Kimisi anlat diyor kimisi annen ile konuş diyor ama yukarı da da belirttiğim gibi çok kötü şeyler de yaşandı annemle konuştuğum da oldu fakat değişen hiç birşey yok. Babamı böyle birşeyi nasıl söyleyebilirim? Erkek kardeşim var onun birşeyden haberi yok fakat zor zamanlar geçiriyor ve çok fazla içine kapanık. Onu nasıl böyle birşeyin içine atabilirim ki? Bir konuşmayla herşey paramparça olacak. Bu kolay bir şey mi ?
Haklısınız sanırım. Babamla konuşmadan önce, annemle konuşmam gerekiyor. Tamam o adamdan ayrılıyorum dese ne değişecek ki ihanet edildi bir kere.. boşanmaları gerekiyor. Olması gereken bu Zaten bende farkındayım ama. İnan'ın ne kadar üzülsem de hepsini düşünüyorum ve olacaklar için (eğer boşanmaya giderse ya da babam öğrenirse) korkuyorum ister istemez. Babam nerede yaşayacak kardeşim ne olacak olan ona olacak. Yaşça da küçük benden bu şekilde bir travmayı kaldıracak bir karakteri yok. Onun gençliğini hayatını zehir edecekmişim gibi geliyor. Biliyorum bunların tek sorumlusu annem. Resmen labirent gibi sinirlerim bozuldu Allahtan kimseyi tanımıyorum burada kimsede beni tanımıyorBabanız anladığım kadarıyla agresif öyle belirtmişsiniz , bu konuşmayı yaptığınızda ortalık duman olur.. erkek kardeşiniz şuan daha çok ergenlik döneminde olabilir ona söylemenizdede sorun yaşarsınız ama bu durumda da tüm yük sizin üzerinizde kalıyor iş annenizde bitiyor madem öyle açsın davasını babanız elbet tamam diyecek dava açılınca istemiyorum desin
Babanız öğrenmeden boşanırlarsa en azından bu durum daha kolay atlatılır ilerde herşey daha kötü olabilir en doğru yol annenizin boşanma davasını açması olacaktır , kardeşiniz için yaşı küçük anladığım kadarıyla ve o bir erkek çocuğu annenesine bunu konduramaz bi süre siz yanınıza alabilirsiniz sonra zaten iş güç sahibi olup hayatını kurtarır inşallahHaklısınız sanırım. Babamla konuşmadan önce, annemle konuşmam gerekiyor. Tamam o adamdan ayrılıyorum dese ne değişecek ki ihanet edildi bir kere.. boşanmaları gerekiyor. Olması gereken bu Zaten bende farkındayım ama. İnan'ın ne kadar üzülsem de hepsini düşünüyorum ve olacaklar için (eğer boşanmaya giderse ya da babam öğrenirse) korkuyorum ister istemez. Babam nerede yaşayacak kardeşim ne olacak olan ona olacak. Yaşça da küçük benden bu şekilde bir travmayı kaldıracak bir karakteri yok. Onun gençliğini hayatını zehir edecekmişim gibi geliyor. Biliyorum bunların tek sorumlusu annem. Resmen labirent gibi sinirlerim bozuldu Allahtan kimseyi tanımıyorum burada kimsede beni tanımıyor
Teşekkür ederim yorumun için :) keşke karşındaki böyle düşündürmeseydi sana inşallah bende ilerde böyle cümleler kurmam buna sebep olmaz inşallah karşımdaki.21 yaşında evlenmiş biri olarak söylüyorum ki , erken evlenme !
Diğer konu çok hassas , o yüzden yorum yapamayacağım.
Bir de bana sorun nasıl sustum içime attım. Zor..Susarak hem babanıza yapılan şeye göz yummuş oluyorsunuz hem de diğer tatafta başka bir kadının sürekli aldatılarak yaşamasına göz yummuş oluyorsunuz.
Aldatan iki kişinin de ayrılıp,canları hala istiyorsa birbirleriyle evlenmeleri gerek.
Ifadeleriniz sizin ne kadar naif biri olduğunuz hakkında bilgi verdi bana.
Ancak 3-4 sene bu haksızlığa,edepsizliğe nasıl susabildiniz hayretler içindeyim.
Anneme kalsa ayrılacak fakat babam ayrılmak istemiyor
Evlenmek için küçük değilsin. İdeal yaşındasın. Evliliğin nasıl bir müessese olduğunu algılayabilecek yaşa gelebilmişsen evlenedebilirsin. 19 yaşımda evlendim. 23 yaşındayım. Hiç pişman olmadım Allah pişman etmesin.iyi akşamlar. Öncelikle cumanız mübarek olsun hayırlara vesile olsun hem Ramazan ayımız hem cumamız. 19 yaşında bir genç kızım. Erken diyebilirsiniz etrafımdan aldığım bir çoğu yorum gibi, nişanlıyım ve seneye yaza düğünüm var ömrüm olursa. Sorunum nişanlım veya evlilik vs ile ilgili değil. Annem ve babam. Kimse annesini ve babasını seçemez. Kimisi ne kadar nefret etse de, içten içe nefretle karışık bir sevgi beslemeye de devam eder. Nasıl yazcam bilmiyorum şuan kimseyle de paylaşamıyorum. Annem babamı aldatıyor. İlk başlarda arkadaş olarak görüştüklerini düşünüyordum ya da buna inanmak istiyordum. Uzun bir zaman oldu bunu öğrendiğim belki 3 belki 4 sene falan. Babam biraz ilgisizdir anneme karşı sevgisini falan belli edebilecek bir adam değil. Yani biraz höt hötdür. Agresiftir genelde. Ama iyi bir babadır. Keşke annemi sevdiğini ona biraz da olsa hissettirebilseydi belki böyle şeyler yaşanmazdı. Tabikide ne olursa olsun ihanetin bahanesi olamaz.. İnan'ın çok tepkiler gösterdiğimde oldu, yoğun bakımda yattığımda oldu.. vazgeçmediler. Üstelik yoğun bakımdan çıktığımda o adam ziyaretime geldi. Adam da evli.. bizim yüzümüzden mi demişlerdi bana o zaman hastanede. Görüşmeme kararı aldık demişlerdi. Daha sonrasında bir zaman sonra tabikide görüşmeler devam etti. Demekki Canımın bile bir önemi yokmuş diye düşünmüştüm. O zamandan beri bilmezden görmezden geliyorum herşeyi. Annemi de çok seviyorum babamı da. Ama bazen hepsinden nefret ediyorum. Annemden Nedret ediyorum bazen çünkü babam yemek yerken tv izlerken onu gizlice seyrettiğimde içimde birşeyler acıyor ve vicdanım benim içimi resmen yakıyor. 1 sene sonra evlenicem. Sakın bunlardan kaçmak için erken yaşta evlendiğimi düşünmeyin. Niyetim asla bu değildi böyle bir düşüncem de olmadı hiç. Hatta aksine sevgili ebeveynlerim beni evlilikten oldukça soğutmuş ve ürkütmüşlerdi ama insanın düşüncelerini değiştireceği birisi çıkıyor işte karşısına.. hayırlara vesile olsun diyorum ben kendim için. Annem ve babamın konusu için ne yapacağımı hiç bilmiyorum. Sussam benim içim yangın yeri, konuşsam kıyametler kopacak..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?