Anket Tüp bebek tedavisinde olduğunuzu çevrenize, ailenize söyler miydiniz? söylediniz mi?

Tüp bebek meselesini bilmiyorum. Siz nasıl rahat edecekseniz ona göre davranın. Hayatınızın bu döneminde kendinize biraz daha odaklanın. Kendinizi düşünün. Bu bencillik değil . Bazen milleti unutup sadece kendimize odaklanmamız gerekiyor.
bence güvendiğiniz yakınlarınıza söyleyin , başkalarına gerek yok. İnsanlar sohbet konusu olarak bile konuşuyor böyle şeyleri. Belki kötü niyetleri yoktur ama yine de konuşulmasından rahatsız olabilirsiniz.
Umarım sağlıkla , dilediğiniz şekilde olur herşey.

Pirasa54 .!.:

Merhaba arkadaşlar .Aslında tam bir dert değil ama aklımı kurcalıyor .Bir iki aya tüp bebeğe başlayacağız .Eşim kimseye söylemeyelim diyor .Ailem annem üzülüyor diyor .Bende söyleme taraftarı değilim ama açıkçası kendi annemin bilmeye hakkı var diye düşünüyorum , saklamam Dİye düşüyorum böyle bir konuyu.Birde çalıştığım kurumda arkadaşlarım var .Rapor alacağım illa ki ara ara .Sonuçta soracaklar , nereye kadar saklayabilirim böyle bir şeyi ? Sizlerden fikir almak istedim .Sorun eşimden kaynaklı ama farketmez bende de olabilirdi .Sorun kendisinde olduğu için değil ama duyulmasını istemiyo.özellikle ailelere söylemek istemiyor .Hadi onu geçtim ama illa ki iş arkadaşlarım ne yapacağım ?

Genişletmek için tıkla...

İki başarısız tüp bebek öyküm var en büyük tecrübem kim olursa olsun söyleme hatta 3 ay bitmeden söyleme. İlki kimyasal gebelikle sonlandı herkese duyurmuştuk sevinçle sonra ne kadar büyük bir hata yaptığımızı anladık. İkincisini bir tek eşimle ben biliyorduk o da kimyasal oldu ama ilki kadar üzülmedim herkes bilse daha çok üzülürdüm. Bende memurum ama gerek yok

Bende söylemedim çevremdeki hiç kimseye açıkçası o an insanların bir kulp takmasına, her kafadan bir yorum çıkmasına, elime tutuşturulacak dua, okunmuş pirinç su, herkesin tüp bebek uzmanı olup yorumlar yapmasına hiç hazır değildim. Daha doğrusu bir de onlarla uğraşacak ruh halim yoktu :) çalışıyordum özellikle işlemleride cumartesilere denk gelecek şekilde ayarlatmıştım doktora. Süreç gerek psikolojik gerek fiziksel anlamda zaten yıpratıcı. Kimse bilmedi çok huzurlu geçti o dönemim :))

Pirasa54 .!.:

Merhaba arkadaşlar .Aslında tam bir dert değil ama aklımı kurcalıyor .Bir iki aya tüp bebeğe başlayacağız .Eşim kimseye söylemeyelim diyor .Ailem annem üzülüyor diyor .Bende söyleme taraftarı değilim ama açıkçası kendi annemin bilmeye hakkı var diye düşünüyorum , saklamam Dİye düşüyorum böyle bir konuyu.Birde çalıştığım kurumda arkadaşlarım var .Rapor alacağım illa ki ara ara .Sonuçta soracaklar , nereye kadar saklayabilirim böyle bir şeyi ? Sizlerden fikir almak istedim .Sorun eşimden kaynaklı ama farketmez bende de olabilirdi .Sorun kendisinde olduğu için değil ama duyulmasını istemiyo.özellikle ailelere söylemek istemiyor .Hadi onu geçtim ama illa ki iş arkadaşlarım ne yapacağım ?

Genişletmek için tıkla...

Bence soyleme hamile kaldiginda paylasirsin.Kimsenin haberi olmasina gerek yok ilerde ailelerde sorun oldugunda kavga konusu oluyor.

Orman perisi olsam .!.:

Herkesin hayatının zorluğu kendine. İnsanların ne yaşadığını , neden şikayet ettiklerini nerden biliyorsunuz.
Hayatta sadece sizin yaşadığınız sıkıntılar Zorluklar yok. Kolayca hamile kalabilen bir kadına neden nefret ve öfke içindesiniz. Onun da hayatta yaşadığı başka zorluklar vardır.
İyi anne olan insan iyi annedir. Bunun belli bir yapısı yok. 10 yıl uğraşıp sonra anne olsa da , ilk ilişkiye girdiği gün hamile kalsa da farketmez.
hangisinin daha iyi anne olacağını kimse bilemez.
Sahip olamadığımız şeylerE sahip olan insanlara kıskançlık duymamamız gerekiyor. Her konu da bu böyle. Bizim için de yıpratıcı olur. Ben de mutlu çocukluk geçirmiş insanlara gıpta ederim. Ama onlara böyle nefret dolu düşünceler beslemiyorum. Ben buna sahip olamama rağmen. Ve çok eksikliğini çekmeme rağmen.
kronik hastalıklarım var. Evlenip çocuk sahibi olmam fiziksel olarak çok zorlar beni . Bazen çok üzülüyorum. Ama Rahatça çocuk sahibi olabilen insanlara karşı nefret duymuyorum.

Genişletmek için tıkla...

Nefret duymamin sebebi onlarin kolay hamile kalması değil ki. Herkesin farkli sorunlari olabilir bunu burada tartisacak değiliz. Kendinde olan ,baskasinda olmayan seylerle övünüp, dalga gecer gibi karsisindaki insanin icinde kopan firtinalari bilmeden patir patir konusmalari ve ya bilmesine ragmen bilmezden gelmesi. Bu ne dostluga ne arkadasliga ne de insanliga sığar. Empati yapmayi bilmeyen insandan da bir halt olmaz.

Neden şikayet ettigini biliyorum ayrıca . Çünkü tek başına Cocuk bakiyor da ondan kocasi asla yardim etmiyor kucağına bile almiyor çocuğu ama ona mustehak. Hatta az bile. Onu da kocasını övmeden dusunecekti. Boyle de kendi ağzıyla düşüyorlar. Kocasi mükemmeldi. Ama eve gece yarilari giriyor icki iciyor falan bekar gibi.

Ben simdi evlenmek isteyip evlenemeyen birinin yaninda kocamı övmem,cocuk sahibi olmak isteyip olamayan birinin yanında cocugumu sevmem sapur supur öpmem. Aylardir is bulamayan insanin yaninda meslegimle paramla övünmem. Bu ornekler cogaltilir.once adam olsunlar zaten bizde nefret etmeyiz.

İnsanların bazen çok acımasız olduklarını bildiğimden söylemezdim. Sadece annem ve kardeşime güvenebilirim. Babama da çekinirim belki söylemeye. Ama bugün iyi olduğum arkadaşımla yarınımın garantisi yok. Söylemeyin derim.

Aileler biliyordu zaten benim ailem maddi olarakda destek oldu. Ablam ve bi yakın arkaşım biliyordu. Bi arkadaşda aynı yöntemle bebek sahibi olduğu için direkt konuya girince yalan da söyleyemedim. Zaten ev hanımıyım.
Bunun dışında komşu,akraba,tanıdık vs söylemedim. Tabi bilenlerde söylemedi. İyiki de söylememişim.
Aşılama aşamasındayım mecbur kalmazsam ailelere de söylemeyi düşünmüyorum çünkı babam rahatsızlık geçirdi üzülmesinler diye.

Ben sadece iş yerinde müdürme ve bir iş arkadaşıma söylemek zorunda kaldım işimi idare edebilsinler kolay izin alabileyim diye. Bi de en yakın arkadaşım biliyor. Başka kimseye söylemedik. Herkes bilince daha yıpratıcı bu süreç çünkü

Ben dayanamaz söylerdim ama söylenmezse her şey daha rahat olur diye düşünüyorum.

Pirasa54 .!.:

Merhaba arkadaşlar .Aslında tam bir dert değil ama aklımı kurcalıyor .Bir iki aya tüp bebeğe başlayacağız .Eşim kimseye söylemeyelim diyor .Ailem annem üzülüyor diyor .Bende söyleme taraftarı değilim ama açıkçası kendi annemin bilmeye hakkı var diye düşünüyorum , saklamam Dİye düşüyorum böyle bir konuyu.Birde çalıştığım kurumda arkadaşlarım var .Rapor alacağım illa ki ara ara .Sonuçta soracaklar , nereye kadar saklayabilirim böyle bir şeyi ? Sizlerden fikir almak istedim .Sorun eşimden kaynaklı ama farketmez bende de olabilirdi .Sorun kendisinde olduğu için değil ama duyulmasını istemiyo.özellikle ailelere söylemek istemiyor .Hadi onu geçtim ama illa ki iş arkadaşlarım ne yapacağım ?

Genişletmek için tıkla...

Ben de sadece anneme söylemiştim .hiç kimseyle paylaşmamiştim.iyi ki öyle yapmişim diye düşündüm her zaman. Caliştıgım yerde soranlar olmustu geciştirdim ilacla tedavi falan demiştim.. Allah yardımcınız olsun.insallah ona gerek kalmadan güzel haberler alırsınız

Pirasa54 .!.:

Merhaba arkadaşlar .Aslında tam bir dert değil ama aklımı kurcalıyor .Bir iki aya tüp bebeğe başlayacağız .Eşim kimseye söylemeyelim diyor .Ailem annem üzülüyor diyor .Bende söyleme taraftarı değilim ama açıkçası kendi annemin bilmeye hakkı var diye düşünüyorum , saklamam Dİye düşüyorum böyle bir konuyu.Birde çalıştığım kurumda arkadaşlarım var .Rapor alacağım illa ki ara ara .Sonuçta soracaklar , nereye kadar saklayabilirim böyle bir şeyi ? Sizlerden fikir almak istedim .Sorun eşimden kaynaklı ama farketmez bende de olabilirdi .Sorun kendisinde olduğu için değil ama duyulmasını istemiyo.özellikle ailelere söylemek istemiyor .Hadi onu geçtim ama illa ki iş arkadaşlarım ne yapacağım ?

Genişletmek için tıkla...

Herkese tabi ki söylemezdim ama aileden birilerinin bilmesi gerekiyor, çünkü süreç içinde zaman zaman özellikle transfer sonrası dinlenme ve bakım desteği gerekecek, kimse bilmezse nasıl destek alacaksınız? Aileden veya yakın arkadaşlardan size yardımı dokunacak birilerinin mutlaka bilmesi gerekir diye düşünüyorum

Ben de öyle düşünüyorum.-ama eşim söylediğim için olmadığını düşünüyor. Kimseye söylemeseymişim olurmuş gibi bir düşünceye sahip. Ben hiç yoktan anneme söylemek istiyorum. Yumurta toplamadan çok korkuyordum anneme herşeyimi anlatan biriyim. Eşim istemediğinden söylemedim ve öyle girdim çıktım sonra eşime dedim ki bak söylemedim yine olmadı.

ankathesimurg .!.:

Herkese tabi ki söylemezdim ama aileden birilerinin bilmesi gerekiyor, çünkü süreç içinde zaman zaman özellikle transfer sonrası dinlenme ve bakım desteği gerekecek, kimse bilmezse nasıl destek alacaksınız? Aileden veya yakın arkadaşlardan size yardımı dokunacak birilerinin mutlaka bilmesi gerekir diye düşünüyorum

Genişletmek için tıkla...

Transfer sonrası dinlenme ve bakım desteğine gerek olmuyor.

Ne kadar fazla kişi bilirse o kadar strese giriyor insan.
insan zaten stresli oluyor bir de oldu mu olmadı mı be aşama da gibi sorular çok can sıkıcı olabiliyor.

Cok hassas bi konu gercekten agzi olan konusuyo tedavi hakkinda hic bir bilgiye sahip olmadn oyuzden bence gerek yok birileriyle paylasmaya 2tedavi oldum sadece kendi annm babam kardeslerim biliyodu nitekim tutmadi esimin ailesiyle hicbiseyimi paylasmm gerekte yok zaten sanki Allah tarafindan gonderilmems gibi bu sonucta bir lutuf isterse verir istemezse vermz malesef kendini bilmezlere bunu anlatamiyosn kim ister bukdr igneyi ilaci stresi sikintiyi maddi manevi kulfeti cocugu olmuyor diye sevinenleri biliyorm etrafimda zaten isyerimde meslektaslarimin cogu erkek oyuzdn izin alsm dahi sorulmuyo niye gittin nerdeydn yok hastamsn bla bla okonuda sansliyim3cu tedavime baslicm yine solemicm kimseye ..

Pirasa54 .!.:

Evet sanki hemen olacakmış gibi bebek bide normal mi diye sormaları

Genişletmek için tıkla...

Benim tek annem biliyo onun haricinde kimseye söylemedim... Söylesem adımız kısıra çıkar, sağır sultana kadar duyulur

Ben söylemiştim mecburen ama en güzeli söylememek çünki gerçekten yıpratıcı bi süreç oluyo

Pirasa54 .!.:

Merhaba arkadaşlar .Aslında tam bir dert değil ama aklımı kurcalıyor .Bir iki aya tüp bebeğe başlayacağız .Eşim kimseye söylemeyelim diyor .Ailem annem üzülüyor diyor .Bende söyleme taraftarı değilim ama açıkçası kendi annemin bilmeye hakkı var diye düşünüyorum , saklamam Dİye düşüyorum böyle bir konuyu.Birde çalıştığım kurumda arkadaşlarım var .Rapor alacağım illa ki ara ara .Sonuçta soracaklar , nereye kadar saklayabilirim böyle bir şeyi ? Sizlerden fikir almak istedim .Sorun eşimden kaynaklı ama farketmez bende de olabilirdi .Sorun kendisinde olduğu için değil ama duyulmasını istemiyo.özellikle ailelere söylemek istemiyor .Hadi onu geçtim ama illa ki iş arkadaşlarım ne yapacağım ?

Genişletmek için tıkla...

Ben söylemiştim mecburen ama en güzeli söylememek çünki gerçekten çok yıpratıcı bir süreç tedavi sürecinde sorulan soruları bırak test gününe yakın sürekli baskı gibi oluyo ve ister istemez pozitife odaklandırılıyo ve sonuç negatif olunca nedenler sorgulanıyor ve hemen tekrar dene 2.de olur inşallah vs.vs.ler çoğalıyor üzüntünü bırakıp artık çevre etkisinin baskısını kafaya takıyorsun zaten aileler ayrı sehirde imiş gelme imkanları yok ise söyleme derim rabbim yardımcınız olsun güzel haberlerle ailenize sürpriz yapmayı nasip etsin

Ben işyerimde söyledim ve çok pişman oldum. Herkes sordu ilgili ilgisiz herkes yorum yaptı ve tutmadı anneme bile söylemezdim şimdiki aklım olsa

mochaulatte .!.:

Siz bence çok şanslısınız iyi yere gelin olmuşsunuz. Benim kayinvalidem daha evlendiğim 1 yıl olmadan nasilsin sorusuna bi bebeğiniz olsa iyi olacaktım diye cevap vermeye başladığı için her aile bir değil keşke sizinki gibi olsaydı benim de

Genişletmek için tıkla...

Çok şükür kayinvalidem öyle değil olsun olsun diye diretmiyor hayırlısı diyor hep beni üzmeyerek hemde o yandan şanslıyım
Oda kötü elinde değil ki senin şip diye bebek yapmak

simay_06 .!.:

Cok hassas bi konu gercekten agzi olan konusuyo tedavi hakkinda hic bir bilgiye sahip olmadn oyuzden bence gerek yok birileriyle paylasmaya 2tedavi oldum sadece kendi annm babam kardeslerim biliyodu nitekim tutmadi esimin ailesiyle hicbiseyimi paylasmm gerekte yok zaten sanki Allah tarafindan gonderilmems gibi bu sonucta bir lutuf isterse verir istemezse vermz malesef kendini bilmezlere bunu anlatamiyosn kim ister bukdr igneyi ilaci stresi sikintiyi maddi manevi kulfeti cocugu olmuyor diye sevinenleri biliyorm etrafimda zaten isyerimde meslektaslarimin cogu erkek oyuzdn izin alsm dahi sorulmuyo niye gittin nerdeydn yok hastamsn bla bla okonuda sansliyim3cu tedavime baslicm yine solemicm kimseye ..

Genişletmek için tıkla...

İnşallah bu sefer güzel sonuçlanır canım :)