- 25 Kasım 2012
- 1.697
- 2
nolur yardım edin doktora gidiyorum ama yapamıyorum.eşim konuşmuyo benimle.ya deneyeceğimiz zaman ben üstte olunca ilerletemiyorum korkuyorum.eşim üste geçince bacaklarımı açıp kaldıramıyorum sadece zorla biraz açıyorum tabi haliyle eşimde yapmakta zorlanıyo ve öylece kalıyoruz...artık sözün bittiği yerdeyim ne yapacağımı bilemiyorum...
EU3
Guest
öncelıkle herkeze merhaba arkadaşlar,2 ay önce bu sıtede vajınusmusum dıye yardım ıstemıstım o zaman 6aylık evlıydım ve moral denen bırsey kalmıyordu,kendımı kadın olarak evlı olarak bıle görmuyordum...ama sımdı dr a para vermeden bırcok arkadaşımızın yaptığı gıbı bu durumu yendım...ben ılk başta vajınamın ıcıne dokunamıyordum bıle ve oranın kapalı olduğunu gördumm ..meğerse kendımzı sıktığımızdan öyle oluyormuşş... neyse serçe parmakla başladım olaya...gırdı o kadar mutlu oldum kı o zaman kafamda oraya bırsey gırebılceğı yerleştı... tamam bunu yaptıysan ışaret parmağınıda yaparsın dedım burnumda derın nefes alıp ağzımdan vererek onuda aldım ve en son parmak aşamam 2 parmağı dıer parmaklarda olduğu gıbı eldıvenın tek parmağına çıft parmağı yerleştırerek yaptım azda olsa gırdı... hemen pns aşamasına geçtım yapamadım ılk başta ve azım ettımm acımayacak acımayacak dıye kendımı şartlandırdımm vee 27martta esımın pns bebeyağını surduk ve azda kendı vajenıme vee BURASI ÇOK ÖNEMLI elımle kendım vajıne yerleştırdım ve derın bı nefes alıp cocuk doğurur gıbı ıkınırken beraber pns aşşağı yöne doğru yavaşca bı yıttıkkı HIÇBIRSEY ANLAMADIM olmuştu.. emın olmak ıcın 1 daha yaptım baktımm aşşağı doğru ıtınce oluyor...meğerse 8ay sırf vajınanın ıcıne yerleştırdıkten sonra yukarı doğru ıtıp canımı acıtmaktan dolayı olmamışş... arkadaşlar bunun yönu pns vajı ağzına yerleştıkten sonra ıkınarak yada nefes aldıktan sonra yavas yavaş verırken aşşağı doğru yıtmek.... kendımı aylarımı boşa harap etmısım... bu arada bende dr dr aradım ama sımdı param cebımde..umudunuzu kaybetmeyın cunku o kadar kolaymış kı olan zamana oluyor...deneyın azmedın arkadaşlar...
1 senelik evliyim şuan. Eşimle 1 sene nişanlı kalarak ve birbirimizi severek evlendik. düğünüm okadar güzel ve neşeli olduki
bu hastalığa yakalanacağım hiç aklımdan geçmiyordu herkes gibi tabiki. ilk gecemizde gerdeğe giremedik benim kendimi kasmam ve
çok heycanlı olmam birlikteliğimizin önüne geçti. ilk gecenin sonunda o gece yapamayacağımıza karar verdik zaten okadar yorgunduk
ki hemen uyuduk. ertesi gün tekrar uyandığımda üstümde büyük bir yük vardı ve ailelerimiz bizden haber bekliyordu aslında okadar
saçma bir durumki bu belki o gece yapamamın nedenide bu yüktü. Denemelerimiz hep olumsuz oluyordu sonunda biraz ara vermeye karar verdik nasıl olsa artık birbirimizindik eninde sonunda olacak diye pek kafamıza takmadık .. Aylar geçti sanırım 4 aylık evliydim ve hala vajinismus hastalığımın olduğunun farkında bile değildim. çünkü böyle bir şeyi daha önce hiç duymamıştım arkadaşlarım evimize ziyarete
gelmişti konuşurken gerdek gecemin nasıl geçtiğini sordular tabiki söyleyemedim çünkü eşim ve ben haricinde hiç kimse bu konuyu bilmiyordu iyi geçti deyip geçiştirdim kız arkadaşlarımdan biri vajinismus diye bir hastalık varmış ben nasıl gerdeğe gireceğim çok korkuyorum dediğinde o ne dedim arkadaşım da ilişkiye girememe durumu olduğunu anlattı arkadaşlarım gittikten sonra hemen internete girip bu konuyu araştırmaya başladım evet o kadar büyük bir yıkımdıki o an benim için sizlere anlatamam. internetten okuduğum kadarıyla istemsiz kendini kasma ve eşlerin ilişkiye girememe durumu olarak yazıyordu evet benim durumumda aynen öyleydi istemsiz kendimi kasıyordum zaten kim isteyerek kendini kasar ve sevdiği adamla birlikte olmak istemezdiki.. eşim akşam eve geldiğinde ona bu durumdan bahsettim böyle bir hastalığım oldugunu söyledim eşim okadar anlayışlı ve bana okadar bağlıki .. Üzme kendini takma kafana deyip beni teselli ediyordu ama ben nasıl olurda yapamam okadar insan evleniyor nasıl yapıyorlar diye düşünmekten kendimi alamıyordum . bu geçen sürede hep denemelerimiz olumsuz oluyordu her denememizin sonundada hıçkırıklara boğuluyordum
sanırım 9. ayda yine bu siteyi keşfettim parmak egzersizleri olduğunu öğrendim birsüre parmak egzersizide denedim tekrar eşimle denemeye karar verdik bu işe yaramamıştı sadece biraz ilerleme kaydetmiştim bir noktaya kadar ilerliyor ondan sonrasında sanki bir duvar vardı ilerleyemiyorduk. yine ağlamalar yine hüsran.. artık denemek bile istemiyordum çünkü olumsuz sonuç aldığımızda daha üzülüyorduk eşimde benim ağlamalarımı görünce daha çok üzülüyordu .. emla kremide denedim ama başaramadım. bu aradada benimle birlikte evlenen arkadaşlarımın hepsinin birer birer hamile haberlerini alıyordum okadar çok bebek istiyordumki sizlere anlatamam. bu durumumlamı ilgili bilmiyorum ama yolda geçen her 5 kadından 3 ü hamileydi onlara gözüm takılıyordu okadar canım sıkılıyorduki artık eşiminde iknası ile bir uzman doktora gitmeye karar verdik. cuma gecesiydi sanırım internetten araştırmalarım sonucu bir doktora rastladım hemen iletişime geçtik randevuyu aldık ve ön görüşme muayenesi için 2 gün sonra doktora gittik. okadar heycanlıydım ki yerimde duramıyordum hem endişe hemde korkularım vardı başarabilecekmiyim ya yine olmazsa diye doktorla görüştükten sonra hemen ilk seans için randevu aldık doktorum okadar anlayışlı ve işini iyi yapan biriydiki muayeneye gittiğimizde bunu başarabileceğimi anlamıştım .. 3 gün sonra tekrar randevumuz vardı doktor bey o gün beni tekrar muayeneden geçirdi ve evde yapmam gereken ödevleri verdi kızlar bu parmak egzersizi değil kolay evde uygulanabilecek ödevler . ödevlerimi tamamlayıp 2 3 gün arayla tekrar muayeneye gittim ilerleme müthişti doktorumun da pozitif enerjisi vardı bu da bana ve eşime yansımıştı 2. seanstan sonra yine ev ödevim vardı onuda başarıyla tamamladıktan sonra eşimle tekrar deneme yapmaya karar verdik. ilk denememizde olmuştu inanamıyordum eşimde benim hiç bacaklarımı kasmadıgımı görünce okadar mutlu olduki ben acıyacak diye ve kanamam çok olacak diye okadar çok korkuyordum ki inanın hiç acı bile hissetmedim tabi bunu bana daha önceleride herkes diyordu hiç acı yok diye ama ben inanmıyordum çünkü beyinde okadar büyük yer etmişki o korku.. kanamam bile çok az oldu hatta nerdeyse olmadı bile diyebilrim :) parmagınız kesilir ya okadarcık kan geliyor başkada birşey yok ne acı nede kanama var .. normalde 3 seans süren bu süreci ben 2. seansın sonunda başardım ve şuan okadar mutluyumki üstümden öyle bir yük kalktıki :) bu hastalığı yaşamayan kimse bilemez o yüzden öncelikle bol bol dua edin Allahım benim ve eşimin birleşmesini nasip eyle diye .. umarım bu hastalığı yenemeyen arkadaşlarımızda en kısa sürede bu hastalığı yener ve sırtındaki o büyük yükten kurtulurlar.
bundan bir hafta öncesine kadar benim için hayal olan bebek planlarını yapmaya başladık bile eşimle:)
sizlere elimden geldiğince yardımcı olmaya çalışıcam buradan bana mesaj atabilirsiniz bu hastalığı yenemeyen arkadaşlarıma yardımcı olabilirsem ne mutlu bana :)
ben 2 aylık evliyim 4 senedirde birlikteyiz hayatta en son aklıma gelicek şeydi bu işi yapamayacağım( çünkü birbirimizi o kadar çok istiyodukki anlatamam.. halada öyle çok istiyorum onun olmak ama olmuyo.. napıcamı bilemez haldeyim.. vajinam sanki duvar gbi. değil p..s parmak bile geçmiyo içerii. bana yardım edebilecek arkadaşlar bekliyorum nolurrr.....
egzersizlere başlamalısın ancak ondan sonra pi.. denemesine geçmelisin
kimse yardım etmedi neyse sağolun sırf bunun için üye olmuştum güle güle
1 senelik evliyim şuan. Eşimle 1 sene nişanlı kalarak ve birbirimizi severek evlendik. düğünüm okadar güzel ve neşeli olduki
bu hastalığa yakalanacağım hiç aklımdan geçmiyordu herkes gibi tabiki. ilk gecemizde gerdeğe giremedik benim kendimi kasmam ve
çok heycanlı olmam birlikteliğimizin önüne geçti. ilk gecenin sonunda o gece yapamayacağımıza karar verdik zaten okadar yorgunduk
ki hemen uyuduk. ertesi gün tekrar uyandığımda üstümde büyük bir yük vardı ve ailelerimiz bizden haber bekliyordu aslında okadar
saçma bir durumki bu belki o gece yapamamın nedenide bu yüktü. Denemelerimiz hep olumsuz oluyordu sonunda biraz ara vermeye karar verdik nasıl olsa artık birbirimizindik eninde sonunda olacak diye pek kafamıza takmadık .. Aylar geçti sanırım 4 aylık evliydim ve hala vajinismus hastalığımın olduğunun farkında bile değildim. çünkü böyle bir şeyi daha önce hiç duymamıştım arkadaşlarım evimize ziyarete
gelmişti konuşurken gerdek gecemin nasıl geçtiğini sordular tabiki söyleyemedim çünkü eşim ve ben haricinde hiç kimse bu konuyu bilmiyordu iyi geçti deyip geçiştirdim kız arkadaşlarımdan biri vajinismus diye bir hastalık varmış ben nasıl gerdeğe gireceğim çok korkuyorum dediğinde o ne dedim arkadaşım da ilişkiye girememe durumu olduğunu anlattı arkadaşlarım gittikten sonra hemen internete girip bu konuyu araştırmaya başladım evet o kadar büyük bir yıkımdıki o an benim için sizlere anlatamam. internetten okuduğum kadarıyla istemsiz kendini kasma ve eşlerin ilişkiye girememe durumu olarak yazıyordu evet benim durumumda aynen öyleydi istemsiz kendimi kasıyordum zaten kim isteyerek kendini kasar ve sevdiği adamla birlikte olmak istemezdiki.. eşim akşam eve geldiğinde ona bu durumdan bahsettim böyle bir hastalığım oldugunu söyledim eşim okadar anlayışlı ve bana okadar bağlıki .. Üzme kendini takma kafana deyip beni teselli ediyordu ama ben nasıl olurda yapamam okadar insan evleniyor nasıl yapıyorlar diye düşünmekten kendimi alamıyordum . bu geçen sürede hep denemelerimiz olumsuz oluyordu her denememizin sonundada hıçkırıklara boğuluyordum
sanırım 9. ayda yine bu siteyi keşfettim parmak egzersizleri olduğunu öğrendim birsüre parmak egzersizide denedim tekrar eşimle denemeye karar verdik bu işe yaramamıştı sadece biraz ilerleme kaydetmiştim bir noktaya kadar ilerliyor ondan sonrasında sanki bir duvar vardı ilerleyemiyorduk. yine ağlamalar yine hüsran.. artık denemek bile istemiyordum çünkü olumsuz sonuç aldığımızda daha üzülüyorduk eşimde benim ağlamalarımı görünce daha çok üzülüyordu .. emla kremide denedim ama başaramadım. bu aradada benimle birlikte evlenen arkadaşlarımın hepsinin birer birer hamile haberlerini alıyordum okadar çok bebek istiyordumki sizlere anlatamam. bu durumumlamı ilgili bilmiyorum ama yolda geçen her 5 kadından 3 ü hamileydi onlara gözüm takılıyordu okadar canım sıkılıyorduki artık eşiminde iknası ile bir uzman doktora gitmeye karar verdik. cuma gecesiydi sanırım internetten araştırmalarım sonucu bir doktora rastladım hemen iletişime geçtik randevuyu aldık ve ön görüşme muayenesi için 2 gün sonra doktora gittik. okadar heycanlıydım ki yerimde duramıyordum hem endişe hemde korkularım vardı başarabilecekmiyim ya yine olmazsa diye doktorla görüştükten sonra hemen ilk seans için randevu aldık doktorum okadar anlayışlı ve işini iyi yapan biriydiki muayeneye gittiğimizde bunu başarabileceğimi anlamıştım .. 3 gün sonra tekrar randevumuz vardı doktor bey o gün beni tekrar muayeneden geçirdi ve evde yapmam gereken ödevleri verdi kızlar bu parmak egzersizi değil kolay evde uygulanabilecek ödevler . ödevlerimi tamamlayıp 2 3 gün arayla tekrar muayeneye gittim ilerleme müthişti doktorumun da pozitif enerjisi vardı bu da bana ve eşime yansımıştı 2. seanstan sonra yine ev ödevim vardı onuda başarıyla tamamladıktan sonra eşimle tekrar deneme yapmaya karar verdik. ilk denememizde olmuştu inanamıyordum eşimde benim hiç bacaklarımı kasmadıgımı görünce okadar mutlu olduki ben acıyacak diye ve kanamam çok olacak diye okadar çok korkuyordum ki inanın hiç acı bile hissetmedim tabi bunu bana daha önceleride herkes diyordu hiç acı yok diye ama ben inanmıyordum çünkü beyinde okadar büyük yer etmişki o korku.. kanamam bile çok az oldu hatta nerdeyse olmadı bile diyebilrim :) parmagınız kesilir ya okadarcık kan geliyor başkada birşey yok ne acı nede kanama var .. normalde 3 seans süren bu süreci ben 2. seansın sonunda başardım ve şuan okadar mutluyumki üstümden öyle bir yük kalktıki :) bu hastalığı yaşamayan kimse bilemez o yüzden öncelikle bol bol dua edin Allahım benim ve eşimin birleşmesini nasip eyle diye .. umarım bu hastalığı yenemeyen arkadaşlarımızda en kısa sürede bu hastalığı yener ve sırtındaki o büyük yükten kurtulurlar.
bundan bir hafta öncesine kadar benim için hayal olan bebek planlarını yapmaya başladık bile eşimle:)
sizlere elimden geldiğince yardımcı olmaya çalışıcam buradan bana mesaj atabilirsiniz bu hastalığı yenemeyen arkadaşlarıma yardımcı olabilirsem ne mutlu bana :)