- 28 Kasım 2024
- 300
- 575
- 18
- Konu Sahibi pinkpanter_
- #21
Berbat kardeşlik ilişkileri de var.Sizi çok iyi anlıyorum. Bir kardeşim vardı vefat etti. Annem babam sağ ama ben evlendim uzak şehire gittim. Şimdi yüreğim acıyor onları yapayalnız bıraktım diyorum üzülüyorum ağliyorum. Diyorum kardeşim yaşasaydı en azından annemlere daha destek olurdu belki yanlarında olurdu. Ben de annem babam olduğu halde kardeş eksikliği yaşıyorum. Hiçbir arkadaş, akraba anne baba ve kardeş yerini tutmuyor. Ben de dedim o yüzden bir çocuğum olursa Allâh nasip ederse onu kardeşsiz bırakmıycam. Hatta gerekirse 3-4 kardeş olsunlar. Kardeş insana destek. Evet evlilik kötü olabilir ancak eğer boşanma düşünceniz yoksa bir çocuk daha düşünün. Evet söyleyenler haklı elbet mutsuz bir ortamda büyümemeli çocuk. O yüzden çocuk olursa sorunlarınız olsa bile yansıtmama adına konuşun eşinizle. Çocuklara yansıtmayalım deyin. İleride imkanınız olursa boşanırsınız. Ben sizi anlıyorum ve çocuk yapma konusunda destekliyorum. Sizin dayanacak kimseniz yok en azından çocuklarınıza dayanın birden çok çocuğunuz olması size fayda hemde
Ayrıca kendisinden 9 yaş küçük bir kardeş çocuğa yoldaş olmaz. Tabii olanlar var, 10 yaş farkla birbirini çok seven kardeşlerde var(bunların ana babası boşandı, yani çocuk evliliği kurtarmadı; eskiden sevdiğim adam ve kardeşi). Fakat bir ihtimal üzerine berbat evliliğe çocuk getirilmez.
En yakın dostumun bir abi ve ablası var. Fakat aralarında 9 yaş fark olduğu için ablasıyla rahatça dertleşemiyor. Hele iş hayatındaki abisinden bahsetmeme gerek bile yok. Ablası da çalışıyor, çok anlayışlı ve kızsal şeylerde yardımcı oluyor fakat dertleşme eksiğini tam olarak kapatmıyor. Geçenlerde üzgünken bunun hakkında konuşmuştuk. Ben ablamla daha rahatım, 4 yıl var, yine kıskançlık oldu ama rahatça aşktan, beğendiğim erkek tipinden, güzellikten, arkadaşlardan vesaire bahsedebiliyorum.
Ne yazık ki toplumumuzdaki cinsiyet rolleri (!) de hesaba katıldığında 9 yaş büyük bir ağabey pek de dert insanı olmayacak, hele de çocuk kızsa. İki çocuğa da yazık olur. Biri ergenliğe ilk adımda yalnız kalır, biri tükenmiş bir evlilikte doğmuş olur, abisiyle de yakın olamayacağı için çocuk hepten mahvolur, kimsesiz hisseder.