Kontrollerimde ve yumurta toplama gününde günlük rapor alırsam tüp Bebek merkezinden idare görecek raporu gidip bir arkadaşa söylerse o kötü işte :/ boş günüme ve cumartesiye gelirse ya da dersim bittiği saatlere iyi olurdaBence annene söyle . Dertleşmek ya da paylaşmak için en iyisi annedir. Ve seni en iyi o anlar. Zaten kimseye de söylemez arkanda dua edenin olur ki anne duası en makbulüdür.
İşyerine arkadaşlarına akrabalarına hele eşinin tarafına söyleme bence. Ne oldu nasılsın bissürü soru sorarlar.
İş yerine ufak bir sıkıntı olduğundan bahsedersin. Çikolata kisti gibi, vitamin eksikliği gibi, düzensiz sancılı adet gibi.
Canım benim eşler öyle bakmıyor. Aynı şeyleri yaşadım tedaviden çok bu saklama işi beni yıprattı. Ailesine söyledik çünkü kayınvalidem benden diye bekliyordu annesini susturmak için kendi söyledi. Haliyle benim ailemde öğrendi. Sadece birinci dereceler bilgi. Onun diğer akrabalarından özellikle sakladık hatta sebebi yok doktora gittik zamanı var diyor dedik. İkimizde aynı kurumda çalışıyoruz tedavileri tatile denk getirdik. Sadece son transferim 23 Ekim de oldu onda da bende bir enfeksiyon olduğunu onun için Ankara ya gideceğimizi söyledik. Kimse de inanmamazlık etmedi. Psikolojik olarak çok yordu bu süreç beni. İnşallah ilk tedavide pozitif olur.Merhaba arkadaşlar .Aslında tam bir dert değil ama aklımı kurcalıyor .Bir iki aya tüp bebeğe başlayacağız .Eşim kimseye söylemeyelim diyor .Ailem annem üzülüyor diyor .Bende söyleme taraftarı değilim ama açıkçası kendi annemin bilmeye hakkı var diye düşünüyorum , saklamam Dİye düşüyorum böyle bir konuyu.Birde çalıştığım kurumda arkadaşlarım var .Rapor alacağım illa ki ara ara .Sonuçta soracaklar , nereye kadar saklayabilirim böyle bir şeyi ? Sizlerden fikir almak istedim .Sorun eşimden kaynaklı ama farketmez bende de olabilirdi .Sorun kendisinde olduğu için değil ama duyulmasını istemiyo.özellikle ailelere söylemek istemiyor .Hadi onu geçtim ama illa ki iş arkadaşlarım ne yapacağım ?
İnşalallah canımCanım benim eşler öyle bakmıyor. Aynı şeyleri yaşadım tedaviden çok bu saklama işi beni yıprattı. Ailesine söyledik çünkü kayınvalidem benden diye bekliyordu annesini susturmak için kendi söyledi. Haliyle benim ailemde öğrendi. Sadece birinci dereceler bilgi. Onun diğer akrabalarından özellikle sakladık hatta sebebi yok doktora gittik zamanı var diyor dedik. İkimizde aynı kurumda çalışıyoruz tedavileri tatile denk getirdik. Sadece son transferim 23 Ekim de oldu onda da bende bir enfeksiyon olduğunu onun için Ankara ya gideceğimizi söyledik. Kimse de inanmamazlık etmedi. Psikolojik olarak çok yordu bu süreç beni. İnşallah ilk tedavide pozitif olur.
Benim de eşimde kimseye söylememi istemiyor . benim ilk denememi sadece annem ve çok yakın bir arkadaşım biliyordu. negatif sonucu aldığımda çok üzüldüm . ve anneme söylerken iki kat daha üzüldüm. şimdi ikinci denememizi yapıcaz ve kimseye söylemeyi düşünmüyorum. Şuan özel bir şirkette çalışıyorum izinler alıcam ama hastayım dicem malesefMerhaba arkadaşlar .Aslında tam bir dert değil ama aklımı kurcalıyor .Bir iki aya tüp bebeğe başlayacağız .Eşim kimseye söylemeyelim diyor .Ailem annem üzülüyor diyor .Bende söyleme taraftarı değilim ama açıkçası kendi annemin bilmeye hakkı var diye düşünüyorum , saklamam Dİye düşüyorum böyle bir konuyu.Birde çalıştığım kurumda arkadaşlarım var .Rapor alacağım illa ki ara ara .Sonuçta soracaklar , nereye kadar saklayabilirim böyle bir şeyi ? Sizlerden fikir almak istedim .Sorun eşimden kaynaklı ama farketmez bende de olabilirdi .Sorun kendisinde olduğu için değil ama duyulmasını istemiyo.özellikle ailelere söylemek istemiyor .Hadi onu geçtim ama illa ki iş arkadaşlarım ne yapacağım ?
Aynen öyle kuzum,baska bir arkadaşta elime bir hocanın numarasını tutusturmustu, eşinle git dua etsin diye,elhamdülillah müslümaniz ama her hocayim diyene de guvenemeyecek kadar da aklı başında insanlarız yani,hayır sanane iyi niyetliysen dua et geç yanikanser miyim deseydin nasıl bir cümle okumun cahili olsa gerek
Bende öyle eğer tutarsa cinsiyet felan belli olsun ondan sonra söylerimBen tüp bebek olmadı henüz ama hep aşılama oldu ilk yaptımda kimyasal geçirdim ve bilmeyen yoktu ikincisi tutmadı üçüncüden sonra kimseye söylemedim yine tutmadı ama kafam rahattı sürekli soran açıklama yapmam gereken birileri yoktu en azından şahsen kendin yoruluyosun bu durumlardan bazen ama akraba arkadaşlar daha çok yoruyo o süreçde seni o yüzden bi eşin bi sen bilmen daha iyi oluyo hatta çevremde iki yakın akraba yeni doğum yapan vardı davranışlarınıda hiç beğenmedim ilk kimyasal geçirdimde herkez bildiği için söylemiştim bizimkinin papucu çıkmadan dama attırdın artık bizimkine bakmazlar sevmezler 4 sene durdun bizimkiler sevilseydi azcık daha dursaydın şakayla karışık söylendiler bi kaç gün sonrada kanama kimyasal flan dediler işte sen düşün o yüzden birdaha söylemem olsa bile 3 ayına girince dicem kim varsa
Canımm hepimiz o yollardan geçtik. İlk başta kimseye söylememe kararı aldık. Ama dediğin gibi işyeri sorunu oluyo, transfer sonrası evde dinlenmen gerektiği için yanında birisi olması iyi oluyor falan. Ben şu şekilde çözğm buldum, işyerinde sadece beraber çalıştığım arkadaşlarıma yani 3 kişiye bebek istediğimiz için tedavi sürecine başladık dedim sadece. Daha genel konuştum yani, yumurta takibi falan yapıldığını düşünüyolardı o süreçte. Akrabalardan ise sadece kardeşim ve annem biliyodu onlara da transferden 1 gün sonra söyledim (baktım ilk gün sıkıntıdan evde patlıyorum) ki insan yalnız kalınca kuruyoda kuruyo malum. Onlar da sağolsun hep yanımda oldular. Kalp atışını duyduktan sonra da kayınvalideye söylemek zorunda kaldım. Uzun süredir memlekete yanlarına gitmemizi istiyorlardı. Ben gelemem dedim o da ya nolcak ben hamileyken bissürü yere gitmiştim diyince ama dedim benimki farklı. O da anlayışlı davrandı sağolsun :) Rabbim inşallah hayırlısıyla çok uğraşmadan önce göbeğini sonra da kucağın doldursunMerhaba arkadaşlar .Aslında tam bir dert değil ama aklımı kurcalıyor .Bir iki aya tüp bebeğe başlayacağız .Eşim kimseye söylemeyelim diyor .Ailem annem üzülüyor diyor .Bende söyleme taraftarı değilim ama açıkçası kendi annemin bilmeye hakkı var diye düşünüyorum , saklamam Dİye düşüyorum böyle bir konuyu.Birde çalıştığım kurumda arkadaşlarım var .Rapor alacağım illa ki ara ara .Sonuçta soracaklar , nereye kadar saklayabilirim böyle bir şeyi ? Sizlerden fikir almak istedim .Sorun eşimden kaynaklı ama farketmez bende de olabilirdi .Sorun kendisinde olduğu için değil ama duyulmasını istemiyo.özellikle ailelere söylemek istemiyor .Hadi onu geçtim ama illa ki iş arkadaşlarım ne yapacağım ?
Benim de eşimde kimseye söylememi istemiyor . benim ilk denememi sadece annem ve çok yakın bir arkadaşım biliyordu. negatif sonucu aldığımda çok üzüldüm . ve anneme söylerken iki kat daha üzüldüm. şimdi ikinci denememizi yapıcaz ve kimseye söylemeyi düşünmüyorum. Şuan özel bir şirkette çalışıyorum izinler alıcam ama hastayım dicem malesef
İnşalallah canım çalıştığım okuldan saklayabilsem sıkıntı olmayacak da ailem ve kayınvalidem anlayışlı insanlar çok şükürCanımm hepimiz o yollardan geçtik. İlk başta kimseye söylememe kararı aldık. Ama dediğin gibi işyeri sorunu oluyo, transfer sonrası evde dinlenmen gerektiği için yanında birisi olması iyi oluyor falan. Ben şu şekilde çözğm buldum, işyerinde sadece beraber çalıştığım arkadaşlarıma yani 3 kişiye bebek istediğimiz için tedavi sürecine başladık dedim sadece. Daha genel konuştum yani, yumurta takibi falan yapıldığını düşünüyolardı o süreçte. Akrabalardan ise sadece kardeşim ve annem biliyodu onlara da transferden 1 gün sonra söyledim (baktım ilk gün sıkıntıdan evde patlıyorum) ki insan yalnız kalınca kuruyoda kuruyo malum. Onlar da sağolsun hep yanımda oldular. Kalp atışını duyduktan sonra da kayınvalideye söylemek zorunda kaldım. Uzun süredir memlekete yanlarına gitmemizi istiyorlardı. Ben gelemem dedim o da ya nolcak ben hamileyken bissürü yere gitmiştim diyince ama dedim benimki farklı. O da anlayışlı davrandı sağolsun :) Rabbim inşallah hayırlısıyla çok uğraşmadan önce göbeğini sonra da kucağın doldursun
Burda yazılanların çoğunluğu söylediklerine pişman dediğiniz gibi en güzeli kafa rahatlığıBen tüp bebek olmadı henüz ama hep aşılama oldu ilk yaptımda kimyasal geçirdim ve bilmeyen yoktu ikincisi tutmadı üçüncüden sonra kimseye söylemedim yine tutmadı ama kafam rahattı sürekli soran açıklama yapmam gereken birileri yoktu en azından şahsen kendin yoruluyosun bu durumlardan bazen ama akraba arkadaşlar daha çok yoruyo o süreçde seni o yüzden bi eşin bi sen bilmen daha iyi oluyo hatta çevremde iki yakın akraba yeni doğum yapan vardı davranışlarınıda hiç beğenmedim ilk kimyasal geçirdimde herkez bildiği için söylemiştim bizimkinin papucu çıkmadan dama attırdın artık bizimkine bakmazlar sevmezler 4 sene durdun bizimkiler sevilseydi azcık daha dursaydın şakayla karışık söylendiler bi kaç gün sonrada kanama kimyasal flan dediler işte sen düşün o yüzden birdaha söylemem olsa bile 3 ayına girince dicem kim varsa
Bu işi zamana bırakın. Tüp bebek tedavisi görmedim ama ilaçla takip yaptırdım ve doktorum akşam çalıştığı için bir yere misafirliğe gittiğimizde hep erken kalkmamız gerekirdi. Genelde annemlerle takildigimiz için ona durumdan bahsetmiştim o da bizi iyi idare ederdi hep bu durumlarda..Merhaba arkadaşlar .Aslında tam bir dert değil ama aklımı kurcalıyor .Bir iki aya tüp bebeğe başlayacağız .Eşim kimseye söylemeyelim diyor .Ailem annem üzülüyor diyor .Bende söyleme taraftarı değilim ama açıkçası kendi annemin bilmeye hakkı var diye düşünüyorum , saklamam Dİye düşüyorum böyle bir konuyu.Birde çalıştığım kurumda arkadaşlarım var .Rapor alacağım illa ki ara ara .Sonuçta soracaklar , nereye kadar saklayabilirim böyle bir şeyi ? Sizlerden fikir almak istedim .Sorun eşimden kaynaklı ama farketmez bende de olabilirdi .Sorun kendisinde olduğu için değil ama duyulmasını istemiyo.özellikle ailelere söylemek istemiyor .Hadi onu geçtim ama illa ki iş arkadaşlarım ne yapacağım ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?