Vakti geldi ayrılığın,ne yapsak boş..

eminim en cok babam ve annem aglar bende cok aglarim cok duygusalim zaten... ama guzel aglamalar bunlar Allah uzuntulu goz yasi vermesin...

evden ayrılmak çok zor ne kadar ailene yakında olsan, eşini sevsende.
ben dayanamam ((

ben yeni oturacağım eve birkaç gün önceden yerleşme taraftarıyım.. evden çıkışıom ilk o gece olmamalı yoksa çok koyar...

ve gerçekten yeni bir hayata adım atmak eskiyi geride bakmak o bakış bütün ömrümü özetleyen bir tebessüm olur.. zor ya düşünmesi bile zor..

melekberke .!.:

Valla ben çok severek evlendimmidir, yoksa evlerimiz anneciğiminkiyle yakın dı (o zamanlar) hem ağlarım hem giderim durumları oldu. Ama insanın içinden birşeyler kopmuyor değil. Babam çok etkilenmişti.Sen şimdi soyadımı bırakıyormusun prensesim dedi. O gün işte, iki soyadımı da kullanmaya karar verdim. Bunlar tatlı burukluklar. Her anne baba evladının mürüvetini görmek ister çünkü. Allah başka acı vermesin. Bir de tabi gurbete gelin gidecekler var. İşte orda biraz acıtır....

Genişletmek için tıkla...

:roflol:ah aaah babam bana daha evlenmeden sordu o soruyu ve onuda üzmek istemedim karşısında ağlamadım ama yatınca olanları anlatmak zor babam bana artık soyadımdan çıkııyosun dediğinde o gece karar verdim temmuzda düğünüm var ve ben soyadımı değiştirmemeye karar verdim eşimlede hemfikiriz konusunda çünkü takdiri ilahı elbet birgün ailemi kaybedicem onlardan bana kalabilcek bişey soyadım ve bana bi hediye olarak kalmasını istedim ve değiştirmemeye karar verdim bende nişanlımı çok seviyorum düğünümüz temmuzda ne yapacağımı nasıl yapacağımı gerçekten bilmiyorum ama bir şeye daha karar verdik ailemle o gelin alma olayını kaldırdık yani kuaförden salona geçilicek salondan ayrılık olucak ordada artık bi şekilde tutucam kendimi zorda olsa ertesi gün annemler izmire dönücek ben istanbulda kalıcam annemleri de yolcu etmeyeceğimi edemeyeceğimi anladım ve beraber anlaştık gidişinizi görmeyim ben sadece düğün bitince el sallayım dedim:a015: onlarda bunu anlayışla karşıladı dediğin gibi allah herkese böyle ayrılık versin acılarını göstermesin bana allah yeterki.. ne kadar yakında oturcak olsa da gelinler annesine aynı evde olmak çok başka aynı masada yemek yemek aynı kanalı seyretmek bular bir daha bulunmuyoo.. bu konuyu forumda görünce çok duygulandım yani herşey o kadar eğlenceli ki resimler çeyizler gelinlikler derken bi baktım AYRILIK:çok üzgünüm: ama açtığında iyi olmuş hazırlamak lazım kendimizi o güne bende yarın gelinliğimi alıcam erken diyenler oldu ama çok uygun ve istediğim bi modeli buldum hayırlısı allah herkesi mutlu etsin..

umarım hıc aglamam okadar ana kuzusu degılım onlarda evlenıp gıtmemı ıstıyorlar zaten gamyoncuiremsu

:) ben hıc aglamdım amam ablam annem babamı bıle ılk kez aglarken gordum yanı ablam evlendıgınde aglamayan adam ılkez agarken gordum kınamda annemı goremedım amam kaynanam gorumcem olsun ablam hele sankı gıdıcem bıdaha gormıcek gıbı nasıl aglıor huzunlu sarkılar soyledıler ben aglamdım bırazda sıktım kendımı aglamamk ıcın tabı aglamıcam dedım bı actılarkı yuzmu ne gorsunler sırıtan bı gelın adayı :) evden cıkarkende herkez aglıordu amam bende yok ole hıckıra hıckıra aglamk ıkı damla agladım aglamdım degıl dugun salonundan ayrılırkende arabaya bınene kadar aglamamıstım amam bınerken annem esıme artık sana emanet dedıgınd e ne kadar zoruma gıtmıstı aglamsıtım o an ıkı gun aglamayan ben o gun agaldım :)

ben ne çeyizim giderken ne kuşağım bağlanırken ne evden çıkarken nede kına gecemde zerre kadar ağlamadım..sadece fotoğrafçıdan çıktığımızda gelin arabasında ebru gündeşin evet şarkısında ağladım...hatta o yüzden direk eve gidememiştik...ve hep ağlamayacağım diyordum..yakınlarımada sakın ağlamayın diye tembih ediyordumm...ve allah için hiçbirindede ağlamadılar.yani tabiki annem ağladı ama ağlayacağı zaman benden köşe bucak kaçıyordu.......düğün sonunda önce salonu kız tarafı terketti..öyle bir zoruma gittiki..ben orda kaldım.oysaki bütün düğünlerde bende annemlerle beraber eve giderdim(((off yaaa düğün sonunda gözlerim annemi arıyordu....ve göründüü..hıçkıra hıçkıra ağlıyordu....o ağladıkça sadıç ağlıyor halam ağlıyo arkadaşlarım ağlıyooo...bana sıkı sıkı sarılmadan koklamadan çıkıp gitti salondan..arkasından bakakaldım gözlerim doldu ağlamıcam dedim...ve eniştem halamın eşi salonda bi konuşma yaptıı...işte o konuşma sonrasında enişteme sarılıp ağlamaya başladım...bütün yakınlarım gitmişti...ablam ve kardeşim dışarda bizi bekliyo bi yerlerde bişiler ayarlamışlardı..bütün arkadaşlarla oraya gidecektik...ben gelin arabasına ağlaya ağlaya gittim...çok garip bi duygudu..anlatılması çok zor..ailenden ayrılmak istemiyorsun ama bi yandada sevdiğin adamla artık aynı evi paylaşmak istiyorsunn....hiç bu kadar üzüleceğimi düşünmemiştim....gelin arabıyla salondan ayrıldık arkadaşlarla buluşacağımız yerde durduk ama ben hala ağlıyorum..ben ağladıkça gelin arabasındakilerde ağlıyor..sonra arabada eşimle beni yanlız bıraktılar ben bağıra bağıra ağlamaya başladım öyle bir duygu patlaması oldukiiiii ben bile o halime inanamadım sonradan.düşünsenize yıllar sonra sevdiğin adama kavuşuyorsun ama diğer tarafta ailendeki bütün insanlardan ayrılıyorsun...offf offf..bekarken gözyaşı akıtamayan ben evlendikten sonra tam bi ağlak oldum.en ufak bişiye zırrlıyorum hemen...ve ben ailemi çok ama çok özlüyorum.....onlarla yaşadığım herşeyiiii çok özlüyorum..