- 24 Şubat 2021
- 1.083
- 1.903
-
- Konu Sahibi lotuscicegii
- #61
Teşekkür ederim yorumunuz için. Annemi maalesef ikna edemiyorum acımı yaşamak istiyorum diyor ama başedemiyor bu konuysa bambaşka sorunum aslında.
Teşekkür ederim yorumunuz için. Annemi maalesef ikna edemiyorum acımı yaşamak istiyorum diyor ama başedemiyor bu konuysa bambaşka sorunum aslında.İnsanlar duygularını olduğu gibi ifade edemediğinde çok kırıcı olabiliyolar malesef. Anneniz aslında sana bi şey olmasından korkuyorum, o kadar çok korkuyorm ki sağlıklı düşünemiyorum, ailemden iki kişiyi kaybettikten sonra üçüncüyü de kaybedip hepten yalnız kalmaktan ödüm kopuyo demeye çalışıyo ama diyemiyo işte.
Çünkü korku genelde korku olarak yansıtılmaz dışarıya. Kendisi için korku duyan insan bunu neşeyle ya da uçlarda bi umursamazlıkla dışarı vurabilir mesela. Karanlık bi sokaktan geçerken bi yandan içten içe korkmak ama bi yandan da neşeyle yüksek sesle şarkı mırıldanmak gibi.
Başkası için korkuyosanız da bu genelde öfkeyle dışarı vurur. Onlar korkunun kaynagından uzaklasmadıkca da öfke katlanarak büyür. Onları güvende tutmak için her şey mübah görünmeye başlar, onları üzüp incitmek de buna dahil.
O yüzden gördüğünüze değil ötesine bakın, anneniz bi çeşit kaygı bozukluğu içerisinde. Sizi sevmediği, önemsemediği, ihtiyaclarınızı anlamadıgı icin degil kontrol edemedigi kadar cok korktugu icin böyle davranıyor yüksek ihtimalle. Onun kaygılarına teslim olmayın ama sözlerine de cok takılıp alınmayın. Becerebilirseniz bu ruh sağlığı sorunu derinleşmeden yardım almaya ikna etmeye çalışın onu. O zaman hayat her ikiniz icin de daha kolay olacaktır.
İstiyorum insanlarla paylaşana kadar da çok umutlu ve mutluydum keşke olana kadar kimseye söylemeseydimDoktor evet dediyse, siz de evet diyorsanız olur neden olmasın.
Masada kalacaklara doktor zaten olmaz diyor, dayım 50lik, yılllardır 130kg üstünde doktor olmaz demiş. Dayım şimdi diyet yapıyor bayağı da zayıfladı.
Konuya geleyim hiçbir anne evladının kötülüğünü istemez, belki korktuğu için bu şekilde ifade etmiş. Güzelce konuşup doktorol dedi derseniz sorun olmaz bence.
Eşi meşi boşverin siz ne istiyorsunuz? İstiyorum derseniz yaptırın.
Aslında tam tersi bence , çünkü doktorlar ve medya sanki sihirli değnekmis gibi anlatıyorlar. Benim tanıdığın kardeşi öldü ve izmirdeki en iyi merkezde olmuştu. O arkada kalan kizkardesi , annesinin halini görseniz. Konu sahibinin annesinin ilerde bu durumda olabileceğini düşünmek, inanın dayanılarak acı değil.Kimseye beğenmedim atmadım ama her türlü riski bilip yine de son çare olarak ameliyata karar vermiş birine benim de falancam öldü demeyi çok yanlış buluyorum.
Valla doğumda yaşadıklarımı anlatsam bu ameliyat yanında çok masum kalır :) yaşamam bile mucize o kadar söylyeyimArkadaşlar siz iyi misiniz yaaa? Gerçekten hakaret ağzıma geldi de yazmıyorum
Ulan gününü almış kadın kararını vermiş ne biçim şeyler yazıyorsunuz?
Gerçekten pesss yok ninem öldü yok ebem öldü şu oldu bu oldu.
Doğumun bile riski var hemde milyon tane komplikasyon sayılır ama ne yapılmaz hamile kadına anlatılmaz. ( hoş onu yapan mallar da bol)
Ayyy delirdim ya internetim gidiyor çıkayım da yazık boşa gitmesin.
Teşekkür ederim her ameliyatın bir riski var evetKayıplarınız varmış, başınız sağ olsun. Kilonuz aşırı değil, bence diyet ve sporla bile 5 6 ayda hâlledilecek bir düzeyde;ama siz bu seçenekleri denemiş kalıcılık sağlayamamışsınız. Artık bıkmışsınız da anladığım kadarıyla. Cerrahi de bir seçenek neden olmasın, başarı oranı çok yüksek.
Bir birey olarak bir karar aldıysanız zaten etraflıca araştırmış, bir şeyleri göze almışsınızdır. Bir yandan ailenizi de anlamak gerek. Empati yaptığınızda siz de aynı endişeleri duyar ve aynı cümleleri kurardınız belki de, o yüzden temelde sizi düşündüklerini bilerek canınızı sıkmayın. Kararlıysanız, doktorunuz da içinize sindiyse ameliyatınızı olun. Benim çevremde olanlar çok güzel kilo verdiler ve çok sağlıklılar.
Ona bakarsanız minicik bir cep açılıp uyanıkken lokalle yapılan bir pil operasyonunda bile enfeksiyon komplikasyonlar sonucu ölüm riski var. Burun ameliyatlarında da var. Bunları düşünmeyin. Ameliyat kararı almış birine şunlar yazılmaz arkadaşlar.
Çok yönlü sebepleri var tabiki ama sağlığım başta geliyor şuan. Eğer geç kalır birşeyler yapmazsam ileride yaşayacağım sorunlardan korkuyorumKarar vermişsiniz bütün riskleri alarak. Bu kiloda obez olarak yaşamakla da upuzun bir ömrünüz olmayacak biliyorsunuz. Şekerden, kalp krizinden ölebilirsiniz. Karar verdiyseniz olun. Mutlu yaşamak hakkınız. Aynaya bakınca güzel bir vücut görmek hakkınız. Şişmanlık çirkinlik değildir. Mutsuz oldugunuz için böyle yazıyorum.
Erteledim diyebilirsiniz. En azından ameliyat gününe kadar artık bu konuyu düşünmez. Muhtemelen o da bu durumla baş edemiyor. Siz pozitif düşünün. Bir karar vermişsiniz başkalarına göre gerekli olup olmaması önemli değil. Gerekli görmeseniz bu kararı vermezdiniz zaten. O ölmüş bu sakat kalmışlara takılmayın. O zaman arabaya da binmeyelim, yemek de yemeyelim. Her an ölebiliriz çünkü. Ben iki kilo vermeye çalışıyorum onu bile başaramadım. Az ye spor yap diyetisyene git demekle olmuyor maalesef. Siz güçlü durun. Bana da burnun güzel ameliyat olma dediler dinlemedim. İyi ki de dinlememişim.Teşekkür ederim yorumunuz için. Annemi maalesef ikna edemiyorum acımı yaşamak istiyorum diyor ama başedemiyor bu konuysa bambaşka sorunum aslında.
İnsanların üretmek için doğum yapmaktan başka çaresi yok, ayrıca modern tıbbi yöntemler ile , kadın ve çocuk oranı çok düşük.Arkadaşlar siz iyi misiniz yaaa? Gerçekten hakaret ağzıma geldi de yazmıyorum
Ulan gününü almış kadın kararını vermiş ne biçim şeyler yazıyorsunuz?
Gerçekten pesss yok ninem öldü yok ebem öldü şu oldu bu oldu.
Doğumun bile riski var hemde milyon tane komplikasyon sayılır ama ne yapılmaz hamile kadına anlatılmaz. ( hoş onu yapan mallar da bol)
Ayyy delirdim ya internetim gidiyor çıkayım da yazık boşa gitmesin.
Annesinin evinde bakiciyla yasiyor suan. Bir sure boyle denemeye karar verdik.Çocuğa kim bakıyor şimdi çok üzüldüm ya
Sanayisiyle ve pismaniyesiyle unlu sehrin universite hastanesinde oranin kelli felli bir doktoruna oldu. Kronik bir rahatsizligi yoktu ama psikolojisi cok saglikli degildi. Bizim cocuklugumdan gelen kopuk ve negatif bir iliskimiz vardi bu yuzden tum sureclerine hakim degilim.Başınuz sağolsun sizinde başka bir sağlık sorunu var mıydı nerede oldu ameliyatı acaba? Özelden de yazabilirsiniz isterseniz
Annen bencillik yapiyor. Ona soyle ki boyle devam edersem asil ölürüm.Gecenin bu saatinde uykularımı kaçıran bir derdim var sizlerin fikirlerini almak istiyorum zira ben içinden çıkamıyorum artık. Bu ayın sonunda başlıktada yazdığım gibi tüp mide ameliyatım var. Ergenliğimden beri obez olmam ve bu sorunu artık çözememem sonucu bu kararı aldım. Ayrıca diyabetim var ve bu ameliyatla %80-90 bir oranla iyileşecek. Senelerce diyet spor denemediğim yol kalmadı bu kararı kolay vermedim şuan güncel kilom 103 ve diyabetim de gittikçe kötüleşiyor. Doktorumu çok araştırdım çok doktorla görüştüm ve içime sinen tek doktor oldu. O kadar mutluydum ve ümitliydim ki yaşadığım onca kötü süreçten sonra içimde bir umut filizlenmişti.
Sorunsa annemin yaklaşımı. Masada kalırsın ölürsün televizyona çıkıyor hep insanlar ölüyor inşallah olamazsın kocan nasıl izin veriyor zayıf kadın istiyorsa gitsin bulsun gibi cümleler kuruyor. O kadar üzüldüm kırıldım ki. Bir hayırlısı olsun deyip geçmek çok zor olmamalıydı. 32 yaşında kocaman insanım. Annemi de anlıyorum yakın zamanda babamı ve abimi kaybettik. Fakat yaklaşıkı o kadar kırıcı ki. Bende bu şans varken sende ölürsün ben yine acı çekerim oğlunu da düşünmüyorsun sen nasıl annesin sana bisey olsa ben üzülürüm kocam üzülmez hayatına bakar vs diyor. Ruhen bütün direncim düştü sanki. Baştaki o sevincim o heyecanım yerini ya gerçekten ölürsem korkusuna bıraktı.
Şu hayatta hiçbir zaman kendi tercihlerimi yapamadım. Hep aileme bağımlı yaşadım ve kararlar hep onlara göre verildi. Ne yapacağımı bilemiyorum artık sanki bir kutunun içindeyim debeleniyorum. Azıcık umut etsem sevinsem o da kırılıyor…
Sanırım bir süre ertelemek daha mantıklı olacak en azından hem ben hem annem biraz toparlanırız ama ertelemez ve olursam hiçkimdrye söylemeyeceğim dersimi aldımErteledim diyebilirsiniz. En azından ameliyat gününe kadar artık bu konuyu düşünmez. Muhtemelen o da bu durumla baş edemiyor. Siz pozitif düşünün. Bir karar vermişsiniz başkalarına göre gerekli olup olmaması önemli değil. Gerekli görmeseniz bu kararı vermezdiniz zaten. O ölmüş bu sakat kalmışlara takılmayın. O zaman arabaya da binmeyelim, yemek de yemeyelim. Her an ölebiliriz çünkü. Ben iki kilo vermeye çalışıyorum onu bile başaramadım. Az ye spor yap diyetisyene git demekle olmuyor maalesef. Siz güçlü durun. Bana da burnun güzel ameliyat olma dediler dinlemedim. İyi ki de dinlememişim.
o anne sadece öyle düşünün. kalbi pır pır atıyordur size bir şey olacak diye. neticede her ameliyat riskli. onu duymadan kendinizi ve direncinizi yüksek tutmaya çalışın. annenize de kızmayın. benim içim sızladı ona da. inşallah hayırlısıyla çıkar ve yeni bedeninizle daha mutlu yaşarsınızGecenin bu saatinde uykularımı kaçıran bir derdim var sizlerin fikirlerini almak istiyorum zira ben içinden çıkamıyorum artık. Bu ayın sonunda başlıktada yazdığım gibi tüp mide ameliyatım var. Ergenliğimden beri obez olmam ve bu sorunu artık çözememem sonucu bu kararı aldım. Ayrıca diyabetim var ve bu ameliyatla %80-90 bir oranla iyileşecek. Senelerce diyet spor denemediğim yol kalmadı bu kararı kolay vermedim şuan güncel kilom 103 ve diyabetim de gittikçe kötüleşiyor. Doktorumu çok araştırdım çok doktorla görüştüm ve içime sinen tek doktor oldu. O kadar mutluydum ve ümitliydim ki yaşadığım onca kötü süreçten sonra içimde bir umut filizlenmişti.
Sorunsa annemin yaklaşımı. Masada kalırsın ölürsün televizyona çıkıyor hep insanlar ölüyor inşallah olamazsın kocan nasıl izin veriyor zayıf kadın istiyorsa gitsin bulsun gibi cümleler kuruyor. O kadar üzüldüm kırıldım ki. Bir hayırlısı olsun deyip geçmek çok zor olmamalıydı. 32 yaşında kocaman insanım. Annemi de anlıyorum yakın zamanda babamı ve abimi kaybettik. Fakat yaklaşıkı o kadar kırıcı ki. Bende bu şans varken sende ölürsün ben yine acı çekerim oğlunu da düşünmüyorsun sen nasıl annesin sana bisey olsa ben üzülürüm kocam üzülmez hayatına bakar vs diyor. Ruhen bütün direncim düştü sanki. Baştaki o sevincim o heyecanım yerini ya gerçekten ölürsem korkusuna bıraktı.
Şu hayatta hiçbir zaman kendi tercihlerimi yapamadım. Hep aileme bağımlı yaşadım ve kararlar hep onlara göre verildi. Ne yapacağımı bilemiyorum artık sanki bir kutunun içindeyim debeleniyorum. Azıcık umut etsem sevinsem o da kırılıyor…
Yok onu demek istemedim. Annenize erteledim diyebilirsiniz. Ama ertelemeyin. Durumla baş etmekte zorlandığı için süreci bira daha rahat geçirir hem de sizi bunaltmaz. Bizler yetişkin insanlarız ve hepimiz yaşadıklarımız sonucunda kararlar veriyoruz. Sizin ne yaşadığınızı biz bilemeyiz o yüzden aldığınız kararla ilgili yorum yapma hakkımız yok. Buradaki olumsuz yorumlardan etkilenmeyin lütfen. Siz yine gününüzde olun bence. Kararınız neyse onu uygulayın. Bir bu kültürde ne yazık ki başkalarının hayatına ne kadar müdahale edebiliriz, yorum yapma sınırımız nedir bir türlü öğrenemiyoruz.Sanırım bir süre ertelemek daha mantıklı olacak en azından hem ben hem annem biraz toparlanırız ama ertelemez ve olursam hiçkimdrye söylemeyeceğim dersimi aldım
Beni doktorum cok kolay bi operasyon diye ameliyata yönlendirdi ( sol tüp bağlatma ameliyatıydı) ölümden döndüm. Ne sorunlar, ne sorumla varmış. Neyse kısa kesiyorum sürecimi bilen arkadaşlar var zaten.Gecenin bu saatinde uykularımı kaçıran bir derdim var sizlerin fikirlerini almak istiyorum zira ben içinden çıkamıyorum artık. Bu ayın sonunda başlıktada yazdığım gibi tüp mide ameliyatım var. Ergenliğimden beri obez olmam ve bu sorunu artık çözememem sonucu bu kararı aldım. Ayrıca diyabetim var ve bu ameliyatla %80-90 bir oranla iyileşecek. Senelerce diyet spor denemediğim yol kalmadı bu kararı kolay vermedim şuan güncel kilom 103 ve diyabetim de gittikçe kötüleşiyor. Doktorumu çok araştırdım çok doktorla görüştüm ve içime sinen tek doktor oldu. O kadar mutluydum ve ümitliydim ki yaşadığım onca kötü süreçten sonra içimde bir umut filizlenmişti.
Sorunsa annemin yaklaşımı. Masada kalırsın ölürsün televizyona çıkıyor hep insanlar ölüyor inşallah olamazsın kocan nasıl izin veriyor zayıf kadın istiyorsa gitsin bulsun gibi cümleler kuruyor. O kadar üzüldüm kırıldım ki. Bir hayırlısı olsun deyip geçmek çok zor olmamalıydı. 32 yaşında kocaman insanım. Annemi de anlıyorum yakın zamanda babamı ve abimi kaybettik. Fakat yaklaşıkı o kadar kırıcı ki. Bende bu şans varken sende ölürsün ben yine acı çekerim oğlunu da düşünmüyorsun sen nasıl annesin sana bisey olsa ben üzülürüm kocam üzülmez hayatına bakar vs diyor. Ruhen bütün direncim düştü sanki. Baştaki o sevincim o heyecanım yerini ya gerçekten ölürsem korkusuna bıraktı.
Şu hayatta hiçbir zaman kendi tercihlerimi yapamadım. Hep aileme bağımlı yaşadım ve kararlar hep onlara göre verildi. Ne yapacağımı bilemiyorum artık sanki bir kutunun içindeyim debeleniyorum. Azıcık umut etsem sevinsem o da kırılıyor…
Kesinlikle herkes bir şekilde her konu hakkında birşeyler duymuş görmüş oluyor nedense. Hayırlısı olur umarımYok onu demek istemedim. Annenize erteledim diyebilirsiniz. Ama ertelemeyin. Durumla baş etmekte zorlandığı için süreci bira daha rahat geçirir hem de sizi bunaltmaz. Bizler yetişkin insanlarız ve hepimiz yaşadıklarımız sonucunda kararlar veriyoruz. Sizin ne yaşadığınızı biz bilemeyiz o yüzden aldığınız kararla ilgili yorum yapma hakkımız yok. Buradaki olumsuz yorumlardan etkilenmeyin lütfen. Siz yine gününüzde olun bence. Kararınız neyse onu uygulayın. Bir bu kültürde ne yazık ki başkalarının hayatına ne kadar müdahale edebiliriz, yorum yapma sınırımız nedir bir türlü öğrenemiyoruz.
Peki hangi yöntemle oldunuz? Sürecinizi anlatabilirseniz çok memnun olurum. Dilerseniz özelden de yazabilirsinizAnnen bencillik yapiyor. Ona soyle ki boyle devam edersem asil ölürüm.
Bende o ameliyati oldum. Iyiki olmusum
İnşallah teşekkür ederim hayırlısı olsunAnnenize cok uzuldum, yasadiklari hic kolay degil. Bir anne olarak da onu anlayabiliyorum. Daha birkac ay once cocugunu kaybetmis, saglikli dusunmesi imkansiz. Bir digerini de kaybetmekten olesiye korkuyor. Siz de ne karar verdiyseniz umarim istediginiz sonuca ulasirsiniz.