Yardım etmek istiyorum, ama kullanılmaktan da korkuyorum..

Zor bir durum...Hiç tanımadığım halde diğer konu ve mesajlarınızdan bir sempatim var size...Göstere göstere olmadan o içinizdeki güvene insan sevgisine...
Yerinizde olsaydım diye düşünüyorum...Zeynep ablaya yardım ederdim sanırım...O çocuklara değil...İnsanların bu tür rahatlıkları beni çok rahatsız ediyor ki ben sıfır maddi zorlukla yaşadım diyebilirim...En azından hiç kendi gelirimi kendim sağlamak zorunda kalmamama rağmen...
Yetişkin bir insan ki bu iki evlat yetişkin sorumluluk duygusuna sahip olmalıydılar...Anlamıyorum ki insanın kendisini babasız büyüten bakıcılık yapıp para kazanan bir annesi olur da nasıl sorumsuz olma lüksü olur...
Bilmiyorum...ben toleranslarımı çok azalttım insanlara...anlamayana yapmıyorum iyiliği...Haketmeyene vermiyorum, kendi burnundan kıl aldırmayan için kendimi üzmüyorum...
Sanırım yerinizde olsam sadece Zeynep Ablayı rahat ettirmeye çalışırım...

ipektuncer .!.:

İnan bir karşılık beklemiyorum ve Elif'e yardım etmeyi çok istiyorum.
Onların bana vereceği ne gibi bir karşılık olabilir? Ama mükafatı Rabbim verirse, gerçek ödül o olur. Şimdi ben kalkıp o takımı alsam, o para benim "cebimdne çıkmış" bir para olamz, biliyorum. Fazlasıyla döner bana.
Ama onlardan da bir çaba görmek istiyorum. Tamam, gösterecekleri çaba benimle alakalı olmasın, benim bebeğimle falan alakalı da olmasın.
Ama mesela bir iş arasın, evlenene kadar çalışayım desin. Sadece annesine ve nişanlısına bırakmasın herşeyi. Tamam herkes bir değil, ama onun yaşındayken hamileydim, can taşıyordum ben. Bir ev geçindirme sorumluluğum vardı. Ve hatta ben Elif'in yaşından da küçüktüm, Elif'i okuttuğum dönemlerde.

Oğlana dayısı iş bulmuş, biraz uzakmış diye oğlan gönülsüz. Ama patron her sabah götürecekmiş onu. Ben olsam uçar giderim.
Bir kızım var, ikinci evladım yolda. Hala tereddütteyim, bir evin geçimini tek bir insnaın sırtına yüklemek doğru mu? Ya mağdur olursak, çocuklarımın bir eksiği olur da karşılayamazsak?

Bir yandan da, çok iyi biliyorum mutfaklarının boş halini. "Hiç bişeye ihtiyacımız yok, sağol canım" dediği zamanlar "hadi göster" dediğimde bir paket makarnadan başka bişeyi erzak olarak gösteremediği dönemleri biliyorum. Daha çok yakın zamanda yaşamışlar öyle bir dönem. Zeynep abla anlattı, o dönemi atlatmış olduğu için anlatıyor, yoksa asla yardım istemez.
Evde hiç erzak kalmamış, para bitmiş, oğlanın mezuniyetine zaten gidememiş yol parası bulamayacağı için. Oğlana para da yollayamamış. Resmen o orada aç kaldı, biz burada diyor, ağlıyor. Şu an iyiyiz, ama Allah bunaltmıyor, en fazla 3-4 gün sıkıntı görüyoruz diyor. Öyle de gözü tok.
O sıkıntılı dönemde Elif barut gibiymiş, çok sinirliymiş. "e tabi o hiç yokluk görmediki, çileyi hep ben çektim" diyor.

Genişletmek için tıkla...

Ne onlara yağdır ne onlardan tamamen uzak dur diyorum..

Elbette balık vermeyelim, balık tutmasını öğretelim, çalışmaya hatta sorumluluk almaya yönlendirelim,
Elif evleniyor değil mi, bırak eşi ile kendisi düşünsün , kendi sorumluluklarını alsınlar.

Sen arada Zeynep hanımı yoklarsın, hal hatır sormak da yeterlidir bence..

Gidişata bakarsın canım, ona göre davranırsın, ama sırf kendileri kendi geleceklerini düşünmüyorlar diye insanları cezalandırmak neden?

Ben her zaman için ifrattan ve tefritten uzak durulması taraftarıyım, insanız neticede, birbirimizi kollayalım diye yaratıldık...

Benim söyleyebileceklerim bu kadar,

Son olarak bir hadisle bitiriyorum, ben çok severim bu sözü.

Bir iş yapacaksan eğer; sor, sor sor sen gel yine kalbine sor...

ipektuncer onlar kendi hallerini bu kadar düşünmüyor demekki bir yolunu buluyorlar geçinmenin sende bu kadar dert etme bunları
ben o kızla aynı yaştayım 2 yaşında kızım var 1 yıl kendim baktım hemde tek başıma gurbette şimdi kendi memleketimdeyim annem bebeğe bakıyor ben çalışıyorum yapılmayacak şey değil yani o kızda istese bebek de bakabilir veya dışarda çalışabilir.
ama bence insanlık namına yardım amaçlı bir ihtiyacını giderebilirsin yemek takımı hoş bir hediye olur gerisinide kendileri düşünsünler.sonuçta bir düğüne bir nişana falan gittiğimizde yakın veya uzak olsun bir şeyler takıyoruz bir yrdımda bulunuyoruz.oda senin fakir bir aileye yardımın olsun hem içini rahatlatmış olursun.

belinay83 .!.:

ben yazdıklarınızdan şunu anladım ki eğer yardım etmezseniz vicdanınız rahat etmeyecek..şuana kadar gerçekten baya yardımınız dokunmuş ama şöyle bişey varki siz zor durumdayken onlar size nekadar kucak açmışlar nekadar yardım etmişler..babanızın tehditlerine rağmen onlar sizden vazgeçmemiş..ben biran bile düşünmeyin derim..sizin kalbinizi Allah biliyor ve iyiliğinizin karşılığını muhakkak göreceksiniz..şu ölümlü dünyada bizi sadece yaptığımız iyilikler kurtaracak..mal mülk hiçbirşey kurtarmayacak ..bence size bu çok güzel bi fırsat ..ben zeynep ablanızın art niyetli olduğunu düşünmüyorum..siz yapın gönlünüzden geleni..onlar anlar veya anlamaz gören Allah var

Genişletmek için tıkla...

Ben belki çok da vurgulamadığım halde, çok güzel 2 nokta yakalamışsın canım..
Evet, babamın tehditlerine rağmen hiç kapatmadı bana kapısını. Haftanın belki 3 günü ona giderdim hep.
Bir de Zeynep abla gerçekten çok iffetli, çok temiz bir insan. 30 yaşında dul kaldı, 2 çocuğu büyüttü. Namazında, niyazında, ağzından asla kötü söz çıktığını, birinin kalbini kırdığını işiten olmamıştır.
Böyle Allah dostu bir insanın duasını almak çok önemli. Bu fırsatı da kaçırmak istemiyorum bir yandan.

seerni .!.:

ipektuncer onlar kendi hallerini bu kadar düşünmüyor demekki bir yolunu buluyorlar geçinmenin sende bu kadar dert etme bunları
ben o kızla aynı yaştayım 2 yaşında kızım var 1 yıl kendim baktım hemde tek başıma gurbette şimdi kendi memleketimdeyim annem bebeğe bakıyor ben çalışıyorum yapılmayacak şey değil yani o kızda istese bebek de bakabilir veya dışarda çalışabilir.
ama bence insanlık namına yardım amaçlı bir ihtiyacını giderebilirsin yemek takımı hoş bir hediye olur gerisinide kendileri düşünsünler.sonuçta bir düğüne bir nişana falan gittiğimizde yakın veya uzak olsun bir şeyler takıyoruz bir yrdımda bulunuyoruz.oda senin fakir bir aileye yardımın olsun hem içini rahatlatmış olursun.

Genişletmek için tıkla...

Hep derdim ki, Elifin düğününde çok güzel bir set takacağım ona.
Tabi hayalim üniversiteyi bitirecek, güzel bir evlilik yapacaktı, düğününde oynayacaktık. Babasının emanetini, çok güvenilir bir adama, Elifin sevdiğine teslim edceektik, annesiyle hep böyleydi hayalimiz, olmadı..

Evlenince sıkıntısı çok olacak, ben ona set alsam bile eminim birkaç ay içinde bozdurulacak.
Bari set yerine onun eksiğini alayım, düğününde daha hafif bişey takarım.
Sen de aynı yaştaymışsın, ama sorumluluklarına bir bak.. Ben de onun yaşındayken onu okutuyordum canım, nasıl böyle oldu bu kız anlamıyorum.

ben olsam allah rızası için alırdım
babaları yok başında durumlarıda iyi değil
böyle durumlarda yardım etmemiz gerektiğini biliyoruz
sizde bu bilinçtesiniz zaten ne güzel!
bence kızın en ihtiyacı olan bir çeyizini alın hediye olarak
yetim sevindirmesi ne büyük sevaptır....
allah rızası için yaptığını düşün canım...

ipektuncer .!.:

Ben belki çok da vurgulamadığım halde, çok güzel 2 nokta yakalamışsın canım..
Evet, babamın tehditlerine rağmen hiç kapatmadı bana kapısını. Haftanın belki 3 günü ona giderdim hep.
Bir de Zeynep abla gerçekten çok iffetli, çok temiz bir insan. 30 yaşında dul kaldı, 2 çocuğu büyüttü. Namazında, niyazında, ağzından asla kötü söz çıktığını, birinin kalbini kırdığını işiten olmamıştır.
Böyle Allah dostu bir insanın duasını almak çok önemli. Bu fırsatı da kaçırmak istemiyorum bir yandan.

Genişletmek için tıkla...

bencede kaçırma..zaman öle zamanki hepimizde bu dünya hırsı bi para hırsı ben kendimden örnek veriyorum..bi endişe..kim neyi götürdü diğer tarafa..Cenab-ı Allah nekadar mal mülk mü yaptınızmı diye soracak..onlar yetim ipekcim..Peygamber efendimizde yetimdi..''Allah'a en sevgili evi, icinde ikram goren yetim bulunan evdir''(Hadis-i şerif)..ne büyük bi sevap alıyosun biliyomusun aslında ne büyük bi nimet varelinde..boşver sen şeytana uyma..git al..yap yapabildiğini..Sen bi yetimi sevindirceksinde Rabbim senin sırtını yeremi getirir..

ben olsam herhalde yardım ederdim yine... geçmiş yılların, babalarının hatrına. kızı belki haketmiyor belki zaman zaman ufak bir yardımlarına ihtiyacın olduğunda bile buna cvp vermemeleri seni kırıyor olsada sen bu yaptıklarının karşılığını aslında her daim alacaksın, kızın senin yaptıklarını görerek büyüyecek ve yeteri bir vicdan sahibi olacak, ve senin evinden bereket hiç eksik olmayacaktır. sen yaptıklarının karşılığını hayattan çok güzel alacaksın. için rahat olsun gönlünden ne yapmak geliyorsa yap gitsin kime ne zararı olacakki :)

nadirensevda .!.:

Ne onlara yağdır ne onlardan tamamen uzak dur diyorum..

Elbette balık vermeyelim, balık tutmasını öğretelim, çalışmaya hatta sorumluluk almaya yönlendirelim,
Elif evleniyor değil mi, bırak eşi ile kendisi düşünsün , kendi sorumluluklarını alsınlar.

Sen arada Zeynep hanımı yoklarsın, hal hatır sormak da yeterlidir bence..

Gidişata bakarsın canım, ona göre davranırsın, ama sırf kendileri kendi geleceklerini düşünmüyorlar diye insanları cezalandırmak neden?

Ben her zaman için ifrattan ve tefritten uzak durulması taraftarıyım, insanız neticede, birbirimizi kollayalım diye yaratıldık...

Benim söyleyebileceklerim bu kadar,

Son olarak bir hadisle bitiriyorum, ben çok severim bu sözü.

Bir iş yapacaksan eğer; sor, sor sor sen gel yine kalbine sor...

Genişletmek için tıkla...

"birbirimizi kollayalım diye yaratıldık" sözünden çok etkilendim arkadaşım.
Kalbime soruyorum, yardım et diyor.
Bir yandan da "çocukların için biriktir, kendini düşünmeyeni sen mi düşünüyorsun" diyor..
O nedenle konu açtım ve her zamanki gibi çok güzel fikirler aldım.
Yardım etsem kullanılmış olmayacağım, bunu anladım.
Etmezsem de buna mecbur değilim, böyle düşünenlerde var.

canım ben öyle hissettim ki ...eğer yardım etmezsen düşündüklerini almazsan sonradan pişmanlık duyacaksın sanki vicdanın rahat olmayacak...
o yüzden yap yardımını...onlardan ziyade vicdanın için...
zaten bu kız evlendikten sonra bu şekilde bir yardımı yapamayacaksın belki..en başından yap madem..

İpek Hanım,

Sizin konularınızı ilgiyle okuyorum. Mizacınız, içinizde çatışan duygu durumları, bir yandan insanlara yardım etme isteğiniz ama bir yandan amiyane tabirle “yine” kazık yeme korkusu…Bunlar benim içimde çeliştiğim duygu durumlarına çok benziyor. Siz ne olursa olsun sizi babanızla sıkıntı yaşadığınız zor dönemde yalnız bırakmayan, kişiliğini beğendiğiniz, rahmetli eşini sevdiğiniz bu hanıma yardım etmek istiyorsunuz zaten.
Yazdığınız yazının tamamı yardımı yapmanız için kendinizi ikna çabanızla dolu…
Bence yardım edin…Derler ya iyilik yap at denize, balık bilmezse Halik bilir…
Hem Allahın rızasını kazanmış olursunuz hem de vicdanınız rahat eder. Çünkü siz bu aileye arkanızı dönseniz de içiniz hiç rahat etmeyecek, vicdanınız mazeret sıralamaya devam edecek…
Bir de insanları bazen olduğu gibi kabul etmeliyiz belki…Onları doğruları bizimkilerle uyuşmadığında çok da sorgulamamalıyız…Sevdiklerimizi kaybediyoruz sonra…

Şimdi konu başka bir yere gidecek ama bunu da tartışmış olalım bence...Allah'ın bunları göreceğinden kuşkusuz hiçbirimizin şüphesi yok...Zeynep ablaya yapılacak yardıma da diyecek hiçbişeyim yok...Hepimizin zaafları var o da dönem dönem yanlışlar yapmış kendini düşünmüş olabilir ama ipektuncere yaptıkları bunları tolore etmeye yeter...İyi ama ya çocuklar...Allah insana akıl da vermiş...Onlar o annenin emeğini hiç mi görmediler...Elifin yapısında da yokmuş çalışmak...Allah Allah...niye ki...Bunca zorluğun içinde Elif nasıl bu kadar rahatını düşünebilir...Ya da kardeşi...işyeri uzak diye gönülsüzmüş gitmeye...bak sen keyfe...söylesenize kaç kişi hayatının rahatlığını yatarak elde etti...Hanginiz ölmüş babanızın ardından anneniz sizi okutmak için kendini paralarken gizlice evlenip okulunu yarım bırakmayı düşüebilirdi...Hanginiz evin erkeği sıfatındayken üç kuruşla anenize yardım etmek varken aklından ama bu iş uzak dye geçirebildi...
Bana yardıma gelen hanım fakirliklerinde kızını evlendirdiği için borç içinde olduklarından bahsedip duruyordu, iki gün gel de yaz temizliği yapalım dedim yoruluyorum gelemem dedi...haftada iki gün çalışıyormuş abla....kızla kavga ettik üstüme bişey almıyorsun dedi bana dedi...kıyafetlerimi ayırmıştım kabanım vardı giyer mi bunu dedim..park bravvodan alınmış bir monttu gösterdiğim...gençler artık kısa şeyler giyiyorlar dedi almadı...Seçme şansın cebinde paran varsa vardır bence...sonra gedi yine kızıma dedim ki betinin çok makyaj malzemesi var o da kullanmadıklarını yollasın bana dedi dedi...kusura bakma ben makyaj malzemelerimi kaliteli alıyorum sonuna kadar kullanıyorum veremem dedim bozuldu...
İhtiyaç başka bişeydir...Keyfine düşkün olmak başka...Hem karnım doysun hem ekmeğim bütün dursun yok öyle...
Ya da ben o kadar melek değilim...

babam 72 annem 64 yaşında babamın fındık tarlaları var sadece bir tarlanın bir başından bir başına yarım saatte gidersin öyle işini falan kendin yapman mümkün değildir hele ki o yaşta insanlar yapsın 4 kardeşiz hepimiz başka şehirdeyiz herkesin işi gücü çocuğu çoluğu var ha herkes gider fındığa ama ölesine annemi görmek köy özlemini gidermek bi nevi tatil her işini işçi yapar fındık toplanırken 30 işçi gelir 1 ay çalışır fındığı da işçi toplar ve benim o 72 yaşındaki babam günboyu çalışmasa da günde 10 kere o tarlaya gider dal keser fındık toplar su getirir çuval bağlar 64 yaşındaki annem yere oturur ayakta zor durduğu için yerden fındık toplar 35 derece sıcakta anne napıyorsun delirdin mi işçi var zaten senin topladığın iki fındık mı bitirecek fındığı dediğimde ben yorulmuyorum ki kızım zevk alıyorum der para bunlar emeklerimin parası ve bunları hiç te ihtiyaçları olmadığı halde sadece sevdiklerinden alıştıklarından çalışmadan duramadıklarında yaparlar

eski bir komşum çocuğu çoluğu olduğu halde kocası ölmüş gitmemiş kimsenin evine oturuyor hem de kira olan evinde 75 yaşında kadın merdiven silmeye çocuk bakmaya temizliğe gider geçinirdi çocukları da sokağa falan atmamıştı herhafta gelirler hal hatır sorarlar alışveriş yaparlar hatta gel bizde kal derler gitmezdi kendi kendine yalar giderdi öyle dinçti ki daha geçen sene dut ağacına çıkıp bize dut topladı

bir arkadaşım doğulu olan babası 5 kızı olunca kızların yediği içtiği gereksiz haramdır diyerek eve bile bakmazmış adam müteahhit olduğu durumu iyi olduğu halde okula giderken yok parası vermezmiş aç bile oturularmış adam başka şehre işe gidince o arkadaşım dantel yaparak çocuk bakarak köpek gezdirerek part tıme restoranlarda çalışarak okula yürüyerek giderek liseyi üniversiteyi bitirdi hatta mutfağa alışveriş bile yaparmış şimdi öğretmen evli çok güzel bir oğlu evi arabası mutlu olduğu bir işi var sınıf arkadaşlarımın geldiği restoranın tuvaletini silerek okudum der hep

komşum 3 kızı var eşi çalışıyor ama yetmiyor kadın benden güzel giyiniyor benden bakımlı duydum ki temizliğe gidermiş şaşırdım dedi ki bana benim çocuklarım var -kızlar ortaokulda- içlerinde bişey kalmasın özenmesin kimseye beni de böyle görsünler utanmasınlar benden elimden geliyor bu iş yapıyorum boş mu oturayım bir işe yarayayım diyor


9 yıl çalıştım bu sene işsiz kaldım babam bana her zaman destek oldu çalıştığımda bile hatta ama o maaşı alacağın günü bilmek kimseye sormadan kızın bişey istediğinde almak kimseye hesap vermemek -babam hesap falan istemez zaten de-bu benim param duygusu herşeye bedel bu sene görevlendirilmeyince tırnaklarımı yemeye başladım saçlarım beyazladı 26 kilo aldım oturup oturup yemekten sinirliyim sıkılıyorum bunalıyorum kendimi işe yaramaz hissediyorum

ipeği hepimiz biliyoruz zaten

demem o ki bu bence huy meselesi bir insan çalışmayı sevmiyorsa her işe bir kulp bulur ya zordur ya uzaktır ya ağırdır ya işteki herkes bir tek onu sevmez ya patron ona takar ya herkesin yapabildiği işi bi tek o yapamaz vs -iş beyin cerrahlığı değilse- ihtiyacın olmaz çalışmazsın falan filan da bu kızın içinde yok yok yani aç kalıp çalışmıyorsa hele de tam da dediğin gibi 25 yaşında kazık kadar olup o ana ona çalışıp bakıyorsa o utanmadan evde oturup o parayı yiyebiliyorsa diyecek fazla bişi yok zaten o ana çalıştığı için bu durumdalar bence yoksa eşşek gibi çalışır hem çeyizini alır hem de eve bakardı ama bence annede de hata var o öyle alıştı derse o böyle gördü derse tabi ki kız da bişi yapmaz yalnız el oğlu ipek gibi anası gibi üzülmez amanın o böyle deyip geçmez cicim ayları bitince benden sölemesi zaten oğlan da bulunan işe sıcak bakmamış yani canım bunlar alışmış değişmez ....insan yardım eder de bi zorluk vardır bi süreç vardır o geçene kadar dersin şu kadar zaman dersin okul bitsin dersin evlensin dersin işe girsin dersin ama bunlarınki geçmez yarın çoluğu çocuğu olur o da sana kalır o çocuk büyür okula gider evlenir sana kalır kalır yani yaptıkça tepene çıkarlar neden mi çünkü alıştırıyosun ve çünkü bunlar kıymet bilmiyor kıymet bilseler sen 1 yaparsın onlar şevklenir ben de 2 yapmaya çalışayım der gaz verirsin bi nevi güç verirsin biri yazmış karşılık mı bekliyorsunuz hayır ama kıymet görsün istiyoruz değer verilsin istiyoruz mecburmuşsun gibi yapmanı bekleyip kendi lazım olunca ortalıktan koybolanlara sinir oluyorum

kadın iyidir hoştur ihtiyacı vardır sen bilirsin tabi ama bu çocukların böyle olmasında hatası da var ayrıca mazaretş varken iş beğenmemesi de cabası kendi evinde koca yok küçük çocuğu yok sorumluluğu yok neden zor geliyor çalışmak insanlar 15 saat asgari ücrete fabrikada çalışıyorlar be bu ülkede neyse ben senin yerinde olsam vermezdim kendileri de bişey için uğraşsın ki ben de yetişemedikleri yerde koşayım derdim bu ülkede mutfağında ekmek olmayan evler var çeyize vereceğim parayı gerçek ihtiyacı olanlara verirdim o yemek takımını da kendim alır değiştire değiştire kullanırdım ama...

işte ama ki seni baban istemezken o kadın kapı açmış sana sanırım bu seni bağlayan ki onda da haklısın inşallah kıymet görür yaptıkların ne diyeyim

çirkin betty .!.:

Şimdi konu başka bir yere gidecek ama bunu da tartışmış olalım bence...Allah'ın bunları göreceğinden kuşkusuz hiçbirimizin şüphesi yok...Zeynep ablaya yapılacak yardıma da diyecek hiçbişeyim yok...Hepimizin zaafları var o da dönem dönem yanlışlar yapmış kendini düşünmüş olabilir ama ipektuncere yaptıkları bunları tolore etmeye yeter...İyi ama ya çocuklar...Allah insana akıl da vermiş...Onlar o annenin emeğini hiç mi görmediler...Elifin yapısında da yokmuş çalışmak...Allah Allah...niye ki...Bunca zorluğun içinde Elif nasıl bu kadar rahatını düşünebilir...Ya da kardeşi...işyeri uzak diye gönülsüzmüş gitmeye...bak sen keyfe...söylesenize kaç kişi hayatının rahatlığını yatarak elde etti...Hanginiz ölmüş babanızın ardından anneniz sizi okutmak için kendini paralarken gizlice evlenip okulunu yarım bırakmayı düşüebilirdi...Hanginiz evin erkeği sıfatındayken üç kuruşla anenize yardım etmek varken aklından ama bu iş uzak dye geçirebildi...
Bana yardıma gelen hanım fakirliklerinde kızını evlendirdiği için borç içinde olduklarından bahsedip duruyordu, iki gün gel de yaz temizliği yapalım dedim yoruluyorum gelemem dedi...haftada iki gün çalışıyormuş abla....kızla kavga ettik üstüme bişey almıyorsun dedi bana dedi...kıyafetlerimi ayırmıştım kabanım vardı giyer mi bunu dedim..park bravvodan alınmış bir monttu gösterdiğim...gençler artık kısa şeyler giyiyorlar dedi almadı...Seçme şansın cebinde paran varsa vardır bence...sonra gedi yine kızıma dedim ki betinin çok makyaj malzemesi var o da kullanmadıklarını yollasın bana dedi dedi...kusura bakma ben makyaj malzemelerimi kaliteli alıyorum sonuna kadar kullanıyorum veremem dedim bozuldu...
İhtiyaç başka bişeydir...Keyfine düşkün olmak başka...Hem karnım doysun hem ekmeğim bütün dursun yok öyle...
Ya da ben o kadar melek değilim...

Genişletmek için tıkla...

her bir kelimesine katılıyorum

İpekcim herkonudaki hoşgörü ve iyiniyetini bir kez daha görüyorum. Ve yine de onların haklı bir taraflarını gösterme çabanı da takdir ediyorum.
Ama Zeynep ablanın yerinde ben olsam hiçbir karşılık beklemeden senin çocuklarına canla başla bakardım. En zor anımda benim yanımda olan insan ne olursa olsun ömrüm boyunca minnet duyacağım kişidir benim.
Sen en çaresiz anlarında onun ihtiyaçlarını gidermişsin. Ama üzgünüm arkadaşım alman gereken karşılığı alamamışsın. Senin karşılık beklemediğini adım kadar bilsem de, onun böyle davranması seni incitmiştir.
Artık lütfen kendin ve çocukların dışında gerekenden fazla müsamaha gösterme. Üzülen sen oluyorsun.
Yardım etmek çok güzel. Ama sen kendini çok yıpratıyorsun.

Bunu yazmak için çok düşündüm. Belki yanılıyorumdur. Ama ben bu kadının seni kullandığını düşünüyorum. Tamam evini açmış sana zamanında, seni dinlemiş. Ama önemli olan dar zamanında yanında olmak değil midir İpekcim.
Kendilerini acındırıyorlarg ibi geliyor. Elleri ayakları tutuyorsa, kendileri kendilerini düşünmüyorsa neden sen bunlarla yoruluyorsun. Çalışırlar, didinirler, ellerinden geleni yaparlar, yetişemedikleri yerde sen devreye girersin ama. Bunlar çabalamayacaklar, sen onların yerine üzülüp birşeyler yapacaksın.
Bak senin de ikinci çocuğun geliyor. Yarın ne olacağı belli olmaz.
Biraz çocukların için yatırım yapmanı tavsiye ediyorum sana arkadaşım

bunca yıllık hayat tecrübeme dayanarak söylüyorum...insanlara iyilik yaramıyo...
ya da ben hep böyleleriyle karsılastm...kime iyilik yaptysak bi kazık yedik....
bizim bir merdivenci hanım var...çok sesszi..çok muhtac bi kadın..kocası şehir dısında...babam iyilik olsun diye
kızını işe aldı..elektrkleri keslms para istedi..verdi...açtırdı...mağazadan bişey alırdı..indirimle verirdi..bi milyara yakın borcu var.. seneti sepeti de yok...bişey demedi..sürekli işi asardı..işe diye evden çıkıp arkadaslaryla bulusurdu..annesi bizi arardı...kafasına esince gelirdi...yine de sikayet etmedi annesine..ya da kızmadı...kız ne yaptı?pazar günü yani dün elinde poset üst kattan iniyo..içi dolu..bunu soda almaya gönderdik...posete baktık...ayakkabı almıs yani çalmış....gel de iyilik yap.....gerçi herkes aynı olmaz ama bize de hep böylesi çatıyo..kimseye de iyilik yapasm yok....

yaptığınız davranış örnek bir davranış
iki öğrenciye üniversite hayatı boyunca bir takım yardımlar yapmak o aileye karşı kendinizi bir şekilde sorumlu hissetmek
bunlar kişilik özellikleriniz vicdani yüksekliğiniz
fakat şu da var bir yanda
aile kendi ayakları üzerinde durmaya çalışmalı
ya siz olmasaydınız ne olacaktı,ölecekler miydi? hayır
mutlaka çalışmak zorunda kalacaklardı
zeynep hanımın durumu zor maddi açıdan 500 tl bir ailenin geçimini sağlayacak bir miktar değil
ama büyük bir sağlık problemi olmayan bir bayan en basiti evet çocuk bakabilir
kaldı ki engelli insanlarımız bile sırf hayata tutunmak adına çalışıyorlar,
elifin çalışmak istememe gibi bir lüksü yok (olmamalı) genç insan kendi çeyizini de yapabilir
ailesine de destek olabilir evide çekip çevire bilir
hayat o kadar toz pembe değil malesef
siz aile için bir çok şey yapmışsınız,belki bu yazdıklarım size çok sert yada acımasızca gelebilir ama
bir evi ayakta tutan sadece erkek değildir kadın bağımsız yaşayabilmeli
çok lüks standartlara çıkamasada hayatını idame ettirebilecek 2 kadın var.
siz içiniz nasıl rahat edecekse o şekilde davranın yardım etmek istiyorsanız edin,
fakat bu elif için sorumluluk sahibi olması adına bir eksi katar,
bizde annemle beraber veriyoruz hayat mücadelesini ve şükür başarıyoruz
annem 60 yaşında ve ben kendimde çalışmama lüksü bulamadım hiçbir zaman