lütfen. Bana yardımcı olur musunuz ?
O da bu kadar alttan aldığı için de sağlıksız zaten.olumlu özellik gibi duruyor ama fazlası sorunlara işaretYok neden kusura bakayım haklısınız ama hepsi benim yüzümdendi. Ne öfkemi durdurabiliyordum ne dilimi eşimin huylarına baktığınız da sağlıksız kişiliği olan bendim maalesef. Ben olsaydım benim gibi bir insanı asla alttan almazdım.
Bunu kendisine bu olaylar olmadan öylesine bi zamanda sormuştum çok ağrıma gider senden asla beklemem ama sanırım affederdim dedi. Bana sorarsanız dürüstçe fikrimi söyleyeyim ben yapsaydım eşim ailesine kimseye söylemez beni rezil etmeden konuyu kapatır affederdi. Onun için benden ayrılma fikri ölüm gibi bir şey. Neden inanın ben de bilmiyorum.Siz yapsanız o affeder miydi?
Gururum kendime olan saygım hepsi kafamda ki soru işaretleriyle bile gitti sanıyorum. Yani affetmeyi düşünmek bile çok gurursuzca geliyor bana. Belki şu anlık pişmanlıkla uzun bir süre yapmayacak ama seneler sonra bir çocuğum varken olursa ya düşüncesi beni de yiyip bitiriyor. O yüzden affetmemeye karar verdim.Kesinlikle ayrılın...gururunuzu haysiyetinizi koruyun..tekrarı oiunca ayrılmak daha fazla acı verir
Alttan almaktan kastettiğim susmak sesini çıkarmamak değil tabi ki oda tartışıyor oda doluyor patlıyor hakkını savunuyor haklı olarak ama hiç bir zaman benim gibi değil. Babasına çekmiş biraz oda sessiz sakin daha ılımlı birisidir. Bence normal olan o ben değilim bu da kabullendiğim tek gerçek.O da bu kadar alttan aldığı için de sağlıksız zaten.olumlu özellik gibi duruyor ama fazlası sorunlara işaret
Sizden ayrılmak ölüm gibi olduğu için aldatıyor yani. Aşırı sevgiden oluyor demek ki böyle şeyler.Bunu kendisine bu olaylar olmadan öylesine bi zamanda sormuştum çok ağrıma gider senden asla beklemem ama sanırım affederdim dedi. Bana sorarsanız dürüstçe fikrimi söyleyeyim ben yapsaydım eşim ailesine kimseye söylemez beni rezil etmeden konuyu kapatır affederdi. Onun için benden ayrılma fikri ölüm gibi bir şey. Neden inanın ben de bilmiyorum.
Kolay olmayacak elbette ama ayrılmanın acısını 1 sene çektiniz diyelim, peki ayrılmazsanız kaç sene? Aile sorunları vs. Bir şekilde aşılıyor ama bunu aşmak çok zor.Aldatılmak eksiklikler değil evet ama insan yine de düşünüyor eksik hissediyor özgüveni zedeleniyor. Çok güzel söylemişsiniz ne sevgim ne efendi oluşu şu anda da gözüm de beş para etmiyor.
Bu adamı hayatımdan çıkarmak istiyorum zaten ama yaşanmışlıklar, kendime ait kurduğum hayattan sonra aile evine dönmek çok ağrıma gidiyor.
Gerçekten komik olan da bu. Yemişsin bir bok dur arkasında defol git ne yaparsan yap ama yok çok seviyormuş falan filan. Sevgisi batsın.Sizden ayrılmak ölüm gibi olduğu için aldatıyor yani. Aşırı sevgiden oluyor demek ki böyle şeyler.
Aynısını düşünüyorum tabi ki ilk zamanlar çok iyi olacak dikkat edecek ama zamanla yine aynı boka düşecek yine başa saracak vs. Zaten istemediğim de o ya ileride çocuğum varken vs öğrenirsem eminim o zaman daha acı olacak. O yüzden buna fırsat vermek istemiyorum. Varsın yansın canım illa ki atlatırım her şey bizim için bu hayatta ve hiç bir şey kalıcı değil.Kolay olmayacak elbette ama ayrılmanın acısını 1 sene çektiniz diyelim, peki ayrılmazsanız kaç sene? Aile sorunları vs. Bir şekilde aşılıyor ama bunu aşmak çok zor.
İlk zamanlar dikkat edecek ama sonra daha ustaca hamleler ile, sizden gizli neler olur Allah bilir? Zamanla bir de çocuk dahil olursa o zaman dahada uzaklaşır bu tip adamlar.
Yok hayır düzenli konuştu kimse olmamış mesela birisinin storysine yanıt vermiş kanki karpuz çok güzel gözüküyor falan, sonra başka birisine yazmış oralar serin mi nasılsın falan sadece bunlar tanımadığı iki üç kız. Saçma sapan şeyler işteBen anlamadım konuştuğu kişiler mi var tek kisimi bunu taniyormu kanki tarzı konuşmuş demissiziniz oyuzden sordum taniyormu diye
Hayır ortak arkadaş vasıtayla tanıştık biz.Sizinle de yazarak mı tanışmıştı?