- 4 Eylül 2013
- 1.513
- 1.560
- 83
Merhaba kizlar,
Nisan doneminde hem kendi ailemin hem esimin ailesinin hem esimin yaptigi sacmaliklari unutamiyorum, evt 5 yil gecti unutamiyorum.
Bikac konumda var sanirim bunun etrafinda donen.
Esimle ben ogrenciydik (ben 25 0 28 yasindaydi) okudugumuz yerde tanistik, evlenemk istedik.
Ailemden o gune kadar benim evlenmemle ilgili hicbir yorum duymamistim, pek karismiyor bana birakiyor gibilerdi, zatende oyle olurdu, senelerdir baska sehirlerde okudum calistim. gidip akrabalardan cervreden olsun biris gorucu usulu istese zaten kabul etmezdim, bunu biliyorlardi, bunu anlatiyorum cunku neden karsi cikmaya calistiklarini, neden hicbirseye el surmeyip akrsidan misafir gibi izledikelrini anlamaya calsiiyorum.
Esimle evlenmeye karar verdik, ailelere soyledik, onunkiler bizim herseyimiz hazir (hazirliklari neymis daha alagilayabilmis degilim zaten) dedi, benimkiler aman cok erken okulunu bitir dediler, okul bende bitebilen bisey degildi zaten cikac ay once bitti, 3 yasinda kizimla beraber.
Neyse aileleri tansitirdik, bizimkilerde bi isteksizlik, hadi kiz evi naz evi dedim ustunde durmadim.
Esimin ailesinde bir bastan savmalik, nasil soylenir bilmiyorum ama sanki zaten kiz cepte bizim oglana soz vermis ne gerek ugrasmaya.
Isteme oldu, sonra bi nisan yapalim sonrada nikah dedik.
Ne dugun ne ceyiz hicbirsey zaten istemedim, biz herkesten uzakta yine ogrencilik hayatimiza geri donecektik, sifir masrafla evlenmek tek istegimdi.
Gelin gorunki bu sifir masraf gercekten sidir masraf oldu.
Basta kendi ailem olmak uzere tek parca birsey almadilar, abartmiyorum nisan, nikah icin butun ailes verisi kendim yaptim, sukur durumum vardi yaptim. annem sadece bir bilezik aldi, o kadar.
Esimin ailesi (topluluk icinde sorsalar soylemeye utanirim) nisana geldielr sozle 10 kisi munubus tutup, IKI KUTU KURU PASTA getirdiler. bu kadar, bir yuzuk birde bunlar. ve o munubus tutmalaarini bana daha sonra basima kakti kv olacak kisi. kendi zevkin icin tutmussun, paraniz yoktu otobusle gelseydiniz. sacmalik.
Boyle sacma bir sozde nisandan sonra, benim ailem niye hicbirsey takamdilar, seni sallamiyorlar, zaten dunden razisin evlenmeye ondan boyle oldu diye beynimi yemeye basladilar.
Biran once nikah yapip hayatimiza geri donsek diye beklerekn, esimde sacma sacma davranmaya baslamisti.
sonucta nikah yaptik ama binbir guclukle, kimse ilgilenmez, ben tek basima gelinlik bakarim, esim ve ablasi gelmisti birtek gerci soylemeden gecmiyim.
Kina gecesi basla bir sacmalikti, kendim yer buldum aile arasinda biseyler yaptik ama inanilmazdi, ablam zerre ilgilenmedi bir gun oncesinde geldi zaten. benim onun kinasinda dugununde yaptikalrimi dusununce sinir olmaya devam ediyorum.
Bir sekilde hersey bitti kendi hayatimiza donduk, zmn zmn kavga etsekte fena sayilmazdik taki kziim dogupta esimin annesi cocuga bakmaya gelene kadar. ordada yine annem agirdan aldi gelmedi, esimin annesi geldi ben okula devam edeyim diye. Ama hayatimizin icine bombayi koyudu gitti, anlatmaya mecalim kalmadi suan.
Boyle sacma ilgisizlikler, kaybedilmis gunler, aklima geldikce herkesten nefret ediyorum.
Bugun yine bir tanidigin kizinin nisan fotosunu gordum ve aklima geldi butun olanlar, esime hepinizden nefret ediyorum diye mesaj attim, sallamadi, ilginc ama ciddiye almadi galiba.
Ne yapip bu ruh halinden kurtulmam gerekyior bilemiyorum...
Nisan doneminde hem kendi ailemin hem esimin ailesinin hem esimin yaptigi sacmaliklari unutamiyorum, evt 5 yil gecti unutamiyorum.
Bikac konumda var sanirim bunun etrafinda donen.
Esimle ben ogrenciydik (ben 25 0 28 yasindaydi) okudugumuz yerde tanistik, evlenemk istedik.
Ailemden o gune kadar benim evlenmemle ilgili hicbir yorum duymamistim, pek karismiyor bana birakiyor gibilerdi, zatende oyle olurdu, senelerdir baska sehirlerde okudum calistim. gidip akrabalardan cervreden olsun biris gorucu usulu istese zaten kabul etmezdim, bunu biliyorlardi, bunu anlatiyorum cunku neden karsi cikmaya calistiklarini, neden hicbirseye el surmeyip akrsidan misafir gibi izledikelrini anlamaya calsiiyorum.
Esimle evlenmeye karar verdik, ailelere soyledik, onunkiler bizim herseyimiz hazir (hazirliklari neymis daha alagilayabilmis degilim zaten) dedi, benimkiler aman cok erken okulunu bitir dediler, okul bende bitebilen bisey degildi zaten cikac ay once bitti, 3 yasinda kizimla beraber.
Neyse aileleri tansitirdik, bizimkilerde bi isteksizlik, hadi kiz evi naz evi dedim ustunde durmadim.
Esimin ailesinde bir bastan savmalik, nasil soylenir bilmiyorum ama sanki zaten kiz cepte bizim oglana soz vermis ne gerek ugrasmaya.
Isteme oldu, sonra bi nisan yapalim sonrada nikah dedik.
Ne dugun ne ceyiz hicbirsey zaten istemedim, biz herkesten uzakta yine ogrencilik hayatimiza geri donecektik, sifir masrafla evlenmek tek istegimdi.
Gelin gorunki bu sifir masraf gercekten sidir masraf oldu.
Basta kendi ailem olmak uzere tek parca birsey almadilar, abartmiyorum nisan, nikah icin butun ailes verisi kendim yaptim, sukur durumum vardi yaptim. annem sadece bir bilezik aldi, o kadar.
Esimin ailesi (topluluk icinde sorsalar soylemeye utanirim) nisana geldielr sozle 10 kisi munubus tutup, IKI KUTU KURU PASTA getirdiler. bu kadar, bir yuzuk birde bunlar. ve o munubus tutmalaarini bana daha sonra basima kakti kv olacak kisi. kendi zevkin icin tutmussun, paraniz yoktu otobusle gelseydiniz. sacmalik.
Boyle sacma bir sozde nisandan sonra, benim ailem niye hicbirsey takamdilar, seni sallamiyorlar, zaten dunden razisin evlenmeye ondan boyle oldu diye beynimi yemeye basladilar.
Biran once nikah yapip hayatimiza geri donsek diye beklerekn, esimde sacma sacma davranmaya baslamisti.
sonucta nikah yaptik ama binbir guclukle, kimse ilgilenmez, ben tek basima gelinlik bakarim, esim ve ablasi gelmisti birtek gerci soylemeden gecmiyim.
Kina gecesi basla bir sacmalikti, kendim yer buldum aile arasinda biseyler yaptik ama inanilmazdi, ablam zerre ilgilenmedi bir gun oncesinde geldi zaten. benim onun kinasinda dugununde yaptikalrimi dusununce sinir olmaya devam ediyorum.
Bir sekilde hersey bitti kendi hayatimiza donduk, zmn zmn kavga etsekte fena sayilmazdik taki kziim dogupta esimin annesi cocuga bakmaya gelene kadar. ordada yine annem agirdan aldi gelmedi, esimin annesi geldi ben okula devam edeyim diye. Ama hayatimizin icine bombayi koyudu gitti, anlatmaya mecalim kalmadi suan.
Boyle sacma ilgisizlikler, kaybedilmis gunler, aklima geldikce herkesten nefret ediyorum.
Bugun yine bir tanidigin kizinin nisan fotosunu gordum ve aklima geldi butun olanlar, esime hepinizden nefret ediyorum diye mesaj attim, sallamadi, ilginc ama ciddiye almadi galiba.
Ne yapip bu ruh halinden kurtulmam gerekyior bilemiyorum...