Hanımlar mrb.bu postu gözyaşları icinde yazıyorum.2 haftadır ağlamaktan göZyaşı pinarlarim kurudu ama icimin yangini gecmiyor icimde kalbim patlayacakmis gibiyim.6 yıllik evliyim egitim fakultesi mezunuyum.eşim memur maddi durumunuz iyi 22 aylik bir kizim var.bekarken yasadigim ailevi sorunlarim nedeniyle psikolojik olarak kendimi bildim bileli lise yillarindan beri rahatsizdim.surrkli bunalma yasama istememe v.s
Ailemin islerine kosmaktan onlara kendimi feda etmekten hic kendime vakit ayiripta ne doktora gittim ne bisey.evliligimizin 4.yilinda kizima hamile kaldim .fakat hamile olunca bendeki sorunlar durduk yere tavan yapti.surekli yasamiyor hissi hayattan soguma unutkanlik gunluk islerimi bile yapamama v.s...
Dogumdan sonra ayni durum devam etti.4 ay annemlerde kaldim kotuyum dedim bakima ihtiyacim var baktilar ama anlamadilar beni hep beceriksiz olarak suclandim bi cocuga bile bakamiyor olarak halbuki psikolojik olarak o kadar kotuydum ki anlatamadim..anlamadilar..
Suan kizim 22 aylik ama hala iyim sayilmaz.2 hafta once bogulma nefes alamama sıkintidan kalbim patlicakmis gibi olma v.s olmaya basladi balkona atiyordum kendimi nefesimi veremiyordum sanki..1 kac gun sonra kusma basladi suphelendim test yaptim hamileymisim tekrar
Yaşamiyor hissi vardi surekli bende sanki ben degilimde baskasi yasiyor bedenim benim.hormonlarinda etkisiyle kendimi tam kaybettim persembe günu ogrenmistim hamileligimi cuma doktora gittim .aklimda hep istememe cocugu hep eski yasadiklarim .doktora sordum aldirmak istoyorim diye elime kagit verdi hemen doldur dedi.yemin ediyordum kendimde degildim .esimde gordu cok kotuydum oda gonlu olmssada izin verdi.ve ben kürtaj oldum.o kadar karsiydim ki beni taniyanlar tanir .bu karari kendimde olmadan verdim.eve geldim bi kac saat sonra olaylari idrak ancak edebildim ama bebegim gitmisti
hafta boyu dua ettim allahim ne olur alamamis olsun dedim ben ne yapmisim dedim.1 hafta sonra gittim tertemiz rahim dedi bogazim dugumlendi cok agladim.yaniyorum kizlar neden ben allahim .simdi psikolog arastiriyorum yemin ederim ki kendimde degildim yoksa yapmazdim noyle bisey.tatli ekmegim aci oldu rahat yatagim batar oldu.icimin acisi gecmiyor cok uzuluyorum yavruma .kizimlada ilgilenemiyorum uzuntuden.rahatsizligim ney onuda bilmiyorum hamililelik hormonlariyla bana kendimi kaybettirdi.nasil atlatcam bunu yasama nasil döncem nolur yardim edin