canım bak diyelim ki, mutfakta bulaşığın var, kaç gün yıkamadan durur? durdukça yenisi eklenir, yıkamadıkça dağ gibi büyür,içinden yıkamak gelmiyor belki ama erteledikçe kokmaya başlar.birde işin kötü yanı bekledikçe (vaji korkuların gibi) bulaşıklar artıyor ya erteledikçe işin daha zorlaştığından içinden hiiiiiç mi hiç gelmez hepsini çöpe atsam dersin atamazsın, kırmak istersin kıramazsın, en son bıçak kemiğe dayanır dışardan birisi gelir o halde görür ya birşeyler söyler seni öyle utandırır ki ağlaya ağlaya bir hırsla o aslında ne kadar zorlaşmış olan pislikleri öyle bir yıkarsın ki, zamanında neden yıkamadım diye kendine söylenirsin şu üç kuruşluk insanlara afedersin laf düşürdüm diye, ama sonra işin bittiğinde sinirinde geçtiğinde o mis gibi yerleşmiş mutfağa bakınca dersin ki, belki eşimde kim bilir benim hakkımda ne düşünüyordu ama yazık hiçbirşey söylemiyordu. belkide o kadın kral çıplak diyerek beni kendime getirdi der teşekkür edersin içinden, neden bunca zaman bekledim diye kendine kızarsın.