Selamlar herkese. İyiyiz çok şükür biz. Aynı devam diyebilirim. Şimdi arabada bekliyorum çocukları Kuran kursundan almak için. Bitince inerler.
Bir komşum çocuğuyla ders konusunda ilgilenmem için rica etti. Sabah çocukları kursa götürdükten sonra rotamı oraya çevirdim. Çocukları anlamak lazım. Her çocuk gördüğümde çocuğun başında bıdbıd eden, kendince haklı ama çocukta -malesef-karşılık bulmayan, artık anneye sağırlaşmış çocukları görüyorum. Bu da ayrı yürek yangını oluyor bende. Çocuğu iknadan çok, anneyi ikna etme ve çalışma sisteminin oturması için, anneye doğru anlatma faslı yoruyor. Bir yaşlı teyze (sanırım 7 Çocuğu vardı) bana "Guzum, ana olacağına şu duvarda bir taş ol." demişti. Annelik en zor şey gerçekten. Kitabın birinde örnek vardı: Tavuk ne kadar korkak bir hayvandır ama anne olunca başını koparacağını bile bilse, o köpeğe saldırır. Gerçekten de öyle...Birde manevi eğitim noktasında çok da sıcak kanlı değiliz. Bu öncelik başka birilerinin, kurumların vs gibi geliyor. Yeri geliyor çocukla çatışmamak için, yeri geliyor biz bıktığımız için oturup ilgilen/e/miyoruz. Bu da aslında çocuğun temeline dinamit koymak oluyor bence. Çocuk bir şekilde birşey olur. Ancak manevi değerleri yüksek ahlaklı olmadığında sorun başlıyor ve telafisi zor mu zor.
Rabbim diyorum, ben Sen'i anlatamadım, Sen anlat. Sen'i sevdiremedim,Sen sevdir. Eksiklerimizi tamamla ve bizi kendinden ayırma. Bu dünyaya bırakma. Evlatlarımızı salih, saliha eyle...
(Aslında kafamda bunları yazmak gibi bir düşünce yoktu ama yazınca da silmedim güzel anneler.)
Geçmiş olsun
karapisso
canım. Rabbim Şafi ismiyle tecelli etsin size. Hastalıklar görevini yapar gidermiş. Rabbim sağlık selamet versin canım. Yakın olsak sana bir yoğurt çorbası yapardım.☺
" Kim ki malının artmasına sevinirse sıla-i rahim yapsın." Hadis-i şerif hükmünce düşünürsem gitmek istiyorum. Yoksa akraba konusunda yorgun bir insan olarak nefsi düşünürsem gidesim gelmiyor. Bakalım ne taraf ağır basacak?
Ahtapot Anne ?
☺
çok düşüncelisin. Valla bizde bol bol geziyoruz. İnşallah önümüzdeki hafta denize gidecez. Bu günlerde çok alışveriş yapıyorum. Nevresim çaydanlık gibi ev eşyaları alıyorum
sabah makarna yap diye tutturdu ufaklık... yani ne yapacağımı da şaşırıyırum
Öyle bir sıcak rüzgar var ki, hatta rüzgar daha sıcak diye kapıyı pencereyi kapattık. Sen düşün yani... Normalde serin olsun diye kapı pencere açık olur. Allah muhafaza...Bu rüzgarla Allah bilir gerçi de yangını kontrol edemezler.
Çam, maki zaten. Bir kıvılcıma bakıyor. Çam kozalakları yandıkça sağa sola patlıyor. Bu da yangını dağıtıyor. Biz bahçede mangal bile yakmayız aman yangın mevsimi diye. Ayyhh içim sıkıldı. 4 yerde bir yay gibi başlamış. Muhtemelen kundaklama bizce. Allah yakan olduysa bildiği gibi yapsın. 
Ama bir umut işte...
Geçen konuştum kızımla. Az sayfalı kitaplardan başlayarak çözmesini, bitince geri dönüşüme atmasını, böylece o kitap yığınının azalacağını söyledim. Pomarado tekniğiyle çözmesini söyledim. Biraz gaza geldi gibi. Bakalım ne zaman sönecek?! Takip etmiyorsan çocukları, çok da birşey beklememek lazım. Sorumluluk almak zor geliyor. Bir yerlerde sıkıntı var da... işte...
şaka bir yana ama gerçekten daha az krizli oldu. Kızımın arkadaşları ve annelerine bakınca bunu daha iyi gözlemleyebiliyorum. O konuda artıyız şükür.