Yalnızlık, içe dönme

Kulubun1uyesi

Üye
Kayıtlı Üye
20 Mayıs 2023
869
379
23
Selamm. Off kızlar naber Hiç arkadaşım kalmadı ya. Yüzeysel kalıyor bütün insan ilişkilerim. Ben istiyorum ki tek bir tane (aynı dertten muzdarip olması iyi oluyor olmasa da sorun değil) tek bı tanecik arayınca mırın kırın etmeden gelecek arkadaşım yok kalmadı ya :/ dertlerimiz başkalaştı ve kimsenin umurunda değil dertleşmek, karşı tarafı gerçekten dinlemek fln güzel vakit geçirmek ya da. 10 15 senedir zaten sürekli bu döngüleri yaşıyorum gidenler evlenenler hayatima giren çıkan arkadaşlıklar. En son ve en yakın arkadaşım, iş ve evlilik mevzusunu halletti mesela, istemsiz bir boşluk duygusu yaşıyorum. Görüşemiyoruz zaten başka şehirde, mesajla da olduğu kadar. Bir uzaklaşma oluyo iyiyim diyip geçiyorum ne yazayım uzun uzun. hani zaten yıkık hissediyorum mentalim enerjim yok evden çıkasım yok çıksam bunaliyorum avmlerde. Sevgilim zaten yok. Dert bir değil ki aglayasin deli bir değil ki baglayasin

mesela başka bir arkadaşım instagramdan şeyler atıyor en yakın arkadaşım sensin minvalinde. Abi en son ne zaman benle dertleştin? neyden haberim var? ne kadar sıklıkla görüşüyoruz, görüştüğümüzde işlerini mi hallediyoruz yoksa gerçekten görüşüyor muyuz diyemiyorum mesela. Ha dinleyince derdim geçecek mi gecmeyecek ama kimse kimsenin hayatına dokunmak istemiyor.
Diğer arkadaşım dertliydi üst üste üç hafta görüştük normalde asla çıkıp gelmez o kadar sık görüşmeyiz.15 20 senelik arkadaşım liseden. 1 2 haftadır yazmıyor hiç, bende yazmıyorum bilmiyorum ya belki de ben abartmıyorumdur. Bu hayatta yapayalnızız yalnız geldik yalnız gidicez hepsi bu belki de. Allahcım ve ben
Bana da ne iyi geliyor onu da bilmiyorum. Bazen durup bütün arkadaşlıklarımı sonlandırmak istiyorum. Manasız geliyor. Samimi gelmiyor.
 
40 kusur yıllık hatta 50 yıllık arkadaşlarımla bile ara ara görüşür oldum.

Belki ayda 1 belki 3 ayda 1 oda telefonla

Çok mutluyum bu saatten sonra kimsenin çöp kutusu olamam.

Herkesi dinledim , kimse beni dinlemeyince yavaş yavaş uzaklaştım.

Zaten kendime vakit ayırmaya zamanım yok.

Eşim , çocuk , eşimin ailesi , benim ailem yeterince onlarla koşuşturma derdindeyim

O kadar ki dediğim gibi yalnız kalınca oh be diyorum.

Ev, iş ,aile yetiyor bana.

Sizi isteyen arar zaten bir şekilde vakit bulur.

İstemeyen bahane üretir.
 
Aynı durumdayım ve ite kaka çok zor yalnız kalmaya alıştım yeni arkadaş edinmeye çalışınca da çok zorlama hissediyorum ya da onlar gerekli adımları atmıyor
Belirli bir yaştan sonra böyle oldu
Çözüm bulursanız bana da söyleyin
 
Benzer durum bende de var. Birkaç arkadaşım evlendi. Bazıları çalışıyor, görüşme sıklığımız azaldı. Evli olanlar arayıp sormuyor ilk zamanlar kendisi arar sıkıntılarını paylaşır ben de dinlerdim. Sonra dert dinleyicisi olduğumu ama kimsenin beni merak etmediğini hal hatır sormadığını fark edince mesafemi koydum. En son ona dedim ki aylardır farkında mısın bana nasılsın diye sormuyor hep kendini anlatıyorsun dedim. Bazı arkadaşlarım da şehir dışına taşındı. Şimdi 2 arkadaşım kaldı geriye, onlarla da fırsat buldukça haftasonu görüşüyorum. Bazen gereksiz kalabalık içinde olmaktansa yalnız olmak daha iyidir. Samimiyetsiz ilişkileri hiç çekemem.
 
Maşallah!

Ne kadar genç duruyorsunuz.
 
Bana herkes aynı durumda gibi geliyor.

Herkes bir şekilde vaktini iyi değerlendirmeye bakıyor.

Kimi ailesiyle kimi kendi kendine kimi de arkadaşlarla 3,5 geyik çeviriyor.

O ölümüne kankalık lisede kalmıştı bende mesela.
 
Çok normal bi yaştan sonra insanın sosyal pili azalıyor. Herkes hayatının farklı bölümünde. Şahsen ben de sürekli şikayet eden dertli arkadaşlarımla konuşmuyorum. Sadece iyi gün arkadaşı istiyorum. Çoğu arkadaşımla uzun süre görüşmesek bile görüşünce sanki hiçbir şey olmamış gibi oluyoruz. Kiminin okul çağı çocuğu var kiminin okulu bitmedi. Kimi evli kimi ger hafta farklı biriyle. Böyle olunca paylaşım azalıyor. Zaten bi ablam ve abim var yaşı bana yakın. Bir de kuzenler vs yetiyor arkadaş için
 
Neden dertleşme etrafında düşünüyorsun ? Herkesle aşırı yakın olmak zorunda değiliz. Sırf eğlence, iki hoş beş için görüşebilirsiniz iş arkadaşı olur, eskiden aynı ortamlarda olduğunuz ancak yakın arkadaş olmadığınız kişiler olur vs. Yani ben de önem veriyorum arkadaşlığa faşan ama kaç kişinin derdini dinleyebilirim, dinlesem ne yapabilrim, kaç kişi beni dinleyebilir yetişkin insanlar olarak birbirimizle duygularımızı, hislerimizi paylaşabiliriz ama çöp boşaltma seviyesinde olmamalı bu. Yakın arkadaşı ayda, yılda bir de görsen o samimiyet devam ediyor zaten.
 
Ah keşke bulsak bir çaresini. Tüketim çağındayız duygular da tüketildi dediğiniz gibi her şey zorlama geliyor kendi içimizde de bocalıyoruz. Keşke 20 sene öncesine dönsek.
 
Maşallah vallahi sanıyorum o yıllarda hiç arkadaşım olmaz, şuan 32 yaşındayım aklım olsa hiç sosyallesmezdim. Herkesin de her davetine katıldım gönül koyacak diye. Keşke daha erken bıraksaydim bu sosyallik işine hiç gerek yokmuş
 
Kesinlikle gereksiz kalabalık içinde olmayı bende tercih etmezdim. Bekar arkadaş bile kalmadı evliler dediğin gibi zaten kendi derdine fokus. Bitse daha iyi dediğim ilişkiler yumağı.
 
Bende salaklık var liseden sonrada kankacilik oynadım bir süre. Hatta hala gorustugum kişiler daha köklü liseden gelen bağlar Üniversiteden olanlar nerdeyse hiç kalmadı. Hep çöp zaman ya. Üzülüyorum da ama sorunun tek müsebbibi ben değilim bir çok faktör olduğunu düşünüyorum
 

Çoğu birlikte büyüdüğüm , ailelerimizin her an birlikte olduğu kişiler.

Hayatıma kolay kolay kimseyi alamam ben

Yıl olarak en yakın arkadaşlığım bile en az 30 senedir.

Yaşlılık böyle bir şey diyelim.

Ben yeniliklere pek açık değilim galiba.

Bi de bildiğim , tanıdığım , huyunu suyunu bildiğim kişiler ki onlar bile yanıltıyor bazen beni

Az insan öz insan diyelim.
 
Haklısınız. Dert dinlemek istemiyorum. Ortak noktalar azaldı. Sadece kalk şuraya gidelim diyemiyorum kimseye. Kalk iki gün tatile gidelim mesela. Ailem ve kardeşim bana da yetiyor elbette ama kendimi Sıdıka gibi hissetcem az kaldı yeni biriyle tanışıp evlenme süreci fln o kadar uzak geliyor ki kendi kosullarim altinda
 
Estağfurullah.
 
Valla ne güzel. Aslında 50 yaşında hala bekar mi olacağım bu gidişat nereye varacak çok merak ediyorum. Tek sorun arkadaşlık değil aslında, hayatıma yön verecek bir birliktelik çoluk çocuk olsa ben bunlara üzülür muydun sanmam :) belirsizlik ve insanlara sürükleniş.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…