İyi akşamlar,
Benim 20 yıllık arkadaşım var. Samimiyiz sırlaşırız yakın arkadaş olarak iyi ama aklıma takılan birşey var ve anlam vermekte zorlanıyorum, fikirlerinizi bekliyorum.
Arkadaşım ile aramız iyidir ama bir kusuru var telefona bakmaz. Eskiden beri böyle ben ona ulaşmak için annesini ararım ya da ablasını öyle ulaşırım. Ailesi ile aram çok iyidir beni çok sever annesi ve babası.
Son yıllarda babasını hastalıktan kaybetti zor zamanlar geçirdi hep destek oldum elimden geldiğince hastaneye gittim evini dip köşe temizlemesine yardım ettim psikolojik olarak yorgundum belki bir hikayeyi yüz kere dinledim vb şeyler oldu. Bu süreçte bize hiç gelmedi ama kovidten önce kaybetmişti babasını, buna saygı duydum hiç neden aramıyorsun gelmiyorsun demedim. Hep ben aradım hep ben gittim. Covid sürecinde bir eşyam ondaydı acele işim vardı evlerimiz yakın getirmesini rica ettim covid ten korkuyorum midem bulanıyor kapı kollarından dedi. Kardeşimi yolladım. Ama geçen sene aşure dağıtırken onlarda götürdüm mahalleden başka bir arkadaşımız var ortak onlara oturmaya gitmiş. Ben bozuldum uzun süre aramadım. Neredeyse 1 yıl gibi bir süre geçti beni hiç aramadı ben aramazsam asla aramıyor. Daha sonra nişanını haber vermek için aradı. Tepsisini ben tuttum rica etti. Ama ben arayınca bende tam seni arayacaktım çok özledim diyor. Evine gittiğimde çay kahve şu bu burada kal diyo güzel agırlıyor. Bizim eve gelmedi belki biz yeni taşındık hediye olayını mı dert ediyor diye düşündüm hiç bir şey demedim. Ama başka yerlere gidiyor yani harcama da yapıyor.
En son çok sıkıldı içim dedim mesajda konuşalım mı diye evde misafir vardı yarın arıcam dedi. 3 haftadır aramıyor ben aramasam asla arama huyu yok. Nişanlısıda bu konuda sanırım biraz tepki göstermiş ona cevap yazıyor ama bana gelince aramaz doğum günümü kutlamaz. Ezelden beri aşırı çekingen biriydi. Bir ortamda konuşmaz falan. Yakın ark çok yoktur hatta benim nikah şahidi ve bizim ilişkimizde böyle.
Ama garipsiyorum. Hiç arayıpta bana şöyle gelinlik istiyorum demedi yakınız ama bu heyecanına ortak olmak isterdim. Gelinlik seçmek değil ama bana bunu anlatmasını sohbet etmesini önemsemesini isterdim. Bir kaç kere söyledim aramıyorsun artık bende aramıcam diye. Ama ona çok doğal geliyor yani 1 yıl aramıyorum bir şekilde araşınca seni çok özledim aklımdaydın geçen söyledim arayacağım ne yapıyor falan diye diyor.
Aklımı karıştıran nokta bu arkadaşlık normal mi? Ben hep normal hayatında da çok verici tarafımdır. Herkese elimden geldiğince yardım ederim, bazen yediğim kazıklardan sonra bu huyumdan mı başıma geliyor bunlar diyorum. Bilemedim şimdi yorumlarınıza ihtiyacım var. Teşekkür ediyorum.
Benim 20 yıllık arkadaşım var. Samimiyiz sırlaşırız yakın arkadaş olarak iyi ama aklıma takılan birşey var ve anlam vermekte zorlanıyorum, fikirlerinizi bekliyorum.
Arkadaşım ile aramız iyidir ama bir kusuru var telefona bakmaz. Eskiden beri böyle ben ona ulaşmak için annesini ararım ya da ablasını öyle ulaşırım. Ailesi ile aram çok iyidir beni çok sever annesi ve babası.
Son yıllarda babasını hastalıktan kaybetti zor zamanlar geçirdi hep destek oldum elimden geldiğince hastaneye gittim evini dip köşe temizlemesine yardım ettim psikolojik olarak yorgundum belki bir hikayeyi yüz kere dinledim vb şeyler oldu. Bu süreçte bize hiç gelmedi ama kovidten önce kaybetmişti babasını, buna saygı duydum hiç neden aramıyorsun gelmiyorsun demedim. Hep ben aradım hep ben gittim. Covid sürecinde bir eşyam ondaydı acele işim vardı evlerimiz yakın getirmesini rica ettim covid ten korkuyorum midem bulanıyor kapı kollarından dedi. Kardeşimi yolladım. Ama geçen sene aşure dağıtırken onlarda götürdüm mahalleden başka bir arkadaşımız var ortak onlara oturmaya gitmiş. Ben bozuldum uzun süre aramadım. Neredeyse 1 yıl gibi bir süre geçti beni hiç aramadı ben aramazsam asla aramıyor. Daha sonra nişanını haber vermek için aradı. Tepsisini ben tuttum rica etti. Ama ben arayınca bende tam seni arayacaktım çok özledim diyor. Evine gittiğimde çay kahve şu bu burada kal diyo güzel agırlıyor. Bizim eve gelmedi belki biz yeni taşındık hediye olayını mı dert ediyor diye düşündüm hiç bir şey demedim. Ama başka yerlere gidiyor yani harcama da yapıyor.
En son çok sıkıldı içim dedim mesajda konuşalım mı diye evde misafir vardı yarın arıcam dedi. 3 haftadır aramıyor ben aramasam asla arama huyu yok. Nişanlısıda bu konuda sanırım biraz tepki göstermiş ona cevap yazıyor ama bana gelince aramaz doğum günümü kutlamaz. Ezelden beri aşırı çekingen biriydi. Bir ortamda konuşmaz falan. Yakın ark çok yoktur hatta benim nikah şahidi ve bizim ilişkimizde böyle.
Ama garipsiyorum. Hiç arayıpta bana şöyle gelinlik istiyorum demedi yakınız ama bu heyecanına ortak olmak isterdim. Gelinlik seçmek değil ama bana bunu anlatmasını sohbet etmesini önemsemesini isterdim. Bir kaç kere söyledim aramıyorsun artık bende aramıcam diye. Ama ona çok doğal geliyor yani 1 yıl aramıyorum bir şekilde araşınca seni çok özledim aklımdaydın geçen söyledim arayacağım ne yapıyor falan diye diyor.
Aklımı karıştıran nokta bu arkadaşlık normal mi? Ben hep normal hayatında da çok verici tarafımdır. Herkese elimden geldiğince yardım ederim, bazen yediğim kazıklardan sonra bu huyumdan mı başıma geliyor bunlar diyorum. Bilemedim şimdi yorumlarınıza ihtiyacım var. Teşekkür ediyorum.
salak salak huylarimiz var ama artık kardeş gibi olduğumuz icin uzamiyor küslükler. Uyuz oluyoruz,geciyor.
