Üzüntüden içim çekiliyor

Bir de eklemek istiyorum lütfen bunun sizin zaafınız olduğunu belli etmeyin çocuğunuza.
Ben o hatayı yaptım hala cekiyorum. Dünya başıma yıkılıyordu sanki kızım yemek yemeyince. Ne zaman boşverdim,zorlamadım,önüne koydum yemeğini ve ne kadar yedigini umursamadım o zaman ikinci tabağı da ister hale geldi.
Şimdi de sabah kahvaltısı dışında sorun yaşamıyorum. Onunda çözümü parkta,havuzda,bahcede yorduktan sonra yedirmek oldu. Baştan bu kadar üzerine düşüp üzüldüğümü belli etmeseydim eminim böyle olmayacaktı.
Sizde asla belli etmeyin bu konunun zaafınız olduğunu. Boşvermiş gibi yapın,teklif edin o yemezse siz oturun iştahla yiyin. Bir yerde dayanamayacaktır. Pes etmeyin.
Siz otizm olmasa bile bir adım attınız,geri dönmeyin. Yemek yemenin keyfini alarak ne yediğini bilerek yemeyi öğrenecek bu sayede.
Bakin kızım zayıf bir bebekti,herkes minicik,kilo almamış vs derdi üzülürdüm. O dönem bir kiz vardı sitede,nasıl tombik,nasıl tatlı anlatamam,babaaannesi bakiyormus kadinla sohbet etmiştim hatta maşallah ne güzel yiyor vs diye. Kadında annesi kızıyor ama ben evde sürekli yediriyorum,ki sokakta da sürekli ağzına birşeyler tıkıyordu şahidim,tv ile oyunla yediriyorum demişti. Aradan 5 sene geçti kızı havuzda gördüm,hala yasıtlarına göre şişman,hatta küçük kardeşi olmuş 2 yaşlarında oda aynı ablasının minikliği gibiydi tombul tombul.
O zaman dedim ki,iyiki zorlamaya devam etmemişim. Keyif alacağı şekilde yemek yemeyi öğretmişim,doydum deyince tamam kızım kalkabilirsin demişim.
Varsın zayıf olsun,zayıf kalsın. Şimdi kilo almasın yada verebilsin diye çocuğa yemek yedirmemeye çalışmaktan evlaymış onu anladım.
Sizde sakin olun,sabırla yaklaşın,bir yerde değişecek.
 
Empati kurmaya çalıştım. Gerçekten bir anne için çocuğu açken dayanması zor.
Tüm kalbimle az da olsa yemesini diliyorum.
Önerim: yaz mevsimindeyiz, her yer cıvıl cıvıl. Piknige götürün, peynirli sigara böreği, meyveler, pogacalar, bol yumurtalı kekler, pipetli sutler gibi ilgisini çekip, iştahını kabartacak şeyler hazırlayın.
Serin sofrabezini çimenlerin üstüne. Birlikte piknik keyfi yapın. Akşam yemeğinden sonra ailecek bir çay bahçesine gidin. Siz çay için, o dondurma yesin mesela...
Öğlen yürüyüşe çıkın beraber bir muzu kemirsin yorulunca...
Ama siz hep onun yanında tebessüm eden güler yüzlü mutlu bir anne olun.
Yemediği için kaygilansaniz da ona belli etmeyin. Ne zaman göz göze gelseniz, gulusunuzu daha da içten yapın.
En azından doymasa da aç kalmaz yavrunuz.
Kolaylıklar diliyorum.
 
Otizmi çok fazla araştırmış biri olarak; yalvarıyorum TV'yi açmayın. Henüz anne değilim, bir anne olarak yalvaramıyorum size, ama ne olursunuz, yalvarıyorum açmayın o TV'yi.

Bugün çocuğunuz doyacak, yarın doyması için yine açmak zorunda kalacaksınız, alışana kadar bir süre açlık çekecek ama hayat boyu yaşayacağı zorluklardan kurtarıyorsunuz onu. Ne olur yapmayın bunu evladınıza.

Doktorlar bir karar verirken "en az zarar vereni" seçerler. Bir işlem için boğazınız kesilmeliyse, kesmemeleri durumunda olabilecekleri düşünüp öyle karara varırlar. Siz de bunu yapın. O TV'yi açarsanız nasıl tehlikeler bekliyor sizi, neler olabilir bunu düşünün. Kalabalık ortama sokmayı denediniz mi? Kalabalıkta yer diye düşünüyorum...



Canım benim allah yardımcın olsun öncelikle. Ben senin yaşadığını yaşamadım ama endışelerini yaşadım.ikizlerim var 3 yaşındalar. Allahım herkesinkini bağıßlsîn. Benim bir tanesi iki buçuk yaşına kadar arara bir kelime söylerdi. Çok dalardı. Ben de senin gibi yemek yerken seyrettiriyordum. Arada yine açıyordum. Özellikle tv izletken transa geçmeye başladı. Sesleniyordum bakmıyodu bile. Normalde de dalardı.su bile istemedi 2,5 yaşına kadar. 2 yyaşında çizgifilm açmamaya başladım. Normalde bizim izlediklerimizle ilgilenmezken onlara da dalmaya başladî. Sonra tv yi tamamen kapattık. Hiç açmadık. Şimdi kardeşiyle aynı şekilde konuşuyor. Translar bitti. Tamamen normal bir çocuk şu anda.
:KK43: Ama yemek konusu için bi şey diyemicem. Keßke bu konuda faydam olabilse. Ama inşllh kısa sürede aşar bunu seninki de.
 
Size ve oglunuza üzüldüm vereceğim tavsiyeler örnekler olmasını isterdim gerçekten. Benim içim çocuğunuzun otizm değil minik bi gelişim geriliği olduğunu söylüyor ve gereken tedaviden sonra düzelecek inşallah öncelikle siz enerjik olun ki yavrunuz sizin karamsarliginizla iyice kusmesin hayata kaybettiği enerjiyi sizden alması çok önemli..
Allah yardımcınız olsun..
 
Uzun uzun anlatmak istiyorum. Daha önce bebeğimle ilgili bir konu açmıştım hatırlarsanız. Doktor çocuğun bir şeyi parmakla işaret etmeyişi, adıyla seslenildiğinde her seferinde dönmeyişinden otizm şüphesi var demişti ve bizi çocuk psikiyatristine yönlendirmişti.
Gittik.
Dönen şeylere ilgisi var mı?
Hayır. Ama dönen şeyler renkli dikkat çekici şeylerse bakar.
Parmağıyla bir yeri işaret eder mi?
Hayır. Ama beni istediği şeyin yanına götürür.
Sana bir nesne gösterir mi?
Evet. Suyu bitince şişeyi elime verir.
Durdugu yerde döner mi?
Bazen.
İleri geri koşar mı?
Koşar. 2 yaşında.
Göz teması kurar mı?
Kurar.
Siz onu sevip sarılınca karşılık verir mi?
Verir. O beni daha çok sever.
Tv izler mi?
Tv genelde açık olur. Ama bazen seyreder bazen bırakır. Yemek yerken bir şeye dalması gerekir. O yüzden genelde yemek saatlerinde açıyorum.
Konuşur mu?
Hayır. Bazen gel diyor.
Adıyla seslenince bakar mı?
Bakar ama her zaman değil. Oyuna daldığında bir şeyle ilgilendiğinde tınlamaz.
10 kere seslensen kaç kere bakar?
5 kere.

Çocuğunuzda otizm bulguları var. Her seferinde bakması gerek. Bazen bakmaması, baktıgı anlamına gelmez.

Tv kapatılacak. Asla açılmayacak. Ne telefon ne başka bir şekilde asla hayatınızda olmasın.

Tamam. Ama oğlum çizgi film olmadan yemek yemeyi reddediyor. Aç kalıp zayıflar mı? Ben ne yapmalıyım?

Zayıflasın. Açma sen. Gelişim testi istedim. 2 hafta sonra gelip yaptırın. Ve kontrol edelim. Teknolojiden uzak olunca değişim oluyor mu.

Konuşma bu.
Şimdi içimin neden çekildiğine geçeyim. Oğlum günlerdir ağzına lokma koymadı. Tv, telefon asla çizgi film açmadım. Bebeğim aç uyuyor aç kalkıyor. Dayanamıyorum. Sürekli ağlıyorum. Çocuğum hep aç. Acıkınca mecbur yiyecek diyorlar. Sabret diyorlar. İstediğini alamayınca mecbur kabul edecek diyorlar. Doktoru dinle diyorlar. Dinliyorum.

Oğlumun hiç enerjisi kalmadı. Çocuk halden düştü. Yeter artık. Hem ona hem bana eziyet işkence sanki. Yemiyor işte acıkınca yemiyor. Fark etmiyor. Karnımı doyurayım demiyor. Eline ekmeği veriyorum. Kenarından kemirip kopan parçaları yiyor. Doymuyor çocuğum. Puding tatlı seyler uzatıyorum istemiyor. Gece ağlıyor açlıktan. Yanıma geliyor bir beklentisi var benden. Veriyorum bende ama hayır yemiyor :KK43: tekrar aç uyuyor. Ben üzüntüden hasta olucam artık. Bende yemiyorum. Boğazımdan geçmiyor. Bu nasıl sınavdır anlamıyorum. Oğlum için gerekli olduğunu biliyorum. Ama daha ne kadar aç kalacak benim bebeğim. Ben onunla inata tutuşacak kadar güçlü degilim. Aç kalsın diyemiyorum. Ben napıcam..

Sadece "bulgular"mış. Otizm değil şuan. Ama ben bir anne olarak elimden geleni yapmak istiyorum. Sosyalleşmesi için yaşıtlarının yanına bir çocuk yuvasına başlıcak. Her gün parka götürücem. Hep konuşuyorum onunla. Ne gerekirse yapıyorum yapıcam.

Dün hüngür hüngür ağladım. 1 kaşık yesin diye kahroldum. Aynı an an da salonda bir sürü misafirim vardı. Bebegime mutfakta yemek yedirmeye calısıyordum.
"Annecim, seni çok seviyorum birtanem. Çok açsın. Hiçbir şey yemedin. Lütfen benim için bir kaşık yer misin? Lütfen" Dedim. Bebegim gözlerimin içine baktı. Sanki beni anladı. Elimdeki kaşık için ağzını açtı. 1 kaşıkla günü bitirdi. Sonra daha çok ağladım. O bir kaşık beni mutlu etti. Ama aç yavrum.
Sonra kaynanam geldi yanıma. Ağlarken gördü. Bana "Ağlama bak. Kocan seni görürse işe giderken kafaya takar kaza yapar Allah korusun. Kocan üzülür. " dedi. O da oğlunu düşünüyor ne yapsın dedim içimden. Ama bekledim belki kayda değer bir şeyler daha söyler de biraz olsun teselli olur diye.
"Kocanı üzme." Dedi.
O an zaten sinirlerim tepemde, üzgünüm, elime ne geçerse fırlattım attım.

Demek isterdim. Çok çok çok isterdim. Ama hayır. Yüzümü gözümü silip yanından uzaklaştım.

Ne olur yardım edin bana tavsiye verin. Ben bu süreci nasıl tamamlarım. Annem de üzülüyor kadın. Çocuğunu aç bırakma sen manyak mısın diyor. Günde bir kere bile olsa aç 10 dk seyretsin karnını doyursun diyor. Ama hayır asla seyretmemeliymiş. Şimdi bir şeye başladım çomak sokmak da istemiyorum. Doktoru aramak istiyorum bir türlü ulaşamadım.

Bu durumu yaşayan var mı? Ne olur ya bana güzel şeylerde söylemeyin. Gerçekleri söyleyin sadece. 10 dk seyretmesi bile olumsuz mu etkiler bu gidişi? Ben aynı devam mı etmeliyim? Ama nasıl..

Sokakta, parkta, balkonda yedirmeyi deneseniz?

Yemek yedirmekte cok zorlandigim zamanlarin birinde legene su doldurup cocugu icine orturtmustum. O suyla oynarken doke saca yemisti. Sonra banyoda suyla oynarken yemek istedi. Baska bir gun sokak kapisinin disinda merdivende oturarak. Bir kac kez marketten ayran almistim alisveris boyunca icip bitirmisti.

Farkli seyler deneyin elbet biri tutar.

Zor bir surec ama doktoru dinleyin. En dogrusu bu.

Kimseye kulak asmayin. Ama uzulmeyin diyemeyecegim. Ne desem bos biliyorum.
 
Nacizane bir kac tavsiyem olucak size, oglunuzun en az tv kadar dikkatini cekebilecek ve mutlu oldugu aktiviteleri mutlaka olmali, yani vardir diye dusunuyorum 2 yasindaymis, kendi oglumdan yola cikarak bunu soyluyorum, mesela bizim kuklalarimiz var ve bir kukla sahnemiz kendi cizgi filmimizi kendimiz yapiyoruz, seslendiriyoruz,karakterlerimiz var, ses tonumu degistirdigimde tv deki cizgi filmlerden bile daha etkileyici oluyor onun icin, ustelik bu cizgi filmin icinde yer alabiliyor, o sirada yemek yedirmeyi deneseniz, sevmeyebilir tabi kuklalari, flash kartlar olur,yapboz olur sevdigi her hangi bir etkinlik sirasinda yedirmeyi deneyin, ne olur yalnis anlamayin ben uzman degilim sadece anaokul ogretmeniyim, suan calismiyorum hamileligim sebebiyle fakat cocuklari iyi taniyorum atipik otizmli ve down sendromlu cok entegre ogrencim oldu. Cocuklari okulda tv 'siz tablet'siz nasil mutlu ediyoruz,dikkatlerini nasil cekiyoruz iyi biliyorum, yani tv olmadan da olur hemde cok guzel olur, ama alisan bir cocugu tv den kopartmak icin 3 kat caba gerekir, size gerekli olan tecrubeli kisilerden yardim almaniz, umarim bu sorunu asar ve huzura kavusursunuz, minik pasada ins daha iyi olur, sevgiler...
 
Allah yardimciniz olsun tavsiye veremem okuyunca etkilendim kucuk gelisim geriligi olabilir umarim guzel yaklasim ve teshislerle guzel seyler olur.
 
Bak soyle bir hikaye anlatayim. Bu yaklasik 30 sene once olan bir olay. Bir komsumuzun oglu vardi. Annesi calisiyor bakiciya emanet cocuk. Bakici iste anlatiyor bugun soyle oynadik boyle yaptik ettik. Cok guzel. Ama cocuk 2 3 yasinda hala konuşmuyor. Tepki sifir. Tek ses cikariyor gak babam gak. Sonunda doktora goturuyorlar niye konusmuyor diye. Doktor o zaman ilgi eksikligi diyor. Annesi bir gun evden cikmadan baba dolaba saklaniyor ne olacak diye. Annne cikiyor bakici geliyor koyuyor cocugu odasina kapatiyor kapiyi kendi tv ye gidiyor.cocugun duydugu tek ses bahcedeki kargalar. O yuzden gakliyor. Sonrasi iste olaylar filan.

Suan bir yegenim var tablette çizgi-film olmadan assslaa agzini acmiyordu suan ondada otizm bulgulari var. Doktoru tv tablet vs yasaklamis. Sadece yemek yemese iyi siddet eğilimi var tv istedigi icin kirip döküyor herseyi annesinin dudaklar sis agzina surekli yumruk atiyor cunku. O da 2 yaslarinda.

Tv cok zararli bebeklere. Birak ac kalsin. Acliktan olmez. Ama o uyaran eksikligine bagli otizm gelisirse geri donusu cok zor. 1 dakika bile acma. Tavsiyem yok aslinda bu durum icin. Ama son 2 aydir blw kitaplari okuyorum kendi bebeğime ek gidaya baslamak icin. Ondada sakin tv ile bebegi uyusturmayin diyor. Tv ile yemek yiyen cocuk aslinda yediginim farkinda degilmis. Beyin yemegi algılamıyormuş. Uzerine dusmeyi birak. Onune koy.karisinds sende ye. Blw de yemege ozendirmek icin abartili sesper cikarin kendiniz yerken diyor mesela.ozensin diye. Mumkunse arada kalabalik olsun diyor. Toplanin ailecek. Oturt onuda mama sandalyesine. Koy onune 1 2 sey yedirmeye calisma. Kendiniz yiyin.boyle bayila bayila ama asla ona seslenmeden ve bakmadan. Blw de bunu onemli buluyorlar. Ye demeyeceksin. Sadece sunacaksin. Karari kendi verecek. Obur turlu inatlasiyormus bebekler.
Senin durumun farkli tabi ama belki ise yarar. En azindan denemekten birsey kaybetmezsin.
 
Uzun uzun anlatmak istiyorum. Daha önce bebeğimle ilgili bir konu açmıştım hatırlarsanız. Doktor çocuğun bir şeyi parmakla işaret etmeyişi, adıyla seslenildiğinde her seferinde dönmeyişinden otizm şüphesi var demişti ve bizi çocuk psikiyatristine yönlendirmişti.
Gittik.
Dönen şeylere ilgisi var mı?
Hayır. Ama dönen şeyler renkli dikkat çekici şeylerse bakar.
Parmağıyla bir yeri işaret eder mi?
Hayır. Ama beni istediği şeyin yanına götürür.
Sana bir nesne gösterir mi?
Evet. Suyu bitince şişeyi elime verir.
Durdugu yerde döner mi?
Bazen.
İleri geri koşar mı?
Koşar. 2 yaşında.
Göz teması kurar mı?
Kurar.
Siz onu sevip sarılınca karşılık verir mi?
Verir. O beni daha çok sever.
Tv izler mi?
Tv genelde açık olur. Ama bazen seyreder bazen bırakır. Yemek yerken bir şeye dalması gerekir. O yüzden genelde yemek saatlerinde açıyorum.
Konuşur mu?
Hayır. Bazen gel diyor.
Adıyla seslenince bakar mı?
Bakar ama her zaman değil. Oyuna daldığında bir şeyle ilgilendiğinde tınlamaz.
10 kere seslensen kaç kere bakar?
5 kere.

Çocuğunuzda otizm bulguları var. Her seferinde bakması gerek. Bazen bakmaması, baktıgı anlamına gelmez.

Tv kapatılacak. Asla açılmayacak. Ne telefon ne başka bir şekilde asla hayatınızda olmasın.

Tamam. Ama oğlum çizgi film olmadan yemek yemeyi reddediyor. Aç kalıp zayıflar mı? Ben ne yapmalıyım?

Zayıflasın. Açma sen. Gelişim testi istedim. 2 hafta sonra gelip yaptırın. Ve kontrol edelim. Teknolojiden uzak olunca değişim oluyor mu.

Konuşma bu.
Şimdi içimin neden çekildiğine geçeyim. Oğlum günlerdir ağzına lokma koymadı. Tv, telefon asla çizgi film açmadım. Bebeğim aç uyuyor aç kalkıyor. Dayanamıyorum. Sürekli ağlıyorum. Çocuğum hep aç. Acıkınca mecbur yiyecek diyorlar. Sabret diyorlar. İstediğini alamayınca mecbur kabul edecek diyorlar. Doktoru dinle diyorlar. Dinliyorum.

Oğlumun hiç enerjisi kalmadı. Çocuk halden düştü. Yeter artık. Hem ona hem bana eziyet işkence sanki. Yemiyor işte acıkınca yemiyor. Fark etmiyor. Karnımı doyurayım demiyor. Eline ekmeği veriyorum. Kenarından kemirip kopan parçaları yiyor. Doymuyor çocuğum. Puding tatlı seyler uzatıyorum istemiyor. Gece ağlıyor açlıktan. Yanıma geliyor bir beklentisi var benden. Veriyorum bende ama hayır yemiyor :KK43: tekrar aç uyuyor. Ben üzüntüden hasta olucam artık. Bende yemiyorum. Boğazımdan geçmiyor. Bu nasıl sınavdır anlamıyorum. Oğlum için gerekli olduğunu biliyorum. Ama daha ne kadar aç kalacak benim bebeğim. Ben onunla inata tutuşacak kadar güçlü degilim. Aç kalsın diyemiyorum. Ben napıcam..

Sadece "bulgular"mış. Otizm değil şuan. Ama ben bir anne olarak elimden geleni yapmak istiyorum. Sosyalleşmesi için yaşıtlarının yanına bir çocuk yuvasına başlıcak. Her gün parka götürücem. Hep konuşuyorum onunla. Ne gerekirse yapıyorum yapıcam.

Dün hüngür hüngür ağladım. 1 kaşık yesin diye kahroldum. Aynı an an da salonda bir sürü misafirim vardı. Bebegime mutfakta yemek yedirmeye calısıyordum.
"Annecim, seni çok seviyorum birtanem. Çok açsın. Hiçbir şey yemedin. Lütfen benim için bir kaşık yer misin? Lütfen" Dedim. Bebegim gözlerimin içine baktı. Sanki beni anladı. Elimdeki kaşık için ağzını açtı. 1 kaşıkla günü bitirdi. Sonra daha çok ağladım. O bir kaşık beni mutlu etti. Ama aç yavrum.
Sonra kaynanam geldi yanıma. Ağlarken gördü. Bana "Ağlama bak. Kocan seni görürse işe giderken kafaya takar kaza yapar Allah korusun. Kocan üzülür. " dedi. O da oğlunu düşünüyor ne yapsın dedim içimden. Ama bekledim belki kayda değer bir şeyler daha söyler de biraz olsun teselli olur diye.
"Kocanı üzme." Dedi.
O an zaten sinirlerim tepemde, üzgünüm, elime ne geçerse fırlattım attım.

Demek isterdim. Çok çok çok isterdim. Ama hayır. Yüzümü gözümü silip yanından uzaklaştım.

Ne olur yardım edin bana tavsiye verin. Ben bu süreci nasıl tamamlarım. Annem de üzülüyor kadın. Çocuğunu aç bırakma sen manyak mısın diyor. Günde bir kere bile olsa aç 10 dk seyretsin karnını doyursun diyor. Ama hayır asla seyretmemeliymiş. Şimdi bir şeye başladım çomak sokmak da istemiyorum. Doktoru aramak istiyorum bir türlü ulaşamadım.

Bu durumu yaşayan var mı? Ne olur ya bana güzel şeylerde söylemeyin. Gerçekleri söyleyin sadece. 10 dk seyretmesi bile olumsuz mu etkiler bu gidişi? Ben aynı devam mı etmeliyim? Ama nasıl..
allah yardımcın olsun çok üzüldüm rabbim kimseyi evladıyla imtihan etmesin insallah bu günler geçmişte anı olarak kalır bebegin sağlıklı bir şekilde büyür dua et arkadaşım bolca.
 
Ben anne degilim evlide degilim ama bebekleri cocuklari cok seviyorum allah yardimciniz olsun demeye geldim insallah tum testler temiz çıkar insallah cok sağlıklıdır bebeginiz rabbim gönlünüzü huzura kavustursun biran once
 
Uzun uzun anlatmak istiyorum. Daha önce bebeğimle ilgili bir konu açmıştım hatırlarsanız. Doktor çocuğun bir şeyi parmakla işaret etmeyişi, adıyla seslenildiğinde her seferinde dönmeyişinden otizm şüphesi var demişti ve bizi çocuk psikiyatristine yönlendirmişti.
Gittik.
Dönen şeylere ilgisi var mı?
Hayır. Ama dönen şeyler renkli dikkat çekici şeylerse bakar.
Parmağıyla bir yeri işaret eder mi?
Hayır. Ama beni istediği şeyin yanına götürür.
Sana bir nesne gösterir mi?
Evet. Suyu bitince şişeyi elime verir.
Durdugu yerde döner mi?
Bazen.
İleri geri koşar mı?
Koşar. 2 yaşında.
Göz teması kurar mı?
Kurar.
Siz onu sevip sarılınca karşılık verir mi?
Verir. O beni daha çok sever.
Tv izler mi?
Tv genelde açık olur. Ama bazen seyreder bazen bırakır. Yemek yerken bir şeye dalması gerekir. O yüzden genelde yemek saatlerinde açıyorum.
Konuşur mu?
Hayır. Bazen gel diyor.
Adıyla seslenince bakar mı?
Bakar ama her zaman değil. Oyuna daldığında bir şeyle ilgilendiğinde tınlamaz.
10 kere seslensen kaç kere bakar?
5 kere.

Çocuğunuzda otizm bulguları var. Her seferinde bakması gerek. Bazen bakmaması, baktıgı anlamına gelmez.

Tv kapatılacak. Asla açılmayacak. Ne telefon ne başka bir şekilde asla hayatınızda olmasın.

Tamam. Ama oğlum çizgi film olmadan yemek yemeyi reddediyor. Aç kalıp zayıflar mı? Ben ne yapmalıyım?

Zayıflasın. Açma sen. Gelişim testi istedim. 2 hafta sonra gelip yaptırın. Ve kontrol edelim. Teknolojiden uzak olunca değişim oluyor mu.

Konuşma bu.
Şimdi içimin neden çekildiğine geçeyim. Oğlum günlerdir ağzına lokma koymadı. Tv, telefon asla çizgi film açmadım. Bebeğim aç uyuyor aç kalkıyor. Dayanamıyorum. Sürekli ağlıyorum. Çocuğum hep aç. Acıkınca mecbur yiyecek diyorlar. Sabret diyorlar. İstediğini alamayınca mecbur kabul edecek diyorlar. Doktoru dinle diyorlar. Dinliyorum.

Oğlumun hiç enerjisi kalmadı. Çocuk halden düştü. Yeter artık. Hem ona hem bana eziyet işkence sanki. Yemiyor işte acıkınca yemiyor. Fark etmiyor. Karnımı doyurayım demiyor. Eline ekmeği veriyorum. Kenarından kemirip kopan parçaları yiyor. Doymuyor çocuğum. Puding tatlı seyler uzatıyorum istemiyor. Gece ağlıyor açlıktan. Yanıma geliyor bir beklentisi var benden. Veriyorum bende ama hayır yemiyor :KK43: tekrar aç uyuyor. Ben üzüntüden hasta olucam artık. Bende yemiyorum. Boğazımdan geçmiyor. Bu nasıl sınavdır anlamıyorum. Oğlum için gerekli olduğunu biliyorum. Ama daha ne kadar aç kalacak benim bebeğim. Ben onunla inata tutuşacak kadar güçlü degilim. Aç kalsın diyemiyorum. Ben napıcam..

Sadece "bulgular"mış. Otizm değil şuan. Ama ben bir anne olarak elimden geleni yapmak istiyorum. Sosyalleşmesi için yaşıtlarının yanına bir çocuk yuvasına başlıcak. Her gün parka götürücem. Hep konuşuyorum onunla. Ne gerekirse yapıyorum yapıcam.

Dün hüngür hüngür ağladım. 1 kaşık yesin diye kahroldum. Aynı an an da salonda bir sürü misafirim vardı. Bebegime mutfakta yemek yedirmeye calısıyordum.
"Annecim, seni çok seviyorum birtanem. Çok açsın. Hiçbir şey yemedin. Lütfen benim için bir kaşık yer misin? Lütfen" Dedim. Bebegim gözlerimin içine baktı. Sanki beni anladı. Elimdeki kaşık için ağzını açtı. 1 kaşıkla günü bitirdi. Sonra daha çok ağladım. O bir kaşık beni mutlu etti. Ama aç yavrum.
Sonra kaynanam geldi yanıma. Ağlarken gördü. Bana "Ağlama bak. Kocan seni görürse işe giderken kafaya takar kaza yapar Allah korusun. Kocan üzülür. " dedi. O da oğlunu düşünüyor ne yapsın dedim içimden. Ama bekledim belki kayda değer bir şeyler daha söyler de biraz olsun teselli olur diye.
"Kocanı üzme." Dedi.
O an zaten sinirlerim tepemde, üzgünüm, elime ne geçerse fırlattım attım.

Demek isterdim. Çok çok çok isterdim. Ama hayır. Yüzümü gözümü silip yanından uzaklaştım.

Ne olur yardım edin bana tavsiye verin. Ben bu süreci nasıl tamamlarım. Annem de üzülüyor kadın. Çocuğunu aç bırakma sen manyak mısın diyor. Günde bir kere bile olsa aç 10 dk seyretsin karnını doyursun diyor. Ama hayır asla seyretmemeliymiş. Şimdi bir şeye başladım çomak sokmak da istemiyorum. Doktoru aramak istiyorum bir türlü ulaşamadım.

Bu durumu yaşayan var mı? Ne olur ya bana güzel şeylerde söylemeyin. Gerçekleri söyleyin sadece. 10 dk seyretmesi bile olumsuz mu etkiler bu gidişi? Ben aynı devam mı etmeliyim? Ama nasıl..


öyle bir anlatmışsınız ki sanki çocuğunuza işkence çektiriyorlar. yıpratmayın bu kadar kendinizi. tv nin nasıl zararlı olduğunu bilseydiniz keşke doğumundan itibaren açmasaydım derdiniz.
 
Okurken mahvoldum resmen.. inşallah sonuçların temiz cikar Rabbim yardimcin olsun gozyasin sevinç için aksın ..❤❤
 
Uzman değilim sadece merak ediyorum bunlar otizm belirtisi mi gerçekten çünkü bunları her çocuk yapmaz mı zaten ?
Siz neden şüphelendiğiniz için götürmüştünüz ?
TV konusunda çok kararlıydım çoçuğum olunca izletmem diye yaklaşık on ay izletmedim ama şu an izliyor özellikle reklamları ve 14 aylık
Bazen ben de tv açıkken yemek yediriyorum ama genelde kapatıyorum zaten tv izletmek yanlış bir de bu olmasın diyorum ama biz de insanız her zaman oyna peşinden koştur falan çok zor oluyor.
Tv açmadığım zaman yemek yedirirken ona oyalanacak bir şeyler sünüyorum mesela bugün kola kutusuna pipet sokarken yedi bazen dışarıyı seyrediyoruz bazen ona da kaşık veriyorum bazen makarna yapıp önüne koyuyorum kendi eliyle yiyor
Özellikle makarna yemeyi çok seviyorlar koyup önüne yedirebilirsiniz veya nette de eğlenceli tabaklar var onlardan hazırlasanız ?
İnşallah bu süreci en kısa zamanda atlatırsınız bana ne ye yemezse yemesin diyemiyor işte insan anne yüreği size de bebeğinize de kolaylar diliyorum
 
Daha önceki konunuzu da okumuştum çok üzücü gerçekten anne değilim ama ta burdan benim içim sızladı :KK43: doktoru dinleyin otizm olduğunu sanmıyorum bana inat ediyor gibi geldi çünkü alışmış öyle oyalanırken yemeğe şimdi de açman için direniyor gibi ..
 
Uzun uzun anlatmak istiyorum. Daha önce bebeğimle ilgili bir konu açmıştım hatırlarsanız. Doktor çocuğun bir şeyi parmakla işaret etmeyişi, adıyla seslenildiğinde her seferinde dönmeyişinden otizm şüphesi var demişti ve bizi çocuk psikiyatristine yönlendirmişti.
Gittik.
Dönen şeylere ilgisi var mı?
Hayır. Ama dönen şeyler renkli dikkat çekici şeylerse bakar.
Parmağıyla bir yeri işaret eder mi?
Hayır. Ama beni istediği şeyin yanına götürür.
Sana bir nesne gösterir mi?
Evet. Suyu bitince şişeyi elime verir.
Durdugu yerde döner mi?
Bazen.
İleri geri koşar mı?
Koşar. 2 yaşında.
Göz teması kurar mı?
Kurar.
Siz onu sevip sarılınca karşılık verir mi?
Verir. O beni daha çok sever.
Tv izler mi?
Tv genelde açık olur. Ama bazen seyreder bazen bırakır. Yemek yerken bir şeye dalması gerekir. O yüzden genelde yemek saatlerinde açıyorum.
Konuşur mu?
Hayır. Bazen gel diyor.
Adıyla seslenince bakar mı?
Bakar ama her zaman değil. Oyuna daldığında bir şeyle ilgilendiğinde tınlamaz.
10 kere seslensen kaç kere bakar?
5 kere.

Çocuğunuzda otizm bulguları var. Her seferinde bakması gerek. Bazen bakmaması, baktıgı anlamına gelmez.

Tv kapatılacak. Asla açılmayacak. Ne telefon ne başka bir şekilde asla hayatınızda olmasın.

Tamam. Ama oğlum çizgi film olmadan yemek yemeyi reddediyor. Aç kalıp zayıflar mı? Ben ne yapmalıyım?

Zayıflasın. Açma sen. Gelişim testi istedim. 2 hafta sonra gelip yaptırın. Ve kontrol edelim. Teknolojiden uzak olunca değişim oluyor mu.

Konuşma bu.
Şimdi içimin neden çekildiğine geçeyim. Oğlum günlerdir ağzına lokma koymadı. Tv, telefon asla çizgi film açmadım. Bebeğim aç uyuyor aç kalkıyor. Dayanamıyorum. Sürekli ağlıyorum. Çocuğum hep aç. Acıkınca mecbur yiyecek diyorlar. Sabret diyorlar. İstediğini alamayınca mecbur kabul edecek diyorlar. Doktoru dinle diyorlar. Dinliyorum.

Oğlumun hiç enerjisi kalmadı. Çocuk halden düştü. Yeter artık. Hem ona hem bana eziyet işkence sanki. Yemiyor işte acıkınca yemiyor. Fark etmiyor. Karnımı doyurayım demiyor. Eline ekmeği veriyorum. Kenarından kemirip kopan parçaları yiyor. Doymuyor çocuğum. Puding tatlı seyler uzatıyorum istemiyor. Gece ağlıyor açlıktan. Yanıma geliyor bir beklentisi var benden. Veriyorum bende ama hayır yemiyor :KK43: tekrar aç uyuyor. Ben üzüntüden hasta olucam artık. Bende yemiyorum. Boğazımdan geçmiyor. Bu nasıl sınavdır anlamıyorum. Oğlum için gerekli olduğunu biliyorum. Ama daha ne kadar aç kalacak benim bebeğim. Ben onunla inata tutuşacak kadar güçlü degilim. Aç kalsın diyemiyorum. Ben napıcam..

Sadece "bulgular"mış. Otizm değil şuan. Ama ben bir anne olarak elimden geleni yapmak istiyorum. Sosyalleşmesi için yaşıtlarının yanına bir çocuk yuvasına başlıcak. Her gün parka götürücem. Hep konuşuyorum onunla. Ne gerekirse yapıyorum yapıcam.

Dün hüngür hüngür ağladım. 1 kaşık yesin diye kahroldum. Aynı an an da salonda bir sürü misafirim vardı. Bebegime mutfakta yemek yedirmeye calısıyordum.
"Annecim, seni çok seviyorum birtanem. Çok açsın. Hiçbir şey yemedin. Lütfen benim için bir kaşık yer misin? Lütfen" Dedim. Bebegim gözlerimin içine baktı. Sanki beni anladı. Elimdeki kaşık için ağzını açtı. 1 kaşıkla günü bitirdi. Sonra daha çok ağladım. O bir kaşık beni mutlu etti. Ama aç yavrum.
Sonra kaynanam geldi yanıma. Ağlarken gördü. Bana "Ağlama bak. Kocan seni görürse işe giderken kafaya takar kaza yapar Allah korusun. Kocan üzülür. " dedi. O da oğlunu düşünüyor ne yapsın dedim içimden. Ama bekledim belki kayda değer bir şeyler daha söyler de biraz olsun teselli olur diye.
"Kocanı üzme." Dedi.
O an zaten sinirlerim tepemde, üzgünüm, elime ne geçerse fırlattım attım.

Demek isterdim. Çok çok çok isterdim. Ama hayır. Yüzümü gözümü silip yanından uzaklaştım.

Ne olur yardım edin bana tavsiye verin. Ben bu süreci nasıl tamamlarım. Annem de üzülüyor kadın. Çocuğunu aç bırakma sen manyak mısın diyor. Günde bir kere bile olsa aç 10 dk seyretsin karnını doyursun diyor. Ama hayır asla seyretmemeliymiş. Şimdi bir şeye başladım çomak sokmak da istemiyorum. Doktoru aramak istiyorum bir türlü ulaşamadım.

Bu durumu yaşayan var mı? Ne olur ya bana güzel şeylerde söylemeyin. Gerçekleri söyleyin sadece. 10 dk seyretmesi bile olumsuz mu etkiler bu gidişi? Ben aynı devam mı etmeliyim? Ama nasıl..
Sana şu kadar söylüyorum çocuğunun otizm olması mı yoksa bu süreçte biraz aç kalması mı ? Bence anne olduğun için çok duygusal bakıyorsun belkide çocuğun gerçekten günü aç geçiriyor . Muz ver süt ver yani hiç yemezse seveceği şeyler tok tutacağı şeyler ver eline . Onunda inadı kırılacaktır lütfen dr u dinleyin . Acıkınca illaki bişiler yer abur cubur yerine meyve çerez koyun önüne sürekli
 
Tüm yorumları okumadım belki söylenmiştir. Çocuklar genelde diğer çocukları izleyerek yapar, öğrenir. Aynı yaş grubu çocuğu olan arkadaşlarınızı çağırıp çocuklar için ayrı sofra kurun mesela. Onları yemek yerken görmesini sağla. Ya da komşularınla konuşup parkta ufak bir piknik yapabilirsin çocukları başbaşa bırak yemeklerle. Onlar yedikçe belki senin evladın da elindekini ağzına atar. Bunu bir süre deneyebilirsiniz.
 
Bunların epeyyyy bir kısmını biz de denedik. Allah ım bir kaşık yemek için yapmadığımız maymunluk kalmıyordu.
En sonunda parmak kuklaları söyledi bir arkadaşım.
Benimki zürafa ve maymuna bayılır, ama tabi ben işimi şansa bırakmayıp 10 tane setini aldım :))
Epey iş gördü.
En azından fiziksel efor ve suyla etrafın batması falan azaldı.
Ben de sayesinde şahane diyaloglar yazar hale geldim. Sesimi değiştirmekten ses perdem genişledi falan.
Bunlar hep çocukların anneye kattıkları :işsiz:

Kukladan korkuyor benim model. :olamaz:
 
X