Canim herkes kendi hayatini yasar. Ablan kendi hayatini bu adamla gecirmeyi tercih etmis. Siz ne yapsaniz, ne etsenizde onu bu fikrinden caydiramazsiniz. Ya gün gelecek tak edecek artik yeter diyecek, yada ömür boyu bu adamin kahrini cekecek, iki yol var baska yol yok.
Ha belki ilerde adam yaslanip erkeklik hormonlari azaldiginda artik dayakta atmayacak, ablanin cocuklari büyüdügünde babalarinin önüne gececekler. Ama sonuc yine kötü: Siddet icinde büyümüs cocuklar (kendi evliliklerinde sorun yasayacaklar belki, örnekleri cok), ve hayati bir edepsizin ugruna tükenmis bir kadin. Belki hasta?
Huysuz kocayla hayat zehir. Hayat zor. Kendimden biliyorum, ki benim su an bosanmak üzere oldugum esim senin ablanin kocasindan yine iyiymis, buna ragmen katlanamiyorum. Kendi karar versin ablan. Siz birsey yapamazsiniz. Sadece konusun bazen, destek olun ona, arkasinda olun o kadar.
Dayak yediginde baban hic gidip konusmuyor mu damadiyla?