- 27 Haziran 2024
- 493
- 1.263
- 36
Bu konuyu affedip affetmemek size kalmış, affederseniz bu konuyu kapatmak zorundasınız yoksa eşiniz zamanla yüzsüzleşip affetmeseydin o zaman diyecek
Bu konuyu affedip affetmemek size kalmış, affederseniz bu konuyu kapatmak zorundasınız yoksa eşiniz zamanla yüzsüzleşip affetmeseydin o zaman diyecekbir daha yapar mı diye düşünürken kendime şunu söylüyorum neden yapmasın! Emin olduğum tek şey evet gerçekten pişman görüyorum bunu anlıyorum mahcup sadece ağlıyor yalvarıyor ama inanın ben de bir daha üzülmek istemiyorum. Affedersem acımı katlayarak devam edeceğim ama boşanırsam illa ki bir yer de hafifleyecek.
Devam etmek için şans versem de asla unutamayacağımı ve sürekli bunu yüzüne vuracağımı biliyor karakterimi de çok iyi biliyor ama istersen bi ömür söyle en ufak yanlışımı gördüğün de boşanırsın diyor. Çok uzattım kusura bakmayın lütfen teşekkür ederimBu konuyu affedip affetmemek size kalmış, affederseniz bu konuyu kapatmak zorundasınız yoksa eşiniz zamanla yüzsüzleşip affetmeseydin o zaman diyecek
Sorun da bu affedersem fazlasıyla temkinli ve takıntılı olacağım böyle ömür geçmez ki. Her şeyi ben düzelteceğim onaracağım diyor ama olan tabiki de bana olacak benden gidecek her şey.Olmazsa söz boşanırım diyormuş da arada yıpranan yine siz olacaksanız affederseniz temkinli olun
Umarım sizin mutlu olacağınız şekilde sonuçlanır, her ne olursa olsun hayat devam ediyor kendinizi hırpalamaya değmez onun hatasıDevam etmek için şans versem de asla unutamayacağımı ve sürekli bunu yüzüne vuracağımı biliyor karakterimi de çok iyi biliyor ama istersen bi ömür söyle en ufak yanlışımı gördüğün de boşanırsın diyor. Çok uzattım kusura bakmayın lütfen teşekkür ederim
anlattıklarınızdan anladığım çok zor ve biraz şımarık olmuşsunuz ilişkide ve eşiniz de pasif ve özgüvensiz biri gibi duruyor. Size takıntılı düzeyde bağlı onu aşağı çektiğiniz halde ama komplekslerini de başkalarından beğeni almaya çalışarak kapatıyor.Öncelikle herkese merhabalar;
Siteye yeni üye oldum çünkü anlatmak konuşmak ve içimi dökmek istiyorum. Yargılamadan incitmeden cevap verirseniz çok sevinirim.
Ben 1 yıllık evliyim eşimle 4 yıldır da sevgiliydik. Ben karakter olarak zor bir insanım öfke kontrolüm yok aşırı gergin, kibirli ve sivri dilli bir insanım. Eşim de daha sakin ve sürekli yapıcı olduğu için onun mücadelesi sayesinde evlendik. Gözümün içine bakan, her dediğimi yapan sürekli ilgilenen sarılan iltifatlar eden bir adamdır kendisi ve evlendikten sonra da bu değişmedi. Hatta ben de sırf bu yüzden artık kendimi böyle kabul etmek istemediğim için terapiye başladım ve artık eskisi gibi değildim. Her neyse bundan 10 gün önce eşimin telefonunda sahte bi hesaptan bi kaç kıza yazılmış mesajlar gördüm. Duygusal içerikli mesajlar değildi sadece napıyorsun nasılsın saçma sapan şeyler işte. Tabi ben çok şaşırdım bütün inancım güvenim kırıldı yıkıldım resmen ve ona sordum kabul etti evet ben yazdım dedi. Ertesi günü ailemi çağırdım ve onlara söyledim ailemde çok şaşırdılar ondan asla böyle bi şey beklemiyorlardı. Evlenmek için bu kadar mücadele verdin nasıl böyle bi şey yaparsın diye kızdılar vs. ( bu arada eşim sırf ben istiyorum diye kendi şehirini bırakıp benim olduğum şehire taşındı ve evlendikten sonra burada yaşamaya başladı). İnanılmaz ağrıma gitti yaşayan bilir zaten o an her şey başıma yıkıldı o kadar şoka uğradım ki ne yıktım ne döktüm ne bağırdım ne çağırdım sadece neden diyebildim. Bekarlığımdan kalan saçma bi hastalık gibi asla kimseyle fiziksel bi şey yaşamadım duygusal bi şey hissetmedim yemim ederim zaten pişman olup bırakmıştım ama Allah senin önüne çıkardı vs dedi. Neyse ben düşündüm taşındım boşanmak istediğime karar verdim aileme bu konuyu açtım onlar da onca emeğin var çok pişman bir kere daha denesen mi acaba dediler. Hayır dedim istemiyorum güvenim inancım hepsi kırıldı. Eşim günlerdir ağlıyor yalvarıyor herkesin önünde Kurana el basarım bir daha asla yapmam seni çok seviyorum diyip duruyor. Tabi ben de sevseydin yapmazdın diyorum ama gerçekten beni seviyordu durup durup sarılır sürekli ilgilenir gözümün içine bakardı hep. Neden böyle oldu keşke olmasaydı diyip duruyorum ama kocaman bi karmaşanın içine düştüm. Boşanmam gerektiğinin farkındayım çünkü affedersem bir daha yapar korkusu beni yiyip bitiriyor ama çok pişman asla yapmam sana köpek olurum sözünden çıkmam yeter ki bi şans ver olmazsa söz boşanırım diyor. Kısacası ne yapacağımı şaşırdım. Kendime olan saygımı gururumu kaybetmek istemiyorum ama bi şans verirsem ya bir daha yapmazsa fikri de aklımı çeliyor. Çok uzun oldu okuyan varsa kusura bakmayın lütfen. Bana yardımcı olur musunuz ?
Sorun da bu affedersem fazlasıyla temkinli ve takıntılı olacağım böyle ömür geçmez ki. Her şeyi ben düzelteceğim onaracağım diyor ama olan tabiki de bana olacak benden gidecek her şey.Olmazsa söz boşanırım diyormuş da arada yıpranan yine siz olacaksanız affederseniz temkinli olun
Evet çok zor bi insanım ama şımarık değilim çocukluk travmalarım yüzünden aşırı öfkeli bi insanım ve evet eşime karşı önceden aşırı aşağılayıcıydım bu durumun onu kırdığını üzdüğünü fark etmeye başladım ve kendimden nefret ettiğim için hemen terapiye başladım zaten. Ben de sizin gibi düşünüyorum eşim benden beğeni alamadığı için mi bunu yapıyor acaba ? Ve evet ben de kendisine bana takıntılı olduğunu bunun sevgi olmadığını söylüyorum ama asla anlamıyor . Eşim de ailesi dahil çevresinden hiç sevgi görmemiş bu yüzden ben de gördüğü sevgiye saplantı sanırım. Ben sensiz yapamam sensiz ölürüm intihar ederim diyip duruyor. Evet kendisi de bu şekilde çok sağlıklı olmuyor zaten ama bensiz olmayı kabullenmiyor. Ne yapacağımı şaşırdım.anlattıklarınızdan anladığım çok zor ve biraz şımarık olmuşsunuz ilişkide ve eşiniz de pasif ve özgüvensiz biri gibi duruyor. Size takıntılı düzeyde bağlı onu aşağı çektiğiniz halde ama komplekslerini de başkalarından beğeni almaya çalışarak kapatıyor.
Kişisel görüşüm ikinizin de iyiliği için ayrılmanız ve ikinizin de terapi desteği alması. Zira eşiniz de çok sağlıksız bir profil sergiliyor
anlattıklarınızdan anladığım çok zor ve biraz şımarık olmuşsunuz ilişkide ve eşiniz de pasif ve özgüvensiz biri gibi duruyor. Size takıntılı düzeyde bağlı onu aşağı çektiğiniz halde ama komplekslerini de başkalarından beğeni almaya çalışarak kapatıyor.
Kişisel görüşüm ikinizin de iyiliği için ayrılmanız ve ikinizin de terapi desteği alması. Zira eşiniz de çok sağlıksız bir profil sergiliyor
Onun da destek alması lazım. O da sağlıklı düşünmeye başlarsa bu evlilikte durmak istemeyecektir zaten.Evet çok zor bi insanım ama şımarık değilim çocukluk travmalarım yüzünden aşırı öfkeli bi insanım ve evet eşime karşı önceden aşırı aşağılayıcıydım bu durumun onu kırdığını üzdüğünü fark etmeye başladım ve kendimden nefret ettiğim için hemen terapiye başladım zaten. Ben de sizin gibi düşünüyorum eşim benden beğeni alamadığı için mi bunu yapıyor acaba ? Ve evet ben de kendisine bana takıntılı olduğunu bunun sevgi olmadığını söylüyorum ama asla anlamıyor . Eşim de ailesi dahil çevresinden hiç sevgi görmemiş bu yüzden ben de gördüğü sevgiye saplantı sanırım. Ben sensiz yapamam sensiz ölürüm intihar ederim diyip duruyor. Evet kendisi de bu şekilde çok sağlıklı olmuyor zaten ama bensiz olmayı kabullenmiyor. Ne yapacağımı şaşırdım.
Sanırım beni ve evliliğimizi iki üç lafa göre yanlış değerlendirdiniz ama sorun değil. Teşekkür ederim yorumunuz için.Onun da destek alması lazım. O da sağlıklı düşünmeye başlarsa bu evlilikte durmak istemeyecektir zaten.
O zaman ayrı ayrı terapi alın sonra evlilik terapisiyle destekleyebilirsiniz eğer hala evli kalmak istiyorsanız. Umarım hakkınızda hayırlısı olurBu evlilikte her şeye rağmen durmak isteyen o zaten o yüzden anlamıyorum ya hem bu kadar kaybetmekten korkup hem de bu kadar şeyi nasıl yapabilir insan ? Tedavi olmak istediğini söylüyor zaten ömrümün sonuna kadar da giderim terapiye yeter ki boşanmayalım şans ver diyor ama ben bilmiyorum işte. Teşekkür ederim yorumunuz için
Çok teşekkür ederim yazdığınızda “ bu evlilikte kalmak isteyecektir” olarak anladığım için bu şekilde yorum yaptım. Amin inşallah.O zaman ayrı ayrı terapi alın sonra evlilik terapisiyle destekleyebilirsiniz eğer hala evli kalmak istiyorsanız. Umarım hakkınızda hayırlısı olur
Ya bekarlıktan kalma alışkanlık,hastalık gibi saçma bir açıklama yaptığı için ben tekrar yapmayacağından emin olamadım malesef. Daha çok yakalanmış olmanın verdiği pişmanlık bu bence.Fiziksel veya değil durumun aldatma olduğunu ben de o da gayet iyi biliyoruz maalesef. İşin doğrusu bugüne kadar söylediğim tek şey aldatmayı asla affetmem olduğu için öğrendiğim de ilk bir gün kendi köşeme çekildim sonrasında ailemle paylaştım çünkü o kadar ağır bir duygu yaşıyordum ki tek istediğim ve düşündüğüm boşanmaktı. Ailem her daim arkamdalar karakter olarak yumuşaklar biraz ne olursa olsun sakin kalabilen insanlar bugüne kadar hiç bir sorunda ne söyledim ne çağırdım. Bu konuda da yapılanın çok büyük bi saygısızlık olduğunu ama hata olduğunu ve bence bir daha asla yapmaz kanısında oldukları için benim biraz kafam karıştılar evet belki söylemeseydim kendi başıma aldığım kararla daha dik bi duruş sergileyebilirdim.
Ben de aynısını söylüyorum ama zaten yakalamadan önce bıraktığını söylüyor ki mesajlara baktığımda en son martta yazışmış başka yok ama işte benim de sizin gibi inancım yok. Evet pişman ama dediğiniz gibi yakalandığı için mi yoksa gerçekten bana bunu yaptığı için mi bilmiyorum.Ya bekarlıktan kalma alışkanlık,hastalık gibi saçma bir açıklama yaptığı için ben tekrar yapmayacağından emin olamadım malesef. Daha çok yakalanmış olmanın verdiği pişmanlık bu
Evliliğim sorunsuz demedim ki aksine ilk evlendiğimiz zamanlar aşırı derecede kavga ediyorduk ve hepsinin sebebi bendim sürekli sebepsiz yere huzursuzluk çıkarıyordum eşim de hep alttan alıyordu ve artık zaman geçtikçe onu yıpratmaya başladığımı farkettiğim içim tedaviye başladım hala devam ediyorum tamamen düzelmedim tabi ki. Ben de onu anlamıyorum napıyorsun nasılsın gibi şeyler yazmak ona ne kazandırdı ne için yaptı? kendisine sordum benimle ilgili mi sorun dedim asla benim şerefsizliğim benim adiliğim diyip duruyor. İnanın ben de anlayamıyorum hiç bir şeyi.Bence evliliginiz anlattiginiz kadar sorunsuz olamaz. Belki karakteriniz hala degişmemiş olabilir. Tedaviye gittim yazmissiniz. Esinizi yipratmis olabilir misiniz? Sadecw konusma amacli napion fln yeni evli birinin çok sacma geldi bana..
Göz yummak istediğimi söylemiyorum böyle bir insan nasıl böyle bir şey yapar anlamında söylüyorum ama maşallah çok yargılayıcısınız. Umarım bir gün yaşamazsınız öyle aptal bir durum ki her şeyi sorguluyorsunuz koparıp atmak istiyorsunuz ama sanki canınız kopuyor gibi hissediyorsunuz.
Yani bilemedimÖncelikle herkese merhabalar;
Siteye yeni üye oldum çünkü anlatmak konuşmak ve içimi dökmek istiyorum. Yargılamadan incitmeden cevap verirseniz çok sevinirim.
Ben 1 yıllık evliyim eşimle 4 yıldır da sevgiliydik. Ben karakter olarak zor bir insanım öfke kontrolüm yok aşırı gergin, kibirli ve sivri dilli bir insanım. Eşim de daha sakin ve sürekli yapıcı olduğu için onun mücadelesi sayesinde evlendik. Gözümün içine bakan, her dediğimi yapan sürekli ilgilenen sarılan iltifatlar eden bir adamdır kendisi ve evlendikten sonra da bu değişmedi. Hatta ben de sırf bu yüzden artık kendimi böyle kabul etmek istemediğim için terapiye başladım ve artık eskisi gibi değildim. Her neyse bundan 10 gün önce eşimin telefonunda sahte bi hesaptan bi kaç kıza yazılmış mesajlar gördüm. Duygusal içerikli mesajlar değildi sadece napıyorsun nasılsın saçma sapan şeyler işte. Tabi ben çok şaşırdım bütün inancım güvenim kırıldı yıkıldım resmen ve ona sordum kabul etti evet ben yazdım dedi. Ertesi günü ailemi çağırdım ve onlara söyledim ailemde çok şaşırdılar ondan asla böyle bi şey beklemiyorlardı. Evlenmek için bu kadar mücadele verdin nasıl böyle bi şey yaparsın diye kızdılar vs. ( bu arada eşim sırf ben istiyorum diye kendi şehirini bırakıp benim olduğum şehire taşındı ve evlendikten sonra burada yaşamaya başladı). İnanılmaz ağrıma gitti yaşayan bilir zaten o an her şey başıma yıkıldı o kadar şoka uğradım ki ne yıktım ne döktüm ne bağırdım ne çağırdım sadece neden diyebildim. Bekarlığımdan kalan saçma bi hastalık gibi asla kimseyle fiziksel bi şey yaşamadım duygusal bi şey hissetmedim yemim ederim zaten pişman olup bırakmıştım ama Allah senin önüne çıkardı vs dedi. Neyse ben düşündüm taşındım boşanmak istediğime karar verdim aileme bu konuyu açtım onlar da onca emeğin var çok pişman bir kere daha denesen mi acaba dediler. Hayır dedim istemiyorum güvenim inancım hepsi kırıldı. Eşim günlerdir ağlıyor yalvarıyor herkesin önünde Kurana el basarım bir daha asla yapmam seni çok seviyorum diyip duruyor. Tabi ben de sevseydin yapmazdın diyorum ama gerçekten beni seviyordu durup durup sarılır sürekli ilgilenir gözümün içine bakardı hep. Neden böyle oldu keşke olmasaydı diyip duruyorum ama kocaman bi karmaşanın içine düştüm. Boşanmam gerektiğinin farkındayım çünkü affedersem bir daha yapar korkusu beni yiyip bitiriyor ama çok pişman asla yapmam sana köpek olurum sözünden çıkmam yeter ki bi şans ver olmazsa söz boşanırım diyor. Kısacası ne yapacağımı şaşırdım. Kendime olan saygımı gururumu kaybetmek istemiyorum ama bi şans verirsem ya bir daha yapmazsa fikri de aklımı çeliyor. Çok uzun oldu okuyan varsa kusura bakmayın lütfen. Bana yardımcı olur musunuz ?
Yasamadığımı kim soyledi yaşadım, eleman koltuğa yayılmış oturuyordu ben de yemek hazırlıyordum baktım yüzünde sıfıta sırita telefona bakıyor valla anladım o an karı kızla konuştuğunuEn azından seninki şerefsiz olduğunu kabul etmiş, benimkinde o da yoktu sosyalleşiyorum dedi ben de tekmeyi attım gitti. Ne yapayım şimdi çok iyi okullar bitirdi vah vah niye öyle yaptı diye ağıt mı yakayım saygısız ve küçükbeyinli bir insandı o kadar.