- 8 Ekim 2009
- 2.090
- 33
- 44
-
- Konu Sahibi louboutin61
- #41
sana ozel mesaj yazmiztim...
benim mesajlar 50nin altında olduğu için özel cevap yazamadım ama msn ekledim amakabul gelmedi..sana ozel mesaj yazmiztim...
Öncelikle gecenin bu saatinde cevap verdiğiniz için çok teşekkür ederim ..Diyetisyene giittim ama malesef bana yararlı bir diyetisyenle henüz tanışmadım..Hepsi aynı..Devlet hastanelerini bilirsiniz..Günlerce tahlil yaptır sonra olmadık bir sınav tarihine ultrasyonagrafi tetkiki iste..o tarihte sınavım var diyince erteleme..ve sonra başa dönün..sonuç sıfıra sıfır elde var sıfır...heryere gittim belki de..ama herkes erteledi beni..bende bu ertelenenler dünyasında hayatı erteledim galiba..kafam o kadar dolu ki hiç birşeyi söküp atamıyorum.konuştuğum her cümle sanki bana ait değil..duymuyorum konuştuklarımı biliyor musunuz?? Bazen ses kaydı .yaparken bu cümleleri sarkifeden ben miyim diye çok düşünüyorum..tek bildiğim ciddi bir psikiyatriye ihtiyacım war..umarım bu sefer ertelenmem !! Yoksa bu memlekete hayırlı bir insan olamadan gideceğim..
neden bu kadar küstün ki hayata?
ben küsecek bir neden göremedim aslında.
bana mı sorun cocukluğun mu? sen benim yaşadığım çocukluğu yaşamış olsan kesin intihar ederdin heralde.babamdan daha 2-3 yaşlarında başladım ben dayak yemeye haa öyle eliylede dövmezdi.soba demirleri hortumlar hemde ağzın burnun kan içinde kalana kadar döverdi beni annemi kardeşimi...yemek sofrssından kaldırıp dövmeler,uykudan uyandırıp dövmeler,ocak ayının o ayazında buz gibi suyla ıslatıp soğuk balkona kapamalar gece ac yatırmalar...ohooo daha neler neler...
sonra boşandılar.hersey düzelecek dedim.babam yok ya rahatız artık dedim.bu sefer yetmedi annemin kazancı kira okul masrafları borçlar....
hiç bilmem hayatım boyunca cebimde harclıkla okula gittiğimi.hiç hatırlamam arkadaslarım gibi simit ayran alabildiğimi.bırak simit ayranı kurban bayramı gelsinde konu komşu et versin bizde yiyelim diye bakardık.ananem zeytin göndersinde para denkleyip alabilirsek ekmeğin yanına katık yapalım diye bakardık.
ne yaptım peki sence?
bunalıma girmedim mi evet girdim ama senin kadar değil
evlenmeyi seçtim.karşıma cıkan ilk insanla hemde.ne oldu biliyormusun peki....boşandım...5 yıl oluyor.berbat ve hatalarla dolu bir evlilikti ki emin ol babamı özledim diyebilirim o derece yani...
sonra ne oldu? annemin yanına geldim çalışmaya başladım.3 kuruşa hemde.ama olsun çalışıyordum zayıftım bakımlıydım...
sonra iş yerim kapandı.bi şekilde kendimi 2 yatalak hastanın yanında buldum.iki yaşlı yatalak hasta...altları bezlenen yemeklerini yiyemeyen 2 hasta.ve biri alzheimer hastası.yani bi şeyi unutur ve en az 100 kere sorar sana.senelerce 7 gün 24 saat hiç evden çıkmadım.onlara baktım.çıldırmak içten bile değildi.benim gibi uykuyu çok seven bir insan gece yüzlerce kez bölünürdü uykum.Allah rahmet eylesin ikiside vefat etti.sonra belki açtığım topiği okumuşsundur.biri girdi hayatıma eski eşimden sonra ikinci kez.sevdim.güvendim.bana umut verdi.sonrada denedim olmadı dedi ve çıktı gitti işin içinden.
hasta baktığım süre boyunca inanılmaz kilo aldım tahmin bile edemezsin.58 kilo iken tam 94 kilo oldum düşünebiliyormusun.
ve belkide hayatıma giren insan kilolu oldugum için beğenmedi beni.bende yakıştırmam giydiğimi kilom var çünkü.yemek yemeyi hele cips cerez bayılıyorum.
ama umudumu hiç yitirmedim.bende bunaldım yeri geldi isyan ettim.ağladım günlerce karalar bağladım.ama senin kadar uzun sürmedi hiç birisi.taş çatlasın 1 hafta.sonra hep toparladım kendimi.
hayatıma en son girip beni beğenmeyen insanın sayesinde hırs yaptım.
şimdi 85 kiloyum,9 kilo verdim.ve verdikçe umudum hevesim arttı.kararlıyım 4 aya tüm fazlalıkları vereceğim.
bak cnm...insanlar neler neler yasıyorlarda senin kadar yıkılmıyorlar.bir sağlıkçı cocugu olarak sana sunu söyleyebilirim antidepresanların ardına sığınma.bir insanın en iyi doktoru kendisidir bunu unutma.antidepresanlar sadece uyutur seni beynini uyuşturur.
ama daha çok gençsin.ilaç bağımlısı mı olmak istiyorsun.egzersiz yapamıyorsun diyelim.bende yapamam.o zaman benim gibi yap.bakkalamı gideceksin.en uzak olanına gitmeyi dene.yürüyüş olur.yemeyi çok mu seviyorsun.bunun yerine sıvı tüketmeyi dene.ben çay içiyorum.şişiriyor midemi.ve kabak çekirdeğini keşfettim.canım bişeyler yemek istediğinde onu yiyorum.oda tok tutuyor beni.böylece kilo vermeye başlayacaksın.
ve bence en büyük yanlışı çıkar hayatından erkek arkadasını yani.19 yasında...yapma ne olur cocuk bakıcımısın sen.ondan ne hayır gelebilirki sana.hani senden 1-2 yaş küçük olsa neyse dicem.yapma ne olur.bu kadarcıkmısın sen? bu kadar değersizmisin acizmisin?
kimse dertsiz değil....
komedi izlemeyi dene.seni üzen filmelri müzikleri çıkar hayatından.buzdolabının üstüne bi zayıf birde kilo aldığın zamana ait iki resmini yapıştır.
ve en önemli tavsiyem oku.....çok değil 1-2 sene sonra çok vurursun kafanı taşlara sonra.
evlenmek bir kurtuluş değil aksine sorunların başlangıcıda olabilir.kendine bu kadar haksızlık etme.ben senin çirkin oldugunu düşünmüyorum.kilo alan çirkin değildir.bir ara zayıfmışsın ddemekki tekrar olabilirsin.
bazı şeyler senin elinde bizler buraya destan yazsak nafile.bence silkelen.ve bir tavsiye daha.dua etmeyi dene.
şunu istiyorum bunu istiyorum...saçma.kimsenin elinde sihirli bir değnek yok.sana her istediğini anında veremez kimse.
tarlayı ekmeden burdan ekin çıksın diyemezsin ki.
duaya sığın derim.ama öyle bir gün iki gün edipde aaa olmadı işte deme.
sabretmeyi öğren önce.ben çoğu sıkıntımı dualar ile aştım.sende öyle yap.gir diğer topicleri oku.bak ne dertleri var insanların.
sevgiyle kal
canım ya neler yaşamışsın. insan kendi içine döndükçe en büyük dert kendinin sanıyo . allahım ne hayatlar var. allah bahtınıda yolunuda açık etsin canım.
o kiabı 16 yaşımda iken okumuştum..gerçekten güzel bir kitap...o kadar kalın ki okunur mu die epey düşünmüştüm:))şu aralar durağan evremi yaşıorum..vizelrim başladı o nedenle bayram sonu psikoloğa gidip derin düşüncelerimi durdurmayı sağlayacak bir ilaç isteyeceğim..ve rejime başladım :) her sabah aç karnına bir greyfurt yiyorum..5. günüm pek bir değişiklik yok ama olacak inşallah..gerçekten ilginize çok teşekkür ederim..anthony robbins - içindeki devi uyandır
bu kitabı biran önce edinip oku canım!!
bu yaşta böyle içi geçer miymiş insanın!!
hemen oku hemenn
ah bebeğim harikasın yaaa:))ah canım ah valla bende 22 yasındayım 2 seneki halime bakıp ah cekıyorum ne guzelmişim diye
amaaan salla yine güzeliz nolcak bak sevgilinde var valla bence zayıflardan çok boyle tombıklere hersey daha cok yakısıyo
dar paça bı pantolon giycen topuklu ayakkabı ustune bağrı açık bı bluz oooh mis olursun vlla ah ben yanında olacaktım acayıp stil danışmanlıgı yapardım sana
ayrıca dilin çok guzel valla hıc sıkılmadan okuyorum yazdıklarını masal gıbı anlatıyon kız
herkes üşengeç be tatlım uyku falan oo beni bıraksalar butun gun yatarım
iş konusuna gelıncede müzik müzik müzik açacan muzıgı nası yaparsın ıslerı bak gümbüdü gümbüdü:81:
ozguvene gelincede sallıcan herkesı umursamaz olcan azcık şöyle bı suslen püslen evdekılerede kızlar ben ıkı tur atıp gelcem de :82:
yalan dünya beee ne sıkılıyon yatacan tabi üşencen ama kiloyuda verceksin tut kendını bakım otur elma ye aksama kadar
cumartesi msn konuşmalarına başlayalım...canım sağolasınnn ama ne oluyor kk forumuna ya herkes pes etmiş durumda ölüme çare yok yoksa zayıflamak ne kadar basit birşey temzilk bakım ooo bunlar eğlenceli şeyler hele birde aynaya bakınca güzelleştiğini görünceee uf ufff gelmeyin keyfime diyorsunuzz toparlanın bakimmm geliyorum babetlerimlee kafanıza vurmayaaaaaaa aaaaaaaaa
yaaa bitanemsin yaaaayanlız bişi sölicem ben louboutin şimdi sen önce bi hormon tahlili vs vs yaptırsan ya da vitamin testi, ben aşırı aşırı aşırı ama günde 17 saate kadar uyuduğum zamanları bilirim tahlilde ileri düzey kansızlık çıkmıştı...belki sende de böyle vitamin eksikliği değilde hem kilo alıp hem bezgin olmana neden olan bi hormon falan eksikliği vardır.B12 vitamini eksikliği de depresyona suçluluk duygusuna neden oluyomuş mesela bende yeni öğrendim.
diyetisyen yerine böle şeyler denesen,ikimiz de öğrenciyiz ben de okula gitmekte güçlük çekiyorum baya bi hergün kalkıp gitmek falan çok zor geliyo ama işte yapmak zorunda olduğumuz şeyler var...
kesinlikle bi kursa yazıl doktora gittikten sonra bence...
psikiytriste ihtiyacın var bence de çünkü böyle her insanın kendisini iyi güzel yararlı görmesi için nedenleri olmalı...
öğrenilmiş çaresizlik diye bi terim var bak şimdi direkt copy-paste yapıcam
[Basit bir laboratuvar deneyinde, içinde bir büyük balık ve birçok küçük balığın olduğu bir akvaryum inceleniyor. Büyük balık küçükleri yemeye başlıyor. Döngü bu şekilde devam ederken, akvaryumun ortasına, dikey bir cam yerleştirilerek akvaryum ikiye ayrılıyor; büyük balık bir bölmede, küçük balıklar ise diğer tarafta kalıyor. Büyük balık camı geçip küçük balıkları yiyebilmek için defalarca deneme yapıyor ve defalarca cama çarpıp geri dönüyor... Yaklaşık 30 saat sonra büyük balık artık diğer tarafa geçmek için mücedele etmeyi bırakıyor, cama yaklaştığında geri dönmeye başlıyor... Deneyin sonunda aradaki cam kaldırılarak akvaryum tekrar eski haline getirildiğinde ise sonuç dikkat çekiyor; büyük balık arada artık engel kalmamış olmasına karşın hiç hamle yapmıyor ve küçük balıkları yemek için mücadele etmiyor ! Bu duruma temel psikolojide “öğrenilmiş çaresizlik” adı veriliyor. Yani, kontrol dışında gelişen olaylar ya da üst üste karşılaşılan başarızlıklar ve çözümsüzlükler karşısında, bir noktadan sonra pes etmenin, çaba sarfetmekten vazgeçmenin ve çaresizliğin kabullenilmesidir...
şimdi canım demem o ki;
yıllar boyunca denemişsin bişeyleri tamamlayamamışsın şimdi kendini yarım yamalak içinde hiçbişey yapma isteği gelmeyen sorunlarını uyuyarak çözmeye çalışan bi insan olduğunu hissediyosun...
değersiz görüyosun kendini... yazının devamı bak;
“Öğrenilmiş çaresizlik” ile birlikte kişi, ne yaparsa yapsın, başaramayacağına ve sonucun mutlaka olumsuz olacağına inanır ! Ve tam bu noktada bir kısırdöngü başlar; kişi, denemekten ve uğraşmaktan vazgeçtiği için, olumlu bir sonuca ulaşması ve bir şeyi başarması da gerçekten imkansız bir hal alır. Olumsuz sonuçlar ve başarısızlıklar, kişiyi daha da karamsar, mutsuz ve umutsuz hissettirir; motivasyonunu ve güvenini kırar ve bu da depresyona zemin hazırlar. Depresyondayken insanlar; olumsuz unsurları olduğundan daha da ağır ve karamsar şekilde algılarken, olumlu unsurları farkedememe ya da azımsayarak algılama eğilimi sergiler. Bir süre sonra bedenin kimyasal dengeleri de değişmeye başlayına, depresyon ve ona paralel çaresizlik ve eylemsizlik durumu içinden çıkılması daha da zor bir kısırdöngü halini alır...
yani velhasılıkelam sen bu çaresizliği bezginliği vs vs vs öğrenmişsin... ama bu çark hep o tarafa dönecek diye bişey yok "The Secret" die bi kitap var duymuşsundur...iste yeter evren sana verir diyor...ki gerçekten de öyle. bişeyi gerçekten isteyip de almak için azbiraz çaba harcarsan alırsın...
bu bir gerçek...
aynı durumdan şu duruma geçen biri olarak söylüyorum çok acaip uykum vardı hiçbişey yapmak istemiodum,şimdi biraz bişeyi kafama taksam direkt temizlik yapan film izleyen biriyim...yine herşeyi günü gününe yapmıyorum ama zamanından sonraya da bırakmıyorum...
sınavlarımdan iki gün önce çalışıyorum...devamsızlığıma dikkat ediyorum... sadece kendini biraz sev...kilo vermek için mi uğraşıyosun mesela boğazını tutmaama müshil yapıcı ilaçlar kullan sağlığına zararlı değilse tabii...ya da korse giymekle başla en azından biraz daha zayıf görünürsün,parandan biraz ayır bi cilt bakımı yaptır,bi saçlarını kestir, o da olmadı altı üstü bi odan varmış kadınlara sor böyle temizlik yapan bi kadın vs vs varsa 20 ytlsini ayırıp odanı temizlet bi gün...
ufak değişiklikler yap...
erkek arkadaşını onunla görüştüğün konuştuğun zaman dışında düşünme... yanlız doğdum yanlız yaşadım yanlız ölcem yapma kendi kendine...
lütfen biraz kendini sev bi 10-15 tl ayır haftada bi kendin için saç bakımı yaptır ya da ayda 50-60 tl ye spor salonuna yazıl haftada bi gün için.hem spor salonunun geneli zayıflamak için gelmiş kadınlardan oluştuğu için estetik kaygın da olmaz...
kendin için bişeyler yap sadece...
sadece kendin için...
benim bi tanıdığım kız vardı kızıın hiiiç bi olayı yok bi dünya da sorunu eksiği vs var(Allahın yarattığına eksik denmez ama aklınıza gelebilecek bütün duyularında tıbbi sayılacak sorunlar vardı) o kızdaki özgüveni çok az kişide gördüm...ama öyle olunca gerçekten insanlar çok kolay kabulleniyo insanı...
yüz defa ben güzelim diyince güzel olunmaz diyenlere aldırma...gerçekten her gün aynaya bakarak ben güzelim sevilmeye layığım de...
ki gerçekten de öylesindir eminim...
lütfen çaresizliğe kapılma...
Allah yardımcımız olsun hepimizin...
neden bu kadar küstün ki hayata?
ben küsecek bir neden göremedim aslında.
bana mı sorun cocukluğun mu? sen benim yaşadığım çocukluğu yaşamış olsan kesin intihar ederdin heralde.babamdan daha 2-3 yaşlarında başladım ben dayak yemeye haa öyle eliylede dövmezdi.soba demirleri hortumlar hemde ağzın burnun kan içinde kalana kadar döverdi beni annemi kardeşimi...yemek sofrssından kaldırıp dövmeler,uykudan uyandırıp dövmeler,ocak ayının o ayazında buz gibi suyla ıslatıp soğuk balkona kapamalar gece ac yatırmalar...ohooo daha neler neler...
sonra boşandılar.hersey düzelecek dedim.babam yok ya rahatız artık dedim.bu sefer yetmedi annemin kazancı kira okul masrafları borçlar....
hiç bilmem hayatım boyunca cebimde harclıkla okula gittiğimi.hiç hatırlamam arkadaslarım gibi simit ayran alabildiğimi.bırak simit ayranı kurban bayramı gelsinde konu komşu et versin bizde yiyelim diye bakardık.ananem zeytin göndersinde para denkleyip alabilirsek ekmeğin yanına katık yapalım diye bakardık.
ne yaptım peki sence?
bunalıma girmedim mi evet girdim ama senin kadar değil
evlenmeyi seçtim.karşıma cıkan ilk insanla hemde.ne oldu biliyormusun peki....boşandım...5 yıl oluyor.berbat ve hatalarla dolu bir evlilikti ki emin ol babamı özledim diyebilirim o derece yani...
sonra ne oldu? annemin yanına geldim çalışmaya başladım.3 kuruşa hemde.ama olsun çalışıyordum zayıftım bakımlıydım...
sonra iş yerim kapandı.bi şekilde kendimi 2 yatalak hastanın yanında buldum.iki yaşlı yatalak hasta...altları bezlenen yemeklerini yiyemeyen 2 hasta.ve biri alzheimer hastası.yani bi şeyi unutur ve en az 100 kere sorar sana.senelerce 7 gün 24 saat hiç evden çıkmadım.onlara baktım.çıldırmak içten bile değildi.benim gibi uykuyu çok seven bir insan gece yüzlerce kez bölünürdü uykum.Allah rahmet eylesin ikiside vefat etti.sonra belki açtığım topiği okumuşsundur.biri girdi hayatıma eski eşimden sonra ikinci kez.sevdim.güvendim.bana umut verdi.sonrada denedim olmadı dedi ve çıktı gitti işin içinden.
hasta baktığım süre boyunca inanılmaz kilo aldım tahmin bile edemezsin.58 kilo iken tam 94 kilo oldum düşünebiliyormusun.
ve belkide hayatıma giren insan kilolu oldugum için beğenmedi beni.bende yakıştırmam giydiğimi kilom var çünkü.yemek yemeyi hele cips cerez bayılıyorum.
ama umudumu hiç yitirmedim.bende bunaldım yeri geldi isyan ettim.ağladım günlerce karalar bağladım.ama senin kadar uzun sürmedi hiç birisi.taş çatlasın 1 hafta.sonra hep toparladım kendimi.
hayatıma en son girip beni beğenmeyen insanın sayesinde hırs yaptım.
şimdi 85 kiloyum,9 kilo verdim.ve verdikçe umudum hevesim arttı.kararlıyım 4 aya tüm fazlalıkları vereceğim.
bak cnm...insanlar neler neler yasıyorlarda senin kadar yıkılmıyorlar.bir sağlıkçı cocugu olarak sana sunu söyleyebilirim antidepresanların ardına sığınma.bir insanın en iyi doktoru kendisidir bunu unutma.antidepresanlar sadece uyutur seni beynini uyuşturur.
ama daha çok gençsin.ilaç bağımlısı mı olmak istiyorsun.egzersiz yapamıyorsun diyelim.bende yapamam.o zaman benim gibi yap.bakkalamı gideceksin.en uzak olanına gitmeyi dene.yürüyüş olur.yemeyi çok mu seviyorsun.bunun yerine sıvı tüketmeyi dene.ben çay içiyorum.şişiriyor midemi.ve kabak çekirdeğini keşfettim.canım bişeyler yemek istediğinde onu yiyorum.oda tok tutuyor beni.böylece kilo vermeye başlayacaksın.
ve bence en büyük yanlışı çıkar hayatından erkek arkadasını yani.19 yasında...yapma ne olur cocuk bakıcımısın sen.ondan ne hayır gelebilirki sana.hani senden 1-2 yaş küçük olsa neyse dicem.yapma ne olur.bu kadarcıkmısın sen? bu kadar değersizmisin acizmisin?
kimse dertsiz değil....
komedi izlemeyi dene.seni üzen filmelri müzikleri çıkar hayatından.buzdolabının üstüne bi zayıf birde kilo aldığın zamana ait iki resmini yapıştır.
ve en önemli tavsiyem oku.....çok değil 1-2 sene sonra çok vurursun kafanı taşlara sonra.
evlenmek bir kurtuluş değil aksine sorunların başlangıcıda olabilir.kendine bu kadar haksızlık etme.ben senin çirkin oldugunu düşünmüyorum.kilo alan çirkin değildir.bir ara zayıfmışsın ddemekki tekrar olabilirsin.
bazı şeyler senin elinde bizler buraya destan yazsak nafile.bence silkelen.ve bir tavsiye daha.dua etmeyi dene.
şunu istiyorum bunu istiyorum...saçma.kimsenin elinde sihirli bir değnek yok.sana her istediğini anında veremez kimse.
tarlayı ekmeden burdan ekin çıksın diyemezsin ki.
duaya sığın derim.ama öyle bir gün iki gün edipde aaa olmadı işte deme.
sabretmeyi öğren önce.ben çoğu sıkıntımı dualar ile aştım.sende öyle yap.gir diğer topicleri oku.bak ne dertleri var insanların.
sevgiyle kal