uyarı ben yazmıyım diye degil, konu dışına çıkılmasın diye yapılmış. okudugunu anlamamışsın sen.
kadının iyiligini düşündügümden.
tamam beni alıntılamayın artık. yazmıcam mrk etmeyin
görmediğini sanmıyorum ama buyur:
Sanane
Sağolasınuyarı ben yazmıyım diye degil, konu dışına çıkılmasın diye yapılmış. okudugunu anlamamışsın sen.
kadının iyiligini düşündügümden.
tamam beni alıntılamayın artık. yazmıcam mrk etmeyinne yapıyorsanız yapın.
Şımarıklık dıyosunnnn ama hala takip edip yorum yazıyorsun galıbaa bizde cevap yazarak sızı şımarttıkMune beni mi uyarmış? görmedim ben. uyarı gerektirecek napmışım onu da anlamadım açıkçası.
MERABA şuan bu metni gözyaşları içinde babaevinde yazıyorum çok mutsuzum çok acı çekiyorum lütfen yardımcı olun yorumlarınıza çok ihtiyacım var sorunları kısaca özetliyorum
bu sene evlilikte 4 yılım geriye baktığımda gözyaşı fiziksel ve sözlü şiddet hep kötü anılar hep acılar aslında eşim iyi bi insandı evliliğimiz ilk yıllarında en büyük sorunumuz onun öfke kontrolü ve tamamen dikkatsiz sorumsuz tavırları benimse aşırı takıntılı düşüncelerimdi.çok dikkatsizdi elini cebine attığında bütün bozuk paraları yerden toplardık kaç defa kimliğini ehliyetini kaybetti yeniden çıkarttı sürekli biyerlerde telefon unutuyordu anahtarları çamaşır makinasından çıkardı onu uyarmaktan arkasını toplamaktan yoruluyordum ikimizde çalışıyorduk sabah gidip akşam eve geliyorduk çok sorumsuz davranırdı herşeyi benden beklerdi ikimizde yorgun olmamıza rağmen yemeği çayı herşeyi benden beklerdi bende bianda ve çok şiddetli olarak bulaşma ve temizlik takıntı hastalığı başladı belki stresten belki üzüntüden mutsuzluktan bilmiyorum ama bu bütün dünyamı kararttı eşim zaten sakar dikkatsizdi bende onu oraya düşürme bunu oraya koyma diye çıldırıyordum örneğin bikere yeni aldığı telefonu arabanın altına düştüğü için pis oldu onu kullanma diye çöpe attım yere bişey düşürünce almasını istemiyordum çok dikkatsiz olduğu için bu sorunu sürekli yaşıyorduk ben takıntılarımla boğuşurken oda öfkesini kontrol edemiyordu ben yapma etme dedikçe yere düşen şey kirlenmez çok saçma filan diye çıkışıyo eğer ben uzatırsam dayakla olayı çözmeye çalışıyordu sus diye boğazımı sıkıyor bazen tekme atıyor bazende beni yere fırlatıyordu öfkesini kontrol edemiyordu o acılar çok kolay geçiyordu ama takıntıdan kaynaklanan acı geçmiyordu asıl canımı yakan şey oydu takıntılardı doktorada gittim psikoloğada ilaç kullandım tam 2 yıl ama hep umutsuz oldu zaten eşim bukadar dikkatsiz oldukça hastalığı aşmam çok zorlaşıyordu 4yıllık evliliğim zehir oldu bebek bile düşünemedim aslında eşimde pişman olurdu bana kötü davranınca kahrolurdu ama engelde olamazdı eşimve ben 4 yıl boyunca çok ağladık canımıza kıymayı bile düşündük ama olmadı ne ben takıntılarımdan nede o öfke nöbetlerinden kurtulabildi
enson 2 ay önce eşimin ablasına ziyarete gittik tesadüfen ablasının klozeti tıkanmış eline poşet geçirip klozetin içine soktu ben bu sahneyi görünce iyice kafayı yedim bulaşma takıntısı olan biri için bu bir felaket sahnesiydi eşimin ablasının eline mikroplar bulaşacak ordan onun yaptığı yemekleri yiyeceğiz bize bulaşacak büyük bir travma yaşadım kendime gelemedim sonra evimize döndüğümüzde eşimin ablasındaki mikroplar sanki bizimle beraber eve geldi evde herşey bana pis gibi geldi bütün mutfak eşyalarını attım yemek yapamaz hiçbişey yiyemez duruma geldim tiksindim
sadece dışardan ekmek arası sandaviçle yaşamaya çalışıyordum eşim çok mutsuzdu kendini sigaraya alkole vermişti hergeçengün işkence gibiydi
biraz olsun moralimiz düzelsin diye bayramda dışarı gezmeye çıktık normalde eşimin eşyalarını yanıma alırdım düşürür çöpe atarım filan diye telefon cüzdan anahtar vs ogün dalgınlıkla tefonu anahtarı eşimden almayı unuttum eşimin cebindeydi eşimde acil lavabo ihtiyacı için alışveriş merkezinin tuvaletini kullandı cepteli ve anahtarı öncepteydi üzerinde kot pantolon vardı tabi lavabodan döndüğünde kıyamet koptu sen sakarsın kesin cep telefonunu tuvalete düşürmüş sonra elini deliğe sokup geri almışsındır dikkat etmezsin böyle şeylere diye eşime çıkıştım yok öyle bişey düşürmedim filan dedi ama ben anlamıyordum ablan gibi sende klozete daldırmışsındır elini diyor başka bişey demiyordum beynim sadece bunu görüyor bunu sölüyor bunu düşünüyordu.
eve döndüğümüzde çok büyük kavgalar ettik artık dayanamadı ve beni dövdü ama benim canımı daha çok yakan tuvalete teli düştümü düşmedimi buydu çok rahattı kesin düşmüştü eşim dayaklada yetinmedi bavulumla beni kapı dışarı attı boşanma davası açacağını söledi babamlarda kalmaya başladım sonra vicdan yapmış aradı beni gel diye yalvardı ama ben çok çaresizim şimdi oraya dönsem tuvalete elini sokup telefonu aldı hissi hep içimde o öyle bişey olmadı diyor ama bana öyle geliyor artık eşime dokunamam birlikte hiçbişeyi paylaşamam tiksinirim aslında bütün bayanlara sormak istiyorum sizin eşiniz cep telefonunu nerde taşıyor umumi tuvalete alışveriş merkezine telefonlamı giriyor hiç aklınıza geliyormu eşinizin telefonunu tuvalete düşüreceği internete baktım 10 kişiden 8 mutlaka telefonunu tuvalete düşürmüş ve elini sokup almış birsürü milletin pisliğinin olduğu biyer sizin eşinizin başına böle bişey gelse elini sokup alsa nekadar yıkarsa yıkasın miğdeniz kalkmazmı yalvarırım yardım edin bana çok çaresizim çok neyapacağımı bilmiyorum siz benim yerimde olsanız neyaparsınız
ben şizofren filan değilim sadece kronik bulaşma takıntım var asitli kremi eşimin eline sürmem mi bunun nedeni yani neden bukadar abarttınız o asitli kremi güzellik salonunda peling deri soymak için satıyorlar uyguluyorlar kimyasal peling diye geçiyo hiç duymadınızmı adını bayanlarda kırışıklık ve izler için yüzlerine sürüyo uygulattırıyo yüz derileri soyuluyo ozaman onlarda cani ama benim sadece düşüncem farklı onlar izleri yok etmek için kullanıyo bende eşimin elinin üsteki pis deriyi mikropları yok etmek için kullandım
Konu sahibi telefonun peşinde hala.
Düşüp - düşmediğini öğrenmeden tedavi olamam diyor.
Lobotominin ne oldugunu bilmiyodum inceledim biraz yok hayir benin dedigim o degil. Uzay nesteri yontemiyle yapilan bi ameliyat adi ameliyat aslinda tam olarak beynin acilmadigi bi ameliyat uzman olmadigim icin tam dety yazmak istemiyorum
Lütfen artık bu tarz yorumlar yapmayın konu sahibi hasta onu tedavi olmaya ikna etmeye çalışmalıyızOoowwww Klozetemi düsmüs, simdi cis kaka oooffff ne mikroplar girmistir ona, kullaniliyormu hala telefon, kulaga kulaga mikroplar sicrar...
Etrafindakiler ve hatta esi tedavi icin ikna edememis, burda bu kadar yazilana ragmen telefon ve ellere takanimi ikna edeceksiniz? Isine gelen seylere gayet güzel cevap verip yorum yapiyor, bu kadar yaziya tamam demiyor hala telefonu sayikliyor, nasil ikna edeceksiniz cok merak ediyorum...Lütfen artık bu tarz yorumlar yapmayın konu sahibi hasta onu tedavi olmaya ikna etmeye çalışmalıyız
Haklisin telefon konusunda. Ben de kızımın rahatsiz olduguna inanmistim drlar aksini söylese bile forumlarda orda burda arkasas cevresinde surekli durumu anlatır sizce de hakli degil miyim derdim. Simdi bakinca cok komik ama o zamam dehset icindeydimben de yaşadım bu tarz şeyler ama daha hafif olanını...
hani kızıyorsunuz ya, sürekli aynı şeyi soruyor diye...
elinde değil, sorup kısa bir süre rahatlıyor, sonra tekrar sorma ihtiyacı hissediyor.
gerçi ihtiyaç demek hafif kalır...
Allah yardımcın olsun, ben kendimi oyalayacak şeyler bularak kurtulmuştum...ama çoook uzun zaman yaşadım...
lütfen mantık aramayın, zaten mantık bu işin içinde yok.
ben koca kızken, annemlerin odasına gidip kör karanlıkta içimden 60'a kadar sayıp dikildiğimi bilirim.
karanlıktan deli gibi korkardım ama içimden bir ses bunu yapmazsam kötü şeyler olacağını söylüyordu...sonra tekrar, tekrar, tekrar... böyle anlatınca komik geliyordur da, o zamanlar çok kötüydü ya...
haklısınız o kadar şey yaşamış o kadar kişi cevap vermiş ama hala aklı telefonda telofonu geçtim adamın kirli olup olmamasında zaten bunu çözemediği için bu durumdaben de yaşadım bu tarz şeyler ama daha hafif olanını...
hani kızıyorsunuz ya, sürekli aynı şeyi soruyor diye...
elinde değil, sorup kısa bir süre rahatlıyor, sonra tekrar sorma ihtiyacı hissediyor.
gerçi ihtiyaç demek hafif kalır...
Allah yardımcın olsun, ben kendimi oyalayacak şeyler bularak kurtulmuştum...ama çoook uzun zaman yaşadım...
lütfen mantık aramayın, zaten mantık bu işin içinde yok.
ben koca kızken, annemlerin odasına gidip kör karanlıkta içimden 60'a kadar sayıp dikildiğimi bilirim.
karanlıktan deli gibi korkardım ama içimden bir ses bunu yapmazsam kötü şeyler olacağını söylüyordu...sonra tekrar, tekrar, tekrar... böyle anlatınca komik geliyordur da, o zamanlar çok kötüydü ya...
Ben hasta olduğumu biliyordum ama neden bilmiyorum dr a gitmek istemiyordum. Esim o zaman nisanliydik o kadar bunaltmistim ki kendimi dolayisiyla onu zorla tuttu beni hastaneye götürdü. Sinra baktim iyi geliyor devam ettim. Tabi benim kuzum kadar ileri derecede bir durum değildi. Bence kuzum drlar ın hicbir sekilde hastaliga care olamayacağını zaman kaybı olacağını düşünüyor.haklısınız o kadar şey yaşamış o kadar kişi cevap vermiş ama hala aklı telefonda telofonu geçtim adamın kirli olup olmamasında zaten bunu çözemediği için bu durumda
bugün telefon olacak takıldığı şey yarın sokakta düğmesi düşse geri aldığında adam yeniden buna takılacak ve çözüm bulamıyacak
o yüzden kesinlikle tedavi olmalı kendisinin durumunun iyi olmadığının farkında eski hayatıma dönmek istiyorum diyor beynim kopup gitsin diyor birde karar vermeli tedavi olmaya hastalığı kabullenmiş şimdi tedavi olmaya karar vermesinde sıra
Haklisin telefon konusunda. Ben de kızımın rahatsiz olduguna inanmistim drlar aksini söylese bile forumlarda orda burda arkasas cevresinde surekli durumu anlatır sizce de hakli degil miyim derdim. Simdi bakinca cok komik ama o zamam dehset icindeydim
haklısınız o kadar şey yaşamış o kadar kişi cevap vermiş ama hala aklı telefonda telofonu geçtim adamın kirli olup olmamasında zaten bunu çözemediği için bu durumda
bugün telefon olacak takıldığı şey yarın sokakta düğmesi düşse geri aldığında adam yeniden buna takılacak ve çözüm bulamıyacak
o yüzden kesinlikle tedavi olmalı kendisinin durumunun iyi olmadığının farkında eski hayatıma dönmek istiyorum diyor beynim kopup gitsin diyor birde karar vermeli tedavi olmaya hastalığı kabullenmiş şimdi tedavi olmaya karar vermesinde sıra
Hem de nasil kivraniyordur o kadar iyi biliyorum ki. Ben mesela kimseye asla inanmiyordum kizim konusunda. Anlik rahatlama için herkese hikayeyi anlatir hayor hasta degil demelerini beklerdim. Hayir deseler anlik bi rahatlamadan sonra ayni takıntı. Yaniliyorlar herkes yaniliyor cevremdeki insanların tepkilerini söylemiyorum bile delirdigimi dusunduler belki de haklilardi. Ama cok sukur o gun bugündür rahatim. Arada yokluyor aklim çıkıyorbi de insanların tepkisi çok üzücü... bu kadın, eğer konu fake deilse, şuan kıvranıyo eminim...
hafızamı kaybetsem keşke falan yazmış biyerde içim cız etti, çünkü aynı şeyi ben de çok düşünmüş ve istemiştim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?