var bir derdim ama...

derli toplu bir yerde not almış şekilde tutayım diye yazıyorum aslında. her gün yarın psikiyatriste gideceğim deyip hep ertelediğim için. en son dört sene önce falan gittiğimde bir ilaç yazmıştı. onu kullanıyordum. sonra kendimce ilacımı değiştirdim. kötüleştiğimi fark edince ilk ilacıma geri döndüm. ama artık şeker gibi geliyor bana etkisi yok sanırım.
yürüyen merdivene binemiyorum. inemiyor, çıkamıyorum. asansör eğer yüksek bir kata gidiyorsa binemiyorum. az bir dursa sendelese ölüyorum o asansörde.
uçağa biniyorum mecburen. ama hep içim içimden gidiyor. yanımda kim varsa sarılıyorum. hosteslere beni bayıltın dediğimi biliyorum. sonra endişelendirmemek için sakinleşme rolleri yaptığımı. her uçak inişinde bir daha asla diyorum. yoğun bir telaş yaşıyorum uçakta. diğer insanlar gibi duramıyorum.

hayvanlar konusunda müthiş hassasım. oğluma yolda araba çarptığından beri (kedime) sokakta kedi gördüğümde bile geriliyorum. yola atlarsa diye. annemin işyerinde baktığı kedilerin bile ölümünü düşünüyorum. evdeki yeni kedim için yüz tane önlem aldım cam pencerede, hala yalnız bırakamıyorum. dışarıda neler yaşıyorlar diye düşünüyorum hep. canları yanan kediler, deney yapılan fareler, sel bastığında mesela köpeklere neler oluyor... insanlar konusunda bu kadar derin düşünemiyorum ama hayvanlar sarmış durumda içimi. en mutlu olduğum anlarda bile bir kedi görsem deliriyor gibi oluyorum. erkek arkadaşımla bahçeli bir yerde kahvaltıdaydık geçen gün. ya kedi bahçeden yola çıkar da ezilirse bir gün diye kaskatı oldum kaldım. kasılıyorum. doğru kelime bu. kaskatı oluyorum. geceleri düşündüğümde de dişlerimi sıkıyorum.
böyle yaşamak çok anlamsız geliyor. bazen birkaç bira içince vs daha normalleşiyorum. bir iki duble rakıda. onun dışında korkak ürkek bir insan oldum.
yolda yürüyemiyorum bile. bir kedi karşıya geçer mesela. kaskatı olurum diye. veya havalimanında o gün bayılıyordum. her yan yürüyen merdiven doluydu ne yapacağımı bilemedim. duvara tutunarak yürüdüm resmen. düz merdiven buldum sonra.
alkol bağımlılığım var diyemem. haftada bir iki haftada bir ancak içerim. kumar konusunda daha kötüyüm. iyi oynarım hırsla oynarım. durdum mu bir süre duruyorum fakat yine başlıyorum. ama ilk anlattıklarım benim için daha ağır. kumar vs eğlence der geçerim. bir şekilde kurtarırım.
diğerleri hayatımın tüm kalitesini bitirdi. ölünce geçecek der noktaya geldim. bunları doktora anlatacağım işte. umarım bir teşhisi vardır

Geçmiş olsun.tabi teşhisi var doktora gidin en kısa sürede.kedi konusunda yaşadığınız travma sonucu anksiyete yaşıyor gibisiniz.düzelmeyecek şeyler değil korkmayın :)

mutlaka bir doktora gidin, başka türlü çözüm çok zor iyice içinize kapanırsınız