- 20 Aralık 2017
- 9.800
- 32.016
-
- Konu Sahibi lotuscicegii
- #41
Doğum ile bu operasyonu birbiri ile kıyaslamışsınız ama aynı şey değil.Hamile kadına "doğum riskli ağzından çıkar bebeği şekerim " diyemeyiz ama konu sahibine "bu müdehale düşündüğün kadar risksiz bir ameliyat değil..benim de çevremde 20 kg zayıflayacağım diye bu şekilde ameliyat olup daha büyük sağlık sorunları yaşayan oldu ..tüm riskleri biliyor ve kabul ediyor musun?" veya " ben de aynı kilo sorunlarını yaşıyorken şu yöntemle verdim" diyebiliriz. Şuda bir gerçek ki televizyonda ve sosyal medyada bu riskli ameliyat sanki kuaförde saç kestirmek gibi sunuyor ..aynı şekilde pek çok estetik müdahaleyi " mutlaka olmalıymış" gibi sunup bir pazarı besleyen pek çok ısmarlama haberi her gün tv den izliyorum.Her müdehale sanki hiç riski yokmuşçasına ol kurtul şeklinde sunuluyor.Konu sahibi olmak istiyorsa tabiki olacak..ama sonucu istediği gibi gitmezse sonuçlarına katlanmayı göze alarak olacak.Arkadaşlar siz iyi misiniz yaaa? Gerçekten hakaret ağzıma geldi de yazmıyorum
Ulan gününü almış kadın kararını vermiş ne biçim şeyler yazıyorsunuz?
Gerçekten pesss yok ninem öldü yok ebem öldü şu oldu bu oldu.
Doğumun bile riski var hemde milyon tane komplikasyon sayılır ama ne yapılmaz hamile kadına anlatılmaz. ( hoş onu yapan mallar da bol)
Ayyy delirdim ya internetim gidiyor çıkayım da yazık boşa gitmesin.
Üzüntüden ve/veya vazgecmeniz icin olumsuz seyler soylemistir..anneniz sizi cok seviyor ve cok iyi biri.Teşekkür ederim ailecek çok üzgünüz bu acının maalesef tarifi yok anneme de haksız demiyorum sadece bu kadar kırıcı olması beni çok üzüyor
Karar vermişsiniz bütün riskleri alarak. Bu kiloda obez olarak yaşamakla da upuzun bir ömrünüz olmayacak biliyorsunuz. Şekerden, kalp krizinden ölebilirsiniz. Karar verdiyseniz olun. Mutlu yaşamak hakkınız. Aynaya bakınca güzel bir vücut görmek hakkınız. Şişmanlık çirkinlik değildir. Mutsuz oldugunuz için böyle yazıyorum.Evet korkularım daha çok katmerlendi iyice çaresiz hissediyorum şuan
Hamilelikle ilgisi yok evet bence de. Zor durumda kalmadigim surece ameliyat olamam ya. Cok korkuyorum ben. Allah saglik versin hepimize.Doğum ile bu operasyonu birbiri ile kıyaslamışsınız ama aynı şey değil.Hamile kadına "doğum riskli ağzından çıkar bebeği şekerim " diyemeyiz ama konu sahibine "bu müdehale düşündüğün kadar risksiz bir ameliyat değil..benim de çevremde 20 kg zayıflayacağım diye bu şekilde ameliyat olup daha büyük sağlık sorunları yaşayan oldu ..tüm riskleri biliyor ve kabul ediyor musun?" veya " ben de aynı kilo sorunlarını yaşıyorken şu yöntemle verdim" diyebiliriz. Şuda bir gerçek ki televizyonda ve sosyal medyada bu riskli ameliyat sanki kuaförde saç kestirmek gibi sunuyor ..aynı şekilde pek çok estetik müdahaleyi " mutlaka olmalıymış" gibi sunup bir pazarı besleyen pek çok ısmarlama haberi her gün tv den izliyorum.Her müdehale sanki hiç riski yokmuşçasına ol kurtul şeklinde sunuluyor.Konu sahibi olmak istiyorsa tabiki olacak..ama sonucu istediği gibi gitmezse sonuçlarına katlanmayı göze alarak olacak.
Peki ben de size sorayım siz bu ameliyatı çocuğunuzun "güzel bir annesi" olsun eşinizin "güzel bir karısı" olsun diye mi oluyorsunuz? Diyabetinize nasıl bir etkisi olacağını gerçekten merak ettiğim için soruyorum çünkü sizin "beslenme ve sağlıklı yaşam " ile ilgili yaptığınız hatalar yanlış adımlar yok diye anlıyorum.Yani kilo probleminiz beslenme şekliniz nedeniyle değilse siz spor yapıp düzenli yaşayan birisiyseniz buna rağmen bu sağlık sorunlarını yaşıyorsanız bu ameliyat sizin sorununuzu nasıl çözecek?Evet eşime çok yükleniyor sen onu öyle görüp sevdin şimdi niye izin veriyorsun zayıf istiyorsan evlenmeseydin diyor. Eşim daha çok diyabet için olmamı istiyor yıllarırr çabalayıp veremediğimi biliyor ama annem inanmıyor
Konu sahibi korkmayabilir çok istiyor olabilir ve bu ameliyatı olabilir de ama evet olacağı bu ameliyatı nedeniyle ölebilir deHamilelikle ilgisi yok evet bence de. Zor durumda kalmadigim surece ameliyat olamam ya. Cok korkuyorum ben. Allah saglik versin hepimize.
İnsanlar duygularını olduğu gibi ifade edemediğinde çok kırıcı olabiliyolar malesef. Anneniz aslında sana bi şey olmasından korkuyorum, o kadar çok korkuyorm ki sağlıklı düşünemiyorum, ailemden iki kişiyi kaybettikten sonra üçüncüyü de kaybedip hepten yalnız kalmaktan ödüm kopuyo demeye çalışıyo ama diyemiyo işte.Gecenin bu saatinde uykularımı kaçıran bir derdim var sizlerin fikirlerini almak istiyorum zira ben içinden çıkamıyorum artık. Bu ayın sonunda başlıktada yazdığım gibi tüp mide ameliyatım var. Ergenliğimden beri obez olmam ve bu sorunu artık çözememem sonucu bu kararı aldım. Ayrıca diyabetim var ve bu ameliyatla %80-90 bir oranla iyileşecek. Senelerce diyet spor denemediğim yol kalmadı bu kararı kolay vermedim şuan güncel kilom 103 ve diyabetim de gittikçe kötüleşiyor. Doktorumu çok araştırdım çok doktorla görüştüm ve içime sinen tek doktor oldu. O kadar mutluydum ve ümitliydim ki yaşadığım onca kötü süreçten sonra içimde bir umut filizlenmişti.
Sorunsa annemin yaklaşımı. Masada kalırsın ölürsün televizyona çıkıyor hep insanlar ölüyor inşallah olamazsın kocan nasıl izin veriyor zayıf kadın istiyorsa gitsin bulsun gibi cümleler kuruyor. O kadar üzüldüm kırıldım ki. Bir hayırlısı olsun deyip geçmek çok zor olmamalıydı. 32 yaşında kocaman insanım. Annemi de anlıyorum yakın zamanda babamı ve abimi kaybettik. Fakat yaklaşıkı o kadar kırıcı ki. Bende bu şans varken sende ölürsün ben yine acı çekerim oğlunu da düşünmüyorsun sen nasıl annesin sana bisey olsa ben üzülürüm kocam üzülmez hayatına bakar vs diyor. Ruhen bütün direncim düştü sanki. Baştaki o sevincim o heyecanım yerini ya gerçekten ölürsem korkusuna bıraktı.
Şu hayatta hiçbir zaman kendi tercihlerimi yapamadım. Hep aileme bağımlı yaşadım ve kararlar hep onlara göre verildi. Ne yapacağımı bilemiyorum artık sanki bir kutunun içindeyim debeleniyorum. Azıcık umut etsem sevinsem o da kırılıyor…
Başınız sağolsun, rabbim sizlere sabır versinHayır babam böbrek yetmezliği abimse kovidden vefat etti babam 1.5 sene abim şubatta. Acımız çok taze bende kolay geçirmiyorum bu süreci ama sağlığım gittikçe bozuluyor bir çözüm arıyorum ve maalesef çözümü metabolik cerrahide.
Güzel bir insan olmak içinde yaptırabilir.Peki ben de size sorayım siz bu ameliyatı çocuğunuzun "güzel bir annesi" olsun eşinizin "güzel bir karısı" olsun diye mi oluyorsunuz? Diyabetinize nasıl bir etkisi olacağını gerçekten merak ettiğim için soruyorum çünkü sizin "beslenme ve sağlıklı yaşam " ile ilgili yaptığınız hatalar yanlış adımlar yok diye anlıyorum.Yani kilo probleminiz beslenme şekliniz nedeniyle değilse siz spor yapıp düzenli yaşayan birisiyseniz buna rağmen bu sağlık sorunlarını yaşıyorsanız bu ameliyat sizin sorununuzu nasıl çözecek?
Annenizin endişelerini anlıyorum, haberlerde görüyoruz, ki benim bir tanıdığımızın abisi vefat etti ameliyattan sonra . Bu obezite ameliyatları sanki sihirli değmekmiş gibi anlatılıyor ama sonrası oldukta zorlayıcı, sıvı beslenmek zorunda kalmak , vitamin eksikliği gibi. Ayrıca siz soruna odaklanmadan , çözüme ulaşmaya çalışıyor gibisiniz. Siz neden bu kadar çok yemek yiyorsunuz, bunun altındaki psikolojik nedeni araştırınız mi , öfkeniz mi var, kızgın misiniz, bu obezite alkol ve uyuşturucu bağımlılığı gibi psikolojik yardım almalısınız. Bir gazete haberi okumuştum, bu obezite ameliyatından sonra baklavayı rondodon geçirip içen hasta varmış, çünkü bağımlılığı aslında bitmedi. O yüzden çok ama çok iyi düşünün.Gecenin bu saatinde uykularımı kaçıran bir derdim var sizlerin fikirlerini almak istiyorum zira ben içinden çıkamıyorum artık. Bu ayın sonunda başlıktada yazdığım gibi tüp mide ameliyatım var. Ergenliğimden beri obez olmam ve bu sorunu artık çözememem sonucu bu kararı aldım. Ayrıca diyabetim var ve bu ameliyatla %80-90 bir oranla iyileşecek. Senelerce diyet spor denemediğim yol kalmadı bu kararı kolay vermedim şuan güncel kilom 103 ve diyabetim de gittikçe kötüleşiyor. Doktorumu çok araştırdım çok doktorla görüştüm ve içime sinen tek doktor oldu. O kadar mutluydum ve ümitliydim ki yaşadığım onca kötü süreçten sonra içimde bir umut filizlenmişti.
Sorunsa annemin yaklaşımı. Masada kalırsın ölürsün televizyona çıkıyor hep insanlar ölüyor inşallah olamazsın kocan nasıl izin veriyor zayıf kadın istiyorsa gitsin bulsun gibi cümleler kuruyor. O kadar üzüldüm kırıldım ki. Bir hayırlısı olsun deyip geçmek çok zor olmamalıydı. 32 yaşında kocaman insanım. Annemi de anlıyorum yakın zamanda babamı ve abimi kaybettik. Fakat yaklaşıkı o kadar kırıcı ki. Bende bu şans varken sende ölürsün ben yine acı çekerim oğlunu da düşünmüyorsun sen nasıl annesin sana bisey olsa ben üzülürüm kocam üzülmez hayatına bakar vs diyor. Ruhen bütün direncim düştü sanki. Baştaki o sevincim o heyecanım yerini ya gerçekten ölürsem korkusuna bıraktı.
Şu hayatta hiçbir zaman kendi tercihlerimi yapamadım. Hep aileme bağımlı yaşadım ve kararlar hep onlara göre verildi. Ne yapacağımı bilemiyorum artık sanki bir kutunun içindeyim debeleniyorum. Azıcık umut etsem sevinsem o da kırılıyor…
halam ve yakın arkadaşım oldu , ikisisnede sıkı diyet verdiler. hatta arkadaşıma spor denildi sarkma olmasın diye .Gecenin bu saatinde uykularımı kaçıran bir derdim var sizlerin fikirlerini almak istiyorum zira ben içinden çıkamıyorum artık. Bu ayın sonunda başlıktada yazdığım gibi tüp mide ameliyatım var. Ergenliğimden beri obez olmam ve bu sorunu artık çözememem sonucu bu kararı aldım. Ayrıca diyabetim var ve bu ameliyatla %80-90 bir oranla iyileşecek. Senelerce diyet spor denemediğim yol kalmadı bu kararı kolay vermedim şuan güncel kilom 103 ve diyabetim de gittikçe kötüleşiyor. Doktorumu çok araştırdım çok doktorla görüştüm ve içime sinen tek doktor oldu. O kadar mutluydum ve ümitliydim ki yaşadığım onca kötü süreçten sonra içimde bir umut filizlenmişti.
Sorunsa annemin yaklaşımı. Masada kalırsın ölürsün televizyona çıkıyor hep insanlar ölüyor inşallah olamazsın kocan nasıl izin veriyor zayıf kadın istiyorsa gitsin bulsun gibi cümleler kuruyor. O kadar üzüldüm kırıldım ki. Bir hayırlısı olsun deyip geçmek çok zor olmamalıydı. 32 yaşında kocaman insanım. Annemi de anlıyorum yakın zamanda babamı ve abimi kaybettik. Fakat yaklaşıkı o kadar kırıcı ki. Bende bu şans varken sende ölürsün ben yine acı çekerim oğlunu da düşünmüyorsun sen nasıl annesin sana bisey olsa ben üzülürüm kocam üzülmez hayatına bakar vs diyor. Ruhen bütün direncim düştü sanki. Baştaki o sevincim o heyecanım yerini ya gerçekten ölürsem korkusuna bıraktı.
Şu hayatta hiçbir zaman kendi tercihlerimi yapamadım. Hep aileme bağımlı yaşadım ve kararlar hep onlara göre verildi. Ne yapacağımı bilemiyorum artık sanki bir kutunun içindeyim debeleniyorum. Azıcık umut etsem sevinsem o da kırılıyor…
Neden ameliyat olacağınızı söylediniz ki? Ben burun ameliyatı olacağım zaman başıma geleceği bildiğim için hastaneye gidip yattım, ameliyatımı oldum çıktım. Çocuklar da okuldaydı, eşim gitti çocukları alıp anneme bıraktı. Dimam ameliyat oldu çocuklar sizde kalsın bugün dedi. Bitti gitti. Eşiniz destek oluyormuş ne güzel. Gerisini takmayın. Sizin enerjinizi düşürecek insanlara haber vermek zorunda değilsiniz.Gecenin bu saatinde uykularımı kaçıran bir derdim var sizlerin fikirlerini almak istiyorum zira ben içinden çıkamıyorum artık. Bu ayın sonunda başlıktada yazdığım gibi tüp mide ameliyatım var. Ergenliğimden beri obez olmam ve bu sorunu artık çözememem sonucu bu kararı aldım. Ayrıca diyabetim var ve bu ameliyatla %80-90 bir oranla iyileşecek. Senelerce diyet spor denemediğim yol kalmadı bu kararı kolay vermedim şuan güncel kilom 103 ve diyabetim de gittikçe kötüleşiyor. Doktorumu çok araştırdım çok doktorla görüştüm ve içime sinen tek doktor oldu. O kadar mutluydum ve ümitliydim ki yaşadığım onca kötü süreçten sonra içimde bir umut filizlenmişti.
Sorunsa annemin yaklaşımı. Masada kalırsın ölürsün televizyona çıkıyor hep insanlar ölüyor inşallah olamazsın kocan nasıl izin veriyor zayıf kadın istiyorsa gitsin bulsun gibi cümleler kuruyor. O kadar üzüldüm kırıldım ki. Bir hayırlısı olsun deyip geçmek çok zor olmamalıydı. 32 yaşında kocaman insanım. Annemi de anlıyorum yakın zamanda babamı ve abimi kaybettik. Fakat yaklaşıkı o kadar kırıcı ki. Bende bu şans varken sende ölürsün ben yine acı çekerim oğlunu da düşünmüyorsun sen nasıl annesin sana bisey olsa ben üzülürüm kocam üzülmez hayatına bakar vs diyor. Ruhen bütün direncim düştü sanki. Baştaki o sevincim o heyecanım yerini ya gerçekten ölürsem korkusuna bıraktı.
Şu hayatta hiçbir zaman kendi tercihlerimi yapamadım. Hep aileme bağımlı yaşadım ve kararlar hep onlara göre verildi. Ne yapacağımı bilemiyorum artık sanki bir kutunun içindeyim debeleniyorum. Azıcık umut etsem sevinsem o da
Boyle sanki daha mi iyiGecenin bu saatinde uykularımı kaçıran bir derdim var sizlerin fikirlerini almak istiyorum zira ben içinden çıkamıyorum artık. Bu ayın sonunda başlıktada yazdığım gibi tüp mide ameliyatım var. Ergenliğimden beri obez olmam ve bu sorunu artık çözememem sonucu bu kararı aldım. Ayrıca diyabetim var ve bu ameliyatla %80-90 bir oranla iyileşecek. Senelerce diyet spor denemediğim yol kalmadı bu kararı kolay vermedim şuan güncel kilom 103 ve diyabetim de gittikçe kötüleşiyor. Doktorumu çok araştırdım çok doktorla görüştüm ve içime sinen tek doktor oldu. O kadar mutluydum ve ümitliydim ki yaşadığım onca kötü süreçten sonra içimde bir umut filizlenmişti.
Sorunsa annemin yaklaşımı. Masada kalırsın ölürsün televizyona çıkıyor hep insanlar ölüyor inşallah olamazsın kocan nasıl izin veriyor zayıf kadın istiyorsa gitsin bulsun gibi cümleler kuruyor. O kadar üzüldüm kırıldım ki. Bir hayırlısı olsun deyip geçmek çok zor olmamalıydı. 32 yaşında kocaman insanım. Annemi de anlıyorum yakın zamanda babamı ve abimi kaybettik. Fakat yaklaşıkı o kadar kırıcı ki. Bende bu şans varken sende ölürsün ben yine acı çekerim oğlunu da düşünmüyorsun sen nasıl annesin sana bisey olsa ben üzülürüm kocam üzülmez hayatına bakar vs diyor. Ruhen bütün direncim düştü sanki. Baştaki o sevincim o heyecanım yerini ya gerçekten ölürsem korkusuna bıraktı.
Şu hayatta hiçbir zaman kendi tercihlerimi yapamadım. Hep aileme bağımlı yaşadım ve kararlar hep onlara göre verildi. Ne yapacağımı bilemiyorum artık sanki bir kutunun içindeyim debeleniyorum. Azıcık umut etsem sevinsem o da kırılıyor…
Canım 103 kilo... Lütfen iyi düşün. Kilolarından kurtulabilirsin. Spora gidebilirsin yüzmeye gidebilirsin diyetisyene gidebilirsin... Maalesef sana en yakından tanıdığım iki kişi hakkında bilgi vereceğim. Bir tanesi tüp mide ameliyatı sonrası bir sürü komplikasyon geçirdi aylarca hastanede yattı ve vefat etti... Diğer tanıdığım şuan bir sürü mide sıkıntısı çekiyor. Sürekli kusuyor. Sürekli bir sürü hap kullanıyor. Ve şu sıralar kusmalarında kan geliyor. Yine bir operasyon söz konusu... Bir lokmayı bile doğru düzgün yiyemiyor. Lütfen otur iyice düşün. Yabancı bir program vardı. Onda bile doktor 300 kilo civarlarında olsalar bile bu ameliyatı kolay kolay yapmıyordu bazı şartları oluyordu. 103 kilodan bahsediyorsun. Ki bu fazla değil... Yaşam koçundan destek alabilirsin. Ameliyattan başka bir sürü çözüm var. Lütfen iyi düşün...Gecenin bu saatinde uykularımı kaçıran bir derdim var sizlerin fikirlerini almak istiyorum zira ben içinden çıkamıyorum artık. Bu ayın sonunda başlıktada yazdığım gibi tüp mide ameliyatım var. Ergenliğimden beri obez olmam ve bu sorunu artık çözememem sonucu bu kararı aldım. Ayrıca diyabetim var ve bu ameliyatla %80-90 bir oranla iyileşecek. Senelerce diyet spor denemediğim yol kalmadı bu kararı kolay vermedim şuan güncel kilom 103 ve diyabetim de gittikçe kötüleşiyor. Doktorumu çok araştırdım çok doktorla görüştüm ve içime sinen tek doktor oldu. O kadar mutluydum ve ümitliydim ki yaşadığım onca kötü süreçten sonra içimde bir umut filizlenmişti.
Sorunsa annemin yaklaşımı. Masada kalırsın ölürsün televizyona çıkıyor hep insanlar ölüyor inşallah olamazsın kocan nasıl izin veriyor zayıf kadın istiyorsa gitsin bulsun gibi cümleler kuruyor. O kadar üzüldüm kırıldım ki. Bir hayırlısı olsun deyip geçmek çok zor olmamalıydı. 32 yaşında kocaman insanım. Annemi de anlıyorum yakın zamanda babamı ve abimi kaybettik. Fakat yaklaşıkı o kadar kırıcı ki. Bende bu şans varken sende ölürsün ben yine acı çekerim oğlunu da düşünmüyorsun sen nasıl annesin sana bisey olsa ben üzülürüm kocam üzülmez hayatına bakar vs diyor. Ruhen bütün direncim düştü sanki. Baştaki o sevincim o heyecanım yerini ya gerçekten ölürsem korkusuna bıraktı.
Şu hayatta hiçbir zaman kendi tercihlerimi yapamadım. Hep aileme bağımlı yaşadım ve kararlar hep onlara göre verildi. Ne yapacağımı bilemiyorum artık sanki bir kutunun içindeyim debeleniyorum. Azıcık umut etsem sevinsem o da kırılıyor…
Çocuğuma sağlıkla bir anne olabilmek için istiyorum güzellik veya zayıflık elbette her insan için önemli ama şuan benim önceliğim sağlığım. Neredeyse bütün sülalem diyabet babam önce gözlerini sonra böbreklerini kaybetti beynine pıhtı attı çok zor şeyler yaşadı üstelik çok zayıftı ve dikkatte ederdi ona rağmen bunları yaşadı ve diyalize bile giremeden vefat etti. Anneminde üzüntüden ve şekerden dolayı gözleri etkilendi şimdi onun tedavisini yaptırıyorum. Hayatım hep hastanelerde ailem için çabalayarak geçti. Üstüne birde hemşireyim insanların bu diyabet yüzünden neler yaşadıklarını gözlerimle görüyorum. Korkuyorum böyle olmaktan. Oğluma da aynı şeyleri yaşatmak istemiyorum. Sağlıklı bir annesi olsun istiyorum. Elbette ileride neler yaşayacağımızı bilemeyiz ama şimdilik yaşadığım sorunun bir tedavisi var. Ameliyatla aldığımız besinlerin emilim süreleri ve şekli değişiyor. Vücut şekeri tamamen kullanamadan atılıyor. Kısaca böyle söyleyeyim. Yani az yemekle boğazı tutmakla ilgisi yok maalesef bazen diyabetin. Kimse tam olarak anlamıyor. Ya yargılıyor ya o ölmüş bu sakat kalmış diyor. Bu ameliyatla tüm ilaçlardan kurtulan insanlar var. Ama bu korkuyla nasıl başedeceğimi bilmiyorum şuan. Keşke hiçkimseyle paylaşmasaydım olduktan sonra öğrenselerdiPeki ben de size sorayım siz bu ameliyatı çocuğunuzun "güzel bir annesi" olsun eşinizin "güzel bir karısı" olsun diye mi oluyorsunuz? Diyabetinize nasıl bir etkisi olacağını gerçekten merak ettiğim için soruyorum çünkü sizin "beslenme ve sağlıklı yaşam " ile ilgili yaptığınız hatalar yanlış adımlar yok diye anlıyorum.Yani kilo probleminiz beslenme şekliniz nedeniyle değilse siz spor yapıp düzenli yaşayan birisiyseniz buna rağmen bu sağlık sorunlarını yaşıyorsanız bu ameliyat sizin sorununuzu nasıl çözecek?
Hastane ismi verebilir miyiz bilmiyorum ama medicalparkta olacağım olursam doktorumda doçentAnnenizde böyle bir kaygı bozukluğu var demek ki kayıplar da travma olmuş onda. Ondan illa ki destek ve onay beklemeyin, o şu anda böyle bir desteği ve onayı verecek psikolojik durumda değil demek ki. Onu anlayışla karşılayın ama siz de bildiğinizi yapın. Bu sizin hayatınız sonuçta, sizin bedeniniz ve sizin kararınız. Bunu da kendi sağlığınız için yapıyorsunuz sonuçta. Kilo ve diyabet uzun vadede ciddi hastalıklara vesile oluyor. Doktorunuza güveniyorsanız, hastane de tam teşekkülü bir hastane ise korkmayın. Ancak tıp merkezi vb değil, tam teşekküllü bir hastane olması önemli çünkü anestezi alacaksınız ve bedeninizin anesteziye vereceği tepkiyi bilmiyorsunuz. Geçmiş olsun.