ben de yaşadım bu tarz şeyler ama daha hafif olanını...
hani kızıyorsunuz ya, sürekli aynı şeyi soruyor diye...
elinde değil, sorup kısa bir süre rahatlıyor, sonra tekrar sorma ihtiyacı hissediyor.
gerçi ihtiyaç demek hafif kalır...
Allah yardımcın olsun, ben kendimi oyalayacak şeyler bularak kurtulmuştum...ama çoook uzun zaman yaşadım...
lütfen mantık aramayın, zaten mantık bu işin içinde yok.
ben koca kızken, annemlerin odasına gidip kör karanlıkta içimden 60'a kadar sayıp dikildiğimi bilirim.
karanlıktan deli gibi korkardım ama içimden bir ses bunu yapmazsam kötü şeyler olacağını söylüyordu...sonra tekrar, tekrar, tekrar... böyle anlatınca komik geliyordur da, o zamanlar çok kötüydü ya...