Üniversite Sınavına Hazırlanmaya Ne Zaman Başlamalıyım? Zor Bir Süreçteyim ve Yönetemiyorum. Yaşım Çok İlerlemiş Gibi Hissediyorum.

mahh

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
11 Nisan 2022
1.224
1.024
25
Merhabalar. Daha önceden BDV kategorisini bir hayli işgal etmiştim.
Bunlar konularımdan birkaçı. Hatırlayan olur diye bırakmak istedim. Özet geçmek gerekirse kötü bir ailede büyüdüm, o kötü ailenin baskıları ile hemşirelik fakültesine gittim. 2021 yılında mezun oldum ancak hem tekrar üniversite sınavına hazırlanmak istediğim için hem de KPSS sebebiyle işe girmedim. Bu noktada tepki çekmiştim burada. Konuyu okuyanlar önce atan, ikinci lisans senin için lüks duruyor demişlerdi. Bir miktar hak vermekle birlikte şöyle ki zaten KPSS 'ye çalışıyordum. Ek olarak edebiyat ve mat2 çalışmak için uğraştım. Süreç bir şekilde ilerledi. Sınavlara birkaç ay kala başıma felaketler yığını geldi ("Birilerine Anlatmazsam Çatlayıp Öleceğim Artık Lütfen Akıl Verebilir misiniz?" Bu konuda çok detaylı bahsetmiştim.). Yani zaten her zaman her şey çok zordu ama bu olaylarla çok daha iğrenç bir hale geldi. Ben o psikoloji ile sınava girince üniversite sınavından yüz bin yaptım, KPSS ise yetmiş beş küsür puan alabildim. Bir yıl çalıştın bu mu oldu cidden, demeyin lütfen. Çünkü yıllarca yaşadığım evimden atıldıktan aylar sonra evime gittiğimde ped, iç çamaşırı, elbise, oje gibi birçok eşyam baba denilen şerefsizin metresi tarafından yağmalanmıştı. Onları gördükten birkaç gün sonra tek başıma gidip sınava girdim, bu kadar oldu.

Şimdi ise annemin ailesinin yanında tuttuğu eve geldim. İlk atamada atanamadım. İstanbul yazsam atanıyormuşum ama hem o şehirde baba şerefsizi olduğu için (Normalde biz de orada yaşıyorduk.) hem de kira fiyatları sebebiyle İstanbul yazmamıştım. İkinci alımda gider miyim, belli değil. Özel hastanede iş arıyorum ama sonuç belgesi istiyorlar. Sonra "Atanabilecek puan almışsın. Atanacak gidecek elemanı neden eğitelim?" minvalinde konuşuyorlar. İşe giremiyorum. Bu arada soru içinde soru olacak ama atanıp gidersem bir süre apartta ya da özel yurtta kalmam gerekecek muhtemelen. İlk ay için cebimde ne kadar para olması gerekiyor?

Şimdilerde evde kafayı yemek üzereyim çünkü ne annemi ne de kardeşlerimi sevmiyorum. Bir kenarda oturuyorum. Eskiden kullandığım o antidepresan ilaçlara yine ihtiyacım var.

Üniversite sınavına tekrar çalışmaya başlasam mı diye düşünüyorum ama geçen yıl önceden biriktirdiğim parayı çok fazla kitaplara harcadım şu an çok az birikimim kaldı. Yani bu haldeyken çalışmaya çalışmak, kendimi yokluk içinde zorlamak ne kadar mantıklı olacak bilmiyorum. Zaten atanma durumu olursa taşın falan derken sekteye uğrayacak o yüzden 2023 üniversite sınavına yetişemem atansam da atanamasam da gibi geliyor. Bunun yanında nereye atanabilirim o da belli değil.

Diğer taraftan yaşlanıyormuşum gibi hissediyorum. Yani istediğim gibi gitseydi her şey şimdi hem atama bekliyor hem de istediğim bölümde birinci sınıf olabilirdim. Ama yok, elimde hiçbir şey yok. Sıfıra sıfır elde var sıfır, derler ya işte o haldeyim. Bu arada hukuk okumak istiyordum.

Bir diğer taraftan arkadaşlarım kafamı karıştırıyor. "Sen şimdi mecburen evde oturuyorsun, bir atansan seni kim evde tutacak da oturup edebiyat, matematik çalışacaksın?" diyorlar. Evet, hayallerim var ama bir miktar haklı olabilirler. Çünkü gezmek, tozmak, aşık olmak, eğlenmek, hayatı da yaşamak istiyorum. Ama istemediğim bir meslek ile hayat geçirmek de istemiyorum, istediğim bölümün öğrencisi olmak istiyorum.

Biliyorum, çok karmakarışık bahsettim her şeyden ama bir boşlukta hissediyorum. Ne olacak bilmiyorum, nasıl yolların hayalini kurmalıyım bilmiyorum.
 
Bence işe gırın. Hemsırelık bulsanız ıyı olur ama bı bakın bence paranızı kazanın. Atanıncada okursunuz bence ıcınızde kalmaz. Şu an hem para hemde evden nıraz uzaklaşmak ıcın calısın
 
Merhabalar. Daha önceden BDV kategorisini bir hayli işgal etmiştim.
Bunlar konularımdan birkaçı. Hatırlayan olur diye bırakmak istedim. Özet geçmek gerekirse kötü bir ailede büyüdüm, o kötü ailenin baskıları ile hemşirelik fakültesine gittim. 2021 yılında mezun oldum ancak hem tekrar üniversite sınavına hazırlanmak istediğim için hem de KPSS sebebiyle işe girmedim. Bu noktada tepki çekmiştim burada. Konuyu okuyanlar önce atan, ikinci lisans senin için lüks duruyor demişlerdi. Bir miktar hak vermekle birlikte şöyle ki zaten KPSS 'ye çalışıyordum. Ek olarak edebiyat ve mat2 çalışmak için uğraştım. Süreç bir şekilde ilerledi. Sınavlara birkaç ay kala başıma felaketler yığını geldi ("Birilerine Anlatmazsam Çatlayıp Öleceğim Artık Lütfen Akıl Verebilir misiniz?" Bu konuda çok detaylı bahsetmiştim.). Yani zaten her zaman her şey çok zordu ama bu olaylarla çok daha iğrenç bir hale geldi. Ben o psikoloji ile sınava girince üniversite sınavından yüz bin yaptım, KPSS ise yetmiş beş küsür puan alabildim. Bir yıl çalıştın bu mu oldu cidden, demeyin lütfen. Çünkü yıllarca yaşadığım evimden atıldıktan aylar sonra evime gittiğimde ped, iç çamaşırı, elbise, oje gibi birçok eşyam baba denilen şerefsizin metresi tarafından yağmalanmıştı. Onları gördükten birkaç gün sonra tek başıma gidip sınava girdim, bu kadar oldu.

Şimdi ise annemin ailesinin yanında tuttuğu eve geldim. İlk atamada atanamadım. İstanbul yazsam atanıyormuşum ama hem o şehirde baba şerefsizi olduğu için (Normalde biz de orada yaşıyorduk.) hem de kira fiyatları sebebiyle İstanbul yazmamıştım. İkinci alımda gider miyim, belli değil. Özel hastanede iş arıyorum ama sonuç belgesi istiyorlar. Sonra "Atanabilecek puan almışsın. Atanacak gidecek elemanı neden eğitelim?" minvalinde konuşuyorlar. İşe giremiyorum. Bu arada soru içinde soru olacak ama atanıp gidersem bir süre apartta ya da özel yurtta kalmam gerekecek muhtemelen. İlk ay için cebimde ne kadar para olması gerekiyor?

Şimdilerde evde kafayı yemek üzereyim çünkü ne annemi ne de kardeşlerimi sevmiyorum. Bir kenarda oturuyorum. Eskiden kullandığım o antidepresan ilaçlara yine ihtiyacım var.

Üniversite sınavına tekrar çalışmaya başlasam mı diye düşünüyorum ama geçen yıl önceden biriktirdiğim parayı çok fazla kitaplara harcadım şu an çok az birikimim kaldı. Yani bu haldeyken çalışmaya çalışmak, kendimi yokluk içinde zorlamak ne kadar mantıklı olacak bilmiyorum. Zaten atanma durumu olursa taşın falan derken sekteye uğrayacak o yüzden 2023 üniversite sınavına yetişemem atansam da atanamasam da gibi geliyor. Bunun yanında nereye atanabilirim o da belli değil.

Diğer taraftan yaşlanıyormuşum gibi hissediyorum. Yani istediğim gibi gitseydi her şey şimdi hem atama bekliyor hem de istediğim bölümde birinci sınıf olabilirdim. Ama yok, elimde hiçbir şey yok. Sıfıra sıfır elde var sıfır, derler ya işte o haldeyim. Bu arada hukuk okumak istiyordum.

Bir diğer taraftan arkadaşlarım kafamı karıştırıyor. "Sen şimdi mecburen evde oturuyorsun, bir atansan seni kim evde tutacak da oturup edebiyat, matematik çalışacaksın?" diyorlar. Evet, hayallerim var ama bir miktar haklı olabilirler. Çünkü gezmek, tozmak, aşık olmak, eğlenmek, hayatı da yaşamak istiyorum. Ama istemediğim bir meslek ile hayat geçirmek de istemiyorum, istediğim bölümün öğrencisi olmak istiyorum.

Biliyorum, çok karmakarışık bahsettim her şeyden ama bir boşlukta hissediyorum. Ne olacak bilmiyorum, nasıl yolların hayalini kurmalıyım bilmiyorum.
Sınava bende yeniden hazırlanması düşünüyorum 2.okul için.

Önerebileceğim, okul ve sınav konusunda. En erken tarihte başlamanız. Öncelikle müfredat araştırması yapın, geçmiş çıkan soruları analiz edin. Hangi konudan hangi yıllarda kaç soru gelmiş. Sonrasında da bir ders seçerek o dersi tamamen öğrendiğinize ikna olacak kadar çalışın. Belki bu çalışma süreci 2 sene sürecektir. Ancak o kadar çalışmanın çabası çok daha iyi yerlerle okumakla biter
 
Sınava bende yeniden hazırlanması düşünüyorum 2.okul için.

Önerebileceğim, okul ve sınav konusunda. En erken tarihte başlamanız. Öncelikle müfredat araştırması yapın, geçmiş çıkan soruları analiz edin. Hangi konudan hangi yıllarda kaç soru gelmiş. Sonrasında da bir ders seçerek o dersi tamamen öğrendiğinize ikna olacak kadar çalışın. Belki bu çalışma süreci 2 sene sürecektir. Ancak o kadar çalışmanın çabası çok daha iyi yerlerle okumakla biter
Siz ne mezunusunuz, ne istiyorsunuz, kaç yaşındasının?
 
Siz ne mezunusunuz, ne istiyorsunuz, kaç yaşındasının?
Kimya mezunuyum. 26 yaşındayım şuanda da iş sağlığı ve uzmanlığı okuyarak bölümümü desteklemek istiyorum. Ancak bir yandan da labaratuvar okumayı da düşünüyorum ikisi arasında henüz seçim yapmış değilim. Yine kendi mesleğimden ama geliştirerek devam etmeyi düşünüyorum
 
Bence işe gırın. Hemsırelık bulsanız ıyı olur ama bı bakın bence paranızı kazanın. Atanıncada okursunuz bence ıcınızde kalmaz. Şu an hem para hemde evden nıraz uzaklaşmak ıcın calısın
Konuda da belirttiğim gibi çalışmak istiyorum ama işe alınmıyorum. Aslında iyi bir okuldan onur derecesi ile mezun oldum. Ama gideceksin muhabbeti çıkıyor hep. KPSS puanım da yüksek değil. Ama hastanelerin konuşma tarzlarına bir baksanız, 90 üstü almışım gibi bir üslup oluyor.
 
Belirlediğin bir üniversite ve bölüm var mı ? Kendi branşın dışında çalışamaz misin ? Ben okuldan önce tam zamanlı çalıştığım şirkette okul kazanınca part time devam ediyorum ama part maaşıyla aile evinde kalmadan geçinmen zor. Benim de kpss calisma hayalim vardı. Bu ülkeye kendimi baglayamam dedim ve üni + part işimden devam ettim. Hemşirelik kafa karıştırıcı ama
 
Konuda da belirttiğim gibi çalışmak istiyorum ama işe alınmıyorum. Aslında iyi bir okuldan onur derecesi ile mezun oldum. Ama gideceksin muhabbeti çıkıyor hep. KPSS puanım da yüksek değil. Ama hastanelerin konuşma tarzlarına bir baksanız, 90 üstü almışım gibi bir üslup oluyor.
Bu sene sağlık personeli çok alınacak diye bir duyum vardı o yüzden puanınız yeterli gelmiştir. Ne güzel okuduğunuz bölümle 75 ile atanabiliyorsunuz. Hukuk okumak istiyormuşsunuz. Avukatlar devlete 90.kusur puan ile ancak atanabiliyor. İşi öğrenmek için bir avukat yanında çalışırken de karın tokluğuna çoğu. Yaşınızı ve hayat şartlarınızi da hesaba katınca ilk işiniz hemşirelik ten atanmak olsun. Sonra isterseniz ikinci bir üniversite okuyabilirsiniz
 
Bu sene sağlık personeli çok alınacak diye bir duyum vardı o yüzden puanınız yeterli gelmiştir. Ne güzel okuduğunuz bölümle 75 ile atanabiliyorsunuz. Hukuk okumak istiyormuşsunuz. Avukatlar devlete 90.kusur puan ile ancak atanabiliyor. İşi öğrenmek için bir avukat yanında çalışırken de karın tokluğuna çoğu. Yaşınızı ve hayat şartlarınızi da hesaba katınca ilk işiniz hemşirelik ten atanmak olsun. Sonra isterseniz ikinci bir üniversite okuyabilirsiniz
Zaten ilk iş olarak değil önümde ki tek yol olarak hemşirelikten atanmak var.
 
Merhabalar. Daha önceden BDV kategorisini bir hayli işgal etmiştim.
Bunlar konularımdan birkaçı. Hatırlayan olur diye bırakmak istedim. Özet geçmek gerekirse kötü bir ailede büyüdüm, o kötü ailenin baskıları ile hemşirelik fakültesine gittim. 2021 yılında mezun oldum ancak hem tekrar üniversite sınavına hazırlanmak istediğim için hem de KPSS sebebiyle işe girmedim. Bu noktada tepki çekmiştim burada. Konuyu okuyanlar önce atan, ikinci lisans senin için lüks duruyor demişlerdi. Bir miktar hak vermekle birlikte şöyle ki zaten KPSS 'ye çalışıyordum. Ek olarak edebiyat ve mat2 çalışmak için uğraştım. Süreç bir şekilde ilerledi. Sınavlara birkaç ay kala başıma felaketler yığını geldi ("Birilerine Anlatmazsam Çatlayıp Öleceğim Artık Lütfen Akıl Verebilir misiniz?" Bu konuda çok detaylı bahsetmiştim.). Yani zaten her zaman her şey çok zordu ama bu olaylarla çok daha iğrenç bir hale geldi. Ben o psikoloji ile sınava girince üniversite sınavından yüz bin yaptım, KPSS ise yetmiş beş küsür puan alabildim. Bir yıl çalıştın bu mu oldu cidden, demeyin lütfen. Çünkü yıllarca yaşadığım evimden atıldıktan aylar sonra evime gittiğimde ped, iç çamaşırı, elbise, oje gibi birçok eşyam baba denilen şerefsizin metresi tarafından yağmalanmıştı. Onları gördükten birkaç gün sonra tek başıma gidip sınava girdim, bu kadar oldu.

Şimdi ise annemin ailesinin yanında tuttuğu eve geldim. İlk atamada atanamadım. İstanbul yazsam atanıyormuşum ama hem o şehirde baba şerefsizi olduğu için (Normalde biz de orada yaşıyorduk.) hem de kira fiyatları sebebiyle İstanbul yazmamıştım. İkinci alımda gider miyim, belli değil. Özel hastanede iş arıyorum ama sonuç belgesi istiyorlar. Sonra "Atanabilecek puan almışsın. Atanacak gidecek elemanı neden eğitelim?" minvalinde konuşuyorlar. İşe giremiyorum. Bu arada soru içinde soru olacak ama atanıp gidersem bir süre apartta ya da özel yurtta kalmam gerekecek muhtemelen. İlk ay için cebimde ne kadar para olması gerekiyor?

Şimdilerde evde kafayı yemek üzereyim çünkü ne annemi ne de kardeşlerimi sevmiyorum. Bir kenarda oturuyorum. Eskiden kullandığım o antidepresan ilaçlara yine ihtiyacım var.

Üniversite sınavına tekrar çalışmaya başlasam mı diye düşünüyorum ama geçen yıl önceden biriktirdiğim parayı çok fazla kitaplara harcadım şu an çok az birikimim kaldı. Yani bu haldeyken çalışmaya çalışmak, kendimi yokluk içinde zorlamak ne kadar mantıklı olacak bilmiyorum. Zaten atanma durumu olursa taşın falan derken sekteye uğrayacak o yüzden 2023 üniversite sınavına yetişemem atansam da atanamasam da gibi geliyor. Bunun yanında nereye atanabilirim o da belli değil.

Diğer taraftan yaşlanıyormuşum gibi hissediyorum. Yani istediğim gibi gitseydi her şey şimdi hem atama bekliyor hem de istediğim bölümde birinci sınıf olabilirdim. Ama yok, elimde hiçbir şey yok. Sıfıra sıfır elde var sıfır, derler ya işte o haldeyim. Bu arada hukuk okumak istiyordum.

Bir diğer taraftan arkadaşlarım kafamı karıştırıyor. "Sen şimdi mecburen evde oturuyorsun, bir atansan seni kim evde tutacak da oturup edebiyat, matematik çalışacaksın?" diyorlar. Evet, hayallerim var ama bir miktar haklı olabilirler. Çünkü gezmek, tozmak, aşık olmak, eğlenmek, hayatı da yaşamak istiyorum. Ama istemediğim bir meslek ile hayat geçirmek de istemiyorum, istediğim bölümün öğrencisi olmak istiyorum.

Biliyorum, çok karmakarışık bahsettim her şeyden ama bir boşlukta hissediyorum. Ne olacak bilmiyorum, nasıl yolların hayalini kurmalıyım bilmiyorum.
İçinizdeki hayat adil değil travmasının dışa vurumu nedeniyle aslında farkında olmadan hukuk istiyorsunuz.

Hukuk gerçekten çok zor bir dal. Yapamazsınız diye değil, zaten yorgun olan ruhunuzun iyice hem okurken hem de meslek sırasında daralmasına neden olacak ve para kazanması da zor bir alan.

Hemsirelikten atanmak da dışında hastanelere başvuru yaparak neden iş bulamadığınızı anlayamadım. Tek yol memuriyet de değil. En mantıklısı hemşire olan özelde başlamanız olacaktır. Paranızı kazanmak emin olan iyi gelecek ve dusundugunuzden daha çok seveceksiniz mesleğinizi. Ben bir şans verin ve aklınızdaki iki şeyi de yapmayıp bir iş bulmanizi tavsiye ederim.

Aksi durumda olan yıllarınıza olup daha da çok üzülürsünüz. Halbuki en derinde bağımsız olup mutlu olmak istiyorsunuz.
 
Konuda da belirttiğim gibi çalışmak istiyorum ama işe alınmıyorum. Aslında iyi bir okuldan onur derecesi ile mezun oldum. Ama gideceksin muhabbeti çıkıyor hep. KPSS puanım da yüksek değil. Ama hastanelerin konuşma tarzlarına bir baksanız, 90 üstü almışım gibi bir üslup oluyor.
Mülakatta konuşmayı bilmiyorsunuz o zaman. Neden kpss konusunu açıyorsunuz ki? Sanki arkadasinizla konuşur gibi istemem yan cebime koy modunda mülakat sırasında konuşursanız tabii ki işe giremezsiniz.
 
İş başvurusu yaptığınız yerlerde KPSS den bahsetmeyin bence mecbur kalırsanızda atanamıyorum bu puanla bi daha sınava girmeyeceğim diyin. Bi taraftan çalışın bence. Anca böyle unutursunuz yaşadıklarınızı. Ben evdeyken geçmişte yaşadığım en saçma olayı bile kafama takıyorum oysa ki üniversite okurken kiminle neden konuşmuyor olduğumu bile unutmuştum o derece yoğun ve aktif bir hayatım vardı. Sınav sistemine bi ayak uyduramadım bende maalesef ama öğrendiğim anladığım bi şey varsa oda hocaların deyimiyle '' bol bol test çözmek '' te bitiyor iş. Ders çalışırken evet anlayarak ilerliyorum ama ister istemez tarih coğrafyada bilmediğin bir sürü yabancı kelimeler, bilgiler var hafız değilsin sonuçta unutabiliyorsun. O denemelere girmek, test çözmek aklımda kalıcı bir hal almasını sağlıyor. Bende artık bu sene girmeyi planlıyorum. İnşallah hayırlısı olur hakkınızda. Keşke şu psikologlar da maddi açıdan zorlamasa da gidin diye tavsiye de bulunsam ama bende gidemiyorum :KK70:
 
Kpss puanını söyleme başvururken?sanki zorla tc ve şifrenle sisteme giriş mi yaptıracaklar
İçinizdeki hayat adil değil travmasının dışa vurumu nedeniyle aslında farkında olmadan hukuk istiyorsunuz.

Hukuk gerçekten çok zor bir dal. Yapamazsınız diye değil, zaten yorgun olan ruhunuzun iyice hem okurken hem de meslek sırasında daralmasına neden olacak ve para kazanması da zor bir alan.

Hemsirelikten atanmak da dışında hastanelere başvuru yaparak neden iş bulamadığınızı anlayamadım. Tek yol memuriyet de değil. En mantıklısı hemşire olan özelde başlamanız olacaktır. Paranızı kazanmak emin olan iyi gelecek ve dusundugunuzden daha çok seveceksiniz mesleğinizi. Ben bir şans verin ve aklınızdaki iki şeyi de yapmayıp bir iş bulmanizi tavsiye ederim.

Aksi durumda olan yıllarınıza olup daha da çok üzülürsünüz. Halbuki en derinde bağımsız olup mutlu olmak istiyorsunuz.
Mülakatta konuşmayı bilmiyorsunuz o zaman. Neden kpss konusunu açıyorsunuz ki? Sanki arkadasinizla konuşur gibi istemem yan cebime koy modunda mülakat sırasında konuşursanız tabii ki işe giremezsiniz.

Bu konu açılmak zorunda kalıyor çünkü hastanelerin sözleşmeleri var. Örneğin geçen yıl bir arkadaşım bir X hastaneye girdi ve iki yıllık bir sözleşme imzaladı. Atandı sonra. Sanki peşimden mi gelecekler, modundaydı o da. İki seneden önce istifa ettiği için o zaman elli bin liralık mı ne bir dava açıldı. Bir de artık İstanbul 'da değilim. Geldiğim yer küçük bir yer dolayısıyla özel hastane pek yok. Yani hemşire açığı da pek olmuyor. Mülakat esnasında özgüven, dış görünüş falan tam puan olan kısma tik atıyorlar. Ama sonrasında aramıyorlar.
 
İş başvurusu yaptığınız yerlerde KPSS den bahsetmeyin bence mecbur kalırsanızda atanamıyorum bu puanla bi daha sınava girmeyeceğim diyin. Bi taraftan çalışın bence. Anca böyle unutursunuz yaşadıklarınızı. Ben evdeyken geçmişte yaşadığım en saçma olayı bile kafama takıyorum oysa ki üniversite okurken kiminle neden konuşmuyor olduğumu bile unutmuştum o derece yoğun ve aktif bir hayatım vardı. Sınav sistemine bi ayak uyduramadım bende maalesef ama öğrendiğim anladığım bi şey varsa oda hocaların deyimiyle '' bol bol test çözmek '' te bitiyor iş. Ders çalışırken evet anlayarak ilerliyorum ama ister istemez tarih coğrafyada bilmediğin bir sürü yabancı kelimeler, bilgiler var hafız değilsin sonuçta unutabiliyorsun. O denemelere girmek, test çözmek aklımda kalıcı bir hal almasını sağlıyor. Bende artık bu sene girmeyi planlıyorum. İnşallah hayırlısı olur hakkınızda. Keşke şu psikologlar da maddi açıdan zorlamasa da gidin diye tavsiye de bulunsam ama bende gidemiyorum :KK70:
Sizde mi tekrar okumak istiyorsunuz, o kısmı anlamadım.

Evet, gerçekten fiyatlar çok pahalı. Hani atansam bile haftada bir o paraları veremem, o kadar yükseldi bu sene.
 
İçinizdeki hayat adil değil travmasının dışa vurumu nedeniyle aslında farkında olmadan hukuk istiyorsunuz.

Hukuk gerçekten çok zor bir dal. Yapamazsınız diye değil, zaten yorgun olan ruhunuzun iyice hem okurken hem de meslek sırasında daralmasına neden olacak ve para kazanması da zor bir alan.

Hemsirelikten atanmak da dışında hastanelere başvuru yaparak neden iş bulamadığınızı anlayamadım. Tek yol memuriyet de değil. En mantıklısı hemşire olan özelde başlamanız olacaktır. Paranızı kazanmak emin olan iyi gelecek ve dusundugunuzden daha çok seveceksiniz mesleğinizi. Ben bir şans verin ve aklınızdaki iki şeyi de yapmayıp bir iş bulmanizi tavsiye ederim.

Aksi durumda olan yıllarınıza olup daha da çok üzülürsünüz. Halbuki en derinde bağımsız olup mutlu olmak istiyorsunuz.
Hemşire olarak mecbur çalışacağım zaten her şekilde. Kastettiğim çalışırken, tekrar okumak. Yani evde oturup yine üniversite öğrencisi olmak değil. Buna imkanım da yok zaten.
 
Bu konu açılmak zorunda kalıyor çünkü hastanelerin sözleşmeleri var. Örneğin geçen yıl bir arkadaşım bir X hastaneye girdi ve iki yıllık bir sözleşme imzaladı. Atandı sonra. Sanki peşimden mi gelecekler, modundaydı o da. İki seneden önce istifa ettiği için o zaman elli bin liralık mı ne bir dava açıldı. Bir de artık İstanbul 'da değilim. Geldiğim yer küçük bir yer dolayısıyla özel hastane pek yok. Yani hemşire açığı da pek olmuyor. Mülakat esnasında özgüven, dış görünüş falan tam puan olan kısma tik atıyorlar. Ama sonrasında aramıyorlar.
Tamam hastanelerin sözleşmeleri var. Sözleşmeyi yapıp o süre içinde orada çalışırsınız. Ne zaman sözleşmenin sonuna geliniyor o sene sınava girersiniz. Çalışma sırasında da olmadı para biriktirir ek ödeme yapmanız gerekirse de yaparsınız.

Şu anda çalışmama ve yıllarca yine çalışmadan okuyacağınız bir bölüm için sanki mesleğiniz yokmuş gibi uğraşma halinde olmak, daha mı mantıklı sizce? Bu iç dünyada buyuyememe ve hayattan kaçma isteğinden başka bir şey degil. Kendini kandıran hayatı ıskalar.

Hayatı kendinize daha fazla zindan edeceğiniz değil çözüm sağlayacak yöntemler bulun. O arkadaş ne akıllıymis. Sözleşmeli calismis ataninca da parayı ödemiş çıkmış. Neden kötü bir örnek gibi söylüyorsunuz ki?

"Benim bir arkadaşım var. Hemşire ama bir senedir çalışmıyor. Ustune evden uzaklaşmak istediği halde sınava tekrar girip daha da hayatını zorlaştıracak bir bölüm okumak istiyor ama bir yandan buna da adam akıllı hazirlanamayip zaman öldürüyor. " tanıdık geldi mi? Bence kötü örnek olarak verilebilecek örnek asıl bu olmalı.
 
Tamam hastanelerin sözleşmeleri var. Sözleşmeyi yapıp o süre içinde orada çalışırsınız. Ne zaman sözleşmenin sonuna geliniyor o sene sınava girersiniz. Çalışma sırasında da olmadı para biriktirir ek ödeme yapmanız gerekirse de yaparsınız.

Şu anda çalışmama ve yıllarca yine çalışmadan okuyacağınız bir bölüm için sanki mesleğiniz yokmuş gibi uğraşma halinde olmak, daha mı mantıklı sizce? Bu iç dünyada buyuyememe ve hayattan kaçma isteğinden başka bir şey degil. Kendini kandıran hayatı ıskalar.

Hayatı kendinize daha fazla zindan edeceğiniz değil çözüm sağlayacak yöntemler bulun. O arkadaş ne akıllıymis. Sözleşmeli calismis ataninca da parayı ödemiş çıkmış. Neden kötü bir örnek gibi söylüyorsunuz ki?

"Benim bir arkadaşım var. Hemşire ama bir senedir çalışmıyor. Ustune evden uzaklaşmak istediği halde sınava tekrar girip daha da hayatını zorlaştıracak bir bölüm okumak istiyor ama bir yandan buna da adam akıllı hazirlanamayip zaman öldürüyor. " tanıdık geldi mi? Bence kötü örnek olarak verilebilecek örnek asıl bu olmalı.
İfade edemedim galiba. İlk alım için atanamadım ama zaten alım ikiye bölünmüştü ve ikinci part alım yakında olacak gibi görünüyor. Üçüncü, dördüncü alım da olacak muhtemelen. Geçen yıl altmış dokuz ile kapatmıştı lisans hemşirelik, çok farklı bir şey olmazsa bu puanım ile atanabilirim gibi görünüyor. Yani iki yıllık sözleşmenin sonuna geldiğimde hangi sınava gir diyorsunuz, onu anlamadım.

Bunun yanında çalışmadan okumaktan bahsetmiyorum.

Arkadaşım orada kısa bir süre çalıştı asgari ücret ile. Sözleşmeyi bozduğu için ödediği ücret kazandığından daha fazlaydı.
 
Sizde mi tekrar okumak istiyorsunuz, o kısmı anlamadım.

Evet, gerçekten fiyatlar çok pahalı. Hani atansam bile haftada bir o paraları veremem, o kadar yükseldi bu sene.
Yok benim okulum bitti memnunumda bölümümden sadece dil gerek bana yaşadığım şehir küçük olduğundan ve kursların bırak ingilizceyi öğretmeyi daha da unutmaya yönelik dersleri olduğundan zorlanıyorum :KK70: Havacılık Yönetimi bitirdim tabi atama az ve yüksek puanı. Kpss ye normalde girmeyi hiç planlamıyordum açıkçası çünkü uzun süreli ders çalışamıyorum şimdi ilk defa yoğunlaştım çalışırken sorun olmuyorda testlerde görüyor insan seviyesini. Maalesef öyle psikolojik sağlığın için bile lüks bir hayatın olması gerekiyor zaten o olsa benim psikolojim iyi olur :KK70:
 
İfade edemedim galiba. İlk alım için atanamadım ama zaten alım ikiye bölünmüştü ve ikinci part alım yakında olacak gibi görünüyor. Üçüncü, dördüncü alım da olacak muhtemelen. Geçen yıl altmış dokuz ile kapatmıştı lisans hemşirelik, çok farklı bir şey olmazsa bu puanım ile atanabilirim gibi görünüyor. Yani iki yıllık sözleşmenin sonuna geldiğimde hangi sınava gir diyorsunuz, onu anlamadım.

Bunun yanında çalışmadan okumaktan bahsetmiyorum.

Arkadaşım orada kısa bir süre çalıştı asgari ücret ile. Sözleşmeyi bozduğu için ödediği ücret kazandığından daha fazlaydı.
Şu an sizi anladım ama madem kafaniz bu kadar net ilk yazdığınız mesajı neden yazdınız?

Orada arkadaşlarım arandığında matematik edebiyat çalışmak istemezsin, yok kafam karışık diye yazan sizsiniz. Çalışmam gerektiğini soylemistiniz haklısınız belki ama yapmadım diyen de sizsiniz.

Madem kafanız net sınava tekrar girin ise girince üniversite sınavına tekrar girin madem, konu kapanmıştır.
 
X