Tüm hayatım alt üst oldu

nilufersu

Guru
Kayıtlı Üye
1 Haziran 2014
132
189
Herkese merhaba. Eşimle evlendikten sonra ailemden çok uzağa Kıbrıs'a yerleştim ancak iş güç derken bir şekilde alıştım. İşimde ilerledim çok başarılı oldum terfiler aldım eşim de terfi aldı ve ikimiz de meslek hayatımızda çok güzel ilerlerken oğlumun sağlık sorunları ile doğması hayatımızı alt üst etti. Yaşadığımız yerde ne yazık ki tedavi şansı yoktu bu yüzden sürekli Türkiye'ye gidip gelmek zorunda kalıyorduk. Beş ameliyat oldu ve hepsi için Türkiye'ye gidip geldik ancak iyi kazanıyorduk ve maddi anlamda idare edebiliyorduk. Ancak ne yazık ki oğlumun sağlık sorunları ameliyatla düzelecek türden değil. Doktorlar kesin iyileşecek diyemiyor, zamana ihtiyaç olduğunu söylüyor. Ve bu öyle bir sağlık sorunu ki devlet okulları malesef benim oğlumun durumunda olan çocukları kabul etmiyor (oğlum kakasını tutamıyor ve hala bezli) çünkü her zaman olmasa da bakıma ihtiyacı olduğu durumlar oluyor. Özel eğitim kurumlarına ben göndermek istemiyorum çünkü oğlumun zihinsel gelişiminde hiç bir sorun yok ve belki de yıllar içinde fiziksel rahatsızlığı düzelebilir. Ancak ne yazık ki Türkiyede bunun için ileri tedavi yöntemleri yok. Biz de bu yüzden eşimle tüm gemileri yakıp Almanya'ya taşındık. (Avrupa Birliği vatandaşlığım var)

Almanya 'da eğitim kurumları durumumuzla ilgili bize son derece destek ve gerekli tüm bakımı veriyor. Tedavi olarak ise Türkiye'de bulunmayan bir fizik tedavi uygulanacak ve bunun ona çok iyi geleceğini söylediler. Ancak tabi iyileşip iyileşmeyeceğini onlar da söyleyemiyor. Almanya oğlumun eğitim ve tedavileri için iyi bir seçenek bunu görebiliyorum ancak ekonomik olarak baya kötü durumdayız çünkü sadece eşim çalışıyor ve onun çalıştığı yetmiyor. Ben hala Almanca kursu için sıra bekliyorum yaşadığımız yer küçük bir kasaba olduğundan imkanlar kısıtlı. Maddi anlamda sıkıntılar, çok güzel bir işim varken işsiz kalmam,dostlarımdan ailemden uzak kalmam üstelik dilini bilmediğim bir ülkede beni çok zorluyor. Evde kendim Almanca çalışıyorum ancak bu yeterli değil. Hiç arkadaşım yok ve iş bulabilir miyim ilerde hiç belli değil. Oğlum iyileşirse geri ülkeme dönerim diyorum ama onun ne zaman düzeleceği, iyileştikten sonra kırk yaşımdan sonra Türkiye'de iş bulup bulamayacağım belli değil. Oğlum için çok hevesli geldiğim ülkeye bir türlü alışamadım. Geri dönsem mi belki zamanla kendisi iyileşir diye düşünüyorum ama sonra saçmalama ya iyileşmezse normal okula gidemeyecek diye kendime kızıyorum. Araftayım dostlar. Önümü göremiyorum..
 
Hastalıgın ne oldugunu en iyi siz biliyorsunuz ve en umutlu olacaginiz yer almanya olacagi icin bugun ordasiniz...ben olsam parayi kariyeri hic biseyi dusunmezdim cocugum icin kuru ekmek yerdim zor karar ama siz annesiniz..
Evet çok çok haklısınız. Oğlum iyileşemezse Allah korusun burda onun için çok fazla imkan var öğretmenlerimiz çok anlayışlı bir kere of bile demediler. Ama kendim için tükenmiş hissediyorum. Aile yok,arkadaş yok,iş yok,para yok. Son beş yılda yaşananlar öyle üst üste geldi ki kendimi çok çaresiz ve mutsuz hissediyorum
 
Evet çok sıkıntılar çekmişsiniz düzeniniz bozulmuş ama yaptığımız her şeyi evlatlarımız için yapıyoruz..Sağlık bu.. Geçmiş olsun
 
Rabbim cümle kullarıyla birlikte evladınıza da şifa versin. Siz evladına değer veren , elinden geleni en iyisini yapmaya çalışan anne baba olarak evladınız için yeni bir hayat düzeni içerisine girmişsiniz .Tabii ki zorlukları olacaktır sıkıntılar olacaktır ancak insan anladığım kadarıyla ebeveyn olunca önceliği kendinden ziyade evlatlarının sorunları ve talepleri oluyor. Bu dönemde bunalmış olabilirsiniz maddi ve manevi olarak yıpranmış olabilirsiniz ancak İnşallah sonu selamet olur. Geriye dönerseniz en ufak bir komplikasyonda kendinizi ömür boyu suçlayacağınızı düşünüyorum, yorulmuşsunuz yıpranmışsınız ancak eminim dönüp baktığınızda evladım için değer diyorsunuz. Bir süreliğine belki Türkiye'ye gelme imkanınız olursa hasret giderme babında sonrasında tekrar Almanya için ve Almanca için daha azimle sarılabilirsiniz🍀
 
İnşallah en kisa zamanda yavrunuzda ilerleme görürsünüz.
Bende almayadayim ve bu ülke insanin normal şartlar altında bile ruhunu emiyor.
Online bir Türk firmasinda çalışma imkaniniz varmi? Maddi açıdan fayda etmez ama kafanızı dagitmaya yardimca olur

Ayrica, kaldığıniz kasabada herhangi bir yerde ücretsiz bile çalışsanız dil için cok faydasını görürsünüz. Almanca konuştukça öğrenilen bir dil.

Mesleğiniz neydi TRde?
 
Rabbim cümle kullarıyla birlikte evladınıza da şifa versin. Siz evladına değer veren , elinden geleni en iyisini yapmaya çalışan anne baba olarak evladınız için yeni bir hayat düzeni içerisine girmişsiniz .Tabii ki zorlukları olacaktır sıkıntılar olacaktır ancak insan anladığım kadarıyla ebeveyn olunca önceliği kendinden ziyade evlatlarının sorunları ve talepleri oluyor. Bu dönemde bunalmış olabilirsiniz maddi ve manevi olarak yıpranmış olabilirsiniz ancak İnşallah sonu selamet olur. Geriye dönerseniz en ufak bir komplikasyonda kendinizi ömür boyu suçlayacağınızı düşünüyorum, yorulmuşsunuz yıpranmışsınız ancak eminim dönüp baktığınızda evladım için değer diyorsunuz. Bir süreliğine belki Türkiye'ye gelme imkanınız olursa hasret giderme babında sonrasında tekrar Almanya için ve Almanca için daha azimle sarılabilirsiniz🍀
Cevabınız için teşekkür ederim. Yakın zaman önce Türkiye'deydim ve ordan buraya geri gelince çok büyük bir boşluğa düştüm. Kendi yanlız hayatımda boğulduğumu hissediyorum. Herkes bir arada ben neden yalnızım,neden bunlar benim başıma geldi sabah akşam bunları sorguluyorum. Rabbım kimseyi evladına göstermesin
 
İnşallah en kisa zamanda yavrunuzda ilerleme görürsünüz.
Bende almayadayim ve bu ülke insanin normal şartlar altında bile ruhunu emiyor.
Online bir Türk firmasinda çalışma imkaniniz varmi? Maddi açıdan fayda etmez ama kafanızı dagitmaya yardimca olur

Ayrica, kaldığıniz kasabada herhangi bir yerde ücretsiz bile çalışsanız dil için cok faydasını görürsünüz. Almanca konuştukça öğrenilen bir dil.

Mesleğiniz neydi TRde?
Turizm sektöründeydim. Gönüllü işlerde çalışmak isterim dil konusunda kendimi geliştiririm hem de azıcık sosyalleşmiş olurum diye düşünüyorum ancak oğlumun okula bırak,almaya git toplamda 2 saatime mal oluyor ve okul zaten bilirsiniz saat 1de kapanıyor. Geriye zaman kalmıyor ki:KK43:
 
Öncelikle oğlunuz için Allah'tan acil şifalar diliyorum.

Şu ekonomik şartlarda güzel bir işi bırakmak zorunda kalmak elbet üzücü ama çalışmamızın sebebi, varsa öncelik evlatlarımız, sonra kendi refahımız için değil mi?

Evet hem üretememek, hem maddi koşullar sizi zorluyor ve bu kolay değil ama, orda bulunmaz sebebiniz olan evladınızı düşünerekten, negatif yanları egale edip, pozitife odaklaranak kendinizi geliştirirsiniz.

Çünkü en ufak başımız ağrıdığında bile tahammül seviyemiz düşerken, bu tür negatiflerle enerjiniz düşer.

Şunu unutmayın, siz de olmayanı kimseye veremezsiniz. Mutlu değilseniz, mutluda edemezsiniz. 🥰
 
Öncelikle oğlunuz için Allah'tan acil şifalar diliyorum.

Şu ekonomik şartlarda güzel bir işi bırakmak zorunda kalmak elbet üzücü ama çalışmamızın sebebi, varsa öncelik evlatlarımız, sonra kendi refahımız için değil mi?

Evet hem üretememek, hem maddi koşullar sizi zorluyor ve bu kolay değil ama, orda bulunmaz sebebiniz olan evladınızı düşünerekten, negatif yanları egale edip, pozitife odaklaranak kendinizi geliştirirsiniz.

Çünkü en ufak başımız ağrıdığında bile tahammül seviyemiz düşerken, bu tür negatiflerle enerjiniz düşer.

Şunu unutmayın, siz de olmayanı kimseye veremezsiniz. Mutlu değilseniz, mutluda edemezsiniz. 🥰
Son cümleniz yüzüme tokat gibi vurdu, okudugumdan beri üstünde düşünüyorum. Ama ne yazık ki bunu nasıl sağlayabilirim bu şartlarda bilemiyorum. Herşey çok üst üste geldi
 
Herkese merhaba. Eşimle evlendikten sonra ailemden çok uzağa Kıbrıs'a yerleştim ancak iş güç derken bir şekilde alıştım. İşimde ilerledim çok başarılı oldum terfiler aldım eşim de terfi aldı ve ikimiz de meslek hayatımızda çok güzel ilerlerken oğlumun sağlık sorunları ile doğması hayatımızı alt üst etti. Yaşadığımız yerde ne yazık ki tedavi şansı yoktu bu yüzden sürekli Türkiye'ye gidip gelmek zorunda kalıyorduk. Beş ameliyat oldu ve hepsi için Türkiye'ye gidip geldik ancak iyi kazanıyorduk ve maddi anlamda idare edebiliyorduk. Ancak ne yazık ki oğlumun sağlık sorunları ameliyatla düzelecek türden değil. Doktorlar kesin iyileşecek diyemiyor, zamana ihtiyaç olduğunu söylüyor. Ve bu öyle bir sağlık sorunu ki devlet okulları malesef benim oğlumun durumunda olan çocukları kabul etmiyor (oğlum kakasını tutamıyor ve hala bezli) çünkü her zaman olmasa da bakıma ihtiyacı olduğu durumlar oluyor. Özel eğitim kurumlarına ben göndermek istemiyorum çünkü oğlumun zihinsel gelişiminde hiç bir sorun yok ve belki de yıllar içinde fiziksel rahatsızlığı düzelebilir. Ancak ne yazık ki Türkiyede bunun için ileri tedavi yöntemleri yok. Biz de bu yüzden eşimle tüm gemileri yakıp Almanya'ya taşındık. (Avrupa Birliği vatandaşlığım var)

Almanya 'da eğitim kurumları durumumuzla ilgili bize son derece destek ve gerekli tüm bakımı veriyor. Tedavi olarak ise Türkiye'de bulunmayan bir fizik tedavi uygulanacak ve bunun ona çok iyi geleceğini söylediler. Ancak tabi iyileşip iyileşmeyeceğini onlar da söyleyemiyor. Almanya oğlumun eğitim ve tedavileri için iyi bir seçenek bunu görebiliyorum ancak ekonomik olarak baya kötü durumdayız çünkü sadece eşim çalışıyor ve onun çalıştığı yetmiyor. Ben hala Almanca kursu için sıra bekliyorum yaşadığımız yer küçük bir kasaba olduğundan imkanlar kısıtlı. Maddi anlamda sıkıntılar, çok güzel bir işim varken işsiz kalmam,dostlarımdan ailemden uzak kalmam üstelik dilini bilmediğim bir ülkede beni çok zorluyor. Evde kendim Almanca çalışıyorum ancak bu yeterli değil. Hiç arkadaşım yok ve iş bulabilir miyim ilerde hiç belli değil. Oğlum iyileşirse geri ülkeme dönerim diyorum ama onun ne zaman düzeleceği, iyileştikten sonra kırk yaşımdan sonra Türkiye'de iş bulup bulamayacağım belli değil. Oğlum için çok hevesli geldiğim ülkeye bir türlü alışamadım. Geri dönsem mi belki zamanla kendisi iyileşir diye düşünüyorum ama sonra saçmalama ya iyileşmezse normal okula gidemeyecek diye kendime kızıyorum. Araftayım dostlar. Önümü göremiyorum..
Öncelikle geçmiş olsun. Çocuğunuza daha iyi şartlarda kaliteli bir eğitim verebilmenize sevindim. İnşallah çok güzel sonuçlar alırsınız. Dediğiniz gibi Türkiye'de bu imkanlar yok veya astronomik rakamlara hizmet veriliyor. Almanya sizin için çok iyi seçim olmuş.

Açıkçası çocugunuzun sağlık durumu dışında (inşallah o da gelişme gösterir ve yaşıtlarını yakalar) altı üstüne gelmiş bir hayat göremiyorum.

Söylediğiniz süreçler zaten ülke değiştirmiş insanların yaşadığı şeyler. Daha çok yenisiniz orada. Kendinize zaman verin ve Almanya'nın zaman akışına ayak uydurun.

Maalesef hayat herkese altın tepside fırsatlar sunmuyor. Her seçenek siyah veya beyaz kadar net değil. Sizinki de öyle olmus. Oğlunuz için cok güzel bir imkan yaratmışsıniz ama sizi ekonomik ve sosyal olarak zorlamış. Bunun aksi Türkiye'ye dönüp çocuğunuz için sağladığınız imkanı kaybetmesine sebep olacak.

Hayat bizim gibi insanlar için öyle. Yalnız degilsiniz bu konuda. Çok fazla optimistic olmak istemiyorum ama sahip olduğunuzu düşündüğünüz şeyleri bir anda kaybedebilirsiniz. Geçen sene 6 şubat depreminde buna çok yakından tanık olduk. İnsanlar arkadaşlarını, ailelerini, evlerini ve işlerini kaybetti. Bir gecede oldu bunların hepsi. Şu an sahip olmadığınızı düşündüğünüz şeylerin hepsi telafi edilebilir. İnsan para da kazanıyor arkadaşı da oluyor işe de giriyor. Siz oğlunuza Türkiye'de sahip olamayacağı bir imkan sağlamışsınız zaten.

Bizde yaklaşık bir sene önce kızımın geleceği için başka bir ülkeye taşındık. Söylediğiniz sıkıntıları ben de yaşıyorum. Belki daha fazlasını. Üstelik dil öğrensem dahi yeniden üniversite okumadan ve vatandaş olmadan yapamayacağım bir mesleğim var.

Dil kursuna katıldığınız zaman biraz olsun kendinize vakit ayırdığınızda daha iyi hissetmeye başlayacaksınız. Zamanla diğer şeyler de düzene oturacaktir.
 
Son cümleniz yüzüme tokat gibi vurdu, okudugumdan beri üstünde düşünüyorum. Ama ne yazık ki bunu nasıl sağlayabilirim bu şartlarda bilemiyorum. Herşey çok üst üste geldi
Bakın, ben bunu her yerde dile getiriyorum. Bizim maddi imkanlarımız çok çok iyiydi. Depremde her şeyimizi kaybettik, kıyametin içerisinde şehir korku filmi gibi parça parça ceset doluydu.

Her ölümün arkasında yarım kalmış hikayeler, hayaller ve minicik bedenlerin, yarim kalmış hayatları vardı. Ben ise mucize ile evladımı kaybetmedim. Enkazdan yaralandık ama can kaybımız yok (çekirdek aile) Allah'a binlerce şükür.

Sonrasında başka şehre geldik ama, o korku ile evlatlarımı bırakamadım wc. Ye giderken bile. Ciddi ciddi akli dengem gitti, ev de bırakıp çalışamadım bir süre. Terapi ve tedavi aldım (halen devam ediyor) İşe başlayınca daha iyiyim çok şükür.

Demem o ki.. çok acı bir tecrübe 1 gecede insanların hayatı değişti. Bakın, Allah'a çok şükür büyük acılarla sıfırdan başlamadınız. Beterin beteri var yani.

Türkiye'de şehir değiştim dil sorunu yoktu evet, ama koskoca bir tramvayı devirdim ben. Şu an her şey yoluna girdi ve girecekte.

Negatifi düşünmeyin, pozitif odaklanın. Aksi halde cidden başaramazsınız. Eğer ben, cesur bir adım atıpta işe başlamasaydım, pes edip istifa verseydim, negatiflerle boğuşsaydım, şu an hem işsiz, hem bitik bir ben olurdum.

Karıncalara hiç dikkatli baktınız mı? Önüne ne engel çıkarsa çıksın, mesela önüne büyük bir engel koyun bekleme yapmaz, direkt olarak başka yol dener. Bunu 10 kere deneseniz bile o karınca asla pes etmez.

Negatifi bırakın, elinizdeki imkanlar ölçüsünde, üstüne daha fazla ne koyabilirim? Diye düşünün. Bunları yaparkende eskiden şöyleydi, böyleydi demeyin. Eskiyi bırakın, şu an böylesiniz. Pilava kaşık yoksa elinizle yiyeceksiniz. ☺️
 
Herkese merhaba. Eşimle evlendikten sonra ailemden çok uzağa Kıbrıs'a yerleştim ancak iş güç derken bir şekilde alıştım. İşimde ilerledim çok başarılı oldum terfiler aldım eşim de terfi aldı ve ikimiz de meslek hayatımızda çok güzel ilerlerken oğlumun sağlık sorunları ile doğması hayatımızı alt üst etti. Yaşadığımız yerde ne yazık ki tedavi şansı yoktu bu yüzden sürekli Türkiye'ye gidip gelmek zorunda kalıyorduk. Beş ameliyat oldu ve hepsi için Türkiye'ye gidip geldik ancak iyi kazanıyorduk ve maddi anlamda idare edebiliyorduk. Ancak ne yazık ki oğlumun sağlık sorunları ameliyatla düzelecek türden değil. Doktorlar kesin iyileşecek diyemiyor, zamana ihtiyaç olduğunu söylüyor. Ve bu öyle bir sağlık sorunu ki devlet okulları malesef benim oğlumun durumunda olan çocukları kabul etmiyor (oğlum kakasını tutamıyor ve hala bezli) çünkü her zaman olmasa da bakıma ihtiyacı olduğu durumlar oluyor. Özel eğitim kurumlarına ben göndermek istemiyorum çünkü oğlumun zihinsel gelişiminde hiç bir sorun yok ve belki de yıllar içinde fiziksel rahatsızlığı düzelebilir. Ancak ne yazık ki Türkiyede bunun için ileri tedavi yöntemleri yok. Biz de bu yüzden eşimle tüm gemileri yakıp Almanya'ya taşındık. (Avrupa Birliği vatandaşlığım var)

Almanya 'da eğitim kurumları durumumuzla ilgili bize son derece destek ve gerekli tüm bakımı veriyor. Tedavi olarak ise Türkiye'de bulunmayan bir fizik tedavi uygulanacak ve bunun ona çok iyi geleceğini söylediler. Ancak tabi iyileşip iyileşmeyeceğini onlar da söyleyemiyor. Almanya oğlumun eğitim ve tedavileri için iyi bir seçenek bunu görebiliyorum ancak ekonomik olarak baya kötü durumdayız çünkü sadece eşim çalışıyor ve onun çalıştığı yetmiyor. Ben hala Almanca kursu için sıra bekliyorum yaşadığımız yer küçük bir kasaba olduğundan imkanlar kısıtlı. Maddi anlamda sıkıntılar, çok güzel bir işim varken işsiz kalmam,dostlarımdan ailemden uzak kalmam üstelik dilini bilmediğim bir ülkede beni çok zorluyor. Evde kendim Almanca çalışıyorum ancak bu yeterli değil. Hiç arkadaşım yok ve iş bulabilir miyim ilerde hiç belli değil. Oğlum iyileşirse geri ülkeme dönerim diyorum ama onun ne zaman düzeleceği, iyileştikten sonra kırk yaşımdan sonra Türkiye'de iş bulup bulamayacağım belli değil. Oğlum için çok hevesli geldiğim ülkeye bir türlü alışamadım. Geri dönsem mi belki zamanla kendisi iyileşir diye düşünüyorum ama sonra saçmalama ya iyileşmezse normal okula gidemeyecek diye kendime kızıyorum. Araftayım dostlar. Önümü göremiyorum..
Cok cok şifalar diliyorum biricik oglunuza.
 
Ne iş yapıyorsunuz, sadece Ingilizceyle yapılabilecek bir meslek mi? Öyleyse kursu mursu şimdilik geçin işe bakın derim.
İngilizcem cok cok mükemmel sayılmaz ama genel olarak doktor okul veya baska evrak işlerine yetecek kadar biliyorum çok şükür. İş bulma ve yönlendirme merkezi gibi bir yer var randevu aldım, ondan sonra şekillenecek bazı şeyler
 
Öncelikle geçmiş olsun. Çocuğunuza daha iyi şartlarda kaliteli bir eğitim verebilmenize sevindim. İnşallah çok güzel sonuçlar alırsınız. Dediğiniz gibi Türkiye'de bu imkanlar yok veya astronomik rakamlara hizmet veriliyor. Almanya sizin için çok iyi seçim olmuş.

Açıkçası çocugunuzun sağlık durumu dışında (inşallah o da gelişme gösterir ve yaşıtlarını yakalar) altı üstüne gelmiş bir hayat göremiyorum.

Söylediğiniz süreçler zaten ülke değiştirmiş insanların yaşadığı şeyler. Daha çok yenisiniz orada. Kendinize zaman verin ve Almanya'nın zaman akışına ayak uydurun.

Maalesef hayat herkese altın tepside fırsatlar sunmuyor. Her seçenek siyah veya beyaz kadar net değil. Sizinki de öyle olmus. Oğlunuz için cok güzel bir imkan yaratmışsıniz ama sizi ekonomik ve sosyal olarak zorlamış. Bunun aksi Türkiye'ye dönüp çocuğunuz için sağladığınız imkanı kaybetmesine sebep olacak.

Hayat bizim gibi insanlar için öyle. Yalnız degilsiniz bu konuda. Çok fazla optimistic olmak istemiyorum ama sahip olduğunuzu düşündüğünüz şeyleri bir anda kaybedebilirsiniz. Geçen sene 6 şubat depreminde buna çok yakından tanık olduk. İnsanlar arkadaşlarını, ailelerini, evlerini ve işlerini kaybetti. Bir gecede oldu bunların hepsi. Şu an sahip olmadığınızı düşündüğünüz şeylerin hepsi telafi edilebilir. İnsan para da kazanıyor arkadaşı da oluyor işe de giriyor. Siz oğlunuza Türkiye'de sahip olamayacağı bir imkan sağlamışsınız zaten.

Bizde yaklaşık bir sene önce kızımın geleceği için başka bir ülkeye taşındık. Söylediğiniz sıkıntıları ben de yaşıyorum. Belki daha fazlasını. Üstelik dil öğrensem dahi yeniden üniversite okumadan ve vatandaş olmadan yapamayacağım bir mesleğim var.

Dil kursuna katıldığınız zaman biraz olsun kendinize vakit ayırdığınızda daha iyi hissetmeye başlayacaksınız. Zamanla diğer şeyler de düzene oturacaktir.
Verdiğiniz motivasyon için teşekkür ederim. Şuanda içinde bulunduğum durumda kendi adıma yanlızlık,belirsizlik ve işsizlik beni bitirmiş durumda. Beş bucuk yıldır sonu ne olacağı belli olmayan bir hastalıkla uğraşmak da çabası. Peki siz göç sürecinizi nasıl yönetiyorsunuz. Çevre edilebildiniz mi yoksa zaten tanıdıkların yanına mı geldiniz ?
 
Bakın, ben bunu her yerde dile getiriyorum. Bizim maddi imkanlarımız çok çok iyiydi. Depremde her şeyimizi kaybettik, kıyametin içerisinde şehir korku filmi gibi parça parça ceset doluydu.

Her ölümün arkasında yarım kalmış hikayeler, hayaller ve minicik bedenlerin, yarim kalmış hayatları vardı. Ben ise mucize ile evladımı kaybetmedim. Enkazdan yaralandık ama can kaybımız yok (çekirdek aile) Allah'a binlerce şükür.

Sonrasında başka şehre geldik ama, o korku ile evlatlarımı bırakamadım wc. Ye giderken bile. Ciddi ciddi akli dengem gitti, ev de bırakıp çalışamadım bir süre. Terapi ve tedavi aldım (halen devam ediyor) İşe başlayınca daha iyiyim çok şükür.

Demem o ki.. çok acı bir tecrübe 1 gecede insanların hayatı değişti. Bakın, Allah'a çok şükür büyük acılarla sıfırdan başlamadınız. Beterin beteri var yani.

Türkiye'de şehir değiştim dil sorunu yoktu evet, ama koskoca bir tramvayı devirdim ben. Şu an her şey yoluna girdi ve girecekte.

Negatifi düşünmeyin, pozitif odaklanın. Aksi halde cidden başaramazsınız. Eğer ben, cesur bir adım atıpta işe başlamasaydım, pes edip istifa verseydim, negatiflerle boğuşsaydım, şu an hem işsiz, hem bitik bir ben olurdum.

Karıncalara hiç dikkatli baktınız mı? Önüne ne engel çıkarsa çıksın, mesela önüne büyük bir engel koyun bekleme yapmaz, direkt olarak başka yol dener. Bunu 10 kere deneseniz bile o karınca asla pes etmez.

Negatifi bırakın, elinizdeki imkanlar ölçüsünde, üstüne daha fazla ne koyabilirim? Diye düşünün. Bunları yaparkende eskiden şöyleydi, böyleydi demeyin. Eskiyi bırakın, şu an böylesiniz. Pilava kaşık yoksa elinizle yiyeceksiniz. ☺️
Size de çok çok geçmiş olsun. Yaşanılanlar unutulmuyor ve hepimizi derinden yaraladı ne yazık ki. Rabbım geride kalanlara sabırlar ve güçler versin inşallah. Mücadelenize hayran kalmamak elde değil. Yazdıklarınızı ara ara açıp okuyacağım 🙏
 
Verdiğiniz motivasyon için teşekkür ederim. Şuanda içinde bulunduğum durumda kendi adıma yanlızlık,belirsizlik ve işsizlik beni bitirmiş durumda. Beş bucuk yıldır sonu ne olacağı belli olmayan bir hastalıkla uğraşmak da çabası. Peki siz göç sürecinizi nasıl yönetiyorsunuz. Çevre edilebildiniz mi yoksa zaten tanıdıkların yanına mı geldiniz ?
Çocuğunuzla ilgili her şeyi kontrol edemezsiniz ama siz çocuğunuz için en iyisini yapmaya çalışıyorsunuz emin olun. Biz İsveç'e taşındık. geldiğimiz zaman tanıdığımız kimse yoktu. Sadece eşimin iş seyahati sırasında tanıştığı evli ve kızımla yaşıt çocukları olan bir arkadaşı var. Onlarla birkaç defa görüştük. Burası kuzey ülkesi arkadaş edinmek nispeten daha zor. Ben hava aşırı soğuk olmadığı sürece (-30) her gün dışarı çıkmaya çalıştım. Kızımla birlikte şehri keşfettik. Online dil kursuna başladım. Kızım kreşe başlayacak yakında o zaman yüz yüze eğitime başlayacağım. Orada yeni insanlarla tanışırım diye düşünüyorum.

Sosyal medyadan burada yaşayan birkaç Türkle tanıştım ama çok keyif almadım. O yüzden sırf arkadaşım olsun diye de çaba harcamadım açıkçası. İnternetten birkaç event vardı mesela şarap tadımına katıldım. Mektup diye bir uygulama var ona bakabilirsiniz.
 
Almanya'da sosyal yardımlar çok fazla. Evladınız için onları araştırıp başvurabilirsiniz. Ayrıca yeni bir ülkede zorluk çekmeniz çok normal. Zamanla her şey oturacaktır. Allahım evladınıza şifalar versin🌹
 
X