- 27 Temmuz 2018
- 487
- 254
- 103
- Konu Sahibi Kulubun1uyesi
-
- #41
Aynı dertten muzdaribim ben de 30 yaşındayım. Çevremde kimse kalmadı resmen kahve içip dertleşeceğim.
Aynı dertten muzdaribim ben de 30 yaşındayım. Çevremde kimse kalmadı resmen kahve içip dertleşeceğim.Maşallah vallahi sanıyorum o yıllarda hiç arkadaşım olmaz, şuan 32 yaşındayımaklım olsa hiç sosyallesmezdim. Herkesin de her davetine katıldım gönül koyacak diye. Keşke daha erken bıraksaydim bu sosyallik işine hiç gerek yokmuş
Aynı dertten muzdaribim ben de 30 yaşındayım. Çevremde kimse kalmadı resmen kahve içip dertleşeceğim.işe git gel ile geçiyor ömür. Ölümüne kankayız muhabbeti lisede kaldı sanırım. Herkesin derdini dinlerken çevredekiler evlenince kimse dinlemez, buluşmaz oldu. Varsa çaresi bana da söyleyin
Sorma ya valla. Ben evlenip boşandım 1 yıl önce ondan sonra zaten iyice gitti çevrem. İşten eve evden işe hayat sürüyorum bu durum bazen darlasa da samimiyetsizlikten iyidir. Herkesin derdi kendine büyük gibi tavırlar sergileniyor. Senin derdin ne diye soran yok. Daha 2 laf edemeden kendini şarj edip gidiyorlar. Normal aktivite bile yapılmıyor 2 sohbet etme yok. Çocuğu olanlar zaten onun derdinde. Eskidendi sanırım arkadaşlık artık buna inanıyorum bilmiyorumBiz Türkiye sınırları içinde serpiştirilmiş toplumdan çoğunlukta ayrıştırılmış bekar taneleri . Hepimiz bir köşede bu durumları sorguluyoruz, sindiriyoruz, düşünüyoruz :) çaresi yok doğru kişiyi bulup piyasadan çekilmek haahah ya evliler tarafından kullanılmış hissediyorum valla buluşmayı kaçamak olarak görüyorlar hele çocuk varsa akılları zaten onda kalıyor böyle 3x hızda ve telasta bir buluşma sürekli çocuktan şikayet ve ayrılış evli çocuksuz ile de ev ihtiyac ve gereçleri alışverişi yapıyoruz buluşunca, abi sence bu keyifli bir şey olabilir mi mecbur muyum pasta yiyelim kahve içelim sen başka zaman alırsın denilmiyo resmen kumpas
Bekar olanlarında ya ex sorunu ya next sorunu. Kimse de fikir yok bilgi yok kitap okumak şu bu yok. İyyy
Ben evliyim en yakın arkadaşım hala bekar ve ikimizde 40 yaşındayız. Dediğiniz sorunları yaşamadık biz. İki bekarken iyi anlaştığım ve evlilikten sonra komple koltuklarım da oldu. Kimsin evli kimisi bekardı. Aslında biraz da zamanla ortak alanların azalması, sohbetin açmaması sebep buna.Biz Türkiye sınırları içinde serpiştirilmiş toplumdan çoğunlukta ayrıştırılmış bekar taneleri . Hepimiz bir köşede bu durumları sorguluyoruz, sindiriyoruz, düşünüyoruz :) çaresi yok doğru kişiyi bulup piyasadan çekilmek haahah ya evliler tarafından kullanılmış hissediyorum valla buluşmayı kaçamak olarak görüyorlar hele çocuk varsa akılları zaten onda kalıyor böyle 3x hızda ve telasta bir buluşma sürekli çocuktan şikayet ve ayrılış evli çocuksuz ile de ev ihtiyac ve gereçleri alışverişi yapıyoruz buluşunca, abi sence bu keyifli bir şey olabilir mi mecbur muyum pasta yiyelim kahve içelim sen başka zaman alırsın denilmiyo resmen kumpas
Bekar olanlarında ya ex sorunu ya next sorunu. Kimse de fikir yok bilgi yok kitap okumak şu bu yok. İyyy
Art niyetli sakat dusunceler, çekememezlik, fesatlık, benden daha iyi olmasın daha mutlu olmasın vs gibi düşünceler olursa sonuç buSorma ya valla. Ben evlenip boşandım 1 yıl önce ondan sonra zaten iyice gitti çevrem. İşten eve evden işe hayat sürüyorum bu durum bazen darlasa da samimiyetsizlikten iyidir. Herkesin derdi kendine büyük gibi tavırlar sergileniyor. Senin derdin ne diye soran yok. Daha 2 laf edemeden kendini şarj edip gidiyorlar. Normal aktivite bile yapılmıyor 2 sohbet etme yok. Çocuğu olanlar zaten onun derdinde. Eskidendi sanırım arkadaşlık artık buna inanıyorum bilmiyorum
Başınız sağolsun.. Hobisi olmayan birisi değilim aslında ama o ortamlarda da ilişkiler yüzeysel ve kendi halimde geçiyor. Aklıma gelenler spor yüzmek tenis günlük yürüyüş piyano seramik tiyatro kitap okumak fotoğraf çekmek vb bir doyum oldu bilemiyorum hobilerimi seviyorum ama hayatın bir anlam arayışı içindeyim elbette yalnız olacağız öleceğiz kim önce gider belli değil ama. Hiç böyle hayal etmemiştim şu yaşa kadar bir düzen kurarım aile kurarım arkadaş grubumuz olur bir şeylere dahil olabilirim diye düşünürdüm. Bu dahil olmayış da hariçte kalmayı getirmiş olabilir hayatıma. Ha dediğiniz gibi evli olup hiç bozulmayan arkadaşlıkta yok degil.Ben evliyim en yakın arkadaşım hala bekar ve ikimizde 40 yaşındayız. Dediğiniz sorunları yaşamadık biz. İki bekarken iyi anlaştığım ve evlilikten sonra komple koltuklarım da oldu. Kimsin evli kimisi bekardı. Aslında biraz da zamanla ortak alanların azalması, sohbetin açmaması sebep buna.
Bir de yalnızlık hissinizi anlıyorum ama evlilik çocuk da tamamen yalnızlıktan kurtulmak değil ki? Çocuklar zamanla büyüyecek gidecek, eşler de sonsuza kadar kalır mı belli değil. Her insan eninden sonunda yalnızlığı dönem dönem yaşar.
Önemli olan kendimizi amaçlar, eğlenceler, hobiler bulabilmek.
Yenilerde bir aile üyemizi kaybettik, işsiz ve bekar bir tek çocuğu vardı. O da başta bocaladı. Ama biz zorla onu spor salonuna yazdırdık, seramik kursuna da yazdırdık. Şimdi daha iyi hissediyor kendini. Hatta sonrasında kâğıt sanatı kursu buldu akşamları da tv izlerken kağıt sarıp bir şeyler yapıyor.
Bahsettiğim en yakın arkadaşım bekar. 40 yaşında. Ama kariyer odaklı biridir. Boş zamanlarında da tiyatroya gider. Her oyunu takip eder hatta bir hesap açtı kendi çapında oyun eleştirisi yazıyor. Yazmak da ilgisini çekti şimdi yazı atölyesine gidecekti.
Yani iş, hobi, keyif verecek şeyler çocuktan da eşten daha iyi geliyor insana.
Hem yeni arkadaşlıklar da bulunur.
Rutin de iyi geliyor mesela. Sabah kalkıp yürüyüş yapmak yoga pilates yapmak gibi mesela
30 yaş ve sonrası zor ya. Kafa dengi arkadaş olmayınca veya olduğunu sandığın insanlarla kopunca biraz boşluğa düşüp salıyor insan kendini. Valla kendimi iyi hissettiğim bir vakit havalar az ısınınca en azından haftasonları hobi atölyelerine katılmak istiyorum belki orda sosyalleşirim en azından iş harici insanlarla. Belki yeni çevre edinirim.Art niyetli sakat dusunceler, çekememezlik, fesatlık, benden daha iyi olmasın daha mutlu olmasın vs gibi düşünceler olursa sonuç buüstlere bir arkadaş güzel ozetlemisti durumu. Neyse 20 lerdeki arkadaşlıklar 30larda evet bitebilir, ama 30 dan sonra belki fikir ayrılığına dusmeyecegimiz insanları çekeriz dicem de önce bı sosyalleşmemiz gerekecek
Alışma tünelin sonu kötü bı yere çıkıyor30 yaş ve sonrası zor ya. Kafa dengi arkadaş olmayınca veya olduğunu sandığın insanlarla kopunca biraz boşluğa düşüp salıyor insan kendini. Valla kendimi iyi hissettiğim bir vakit havalar az ısınınca en azından haftasonları hobi atölyelerine katılmak istiyorum belki orda sosyalleşirim en azından iş harici insanlarla. Belki yeni çevre edinirim.Yoksa yalnızlığa alışmak da sıkıntı böyle
Çocukluktan beri evli mutlu çocuklu sonları yazıldığı için haklısınız olmayınca üzülmek normal.Başınız sağolsun.. Hobisi olmayan birisi değilim aslında ama o ortamlarda da ilişkiler yüzeysel ve kendi halimde geçiyor. Aklıma gelenler spor yüzmek tenis günlük yürüyüş piyano seramik tiyatro kitap okumak fotoğraf çekmek vb bir doyum oldu bilemiyorum hobilerimi seviyorum ama hayatın bir anlam arayışı içindeyim elbette yalnız olacağız öleceğiz kim önce gider belli değil ama. Hiç böyle hayal etmemiştim şu yaşa kadar bir düzen kurarım aile kurarım arkadaş grubumuz olur bir şeylere dahil olabilirim diye düşünürdüm. Bu dahil olmayış da hariçte kalmayı getirmiş olabilir hayatıma. Ha dediğiniz gibi evli olup hiç bozulmayan arkadaşlıkta yok degil.
Deme kız öyle 1 yıl oldu alışmamışımdır inşallahAlışma tünelin sonu kötü bı yere çıkıyor
Yok ya aslında kaliteli bir zaman geçirmek güzel paylasimlarda bulunmak bende sevmem kim sever ki dert dinlemeyi. Sorun o değil anlaşılabilmek, hissedilebilmek, samimiyet. Yani yüzeysel kalmaması o buluşmanın. Bunu da herkesten talep edemezsin eski arkadaşlardan medet umuyordum o da kabak tadı verdi. Güzel bı tad bırakmıyor artık.Hep dertleşme odaklı yazmışsınız mesela ben giyinip süslenip dışarı çıktığımda sürekli dertleşmek istemem. Dertlerim bana yetiyor konuşup tekrar tekrar dillendirmenin anlamı yok ki.
Birlikte yeni şeyler deneyimleyip gezip tozup yeni insanlarla tanışabileceğimiz bir arkadaşlığı tercih ederim. Ya da dertlerin bir çözümü varsa bunu konuşup birlikte çözüm yoluna gitmek isterim.
Sürekli dertleşmeli arkadaşlıklar lisede falan vardı ama belli yaştan sonra kafa götürmüyor. Çok arkadaşımın derdini dinledim ama vakit kaybı.
çok haklısınız hatta çok çocuk meraklısı birisi de değilim ama toplumsal kaygılar yukleniyor. Ha sevdiğin birinden çocuğun olursa ne hoş tabiki, güzel giden bir ilişkide. Risk almayı sevmem, o yüzden hiç evlenmedim hiç yaklaşmadım bile evlilik düşüncesine. aslında öyle bir insanım. Gel gör ki insan sıkılan bir varlıkÇocukluktan beri evli mutlu çocuklu sonları yazıldığı için haklısınız olmayınca üzülmek normal.
Ama inanın evli olup çocuklu olup yine yalnız hissedip arkadaşlıklar değişti diye konu açanlar da çok oldu burada.
Bazen de öyle hissediliyor bunun evlilikle çocukla da alakası yok. Her şeyi komple ona bağlayıp daha da üzülmek dertlenmeyin.
Hayatın amacı herkes için tek değil yani. Çocuk da tek ve mükemmel bir amaç da olmuyor aslında.
İnan çocuk işi hiç romantize edildiği gibi bir şey değil zaten.çok haklısınız hatta çok çocuk meraklısı birisi de değilim ama toplumsal kaygılar yukleniyor. Ha sevdiğin birinden çocuğun olursa ne hoş tabiki, güzel giden bir ilişkide. Risk almayı sevmem, o yüzden hiç evlenmedim hiç yaklaşmadım bile evlilik düşüncesine. aslında öyle bir insanım. Gel gör ki insan sıkılan bir varlıkdüşünüyorum evlilik ve çocuk çıkmazında geri dönüş kaçışta yok.. çok daha zor eminim ki
Çok teşekkür ederimİnan çocuk işi hiç romantize edildiği gibi bir şey değil zaten.
Baştan sona çok zor. Çok yıpratıcı. Annelerin büyük kısmı da çocuksuzlara imrenerek bakıyor inan yani
Umarım en mutlu olacağın versiyonununu yaşarsın
Çocuklu hayat zor olsa gerek. Toksik insan uzak dursunÇok teşekkür ederimbazı evli arkadaşlarım senin bizden mutlu olma hakkın yok diyor mesela evlen diyor Allah beni toksik arkadaştan da erkeklerden koruyor başka bir açıklaması olamaz
Kesinlikle mutluluk içten gelir dışardan gelmez aslında beklenmemeli de ama sosyal hayatta inişli çıkışlı. Sanmıyorum bundan sonra yüzeysel kalacak her şey çünkü kimse kimseye dikkatini vermiyor duygusuz ya bak yarın deprem yıl dönümü millet sosyal medyada neler paylaşacak. Ruh kalmadı insanlarda. Aman gitsin diyor kıymet vermiyor. Elbette her insanın bir zamanı var ama. An'da kalırken bari samimi içten güzel duygular besleyebilelim negatif basmayalim vs dimi amaBen soyle dusunuyorum her hayatimiza gelen insanlarin o donem neye ihtiyacimiz varsa onu getiriyor Ve o insana ihtiyacimiz bittigi zaman gidiyor. Bu 10 senede surebilir bir gunde. Yani gelenlere kollarimizi acalim Ve gidenleri ugurlamamiz lazim galiba boylece hayat daha guzel oluyor… Ve bagzi arkadaslara katiliyorum kendi kendimize mutluysak baskalariylada olmasini biliriz…
Dert anlatmak istiyorsanız psikoloğa gidin. Bu ne garip sosyalleşme isteği. İnsan keyifli vakit geçirmek için arkadaş ister. Dert anlatacak arkadaş konsepti ne üstelik onun da aynı derdi olacamış. Demekki olmasa bir de haset edeceksiniz. Sorun sizdeSelamm. Off kızlar naberHiç arkadaşım kalmadı ya. Yüzeysel kalıyor bütün insan ilişkilerim. Ben istiyorum ki tek bir tane (aynı dertten muzdarip olması iyi oluyor olmasa da sorun değil) tek bı tanecik arayınca mırın kırın etmeden gelecek arkadaşım yok kalmadı ya :/ dertlerimiz başkalaştı ve kimsenin umurunda değil dertleşmek, karşı tarafı gerçekten dinlemek fln güzel vakit geçirmek ya da. 10 15 senedir zaten sürekli bu döngüleri yaşıyorum gidenler evlenenler hayatima giren çıkan arkadaşlıklar. En son ve en yakın arkadaşım, iş ve evlilik mevzusunu halletti mesela, istemsiz bir boşluk duygusu yaşıyorum. Görüşemiyoruz zaten başka şehirde, mesajla da olduğu kadar. Bir uzaklaşma oluyo iyiyim diyip geçiyorum ne yazayım uzun uzun. hani zaten yıkık hissediyorum mentalim enerjim yok evden çıkasım yok çıksam bunaliyorum avmlerde. Sevgilim zaten yok. Dert bir değil ki aglayasin deli bir değil ki baglayasin
mesela başka bir arkadaşım instagramdan şeyler atıyor en yakın arkadaşım sensin minvalinde. Abi en son ne zaman benle dertleştin? neyden haberim var? ne kadar sıklıkla görüşüyoruz, görüştüğümüzde işlerini mi hallediyoruz yoksa gerçekten görüşüyor muyuz diyemiyorum mesela. Ha dinleyince derdim geçecek mi gecmeyecek ama kimse kimsenin hayatına dokunmak istemiyor.
Diğer arkadaşım dertliydi üst üste üç hafta görüştük normalde asla çıkıp gelmez o kadar sık görüşmeyiz.15 20 senelik arkadaşım liseden. 1 2 haftadır yazmıyor hiç, bende yazmıyorum bilmiyorum ya belki de ben abartmıyorumdur. Bu hayatta yapayalnızız yalnız geldik yalnız gidicez hepsi bu belki de. Allahcım ve ben
Bana da ne iyi geliyor onu da bilmiyorum. Bazen durup bütün arkadaşlıklarımı sonlandırmak istiyorum. Manasız geliyor. Samimi gelmiyor.
Miladı dolmuştur arkadaşlığınızın. İnsanlar değişir. Yeni arkadaş edinin. Kurslarla kafaya denki arkadaş eşiyle, calışıyorsanız işyerinden vs .Benzer durum bende de var. Birkaç arkadaşım evlendi. Bazıları çalışıyor, görüşme sıklığımız azaldı. Evli olanlar arayıp sormuyor ilk zamanlar kendisi arar sıkıntılarını paylaşır ben de dinlerdim. Sonra dert dinleyicisi olduğumu ama kimsenin beni merak etmediğini hal hatır sormadığını fark edince mesafemi koydum. En son ona dedim ki aylardır farkında mısın bana nasılsın diye sormuyor hep kendini anlatıyorsun dedim. Bazı arkadaşlarım da şehir dışına taşındı. Şimdi 2 arkadaşım kaldı geriye, onlarla da fırsat buldukça haftasonu görüşüyorum. Bazen gereksiz kalabalık içinde olmaktansa yalnız olmak daha iyidir. Samimiyetsiz ilişkileri hiç çekemem.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?