- 23 Ağustos 2012
- 49.774
- 231.024
Sırıtarak tele bakmasaydı da anlardın aşkoo bu erkekler mi çok mal yoksa biz kadınlar mı çok hisliyiz bilemedim ama gerçekten onlar her türlü yakalanıyor bizlerde de çok güzel yakalıyoruz. Sosyalleşme cevabı da güzelmiş yalnız
Duanız için çok teşekkür ederim Allah razı olsunBir kere bunu yapan tekrar yapar dememizdeki alt metin şudur; boşlukta, duygusal değişimde yada sinirliyken yaptığın davranışları o duyguları tekrar hissettiğinde yapılma hali. Kadını erkeği yok bunun insanlar böyledir. Farkındalığı olan biri bu davranışı değiştirmeye çabalar ama sihirli değnek ile hemen değişmez. Bazende 5 kere değişir 6da başa döner. Kendi sürecinizden pay biçin. Her iki durımada siz karar vereceksiniz. Sadece devam edecekseniz eğer kesinlikke hem aurı hem çift terapisi almalısınız. Umarım gönlünüz ferah kafanız rahat hayatınız olur
Evet ben de aynısını diyorum iyi ki karşıma çıkarmış ama işte biraz ağır geliyor ama illa ki geçecek hafifleyecek. Bu arada söylediklerimden biraz yanlış anlaşıldı ama mıç mıç bir insan değildi gerçekten ilgili ve gözümün içine bakar hep yani mesela gelir dizime yatar uyurken sarılmak ister vs sürekli aşkım aşkım gezen bir tip değil ne bileyim işte bi önemi de yok artık.Şimdi Allah karşına böyle bişeyi çıkarmış evet ama Allah onun dilini de şuan dolaştırıyor. Baksana bekarlıktan kalma hastalık gibi diyor. Daha ne desin. Şimdi affetsen yine devam.
Ya birde bişey diyim mi şöyle mıç mıç olan erkekler bana hiç samimi gelmiyor kesin hep bi altından b*k çıkacakmış gibi geliyor. Ve üzgünüm hep de çıkıyor o b*k
Ne güzel atlatmışsınız şu an gülerek anlatıyorsunuz. Evli miydiniz peki yani ne olursa olsun çok can acıtıcı bir şey ben mi çok ağır yaşıyorum bilmiyorum. Ne güzel demişsiniz böyleleri için hiç bir şeye değmez de işte ben şu an böyle hissedemiyorum umarım bana da nasip olur.Yasamadığımı kim soyledi yaşadım, eleman koltuğa yayılmış oturuyordu ben de yemek hazırlıyordum baktım yüzünde sıfıta sırita telefona bakıyor valla anladım o an karı kızla konuştuğunuEn azından seninki şerefsiz olduğunu kabul etmiş, benimkinde o da yoktu sosyalleşiyorum dedi ben de tekmeyi attım gitti. Ne yapayım şimdi çok iyi okullar bitirdi vah vah niye öyle yaptı diye ağıt mı yakayım saygısız ve küçükbeyinli bir insandı o kadar.
Bahsettiğiniz tüm bu olumsuz özellikler evlendikten sonra bile eşinizin size olan bağına zarar vermemiş bu adam sizden neyinizden ya da hangi özelliklerinizden besleniyor ki bu kadar köpek olurum ayrılma gibi yalvarıyor ?Öncelikle herkese merhabalar;
Siteye yeni üye oldum çünkü anlatmak konuşmak ve içimi dökmek istiyorum. Yargılamadan incitmeden cevap verirseniz çok sevinirim.
Ben 1 yıllık evliyim eşimle 4 yıldır da sevgiliydik. Ben karakter olarak zor bir insanım öfke kontrolüm yok aşırı gergin, kibirli ve sivri dilli bir insanım. Eşim de daha sakin ve sürekli yapıcı olduğu için onun mücadelesi sayesinde evlendik. Gözümün içine bakan, her dediğimi yapan sürekli ilgilenen sarılan iltifatlar eden bir adamdır kendisi ve evlendikten sonra da bu değişmedi. Hatta ben de sırf bu yüzden artık kendimi böyle kabul etmek istemediğim için terapiye başladım ve artık eskisi gibi değildim. Her neyse bundan 10 gün önce eşimin telefonunda sahte bi hesaptan bi kaç kıza yazılmış mesajlar gördüm. Duygusal içerikli mesajlar değildi sadece napıyorsun nasılsın saçma sapan şeyler işte. Tabi ben çok şaşırdım bütün inancım güvenim kırıldı yıkıldım resmen ve ona sordum kabul etti evet ben yazdım dedi. Ertesi günü ailemi çağırdım ve onlara söyledim ailemde çok şaşırdılar ondan asla böyle bi şey beklemiyorlardı. Evlenmek için bu kadar mücadele verdin nasıl böyle bi şey yaparsın diye kızdılar vs. ( bu arada eşim sırf ben istiyorum diye kendi şehirini bırakıp benim olduğum şehire taşındı ve evlendikten sonra burada yaşamaya başladı). İnanılmaz ağrıma gitti yaşayan bilir zaten o an her şey başıma yıkıldı o kadar şoka uğradım ki ne yıktım ne döktüm ne bağırdım ne çağırdım sadece neden diyebildim. Bekarlığımdan kalan saçma bi hastalık gibi asla kimseyle fiziksel bi şey yaşamadım duygusal bi şey hissetmedim yemim ederim zaten pişman olup bırakmıştım ama Allah senin önüne çıkardı vs dedi. Neyse ben düşündüm taşındım boşanmak istediğime karar verdim aileme bu konuyu açtım onlar da onca emeğin var çok pişman bir kere daha denesen mi acaba dediler. Hayır dedim istemiyorum güvenim inancım hepsi kırıldı. Eşim günlerdir ağlıyor yalvarıyor herkesin önünde Kurana el basarım bir daha asla yapmam seni çok seviyorum diyip duruyor. Tabi ben de sevseydin yapmazdın diyorum ama gerçekten beni seviyordu durup durup sarılır sürekli ilgilenir gözümün içine bakardı hep. Neden böyle oldu keşke olmasaydı diyip duruyorum ama kocaman bi karmaşanın içine düştüm. Boşanmam gerektiğinin farkındayım çünkü affedersem bir daha yapar korkusu beni yiyip bitiriyor ama çok pişman asla yapmam sana köpek olurum sözünden çıkmam yeter ki bi şans ver olmazsa söz boşanırım diyor. Kısacası ne yapacağımı şaşırdım. Kendime olan saygımı gururumu kaybetmek istemiyorum ama bi şans verirsem ya bir daha yapmazsa fikri de aklımı çeliyor. Çok uzun oldu okuyan varsa kusura bakmayın lütfen. Bana yardımcı olur musunuz ?
Öncelikle herkese merhabalar;
Siteye yeni üye oldum çünkü anlatmak konuşmak ve içimi dökmek istiyorum. Yargılamadan incitmeden cevap verirseniz çok sevinirim.
Ben 1 yıllık evliyim eşimle 4 yıldır da sevgiliydik. Ben karakter olarak zor bir insanım öfke kontrolüm yok aşırı gergin, kibirli ve sivri dilli bir insanım. Eşim de daha sakin ve sürekli yapıcı olduğu için onun mücadelesi sayesinde evlendik. Gözümün içine bakan, her dediğimi yapan sürekli ilgilenen sarılan iltifatlar eden bir adamdır kendisi ve evlendikten sonra da bu değişmedi. Hatta ben de sırf bu yüzden artık kendimi böyle kabul etmek istemediğim için terapiye başladım ve artık eskisi gibi değildim. Her neyse bundan 10 gün önce eşimin telefonunda sahte bi hesaptan bi kaç kıza yazılmış mesajlar gördüm. Duygusal içerikli mesajlar değildi sadece napıyorsun nasılsın saçma sapan şeyler işte. Tabi ben çok şaşırdım bütün inancım güvenim kırıldı yıkıldım resmen ve ona sordum kabul etti evet ben yazdım dedi. Ertesi günü ailemi çağırdım ve onlara söyledim ailemde çok şaşırdılar ondan asla böyle bi şey beklemiyorlardı. Evlenmek için bu kadar mücadele verdin nasıl böyle bi şey yaparsın diye kızdılar vs. ( bu arada eşim sırf ben istiyorum diye kendi şehirini bırakıp benim olduğum şehire taşındı ve evlendikten sonra burada yaşamaya başladı). İnanılmaz ağrıma gitti yaşayan bilir zaten o an her şey başıma yıkıldı o kadar şoka uğradım ki ne yıktım ne döktüm ne bağırdım ne çağırdım sadece neden diyebildim. Bekarlığımdan kalan saçma bi hastalık gibi asla kimseyle fiziksel bi şey yaşamadım duygusal bi şey hissetmedim yemim ederim zaten pişman olup bırakmıştım ama Allah senin önüne çıkardı vs dedi. Neyse ben düşündüm taşındım boşanmak istediğime karar verdim aileme bu konuyu açtım onlar da onca emeğin var çok pişman bir kere daha denesen mi acaba dediler. Hayır dedim istemiyorum güvenim inancım hepsi kırıldı. Eşim günlerdir ağlıyor yalvarıyor herkesin önünde Kurana el basarım bir daha asla yapmam seni çok seviyorum diyip duruyor. Tabi ben de sevseydin yapmazdın diyorum ama gerçekten beni seviyordu durup durup sarılır sürekli ilgilenir gözümün içine bakardı hep. Neden böyle oldu keşke olmasaydı diyip duruyorum ama kocaman bi karmaşanın içine düştüm. Boşanmam gerektiğinin farkındayım çünkü affedersem bir daha yapar korkusu beni yiyip bitiriyor ama çok pişman asla yapmam sana köpek olurum sözünden çıkmam yeter ki bi şans ver olmazsa söz boşanırım diyor. Kısacası ne yapacağımı şaşırdım. Kendime olan saygımı gururumu kaybetmek istemiyorum ama bi şans verirsem ya bir daha yapmazsa fikri de aklımı çeliyor. Çok uzun oldu okuyan varsa kusura bakmayın lütfen. Bana yardımcı olur musunuz ?
İnanın ben de bilmiyorum. Dürüst davranmak gerekirse ortalama bi güzellikteyim belki güzel bile değilim zengin değilim, cinsel olarak iyi olduğumu düşünürüm çünkü erkekten bekleyen sabit isteksiz değilim kendimi bildim bileli libidom biraz yüksek. Bunun dışında saydığınız hiç bir şey ben de fazlasıyla yok. Merhametli bir insanım bu da sayılmaz herhaldeBahsettiğiniz tüm bu olumsuz özellikler evlendikten sonra bile eşinizin size olan bağına zarar vermemiş bu adam sizden neyinizden ya da hangi özelliklerinizden besleniyor ki bu kadar köpek olurum ayrılma gibi yalvarıyor ?
Zenginlik ?Güzellik?Statü saygınlık ?Cinsel çekim? Ya da tüm olumsuz özelliklerinizi bastıracak diğer olumlu özellikleriniz ?
Belki eşiniz ilk defa değer görmüştür özgüvensizdir travmaları vardır vs vs eşiniz kısmını sormuyorum sizde olanı merak ediyorum sadece kişisel bi merak
Evet benim de en karşı çıktığım ve bugüne kadar yapmadığım bir şeydi ama derdim kötülemek kavga çıkarmak vs değildi inanın sadece böyle böyle oldu boşanıyorum haberiniz olsun diyeydi ki benim annem babam dışında kimse bilmiyor. Ben zaten yaygara koparmayı seven bir şey olunca ortalığa düşen bir insan değilim sadece çok çaresiz hissettim ve işin açıkçası ben çağırmadım o gün hep beni aradılar sesimden bir şey olduğunu anladılar hastayım dedim sırf bu yüzden kendileri geldiler sonrası da malum işte.Herşeyi anlarımda aileleri çağırıp özelini dökmek nedir
Ben de en çok bunu sorguluyorum bana yaşattığı inandırdığı tüm o duygular gerçek değilmiş. İnsan 4 yıl boyunca hiç değişmez mi? Hiç bıkmaz mı ? Hiç mi yeter bıktım demez demedi ama. Ailesi çok sıkıntı çıkardı neler neler yaptılar ben onun için sustum bu karakterime rağmen sineye çektim sonra ya o ya biz dediğin de bir saniye tereddüt etmeden beni seçti ben zor ikna ettim ailesiyle görüştürdüm. Beni hep savundu hep arkamda durdu. Yani bunca şeyin önemi yok aslında artık dediğiniz gibi dimdik durup hayatıma tek başıma devam etme fikri bunları sindirip kaygıyla şüpheyle yaşamaktan daha cazip geliyor.Ya hu bu kadar gözünün içine bakan adam ne diye bu işlere bulaşsın. Samimi değilmiş demek kişimdi içinde bu hissiyatla nasıl devam edeceksin. Her tartışmada sen beni aldattın diyeceksin. Belki hiç alakasız yerlerde adamdan şüphelenecek huzur bozacaksın istemeyerekte olsa. Şimdi zor gelse de ayrılmak ileride bu sancılı süreçleri yaşamak daha da zor gelecek
Ne güzel bak çocuğunda yok yeniden başlarsın hayata. Elalem ne der diyede düşünme ben kendimle alakalı bir şey olduğunda soru sorarsa biri herkes kendi işine baksın diyorum seslerini kesip oturuyorlar. Hoş artık yakınlarım bu huyumu bildiği için soru sormaz banaBen de en çok bunu sorguluyorum bana yaşattığı inandırdığı tüm o duygular gerçek değilmiş. İnsan 4 yıl boyunca hiç değişmez mi? Hiç bıkmaz mı ? Hiç mi yeter bıktım demez demedi ama. Ailesi çok sıkıntı çıkardı neler neler yaptılar ben onun için sustum bu karakterime rağmen sineye çektim sonra ya o ya biz dediğin de bir saniye tereddüt etmeden beni seçti ben zor ikna ettim ailesiyle görüştürdüm. Beni hep savundu hep arkamda durdu. Yani bunca şeyin önemi yok aslında artık dediğiniz gibi dimdik durup hayatıma tek başıma devam etme fikri bunları sindirip kaygıyla şüpheyle yaşamaktan daha cazip geliyor.
Elalem ne der gram umurumda değil istediklerini konuşsunlar. Benim içimin yandığı şey yanılmışlığım, inanmışlığım. Gerçekten sevildiğime en inandığım yerden böyle bir darbe yedikten sonra bir daha kimseye inanamam güvenemem. Hayatımda ilk defa birisini bu kadar çok sevmiş olmakta cabası. Umarım çabuk atlatırım. Teşekkür ederim yorumlarınız içinNe güzel bak çocuğunda yok yeniden başlarsın hayata. Elalem ne der diyede düşünme ben kendimle alakalı bir şey olduğunda soru sorarsa biri herkes kendi işine baksın diyorum seslerini kesip oturuyorlar. Hoş artık yakınlarım bu huyumu bildiği için soru sormaz bana
Bosanmayacaksaniz aileleri için işine karıştırmaktan çok doğru bir hareket değil. Kur'an'a el basan yada basacak erkek net aldatmaya meyilli veya aldaracaktir bu goxy şaşmaz. Bir kere yapan bir kezler daha yapar netÖncelikle herkese merhabalar;
Siteye yeni üye oldum çünkü anlatmak konuşmak ve içimi dökmek istiyorum. Yargılamadan incitmeden cevap verirseniz çok sevinirim.
Ben 1 yıllık evliyim eşimle 4 yıldır da sevgiliydik. Ben karakter olarak zor bir insanım öfke kontrolüm yok aşırı gergin, kibirli ve sivri dilli bir insanım. Eşim de daha sakin ve sürekli yapıcı olduğu için onun mücadelesi sayesinde evlendik. Gözümün içine bakan, her dediğimi yapan sürekli ilgilenen sarılan iltifatlar eden bir adamdır kendisi ve evlendikten sonra da bu değişmedi. Hatta ben de sırf bu yüzden artık kendimi böyle kabul etmek istemediğim için terapiye başladım ve artık eskisi gibi değildim. Her neyse bundan 10 gün önce eşimin telefonunda sahte bi hesaptan bi kaç kıza yazılmış mesajlar gördüm. Duygusal içerikli mesajlar değildi sadece napıyorsun nasılsın saçma sapan şeyler işte. Tabi ben çok şaşırdım bütün inancım güvenim kırıldı yıkıldım resmen ve ona sordum kabul etti evet ben yazdım dedi. Ertesi günü ailemi çağırdım ve onlara söyledim ailemde çok şaşırdılar ondan asla böyle bi şey beklemiyorlardı. Evlenmek için bu kadar mücadele verdin nasıl böyle bi şey yaparsın diye kızdılar vs. ( bu arada eşim sırf ben istiyorum diye kendi şehirini bırakıp benim olduğum şehire taşındı ve evlendikten sonra burada yaşamaya başladı). İnanılmaz ağrıma gitti yaşayan bilir zaten o an her şey başıma yıkıldı o kadar şoka uğradım ki ne yıktım ne döktüm ne bağırdım ne çağırdım sadece neden diyebildim. Bekarlığımdan kalan saçma bi hastalık gibi asla kimseyle fiziksel bi şey yaşamadım duygusal bi şey hissetmedim yemim ederim zaten pişman olup bırakmıştım ama Allah senin önüne çıkardı vs dedi. Neyse ben düşündüm taşındım boşanmak istediğime karar verdim aileme bu konuyu açtım onlar da onca emeğin var çok pişman bir kere daha denesen mi acaba dediler. Hayır dedim istemiyorum güvenim inancım hepsi kırıldı. Eşim günlerdir ağlıyor yalvarıyor herkesin önünde Kurana el basarım bir daha asla yapmam seni çok seviyorum diyip duruyor. Tabi ben de sevseydin yapmazdın diyorum ama gerçekten beni seviyordu durup durup sarılır sürekli ilgilenir gözümün içine bakardı hep. Neden böyle oldu keşke olmasaydı diyip duruyorum ama kocaman bi karmaşanın içine düştüm. Boşanmam gerektiğinin farkındayım çünkü affedersem bir daha yapar korkusu beni yiyip bitiriyor ama çok pişman asla yapmam sana köpek olurum sözünden çıkmam yeter ki bi şans ver olmazsa söz boşanırım diyor. Kısacası ne yapacağımı şaşırdım. Kendime olan saygımı gururumu kaybetmek istemiyorum ama bi şans verirsem ya bir daha yapmazsa fikri de aklımı çeliyor. Çok uzun oldu okuyan varsa kusura bakmayın lütfen. Bana yardımcı olur musunuz ?
İntihar ederim diyen erkek net hayatına çok güzel şekilde devam ediyor. Eğer net bitirirseniz bir gelir iki gelir sonra kabul eder ve herkes yoluna gider. Tecrübe ile sabittirSorun da bu affedersem fazlasıyla temkinli ve takıntılı olacağım böyle ömür geçmez ki. Her şeyi ben düzelteceğim onaracağım diyor ama olan tabiki de bana olacak benden gidecek her şey.
Evet çok zor bi insanım ama şımarık değilim çocukluk travmalarım yüzünden aşırı öfkeli bi insanım ve evet eşime karşı önceden aşırı aşağılayıcıydım bu durumun onu kırdığını üzdüğünü fark etmeye başladım ve kendimden nefret ettiğim için hemen terapiye başladım zaten. Ben de sizin gibi düşünüyorum eşim benden beğeni alamadığı için mi bunu yapıyor acaba ? Ve evet ben de kendisine bana takıntılı olduğunu bunun sevgi olmadığını söylüyorum ama asla anlamıyor . Eşim de ailesi dahil çevresinden hiç sevgi görmemiş bu yüzden ben de gördüğü sevgiye saplantı sanırım. Ben sensiz yapamam sensiz ölürüm intihar ederim diyip duruyor. Evet kendisi de bu şekilde çok sağlıklı olmuyor zaten ama bensiz olmayı kabullenmiyor. Ne yapacağımı şaşırdım.
Eee evliler.Her evli erkek ayrılma meselesinde kul köle olup yalvarır.her kul köle olunmak istenen kişinin de üst düzey özellikleri yoktur. Ona öylesi denk gelmiştir.soru çok ilginç geldi bana.Bahsettiğiniz tüm bu olumsuz özellikler evlendikten sonra bile eşinizin size olan bağına zarar vermemiş bu adam sizden neyinizden ya da hangi özelliklerinizden besleniyor ki bu kadar köpek olurum ayrılma gibi yalvarıyor ?
Zenginlik ?Güzellik?Statü saygınlık ?Cinsel çekim? Ya da tüm olumsuz özelliklerinizi bastıracak diğer olumlu özellikleriniz ?
Belki eşiniz ilk defa değer görmüştür özgüvensizdir travmaları vardır vs vs eşiniz kısmını sormuyorum sizde olanı merak ediyorum sadece kişisel bi merak
Çok sağlıksız bir evliliğiniz varmış zaten.kusuura bakmayın.Evliliğim sorunsuz demedim ki aksine ilk evlendiğimiz zamanlar aşırı derecede kavga ediyorduk ve hepsinin sebebi bendim sürekli sebepsiz yere huzursuzluk çıkarıyordum eşim de hep alttan alıyordu ve artık zaman geçtikçe onu yıpratmaya başladığımı farkettiğim içim tedaviye başladım hala devam ediyorum tamamen düzelmedim tabi ki. Ben de onu anlamıyorum napıyorsun nasılsın gibi şeyler yazmak ona ne kazandırdı ne için yaptı? kendisine sordum benimle ilgili mi sorun dedim asla benim şerefsizliğim benim adiliğim diyip duruyor. İnanın ben de anlayamıyorum hiç bir şeyi.
Erkekler her kötü alışkanlığının adını hastalık koymuş, ne güzel dünya.. Affedecekseniz bu konunun üstünü kapatacaksınız, her kavgada öne sürmeyeceksiniz ama içinizde şüphe ile yaşayacaksınız.. Keşke ailenize haber vermeseydiniz hemen.. Çocuk konusunda temkinli olun..Öncelikle herkese merhabalar;
Siteye yeni üye oldum çünkü anlatmak konuşmak ve içimi dökmek istiyorum. Yargılamadan incitmeden cevap verirseniz çok sevinirim.
Ben 1 yıllık evliyim eşimle 4 yıldır da sevgiliydik. Ben karakter olarak zor bir insanım öfke kontrolüm yok aşırı gergin, kibirli ve sivri dilli bir insanım. Eşim de daha sakin ve sürekli yapıcı olduğu için onun mücadelesi sayesinde evlendik. Gözümün içine bakan, her dediğimi yapan sürekli ilgilenen sarılan iltifatlar eden bir adamdır kendisi ve evlendikten sonra da bu değişmedi. Hatta ben de sırf bu yüzden artık kendimi böyle kabul etmek istemediğim için terapiye başladım ve artık eskisi gibi değildim. Her neyse bundan 10 gün önce eşimin telefonunda sahte bi hesaptan bi kaç kıza yazılmış mesajlar gördüm. Duygusal içerikli mesajlar değildi sadece napıyorsun nasılsın saçma sapan şeyler işte. Tabi ben çok şaşırdım bütün inancım güvenim kırıldı yıkıldım resmen ve ona sordum kabul etti evet ben yazdım dedi. Ertesi günü ailemi çağırdım ve onlara söyledim ailemde çok şaşırdılar ondan asla böyle bi şey beklemiyorlardı. Evlenmek için bu kadar mücadele verdin nasıl böyle bi şey yaparsın diye kızdılar vs. ( bu arada eşim sırf ben istiyorum diye kendi şehirini bırakıp benim olduğum şehire taşındı ve evlendikten sonra burada yaşamaya başladı). İnanılmaz ağrıma gitti yaşayan bilir zaten o an her şey başıma yıkıldı o kadar şoka uğradım ki ne yıktım ne döktüm ne bağırdım ne çağırdım sadece neden diyebildim. Bekarlığımdan kalan saçma bi hastalık gibi asla kimseyle fiziksel bi şey yaşamadım duygusal bi şey hissetmedim yemim ederim zaten pişman olup bırakmıştım ama Allah senin önüne çıkardı vs dedi. Neyse ben düşündüm taşındım boşanmak istediğime karar verdim aileme bu konuyu açtım onlar da onca emeğin var çok pişman bir kere daha denesen mi acaba dediler. Hayır dedim istemiyorum güvenim inancım hepsi kırıldı. Eşim günlerdir ağlıyor yalvarıyor herkesin önünde Kurana el basarım bir daha asla yapmam seni çok seviyorum diyip duruyor. Tabi ben de sevseydin yapmazdın diyorum ama gerçekten beni seviyordu durup durup sarılır sürekli ilgilenir gözümün içine bakardı hep. Neden böyle oldu keşke olmasaydı diyip duruyorum ama kocaman bi karmaşanın içine düştüm. Boşanmam gerektiğinin farkındayım çünkü affedersem bir daha yapar korkusu beni yiyip bitiriyor ama çok pişman asla yapmam sana köpek olurum sözünden çıkmam yeter ki bi şans ver olmazsa söz boşanırım diyor. Kısacası ne yapacağımı şaşırdım. Kendime olan saygımı gururumu kaybetmek istemiyorum ama bi şans verirsem ya bir daha yapmazsa fikri de aklımı çeliyor. Çok uzun oldu okuyan varsa kusura bakmayın lütfen. Bana yardımcı olur musunuz ?