Nefret duymamin sebebi onlarin kolay hamile kalması değil ki. Herkesin farkli sorunlari olabilir bunu burada tartisacak değiliz. Kendinde olan ,baskasinda olmayan seylerle övünüp, dalga gecer gibi karsisindaki insanin icinde kopan firtinalari bilmeden patir patir konusmalari ve ya bilmesine ragmen bilmezden gelmesi. Bu ne dostluga ne arkadasliga ne de insanliga sığar. Empati yapmayi bilmeyen insandan da bir halt olmaz.
Neden şikayet ettigini biliyorum ayrıca . Çünkü tek başına Cocuk bakiyor da ondan kocasi asla yardim etmiyor kucağına bile almiyor çocuğu
ama ona mustehak. Hatta az bile. Onu da kocasını övmeden dusunecekti. Boyle de kendi ağzıyla düşüyorlar. Kocasi mükemmeldi. Ama eve gece yarilari giriyor icki iciyor falan bekar gibi.
Ben simdi evlenmek isteyip evlenemeyen birinin yaninda kocamı övmem,cocuk sahibi olmak isteyip olamayan birinin yanında cocugumu sevmem sapur supur öpmem. Aylardir is bulamayan insanin yaninda meslegimle paramla övünmem. Bu ornekler cogaltilir.once adam olsunlar zaten bizde nefret etmeyiz.