Ben ailemden gelen kadim gelenekten dolayı(!), birilerini peşimize takmadan birşey yapamazdım. Aaa, hiç olur muydu???! Eşimle yeni evliyiz. Denize gidelim dedi. Atıyorum, Ayşe yi de çağıralım dedim. Niye ki dedi. Fatmayıda çağıralım. Niye ki??? İçimden acayip kınadım kendisini.
Nasıl yani? Başkası olmadan böyle sürü gibi olmadan bir yerlere nasıl giderdik?! Bu adam da ne biçimdi?!
Sonra düşündüm düşündüm...Evet yani, "niye kiydi?" aslında o kalabalık içinde ne kadar yanlız olduğumu gördüm. Canım annem başkalarını mutlu etmek adına bizi gözü görmüyordu. Çay saati çay, yemek saati yemek olmak zorındaydı. O bizi farketmiyordu...çünkü yetişmesi gereken işler vardı. Başkasının mutluluğu vardı...
Geçenlerde babamla konuştum. Neden dedim bu kadar kişiyle piknikti denizdi vs gidiyorduk
Biz ailecek neden bir yere gitmiyorduk? Elimden tutup niye kendimiz gezmiyorduk? Niye hayatımızda gerçekten bu kadar gereksiz insan vardı??? "Ne bileyim kızım, benim de gördüğüm buydu." dedi. Anneme de dedim.
Nihayetinde şu anda çocuklarla "hadi denize gidiyoruz. Hadi falan yere gidiyoruz." diyorum ve çok mutlu oluyorum kadim dostlarımla.
Evet, elbette ki herkesin yeri ayrı ama En güzel paylaşım yaptığın çekirdek ailen. O sağlamsa çok da sağda solda arkadaş aramıyorsun. Benim gibi sosyal bir tip bunu da düşünüp yazdıysa, yıkıl dünya.
üniversitede tüm dünyayı kurtaracaktım ben. Herkesin derdine koş. Hep güçlü görün vs. Sonra üni den hocam dedi ki, "Kızım, ben kendini kurtarmış adam severim " Aaa, çıldırdım tabii(!) Nasıl olurdu yani, nasıl böyle bencil düşünebilirdi?! Sonradan baktım ki, evet, yardımcı olmak harika.Düşünceli insan olmak çok güzel ama kendini kaybetmeden. Doğru ifade ederek. Benim tabirimle "pozitif bencil" olarak. Ben mutsuzsan bakıyorumki o gerginlik çocuklarıma yansıyor. Dolayısıyla evde çocuklar birbirine sataşmaya başlıyor. Kısır döngüye giriliyor. Anne gerçekten temel. Umarım sağlam oluruz. Herşeye bölünerek değil, kendimizle bütünleşerek. Dua edelim birbirimize hanımlar.
İçinizden geçen şeylerin hayırlılarını Rabbim kabul eylesin.