Yardıma ihtiyacım var.


Yaşattıklarını düşünüyorum biran nefret ediyorum ama sonra güzel olan şeyler geliyor aklıma içim sızlıyor yine.1.5 yıldır böyle yaşıyorum.
 

En çok üzüldüğüm o annesi kızıymışım gibi davranıyor bana.Nişanlım sadece olanları biliyor kim olduğunu nasıl ne zaman olduğunu bilmiyor.hiç söylemedim.anlatsam ne olucak kime güvenebilirim arkamı döndüğümde herkes öğrenir.o yüzden buraya yazmak istedim.Hastaneden çıktıktan sonra dediğiniz gibi düşünüyordum.aynaya baktığımda kendimden utanacağım hiçbirşey yapmamaya söz vermiştim.sözümü onu ziyarete gidene kadarda tuttum.bundan sonra tutmayada devam edicem.
 

Yardım etmeye çalışıyorsunuz yanlış anlayamam.Evet utanıyorum bunlardan ama yapıcak bişeyim yok.Zıtlaştığı zamanlarda oldu aslında adı gibi emin onu zor durumda bırakmıyacağımdan.Sadece kendi vicdanını rahatlatmaya çalışıyor belkide.bilmiyorum
 


Umarım, buna onu aramak/yazmak da dahil olsun o zaman, utanılacak bir şey olmayabilir ama iletişimi sürdürmeyi çalışmak en basit haliyle yaptığınız. Nasıl olsa artık son kez görmüşsünüz, sınav sizin irade sınavınız bundan sonra
 
Sana bir abla tavsiyesi sen yine de kimseye sonsuz güvenme olur mu ?
Hiç beklemediğin anda , hiç beklemediğin insanların bambaşka yüzleri ile karşılaşabiliyor insan .
Hakkında hayırlısı olsun , sadece duygularınla hareket etme , mantığını da devreye sokarak kararlar almanı öneririm . Böylelikle hata yapma olasılığımız biraz daha azalır .
 

Haklısınız.Gece olunca yazardım hep genelde senden nefret ediyorum diye başlardım konuşurdumda konuşurdum.kimi zaman terslerdi kimi zaman haklı olduğumu söylerdi.ertesi sabah keşke yazmasaydım derdim.teşekkür ederim düşüncelerinizi paylaştığınız için
 

Onu tanıdığımdan beri yaptığım hiçbirşeyin mantıklı olmadığını biliyorum.Keşke şu zamana kadar aklımın söylediklerini yapsaydım abla.o kadar pişmanım ki.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…