Sizin yerinizde olsam evlenmeyi tercih etmezdim ama cinsellik yaşamak tamamen sizin kararınız anne olmakla ilgisi yok bence. Sevgilinizi haklı buluyorum ben istekte bulunmakta ama siz de istemiyorsanız kabul etmeseniz siz de haklısınız. Aynı eve çıkmak gibi durumlar olmadığı sürece bence sorun yok.Merhaba kızlar.. ilk defa üye oluyorum her zaman misafir olarak konuları okurdum ama güzel yorumlarınızı görünce birde ben içimiz acayim dedim.nerden başlasam bilmiyorum eşimden ayrılalı 3 sene kadar oldu 34 yasindayim 1 de kizim var. Yaklaşık 8 aydır hayatımda biri var .benle de kızımla da aşırı ilgili . Daha önce hiç evlilik yapmamış ama nişanlısıyla bir çok şeyi yaşamış ben sorun etmedim kendisi de bana karşı hiç dul muamelesi yapmadı yapmaz da. Önceden ne yaşadığımiz önemsiz diye bakıyoruz ikimiz de. Hatta söyle söylim kızımı babası görmüyor erkek arkadaşım ise hastalansa bile yetişip geliyor ilgileniyor kendi çocuğu gibi. Anlayacağınız çok güzel giden bir ilişkimiz var ama erkek arkadaşım ve benim bir evlilik için en az 1 senemiz var evlilik icin hatta bana kalsa daha uzun bir sure olsun diyorum çünkü yeniden evlenmek yeniden aynı problemleri yaşama korkusu biraz beni ürkütüyor. Işte sorun şu ki erkek arkadaşım 39 ben ise 34 yaşındayım ve malesef birşeyler yasamak istiyor... elele tutuşmak sarılmak vs değil ötesine gitmek istiyor yani iliski istiyor, zorlamıyor bunun için asla ama kocaman insanlarız birbrimizi seviyoruz evlenene kadar yasamicaz mi hic bisey diyor. Kafam cok krisik bi yandan o kadar seviyorum o kadar özel biri ki ama bi yandan da annesin sen diyorum kendime asla yapma diyorum. Bu konuda fikirlerinizi alabilir miyim sizce ne yapmalıyım bunun için de ayrılmak bitirmek de istemiyorum ama bitirmezsem de sık sık gündeme gelicek bu konu ..
Bu kişiler evli de olabilirdi. O zaman çocuk evdeyken ne olacaktı? Çocuğun olmadığı bir an mı kolluyor çiftler? Çocuk nasıl hissedebilir ki ?Siz ilişki yaşarken çocuğunuz nerde olacak . Bakacak biri var mı bari. Çocuklar küçük de olsa hisseder. İnşallah çocuk evdeyken yapmazsınız.
Yanı tabi ki eğer biterse diye çok anı biriktirmek istemiyorum aslında, boşanmış bayanlar bu dedigimi cok ii anlayacaktır. Sonuçta kaç seme emek veriliyor bi evliliğe ve pat diye hayaller umutlar suya düşüyor. Şimdide haliyle güven problemi oluyor. Ha öyle durduk yere hadi bitirelim diyecek biri deil aklı gayet başında. Hatta çocuğuma sabırsız olduğum anlarda bile çocuk o kendine gel diyor maddi manevi her anımda destek bana ciddenSiz bunu zaten hiç evlenmeden de yaşayabilirdiniz, sizi tedirgin eden başka bir şey olabilir mi? Yani erkek arkadaşınızla ilgili, bir şeyler yaşarsanız ve biterse diye bir tedirginlik yaşıyor musunuz?
Benim aklımı sadece çocuğunuz mesgul etti açıkçası. Çocuk için her şeyi kırk defa düşünmek gerekiyor. Umarım çocuğunuza karşı tavırlarında samimidir erkek arkadaşınız. Yine de temkinli olmanızı tavsiye ederim naçizane fikrim.
Aslında böyle düşünüyorum ama çocukluktan bu yana bu konuda öyle tabularimiz var ki halk olarak bir de dinî çekinceler oluyor haliyle yetişme tarzımızdan ötürüCinsellik bir ihtiyaç; boşanınca, anne olunca bitmiyor. Ama bizim ülkemizde bu hala kötü bir şeymiş gibi görülüyor. Herkesin kendi kararı, yaşamak istiyorsanız yaşayın.
İnsanlar Sevişmek istiyor ya da istemiyor diye yargılamak haddime değil.Merhaba kızlar.. ilk defa üye oluyorum her zaman misafir olarak konuları okurdum ama güzel yorumlarınızı görünce birde ben içimiz acayim dedim.nerden başlasam bilmiyorum eşimden ayrılalı 3 sene kadar oldu 34 yasindayim 1 de kizim var. Yaklaşık 8 aydır hayatımda biri var .benle de kızımla da aşırı ilgili . Daha önce hiç evlilik yapmamış ama nişanlısıyla bir çok şeyi yaşamış ben sorun etmedim kendisi de bana karşı hiç dul muamelesi yapmadı yapmaz da. Önceden ne yaşadığımiz önemsiz diye bakıyoruz ikimiz de. Hatta söyle söylim kızımı babası görmüyor erkek arkadaşım ise hastalansa bile yetişip geliyor ilgileniyor kendi çocuğu gibi. Anlayacağınız çok güzel giden bir ilişkimiz var ama erkek arkadaşım ve benim bir evlilik için en az 1 senemiz var evlilik icin hatta bana kalsa daha uzun bir sure olsun diyorum çünkü yeniden evlenmek yeniden aynı problemleri yaşama korkusu biraz beni ürkütüyor. Işte sorun şu ki erkek arkadaşım 39 ben ise 34 yaşındayım ve malesef birşeyler yasamak istiyor... elele tutuşmak sarılmak vs değil ötesine gitmek istiyor yani iliski istiyor, zorlamıyor bunun için asla ama kocaman insanlarız birbrimizi seviyoruz evlenene kadar yasamicaz mi hic bisey diyor. Kafam cok krisik bi yandan o kadar seviyorum o kadar özel biri ki ama bi yandan da annesin sen diyorum kendime asla yapma diyorum. Bu konuda fikirlerinizi alabilir miyim sizce ne yapmalıyım bunun için de ayrılmak bitirmek de istemiyorum ama bitirmezsem de sık sık gündeme gelicek bu konu ..
Aslında kendimden şüphe duyuyorum çünkü ben evlilik olayını beceremiyorum. Ben bekar halimle bile eski eşin ailesine kendimi kabullendiremedim hiç sevmediler yani hep haset ettiler şimdi birde cocugumu erkek arkadasimin ailesine kabullendirmek kendimi sevdirmek yok kaynana yok görümce olaylarini hicc ama hiç sevmiyorum resmen fobim var kaynana kelimesine bile. Evlilikten korkum sadece eski evliligimde yasadklarimKimsenin sizi yargılama hakkı yok. Eminim çıkar şimdi dini yorum yapanlar ama buna kimse karışamaz öncelikle. Anne olmanız kadın olmanıza engel değil, tabii ki özel hayatınız olacak bunu yaşayıp yaşamamak sizin tercihiniz. Yetişkin iki insan olarak aranızda geçenler ikinizi ilgilendirir. Ancak evlilikten ürkme sebebiniz önemli. Ben bu kısma takıldım. Karşınızdaki insanda en ufak bir şüphe duyacağınız şey görüyorsanız tabi ki bunu ilerletmeyin, bir kız çocuğu annesi olarak ince eleyip sık dokunmak gerek diye düşünüyorum üstelik kızınızın bir baba rol modeli yokken. En iyi tahlili siz yaparsınız.
Iste erkek arkafasimda hissettiğimde bu zaten. Biseyler yaşadıkça bağlanıyor deli gibi bağlanıyor hem de.. asiri sahipleniyor hani boyle sefkatle hem deİhtimalleri dusunmek lazim.ileri boyutta bir seyler yasadiktan sonra ayrilma ihtimali var, bir seyler yasandi diye ayrilamama ihtimali var.
Niye ayrılamasın? Biriyle sevişti ve sonra evlenmenin yanlis oldugunu anladi diyelim. Onu baglayan sey nedir? Adam diyelim ki rezil biri çıktı. Evlenip rezillikler mi ceksin? Seviştim ayrilamam evlenmek zorundayim mi diyecek?İhtimalleri dusunmek lazim.ileri boyutta bir seyler yasadiktan sonra ayrilma ihtimali var, bir seyler yasandi diye ayrilamama ihtimali var.
Işte erkekler malesef o seviyeyi korumak istemoyor dokundukça biseyler yaşadıkça mutlu oluyorlar doğaları gereği.. Ama sırf biseyler yaşamak istemiyorum diye de ayrılmak da istememBen sizi takdir ettim çocuklu annelerin daha hassas davranması gerekir evlilik konusunda.bence birlikteliğimizi çocuğunuzu rahatsız etmeyecek şekilde yaşayabilirsiniz.evlilik için acele etmeyin elin adamı hemen eve gelmesin.Ayrica birlikteliğimizi evinizde yaşamayın.Acikcasi anne olarak temkinlisiniz bence mutlu olmak sizinde hakkınız.ben çocuklu kadınların hemen evlenmesi taraftarı değilim ama seviyeli birlikteliğe olumlu bakıyorum.
İnsanlar çocukları olunca ilişkiye girmeyi bırakıyor mu, yoksa burada nikah olmadığı için mi çocuk hissediyor?Siz ilişki yaşarken çocuğunuz nerde olacak . Bakacak biri var mı bari. Çocuklar küçük de olsa hisseder. İnşallah çocuk evdeyken yapmazsınız.
Yok bendeki duyglar pek bu şekilde değil.. hani annelik duygusu işte tarif edemiyorum ahlaksızlık yapıyormuşum gibi kizimin yüzüne bakamazmisim gibi hisler oluyor biliyorum çok saçma ama bi yandan diyorum sevmek sevilmek benim de hakkım ayıp değil ki diyorum mutlu anne mutlu çocuktur hep derim ama işte kafam karisikAnne psikolojisine giriceksen Sevgili de yapmaman gerekir yani öncelikle anne psikolojisinden çık bu konuda anlaşalım...
İlişki istemeside gayet doğal. Adamla mutluysan, zevk alacaksan, dini, ahlaki senin için sorun teşkil etmiyorsa neden olmasın? Ayrıca ilişkiye "adam ben boşandım diye kolay yoldan cinsellik olarak görüyor veya bişeyler yaşarsak beni bırakıp giderse kullanılmış hissederim." bakış açısıyla bakmazsanız sorun yaşamazsınız.
Ben zaten karşılıklı istek ve zevk alınan bişey olan cinsel birlikteliğin herhangi bir ayrılma veya terkedilme durumunda" ah vah terkedildim, kullanıldım triplerini çok saçma buluyorum. Sanırsın sen zevk alarak yapmadın karşıya bir lütuf muş gibi takdim ettin kendini ve karşılığında elin boş kaldı...
Hep bu mentaliteden dolayı kaybediyoruz.
Yapma aslaMerhaba kızlar.. ilk defa üye oluyorum her zaman misafir olarak konuları okurdum ama güzel yorumlarınızı görünce birde ben içimiz acayim dedim.nerden başlasam bilmiyorum eşimden ayrılalı 3 sene kadar oldu 34 yasindayim 1 de kizim var. Yaklaşık 8 aydır hayatımda biri var .benle de kızımla da aşırı ilgili . Daha önce hiç evlilik yapmamış ama nişanlısıyla bir çok şeyi yaşamış ben sorun etmedim kendisi de bana karşı hiç dul muamelesi yapmadı yapmaz da. Önceden ne yaşadığımiz önemsiz diye bakıyoruz ikimiz de. Hatta söyle söylim kızımı babası görmüyor erkek arkadaşım ise hastalansa bile yetişip geliyor ilgileniyor kendi çocuğu gibi. Anlayacağınız çok güzel giden bir ilişkimiz var ama erkek arkadaşım ve benim bir evlilik için en az 1 senemiz var evlilik icin hatta bana kalsa daha uzun bir sure olsun diyorum çünkü yeniden evlenmek yeniden aynı problemleri yaşama korkusu biraz beni ürkütüyor. Işte sorun şu ki erkek arkadaşım 39 ben ise 34 yaşındayım ve malesef birşeyler yasamak istiyor... elele tutuşmak sarılmak vs değil ötesine gitmek istiyor yani iliski istiyor, zorlamıyor bunun için asla ama kocaman insanlarız birbrimizi seviyoruz evlenene kadar yasamicaz mi hic bisey diyor. Kafam cok krisik bi yandan o kadar seviyorum o kadar özel biri ki ama bi yandan da annesin sen diyorum kendime asla yapma diyorum. Bu konuda fikirlerinizi alabilir miyim sizce ne yapmalıyım bunun için de ayrılmak bitirmek de istemiyorum ama bitirmezsem de sık sık gündeme gelicek bu konu ..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?