selam hanımlar bizim 6.ayımız ve ben yine hasta oldum ve artık umudum kalmadı normal yolla olacağına,sadece bir ümit mübarek ramazanın bereketine ümit bağladım olmazsa bayramdan sonra tüpe geçebilirim,zaten 1yıla yakın olur bekleyeli.yarın tatile çıkıyoruz bu biraz teselli ediyor,canım kocam tatile hayır deseydi çok daha kötü olurdum sanırım,maddi durumumuz çok iyi değil ama beni kırmadı sağolsun,zaten kocamla sevgimiz maddiyatla sınanamayacak kadar büyük olduğundan mevlam can evimizle evlat hasretiyle sınıyor,mevlam her kulunu bir şekilde sınıyor biraz önce bir arkadaşımla telefonda konuştum severek evlenmesine rağmen kaynanası ve hep annesini tutan kocası yüzünden mutlu olmadığını söyledi ama çok tatlı bir evladı var,dedim mevlam sınıyor işte kulluğumuzun samimiyetini ama sonra kendime dedim ki öyle sınanmaktansa böyle sınanmak daha iyi çünkü bu dikenli yolu eşimle elele yürüyoruz,tabi inşallah gecikmeden hepimiz kavuşuruz yavrularımıza çünkü zaman yıpratıyor insanı,yaz geldi buradaki düğünler ve gelen akrabalar yine konuşmaya sormaya başlarlar çocuğu,mevlam güç versin bize ve eşlerimize,kendimi geçtim eşim çocukları çok sever bir çocuk görüp sevmeye başlayınca ağlamak istiyorum ve psikolojim öyle bozuldu ki artık çocuk sevemiyorum sanki çocuk hasretim anlaşılacakmış gibi.herneyse ben başlarsam duramam şimdi,kendinize iyi bakın kızlar ben iki hafta kadar yokum orda nete girebileceğimi sanmıyorum,döndüğümde hamile haberlerinizi okurum inşallah,dua edelim hanımlar bu üç aylar güzel haberler alıp vermemize vesile olur inşallah sağlıcakla kalın Allah'a emanet olun...