Tüp mide ameliyatım ve annem…

Doğum ile bu operasyonu birbiri ile kıyaslamışsınız ama aynı şey değil.Hamile kadına "doğum riskli ağzından çıkar bebeği şekerim " diyemeyiz ama konu sahibine "bu müdehale düşündüğün kadar risksiz bir ameliyat değil..benim de çevremde 20 kg zayıflayacağım diye bu şekilde ameliyat olup daha büyük sağlık sorunları yaşayan oldu ..tüm riskleri biliyor ve kabul ediyor musun?" veya " ben de aynı kilo sorunlarını yaşıyorken şu yöntemle verdim" diyebiliriz. Şuda bir gerçek ki televizyonda ve sosyal medyada bu riskli ameliyat sanki kuaförde saç kestirmek gibi sunuyor ..aynı şekilde pek çok estetik müdahaleyi " mutlaka olmalıymış" gibi sunup bir pazarı besleyen pek çok ısmarlama haberi her gün tv den izliyorum.Her müdehale sanki hiç riski yokmuşçasına ol kurtul şeklinde sunuluyor.Konu sahibi olmak istiyorsa tabiki olacak..ama sonucu istediği gibi gitmezse sonuçlarına katlanmayı göze alarak olacak.
 
Teşekkür ederim ailecek çok üzgünüz bu acının maalesef tarifi yok anneme de haksız demiyorum sadece bu kadar kırıcı olması beni çok üzüyor
Üzüntüden ve/veya vazgecmeniz icin olumsuz seyler soylemistir..anneniz sizi cok seviyor ve cok iyi biri.
 
Evet korkularım daha çok katmerlendi iyice çaresiz hissediyorum şuan
Karar vermişsiniz bütün riskleri alarak. Bu kiloda obez olarak yaşamakla da upuzun bir ömrünüz olmayacak biliyorsunuz. Şekerden, kalp krizinden ölebilirsiniz. Karar verdiyseniz olun. Mutlu yaşamak hakkınız. Aynaya bakınca güzel bir vücut görmek hakkınız. Şişmanlık çirkinlik değildir. Mutsuz oldugunuz için böyle yazıyorum.
 
Hamilelikle ilgisi yok evet bence de. Zor durumda kalmadigim surece ameliyat olamam ya. Cok korkuyorum ben. Allah saglik versin hepimize.
 
Peki ben de size sorayım siz bu ameliyatı çocuğunuzun "güzel bir annesi" olsun eşinizin "güzel bir karısı" olsun diye mi oluyorsunuz? Diyabetinize nasıl bir etkisi olacağını gerçekten merak ettiğim için soruyorum çünkü sizin "beslenme ve sağlıklı yaşam " ile ilgili yaptığınız hatalar yanlış adımlar yok diye anlıyorum.Yani kilo probleminiz beslenme şekliniz nedeniyle değilse siz spor yapıp düzenli yaşayan birisiyseniz buna rağmen bu sağlık sorunlarını yaşıyorsanız bu ameliyat sizin sorununuzu nasıl çözecek?
 
Hamilelikle ilgisi yok evet bence de. Zor durumda kalmadigim surece ameliyat olamam ya. Cok korkuyorum ben. Allah saglik versin hepimize.
Konu sahibi korkmayabilir çok istiyor olabilir ve bu ameliyatı olabilir de ama evet olacağı bu ameliyatı nedeniyle ölebilir de
 
Sağlıgınız ıcın sızı ılgılendıren bu ameliyat ıcın annenız cok korkuyor. Tum hırcınlıgı sevgıden. Benım teyzemde evladı ıcın aynı korkuyu yasamıstı. Cok ıyı doktor cok oahalı hastane ama cok uzun sure yogun bakımda kaldı. Altı ay sonra anca kendı ıhtıyaclarını gıderebılecek hale geldı. 110 kılo olan kız su an 40 kilo kılo almaya calısıyor. Ama bu rıskler dusuk rıskle hepsınde rısk var. Dogal yolla olmuyorsa ben denerdım
 
Annenizde böyle bir kaygı bozukluğu var demek ki kayıplar da travma olmuş onda. Ondan illa ki destek ve onay beklemeyin, o şu anda böyle bir desteği ve onayı verecek psikolojik durumda değil demek ki. Onu anlayışla karşılayın ama siz de bildiğinizi yapın. Bu sizin hayatınız sonuçta, sizin bedeniniz ve sizin kararınız. Bunu da kendi sağlığınız için yapıyorsunuz sonuçta. Kilo ve diyabet uzun vadede ciddi hastalıklara vesile oluyor. Doktorunuza güveniyorsanız, hastane de tam teşekkülü bir hastane ise korkmayın. Ancak tıp merkezi vb değil, tam teşekküllü bir hastane olması önemli çünkü anestezi alacaksınız ve bedeninizin anesteziye vereceği tepkiyi bilmiyorsunuz. Geçmiş olsun.
 
Çok özür dileyerek soruyorum, daha önce kendi çabanızla 26 kilo vermişsiniz, sonra tekrar aldım diyorsunuz.Yani almanız gerekenden fazla kalori almasanız verdiğiniz kiloları geri almazdınız.Şimdi ameliyattan sonra da yine yediklerinize dikkat etmeniz gerekecek, eğer dikkat etmezseniz yini kilo almaya başlayacaksınız. 103 kilo da verilemeyecek bir kiloymuş gibi gelmedi bana. Ama siz kararınızı vermişsiniz zaten, o sebeple umarım her şey gönlünüzce olur, bol şans diliyorum.
 
İnsanlar duygularını olduğu gibi ifade edemediğinde çok kırıcı olabiliyolar malesef. Anneniz aslında sana bi şey olmasından korkuyorum, o kadar çok korkuyorm ki sağlıklı düşünemiyorum, ailemden iki kişiyi kaybettikten sonra üçüncüyü de kaybedip hepten yalnız kalmaktan ödüm kopuyo demeye çalışıyo ama diyemiyo işte.

Çünkü korku genelde korku olarak yansıtılmaz dışarıya. Kendisi için korku duyan insan bunu neşeyle ya da uçlarda bi umursamazlıkla dışarı vurabilir mesela. Karanlık bi sokaktan geçerken bi yandan içten içe korkmak ama bi yandan da neşeyle yüksek sesle şarkı mırıldanmak gibi.

Başkası için korkuyosanız da bu genelde öfkeyle dışarı vurur. Onlar korkunun kaynagından uzaklasmadıkca da öfke katlanarak büyür. Onları güvende tutmak için her şey mübah görünmeye başlar, onları üzüp incitmek de buna dahil.

O yüzden gördüğünüze değil ötesine bakın, anneniz bi çeşit kaygı bozukluğu içerisinde. Sizi sevmediği, önemsemediği, ihtiyaclarınızı anlamadıgı icin degil kontrol edemedigi kadar cok korktugu icin böyle davranıyor yüksek ihtimalle. Onun kaygılarına teslim olmayın ama sözlerine de cok takılıp alınmayın. Becerebilirseniz bu ruh sağlığı sorunu derinleşmeden yardım almaya ikna etmeye çalışın onu. O zaman hayat her ikiniz icin de daha kolay olacaktır.
 
Doktor evet dediyse, siz de evet diyorsanız olur neden olmasın.
Masada kalacaklara doktor zaten olmaz diyor, dayım 50lik, yılllardır 130kg üstünde doktor olmaz demiş. Dayım şimdi diyet yapıyor bayağı da zayıfladı.

Konuya geleyim hiçbir anne evladının kötülüğünü istemez, belki korktuğu için bu şekilde ifade etmiş. Güzelce konuşup doktorol dedi derseniz sorun olmaz bence.

Eşi meşi boşverin siz ne istiyorsunuz? İstiyorum derseniz yaptırın.
 
Güzel bir insan olmak içinde yaptırabilir.
Ameliyat olmama taraftarıyım ama bir dönemim çok kilolu geçtiği için o psikolojinin de ne berbat bir şey olduğunu çok iyi biliyorum.
Bende çok düşündüm bu ameliyatı olmayı çünkü insan her gün aynada kendine baktığında görmek bile istemez hale geliyor.
Dışarı çıkmak, toplum içine karışmak insanların içinde bir lokmayı bile boğazından geçirmek zulüm geliyor insana.
Ne yazık ki iradene sahip çık demek çok kolay ama çıkabilmek öyle zor ki.
Haa imkansız değil ama sırf bunu yapamadığı için tüm risklerini göze alarak ameliyat olmaya karar veren birini bu düşünceleri ile de yargılamamalıyız.
Umarım olmadan çözüm yolu bulur ama eğer olursa da inşaALLAH sorunsuz atlatıp hem güzel bir görüntüye hem de sağlıklı bir hayata kavuşur.
 
Annenizin endişelerini anlıyorum, haberlerde görüyoruz, ki benim bir tanıdığımızın abisi vefat etti ameliyattan sonra . Bu obezite ameliyatları sanki sihirli değmekmiş gibi anlatılıyor ama sonrası oldukta zorlayıcı, sıvı beslenmek zorunda kalmak , vitamin eksikliği gibi. Ayrıca siz soruna odaklanmadan , çözüme ulaşmaya çalışıyor gibisiniz. Siz neden bu kadar çok yemek yiyorsunuz, bunun altındaki psikolojik nedeni araştırınız mi , öfkeniz mi var, kızgın misiniz, bu obezite alkol ve uyuşturucu bağımlılığı gibi psikolojik yardım almalısınız. Bir gazete haberi okumuştum, bu obezite ameliyatından sonra baklavayı rondodon geçirip içen hasta varmış, çünkü bağımlılığı aslında bitmedi. O yüzden çok ama çok iyi düşünün.
Hem psikolojik yardım, hem ciddi bir diyet yardımı ile verebilirsiniz.
 
halam ve yakın arkadaşım oldu , ikisisnede sıkı diyet verdiler. hatta arkadaşıma spor denildi sarkma olmasın diye .
arkadaşım 75 kiloya kadar indi . amam yemiyor spor yapıyor. şöyle cümle kullandı gerek yokmuş amemeliyete . yiyebiliyor yiyince kilo alıyor .

halam ise 130 dan 100 kiloya indi , midesinin büyüdüdğünü söyledi : 100 kiloda kaldı grek yok yani amelita , yemiyeceksin
 
Neden ameliyat olacağınızı söylediniz ki? Ben burun ameliyatı olacağım zaman başıma geleceği bildiğim için hastaneye gidip yattım, ameliyatımı oldum çıktım. Çocuklar da okuldaydı, eşim gitti çocukları alıp anneme bıraktı. Dimam ameliyat oldu çocuklar sizde kalsın bugün dedi. Bitti gitti. Eşiniz destek oluyormuş ne güzel. Gerisini takmayın. Sizin enerjinizi düşürecek insanlara haber vermek zorunda değilsiniz.
 
Boyle sanki daha mi iyi
Diyabette olumcul bi hastalik malesef
Benim halam diyabetin neden oldugu sebeplerden hayatini kaybetti
Annenize bunlari guzel bir dille anlatin
Esinizi boswerin onun icin degil kendin ve oglun icin bu ameliyat sart cnm
Ustelik drlar daha iyi bilir ama oyle masada kalacak kadar bi asiri kilon yok
Allah kolaylik wersin
Umarim hersey gonlunce olurda annende uzulmez sende uzulmezsin
Kilo insani cok yipratan bisey
Ben yeni dogum yaptim suanki kilomu tam bilmiyorum ama tahmini 69 70 ciwari
Tartilmadim dogumdan sonra tartilmakta istemiyorum
Boyumda 169
Gorenler dogum yaptigima inanmiyor ama esim eski halimi bildigi icin arada ima ediyor cok sinir oluyorum
Dolayisi ile esin bisey diyince takmamak mumkun degil malesef
Umarim istedigin dos gorunuse kavuşursun
 
Canım 103 kilo... Lütfen iyi düşün. Kilolarından kurtulabilirsin. Spora gidebilirsin yüzmeye gidebilirsin diyetisyene gidebilirsin... Maalesef sana en yakından tanıdığım iki kişi hakkında bilgi vereceğim. Bir tanesi tüp mide ameliyatı sonrası bir sürü komplikasyon geçirdi aylarca hastanede yattı ve vefat etti... Diğer tanıdığım şuan bir sürü mide sıkıntısı çekiyor. Sürekli kusuyor. Sürekli bir sürü hap kullanıyor. Ve şu sıralar kusmalarında kan geliyor. Yine bir operasyon söz konusu... Bir lokmayı bile doğru düzgün yiyemiyor. Lütfen otur iyice düşün. Yabancı bir program vardı. Onda bile doktor 300 kilo civarlarında olsalar bile bu ameliyatı kolay kolay yapmıyordu bazı şartları oluyordu. 103 kilodan bahsediyorsun. Ki bu fazla değil... Yaşam koçundan destek alabilirsin. Ameliyattan başka bir sürü çözüm var. Lütfen iyi düşün...
 
Çocuğuma sağlıkla bir anne olabilmek için istiyorum güzellik veya zayıflık elbette her insan için önemli ama şuan benim önceliğim sağlığım. Neredeyse bütün sülalem diyabet babam önce gözlerini sonra böbreklerini kaybetti beynine pıhtı attı çok zor şeyler yaşadı üstelik çok zayıftı ve dikkatte ederdi ona rağmen bunları yaşadı ve diyalize bile giremeden vefat etti. Anneminde üzüntüden ve şekerden dolayı gözleri etkilendi şimdi onun tedavisini yaptırıyorum. Hayatım hep hastanelerde ailem için çabalayarak geçti. Üstüne birde hemşireyim insanların bu diyabet yüzünden neler yaşadıklarını gözlerimle görüyorum. Korkuyorum böyle olmaktan. Oğluma da aynı şeyleri yaşatmak istemiyorum. Sağlıklı bir annesi olsun istiyorum. Elbette ileride neler yaşayacağımızı bilemeyiz ama şimdilik yaşadığım sorunun bir tedavisi var. Ameliyatla aldığımız besinlerin emilim süreleri ve şekli değişiyor. Vücut şekeri tamamen kullanamadan atılıyor. Kısaca böyle söyleyeyim. Yani az yemekle boğazı tutmakla ilgisi yok maalesef bazen diyabetin. Kimse tam olarak anlamıyor. Ya yargılıyor ya o ölmüş bu sakat kalmış diyor. Bu ameliyatla tüm ilaçlardan kurtulan insanlar var. Ama bu korkuyla nasıl başedeceğimi bilmiyorum şuan. Keşke hiçkimseyle paylaşmasaydım olduktan sonra öğrenselerdi
 
Hastane ismi verebilir miyiz bilmiyorum ama medicalparkta olacağım olursam doktorumda doçent
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…