Herkese merhabalar, buraya ilk defa yazıyorum. 3 senelik ilişkim var. Ilk yıl ikimizde istanbuldaydik ve tanistigimızda ben 22 yaşındaydım, o 33.
Erkek arkadaşım çok işkolik birisi, mühendis. Kendi işini yapıyor ve haftasonu dahil sürekli çalışıyor. Istanbulda istediği başarıyı elde edemeyince doğuya memleketine dönüp orda iş kurmaya karar verdi. Akraba ve hocalarıda onu onaylamıştı. Bende okul bitince evleniriz, onun memleketinde onun şirketinde çalışırım diye düşünüyordum.(Bende mühendislik bitirdim.) Benim ailem egeli. O ailesine çok düskun, annesi ve 41 yaşındaki ablasıyla yaşıyor. Onlarda ona çok düşkünler. Annesi ve ablası bizim kültürümüzden memleketimizden birini bulalım diyorlarmış. O ise hâlâ çok çalışıyor, kriz var korona var işler ıyi değil diyor. Istediği konuma hâlâ gelemedi. Buraya gelsen çok sıkılırsın, sana zaman ayıramam, ben hep şirketteyim. işler yoluna girsin öyle düşünürüm şu an evlilik dusunemem diyor. Sevgi konusunda problem yok. Sevdiğine eminim. Fakat mesafeden dolayı 2-3 ayda bir görüşüyoruz. Uzak mesafede yoruyor bizi. Çok özlüyorum. Bende şu an 25 yaşındayım istanbulda çalışıyorum. Ailem uzakta. Artık benim de yuvam evim eşim olsun istiyorum. Fakat sevdiğim adam sürekli bahane mi sunuyor veya korkuları mi var anlamiyorum. 36 yaşındaki birinin artık karar vermesi gerekmez mi? Ne yapmalıyım? Bu ilişkiyi bitirmeli miyim? Beklemeli miyim? Ne kadar bekleyeceğim belli değil.. işlerin yoluna girmesi ne zaman olur belli değil..