- 21 Mayıs 2008
- 4.064
- 7
kızlar ya bilmiyorum ama sabah sabah psikolojim çok bozuk......
hüzün ve olumsuzluk bulutları kapladı etrafımı.....artık bende anne olmak istiyorum diye dağlara taşlara haykırasım geliyor.....yeni bir hamile haberi almak içimi acıtıyor kesinlikle onun bebeğine bir şey olsun diye değil yada onunda bebeği olmasın diye değil ama her yeni biri hamile kaldıkça sanki ben daha da çok hırslanıyorum daha çok bebek istiyorum.....
kaç aydır deniyoruz henüz bir şey yok ortada ve bunun üstüne birde dış gebelik sabıkam olunca sanki herşey dahada zorlaşıyor... artık yavaş yavaş herşey içime oturmaya başlıyor ilk başlarda korunmayı bıraktığımızda eşim pek önemsemiyordu yani olursa olur mantığıyla, daha sonra ilişki günlerine gün aşırı olmasına özen göstermeye başladı, o beni hep telkin ediyordu olur acele etme sabırsız davranma falan diye aslında onunda benden daha çok istediğini biliyorum geçenlerde işte şu keçiboynuzu kürünü buldum ve yapmaya başladım gıkı bile çıkmadan saati saatine kendi gidip içiyor hiç unutmadan ben bile arada unutuyorum içmesi gerektiğini ama o unutmuyor oda bir şeyler için artık çabalamaya başladı....
onun yeğenleriyle oynarken onları severken içim acıyor diyorum kim bilir bizim bebişimize nasıl davranırdı onu nasıl severdi....ha bana diyeceksiniz çoğunuz belkide bana kızacaksınız ne bu olumsuzluk diye ama nolur beni anlayın sizlerde başka içimi dökecek kimsem yok yani beni kimse anlamaz zaten anlatamamda..... diyeceksiniz daha yeni evlisin yaşın küçük falan bende biliyorum ama anneliğin yaşı yok o duyguyu yaşamak istiyorum.....küçüklüğümden beri hayalim biliyormusunuz ben bir aile ortamında büyümediğim için hep düşünürdüm evlenince çocuğum olsun kendim yaşamadığım annelik babalık duyğusunu ona yaşatacağım derdim ve hep içimi acıtırdı bayramlar yanlız olma duygusu içimi acıtırdı o yüzden istiyorum biran önce anne olmayı onun için uykusuz kalmayı, onun için fedakarlık yapmayı vs. herşeyi rabbim bu mübarek ramazan gününün hürmetine hepimize istediğini ver bizi bu duygudan yoksun bırakma....
hüzün ve olumsuzluk bulutları kapladı etrafımı.....artık bende anne olmak istiyorum diye dağlara taşlara haykırasım geliyor.....yeni bir hamile haberi almak içimi acıtıyor kesinlikle onun bebeğine bir şey olsun diye değil yada onunda bebeği olmasın diye değil ama her yeni biri hamile kaldıkça sanki ben daha da çok hırslanıyorum daha çok bebek istiyorum.....
kaç aydır deniyoruz henüz bir şey yok ortada ve bunun üstüne birde dış gebelik sabıkam olunca sanki herşey dahada zorlaşıyor... artık yavaş yavaş herşey içime oturmaya başlıyor ilk başlarda korunmayı bıraktığımızda eşim pek önemsemiyordu yani olursa olur mantığıyla, daha sonra ilişki günlerine gün aşırı olmasına özen göstermeye başladı, o beni hep telkin ediyordu olur acele etme sabırsız davranma falan diye aslında onunda benden daha çok istediğini biliyorum geçenlerde işte şu keçiboynuzu kürünü buldum ve yapmaya başladım gıkı bile çıkmadan saati saatine kendi gidip içiyor hiç unutmadan ben bile arada unutuyorum içmesi gerektiğini ama o unutmuyor oda bir şeyler için artık çabalamaya başladı....
onun yeğenleriyle oynarken onları severken içim acıyor diyorum kim bilir bizim bebişimize nasıl davranırdı onu nasıl severdi....ha bana diyeceksiniz çoğunuz belkide bana kızacaksınız ne bu olumsuzluk diye ama nolur beni anlayın sizlerde başka içimi dökecek kimsem yok yani beni kimse anlamaz zaten anlatamamda..... diyeceksiniz daha yeni evlisin yaşın küçük falan bende biliyorum ama anneliğin yaşı yok o duyguyu yaşamak istiyorum.....küçüklüğümden beri hayalim biliyormusunuz ben bir aile ortamında büyümediğim için hep düşünürdüm evlenince çocuğum olsun kendim yaşamadığım annelik babalık duyğusunu ona yaşatacağım derdim ve hep içimi acıtırdı bayramlar yanlız olma duygusu içimi acıtırdı o yüzden istiyorum biran önce anne olmayı onun için uykusuz kalmayı, onun için fedakarlık yapmayı vs. herşeyi rabbim bu mübarek ramazan gününün hürmetine hepimize istediğini ver bizi bu duygudan yoksun bırakma....