Yanıyorummmmmm

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
İlk çocuğum 22 aylık diyorsunuz, ona bile bakamamışsınız gayet de her şeyin farkındasınız. Bir doktora gidip tedavi olmak yerine sürünüp durmuşsunuz. Ama gebelik şüphesiyle hem muayene hem kürtaj hem de ardından kontrole gidebilmişsiniz. Ha bana sorarsanıZ isabetli olmuş bu karar ama her şeyi bile bile yapıp edip onu yapan sanki ben değildim demeniz sadece vicdanınızı rahatlatmak için. Rahatlıyorsa sorun yok tabi. Çok hızlı bir şekilde tedavi olmalısınız.
Allah affetsin.
 
Pisman oldum vicdanim rahatlasin diye simdi de bile bile hamile kalmayin da.Tedavi olun bir an once pandemi var falan diye de aksatmayin onljne terapi alin gerekirse uygun ilac kullanin
 
Psikolojinin bozulmasi cidden etkiler insani. Psikolog destegi alsaniz online terapi yapanlar var ama sanirim once bir ilac tedavisi baslanmali. Bir devlet hastanesi vs yok mu gitseniz psikiyatriste ve bir de terapi alin psikologdan.
 
Bu ruh haliyle zaten hamilelik lohusalık emzirme derken alt üst olurdun ilk çocuğuna yazık ederdin. Acil psikiyatr terapi psikolog falan ne lazımsa git önce kendini düzelt. Bak 2 yaşında bebeğin var daha sana çok ihtiyacı olan
 
Gönülden edilen tovbeler kabul olur insallah Rabbim hz vahsi nin tovbesini kabul etmis siz bol bol dua edin ama mutlaka bir pskologa gidin belki hayirlisi boyledir yani hamilelik döneminde ilac da kullanamayacaginiz icin pskolojiniz cok kotu bir sekilde bozulacakti
 
Evet cok zor.tovbe namazi kildim.dua ediyorum ama kendimi cok sucluyorum.
 
Bakamamak derken kizima en iyi sekilde baktim.sadece yanimda birilerinin olmasi lazim cunku dalginlik v.s cok fazla oluyordu.biri boyle bi yazi yazsa bende boyle dusunurdum ama inanin oyle degil benim tek hatam tedavi olmamak.icimi degil bu yazi hic bisey rahatlatmaz keske beni biraz tanisaydiniz anlardiniz.kontrole kadar da bebegim duruyor olsun alamamis olsun diye cok dua ettim .cok cok pisman oldum az bir olaylari idrakim olsaydi olmazdi bunlar kendimde degildim bahane degil.haklisiniz nasil anlatilir ki yasayan bilir halimi
 
Dogru karar vermissiniz, uzulmemeye calisin.

ve mevcut cocugunuz ve kendiniz icin tedavinize yogunlasin.

zaten doktorunuz esiniz de karar konusunda mutabik olmuslar, doktorunuz sizin psikolojinizi fark etmistir, yoksa daha cok caydirici sekilde konusuyorlar. Sizde ise hemen yaptirin demis, demek ki o da bunun dogru karar olduguna hemen kani olmus.
bu sekilde dusunerek kendinizi sakinlestirin simdilik.
 
Esim farkindaydi cok kotu oldugumun ama doktor oyle degil hemen verdi kagitlari elime neden diye sormadi bile kimseyi suclamak istemem benim suclu ama neden kizim dese anlatsam suan yanlis karar verebilirsin seni psikologa yonlendirim deseydj keskr kimseyi suclamiyorum doktor hangi birine degil bilmiyorum cok zordayim sunu dusunuyorum evet cok kotuydum delirecek gibiydim hatta delirecem kesin sandim.suam bi nevi dusunebiliyorum acabalar beni mahvediyor.acaba hamililik sonlanmadan da iyilesebilirmiydim tesekkur ederim yorumunuz icin iyi olmak zorundayim bundan sonra icimin sıkintisi gecmiyor kendim icin ugrasmak bile istemiyorum kizim icin esim icin caba harciyorum
 

kimseyi suclamayin zaten, zira ortada suc yok,
dogru bir karar verilmis.
Hormonal degisim saglikli bir bireyi bile ne kadar etkiliyor, sizin durumunuzda cok da olumcul olabilirdi.
Tipta her zaman var olani korumak hedeflenir. Anne ve karindaki bebegin durumu kritikse ve bir secim yapilacaksa annenin hayati kurtarilir, bebegin degil. Ayrica hayatta bir cocugunuz daha var.

Siz acilen terapiye baslamalisiniz ayrica, burada yazdiklariniz insani endiselendiriyor.

bir de genel olarak hayattaki cocugunuza iyi anne oldugunuzu yazmissiniz,
sizi uzmek istemem ama cocuklarin su durumu hissetmemesi mumkun degil,
o yuzden daha fazla geciktirmeyin.
Ve bu konuda da kendinizi suclamayin, cok dogru bir karar vermissiniz.
 
Evet hissediyor farkindayim.tesekkur ederim size yazdiklariniz icime dokundu.tedaviye baslicam elimden geleni yapiyorum zorda olsa
 
Tedavi olmaniz lazim.Ben daha 23yasindayken kendimdeki bunalimi farkedip anne ben doktora gidicem dedim.Annem gencsin ne doktoru?kendin atlat dedigi halde hemsire bir arkadasimi yanima alarak onun da tanidigi bir doktora girttim.Verdigi ilaclari da kullandim.Namaz dua sonra tayinim cikti ogretmen olarak hayatim yoluna girdi.Sonra tekrar tekrar hamilelik doneminde bunalimlara girip girip cikiyorum.Ben de kendi kizimla ilgilenemedim.Esim hep iyi anne olmadigimi soyleyip durdu.Ama hep benim bunalimi,dan dolayi idi.Sonra uzuuuuun bir doneme tekrar girdim hemen pskoterapi yapab bir doktor buldum ona devam ettim.Yuruyusler,namaz ,dua.Bence hayat herkese ayni degil.Herkes kendi kendinin doktoru inanin buna.
 
Katiliyorum size bende ogrtmenim iyi bir egitim gecmisim var ama bu bunalimlar isteksizlikler hayattan umudu kesmeler yuzune hic caba gosteremedim atanamadimda.benim hatam kendimi ihmal ettim benim lise yillarimdan beri vardi bi kez doktora gittim agir depresyon demisti ondan sonra hic gitmedim nedenini sorarsaniz tam olarak bende bilmiyorum vucudum alismisti sanki boyle uyusmus beyinle yasamaya.ve de hep baskalari icin kosusturmakla gecti hayatim.ilk kizima hamile kaldigimda cok kotulendim kendimi kaybetme derecesi aglama sinirlilik halleri yoktu bende gayet sakindim fakat kendimde dgildim sanki surekli cildirma hissi cok degisik seyler hatam tedavi olmamak ama inanin oyle kendimden gecmisim ki onu bile akil edemiyorsunuz bi zaman sonra.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…